«Πρωτάθλημα σαν το Τοπικό (Πιερίας) κανένα…» Ντέρμπι σαν το ΑΕ Καρίτσας-Δίας Δίου κανένα… (σ.σ. εντάξει, σχεδόν κανένα). Όσοι κι όσες αμφισβητήσατε ότι θα είναι ντέρμπι, θα… σέβεστε, γιατί ΑΕ Καρίτσας-Δίας Δίου (3-4), σε όποια κατηγορία, ανεξαρτήτως κατάστασης ομάδων, θα είναι ντέρμπι. Τελεία και παύλα. Τουλάχιστον μέχρι να σβήσει ο ήλιος…
Γιατί ποιος, αλήθεια, μπορούσε να προβλέψει ότι η αποδεκατισμένη κι αποδυναμωμένη -συγκριτικά με την περσινή χρονιά κι όχι μόνο-, ΑΕ Καρίτσας, θα έφτανε το σκορ στο 4-3, έστω σε βάρος της και θα πίεζε μέχρι το τέλος για να ισοφαρίσει τον Δία Δίου, που προερχόταν από ισοπαλία με ένα εκ των φαβορί της ανόδου, Βατανιακό; Kι όμως, με μαγικό τακουνάκι του Κοσμίδη (4-2), από ασίστ του Ν. Μητράκα και με το «Γκολ της ζωής του», από τον τελευταίο (Ν. Μητράκα), στις καθυστερήσεις, που πέρασε τον Δία και τους… υπόλοιπους 11 Θεούς του Ολύμπου, η ΑΕ Καρίτσας μείωσε σε 4-3 και λίγο έλειψε να «ξεράνει» τους… ειδικούς, που προέβλεπαν διψήφια διαφορά γκολ και διασυρμό, στο «Viral της χρονιάς» Νο2, παιχνίδι της Α’ κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας, που θα μνημονεύεται στους… αιώνες των αιώνων.
Τίποτα δεν προμήνυε την εξέλιξη του παιχνιδιού στο ξεκίνημα, καθώς ο Δίας προηγήθηκε με 3-0 στο πρώτο ημίχρονο, με γκολ των Κυπαρίσση -στην αρχή (από ασίστ του Μανίκα) και στο τέλος του ημιχρόνου- και του Καραμήτρου στο ενδιάμεσο. Το παιχνίδι λίγο έλειψε, πάντως, να τιναχτεί στον αέρα, με την αδρεναλίνη στο κόκκινο, ομηρικές μάχες, μυθικούς διαλόγους και σκηνές hard rock, μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο, με πρωταγωνιστές, ποδοσφαιριστές, προπονητές, παράγοντες και φιλάθλους και τη διαιτητική τριπλέτα να δέχεται τα πυρά γηπεδούχων και φιλοξενούμενων στο «ουδέτερο» γήπεδο της Βροντούς.
Η επίμαχη φάση που πυροδότησε την ένταση, μεταξύ άλλων κι έβαλε φωτιά στον… Όλυμπο, ήταν το before and after της «επαφής» Λαζαρίδη-Κοσμίδη, με τον διαιτητή («μόνο πράσινα βλέπεις;»), να αποβάλει τον πρώτο και να ξανανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, που είχαν… πρωτοανοίξει στο γκολ του Καραμήτρου, με τους γηπεδούχους να διαμαρτύρονται μέχρι… σήμερα, για τη «μανσέτα» του σκόρερ («βάλε και φακούς επαφής για να βλέπεις καλύτερα…»), τόσο έντονα, που όπου βρεθήκαμε κι όπου σταθήκαμε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα, συζητούσαν και μας ρωτούσαν γι’ αυτή τη φάση και το… documentary έπος της Καρίτσας. Ποια Superleague τώρα και ποια Εθνική ομάδα…
Στα αγωνιστικά ξανά, η μείωση του σκορ με κεφαλιά του Ν. Μητράκα (3-1) από σέντρα του Θ. Μητράκα, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, δεν έδειξε ν’ ανησυχεί τους παίκτες του Παναγιώτη Σαρπότα, που αύξησαν τη διαφορά με το τρίτο γκολ (χατ τρικ) του Κυπαρίσση (4-1), με εκτέλεση πέναλτι, σε μια φάση με πρωταγωνιστή τον ίδιο, παρά το αριθμητικό μειονέκτημα από την αποβολή του Λαζαρίδη. Τα τελευταία λεπτά ήταν δραματικά, με την Καρίτσα, του Χρήστου Βελώνη, να μειώνει, μέσα σε λίγα λεπτά και να απέχει ελάχιστα από την επική ολική ανατροπή, την ισοφάριση, εκμεταλλευόμενη την «τρικυμία» των αντιπάλων και τον πολύτιμο βαθμό, που τελικά δεν κατάφερε να πάρει, παρά την ηρωική προσπάθεια των ποδοσφαιριστών της.
Highlights:
- οι ατάκες και οι στιχομυθίες φιλάθλων, ποδοσφαιριστών και παραγόντων, «διαιτητή, μάζεψέ τους και φύγετε…», «από πίσω φεύγει, άντε χαϊβάνια τώρα…, παίρνουν λεφτά και νομίζουν ότι κάτι κάνουν
- άει στο διά@@@ από εδώ…»,
- «έλα να σε σκίσω, σκ@@μαγκα…»
- «εσύ πού το είδες; Aπό τον Άγιο Δημήτριο; τραχανά, που θα μου πεις εμένα να καθίσω κάτω…»
- «κάθε χρόνο τα ίδια πράγματα…»
- «θα το δεις στην κάμερα…»
- «ντροπή, ούτε καν τον ακουμπάει, ξεφτίλες…»
- «γκολ με χέρι βάζεις στο πρώτο ημίχρονο, μιλάς κιόλας… δε μιλάμε, δε μιλάμε…»
- oι περιπτώσεις offside,
- η μοναδική ευκαιρία του Κοσμίδη της ΑΕ Καρίτσας με το σκορ στο 2-0,
Μan of the match: ο Ν. Μητράκας, αν ισοφάριζε η Καρίτσα, θα έπαιρνε τον τίτλο και θα τον πήγαινε μόνος του στο σπίτι του, αλλά, επειδή με αν, δεν κάνουμε… χωριό, ο Κυπαρίσσης, του Δία Δίου, με το χατ τρικ (3 γκολ) και τη συνολική του εμφάνιση, μαζί με τους Ν. Καραμήτρο (1 γκολ και 1 κερδισμένο πέναλτι), Χ. Καραθάνο και Ευαγγελόπουλο, που είχαν σποραδικές θετικές στιγμές αλλά όχι διάρκεια, μοιράζονται τον τίτλο του πολυτιμότερου
Υellow card: σε όλους και όλες που μας αποθάρρυναν, όταν τους/τις μεταφέραμε την επιλογή μας να καταγράψουμε το παιχνίδι, διατρανώνοντας την πεποίθησή μας για την υπεραξία του
