Του Βασίλη Σκουντή
Στις 3 Φεβρουαρίου του 1994, όταν σε αγώνα του τότε επονομαζόμενου Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, η Ρεάλ Μαδρίτης “αιχμαλώτισε” τη Λιμόζ με το εμφατικό σκορ 81-36, o Μπόζινταρ Μάλκοβιτς σχολίασε τη συντριβή της ομάδας του με περίσσεια ψυχραιμία και με μια κυνική δήλωση που έμελλε να αποβεί μια αποφθεγματική ρήση: “Είναι καλύτερα να χάνεις μια φορά με 40 πόντους, παρά τέσσερις φορές με δέκα”.
Δεν μπορώ να βρίσκομαι στο μυαλό του Βασίλη Σπανούλη για να ξέρω εάν πέρασε από το μυαλό του, έστω και φευγαλέα, η διπλή αντιστροφή αυτής της ατάκας και εάν αναλογίσθηκε κι ελόγου του ότι “είναι καλύτερα να νικάς τέσσερις φορές με δέκα πόντιους, παρά μία με σαράντα”!
Οι άλλες έξι νίκες…
Χθες, λοιπόν, η Εθνική κονιορτοποίησε τη Γεωργία και πέτυχε την τρίτη απανωτή νίκη της: την τρίτη από τις εννέα που χρειάζεται για να γιορτάσει εν χορδαίς και οργάνω την επέτειο των 20 ετών από τον θρίαμβο της στο Βελιγράδι.
Καλά, μωρέ, μη βαράτε, αστειεύομαι και πάντως η γλώττα μου προτρέχει της διανοίας, αν και κανείς δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον που δεν είναι δα και πολύ μακρινό…
Και στο κάτω-κάτω της γραφής, αυτό δεν το έβγαλα από το μυαλό μου, συνεπώς… “Blame FIBA Europe”!
Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά!
Το εννοώ αυτό διότι στο 21ο λεπτό της αναμέτρησης με το που σκόραρε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο το corner 3 για το 52-29, στον επίσημο λογαριασμό του EuroBasket στο Instagram αναρτήθηκε ένα πολύ κολακευτικό και ιντριγκαδόρικο για την πάρτη μας σχόλιο.
“Giannis splashing threes. Just give Greece the trophy, why don’t you?” που σε απλά ελληνικά σημαίνει “Ο Γιάννης πιτσιλάει τρίποντα. Δώστε στην Ελλάδα το τρόπαιο, γιατί δεν το κάνετε;“.
Yπάγε οπίσω μου Σατανά!
Σεμνά και ταπεινά
Βιάζονται λοιπόν εκεί στη FIBA Europe, έστω κι αν το συγκεκριμένο σχόλιο είχε χαρακτήρα αστεϊσμού, οπότε μένει να αποδειχθεί πού τελειώνει η πλάκα και πού αρχίζει να σοβαρεύει η κατάσταση.
Η Εθνική πάντως είναι σοβαρή κι επειδή εδώ και 16 χρόνια οι ελπίδες και οι προσδοκίες κατάντησαν αποκαΐδια, δεν έχει άλλη επιλογή από το να βαστά την μπάλα χαμηλά και να πορεύεται «σεμνά και ταπεινά», όπως σύστηνε στους Υπουργούς και μια ψυχή που κατοικοεδρεύει στη Ραφήνα…
Αυτή η ψυχή, ονόματι Κώστας Καραμανλής, βρισκόταν στον πρωθυπουργικό θώκο το 2005 κι έβλεπε κι ελόγου τον Βασίλη Σπανούλη, τον (τότε πρώτο σκόρερ της Εθνικής) Νίκο Ζήση και τον Δήμο Ντικούδη που ανήκουν και τώρα στο επιτελείο της ομάδας, να ανεβαίνουν στο θρόνο.
Η “μπάλα” του Γιαννάκη και το πρωθύστερο σχήμα
Σεμνά και ταπεινά, λοιπόν, με αυτοσυγκέντρωση, στοχοπροσήλωση και «μπάλα μπάλα», όπως έλεγε εκείνη την εποχή και ο Παναγιώτης Γιαννάκης…
Τότε ο “Δράκος” εννοούσε ότι η Εθνική έπρεπε να βλέπει την επόμενη άμυνα και εν συνεχεία την επόμενη επίθεση, αλλά και τώρα δεν συμβαίνει κάτι διαφορετικό που θα συνιστούσε πρωθύστερο σχήμα: πάλι η ομάδα κοιτάζει μια μια τις φάσεις και έναν έναν τους αντιπάλους, επομλενως στην ατζέντα της βρίσκεται κατά προτεραιότητα ο Γιουσούφ Νούρκιτς και όχι ο Λούκα Ντόντσιτς ή όποιος άλλος μας προκύψει από Κατοβίτσε μεριά.
Το κομπλιμέντο του Ρούντι
Αυτή είναι η προσέγγιση της ομάδας, αυτή είναι και η παινεμένη δια στόματος Ρούντι Φερνάντεθ, “φόρμουλα του Βασίλη Σπανούλη”, με ό,τι αυτή μπορεί να συνεπάγεται στη συνέχεια του EuroBasket και κυρίως όταν-όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο Μάκης Δενδρινός, “θα σφίξουν τα γάλατα”!
Μας κατατρύχουν κιόλας ανηλεώς οι δαίμονες στους προημιτελικούς που ανοίγουν την πόρτα προς το βάθρο, οπότε… τουμπεκί ψιλοκομμένο!
Προφανώς χθες η Εθνική δεν σκότωσε κανένα ανήμερο θεριό, χώρια που ο πολύ περιορισμένος χρόνος συμμετοχής του Τόρνικε Σενγκέλια και ο παροπλισμός του Γκόγκα Μπιτάτζε δεν της έδωσαν την ευκαιρία να αντιμετωπίσει πλήρη τη Γεωργία, αλλά ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες, η Εθνική έδωσε τα διαπιστευτήρια μιας σοβαρής ομάδας η οποία προοδεύει.
Είναι επίσης προφανές ότι η ομάδα απέχει ακόμη πολύ από το να τρυπήσει το ταβάνι της, που δεν ξέρει κιόλας μέχρι πού εκτείνεται…
Ο “ψυχάκιας“ και αφχαρίστητος Σπανούλης
Ωστόσο εάν κι εφόσον βελτιώσει κάποια συγκεκριμένα πράγματα στο παιχνίδι της τότε σίγουρα θα φτάσει εκεί όπου τη θέλει και την ονειρεύεται, διαπλάθοντας την επί καθημερινής βάσεως, ο Σπανούλης ο οποίος είναι κιόλας “αρρωστάκι” και “ψυχάκιας“ με το μπάσκετ!
Έχουν τη σημασία τους αυτές οι αρετές του προπονητή της Εθνικής που είναι συνεχώς και δεν παραμυθιάζεται, όπως φαίνεται τόσο από τη γλώσσα του σώματος του στη διάρκεια των αγώνων, όσο και από τις δηλώσεις του, λες και πρέπει σώνει και καλά να επιβεβαιώνει αυτό που γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην “Ασκητική” του…
“Να ‘σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις”.
Εμφανίζεται όντως αφχαρίστητος και ανήσυχος ο Σπανούλης, αλλά φαντάζομαι πως όταν η Εθνική θα σταθεροποιήσει και θα παγιώσει τα βήματα προόδου σε συγκεκριμένα κομμάτια του παιχνιδιού, τότε θα νιώθει κι ελόγου του πιο άνετα…
Τα ριμπάουντ, οι βολές και ο… “Τιτανικός”
Ποια είναι αυτά τα κομμάτια που χρήζουν βελτίωσης:
Μα τα μαρτύρησε και ο ίδιος χθες, χώρια που ήσαν ορατά και δια γυμνού οφθαλμού στα ματς με την Ιταλία και τη Γεωργία: τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, οι άστοχες βολές και η ανάγκη να βελτιώσει τις αποστάσεις και τους αυτοματισμούς της στην επίθεση και να γίνει ακόμη πιο παραγωγική στο ανοικτό γήπεδο.
Αυτό το τελευταίο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το φόρτε της, ελέω της παρουσίας του… τριαξονικού που λέγεται Γιάννης Αντετοκούνμπο, εξ ου και η σχετική δήλωση του Τάιλερ Ντόρσεϊ πως “όταν ο Γιάννης έρχεται καταπάνω σου μοιάζει με τρένο”!
Διάβασα αυτή τη δήλωση και θυμήθηκα αυτό που είχε γράψει κάποτε σε ένα άρθρο του στους Los Angeles Times o Τζιμ Μάρει και περιλαμβάνεται κιόλας στο βιβλίο του “The Great Ones” σχετικά με τον Μάτζικ Τζόνσον.
“Όποιος αντίπαλος τον βλέπει να έρχεται καταπάνω του θα πρέπει να νιώθει όπως ο πλοίαρχος του “Τιτανικού”, όταν αντίκρισε μπροστά του το παγόβουνο”!
Οι κατοχές, τα τρίποντα και οι αιφνιδιασμοί
Στο πρώτο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα η Εθνική πούλησε και πάλι μπιρ παρά κατοχές, που έδωσαν δεύτερες ευκαιρίες στους Γεωργιανούς οι οποίοι γράπωσαν συνολικά 16 επιθετικά ριμπάουντ και επίσης αστόχησε σε επτά ελεύθερες βολές (14/21).
Στον αντίποδα όμως σκόραρε 19 πόντους (και δεν δέχθηκε κανέναν) στον αιφνιδιασμό και έβαλε 14/25 τρίποντα, που κτυπάνε στο μάτι όπως τα 5/35 στον φιλικό αγώνα με το Μαυροβούνιο.
Η αμυντική πανοπλία
Βεβαίως η πιο ασφαλής πανοπλία της ελληνικής ομάδας είναι η άμυνα της, καθόσον στα πρώτα τρία ματς «έφαγε» 66 πόντους από την Ιταλία, 69 από την Κύπρο και μόλις 53 από τους Γεωργιανούς που έβλεπαν το καλάθι σαν δακτυλήθρα!
Στον αντίποδα η Εθνική σκόραρε 75 πόντους με την Ιταλία, 96 με την Κύπρο και 94 με τη Γεωργία, χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα όταν χρειάσθηκε να επιτεθεί απέναντι στις άμυνες ζώνης και zone press που μετήλθαν ο Τζιανμάρκο Ποτσέκο και ο Αλεξάντερ Τζίκιτς, ο οποίος παρεμπιπτόντως υπήρξε ο πρώτος Ευρωπαίος προπονητής που χρίσθηκε assistant coach σε ομάδα του ΝΒΑ (Μινεσότα Τίμπεργουλβς, 2005-2007), χωρίς την παραμικρή πρότερη εμπειρία και επαφή με το αμερικανικό (επαγγελματικό ή κολεγιακό) μπάσκετ.
Οι εύγλωττες εικόνες
Πέρα από τα νούμερα βεβαίως η εργώδης αμυντική λειτουργία αποδεικνύεται και από την προσήλωση των παικτών, από το πώς βάζουν τα χέρια τους, από το πώς πιέζουν την μπάλα και τους αντιπάλους τους, από το πώς κυνηγάνε κάθε φάση και από το πώς ανεβάζουν τον δείκτη της σκληράδας τους.
Το γιατί επέστρεψε στη δράση ο Γιάννης πέντε λεπτά πριν από τη λήξη του ματς (και εν τη παρουσία του η Εθνική «έτρεξε» ένα σερί 13-0) μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί να μη λέει και τίποτε, αλλά σε κάθε περίπτωση η αυτοσυγκέντρωση, προσήλωση και η επιθυμία του είναι μνημειώδεις!
Ο Σπανούλης δεν κάθεται στ’ αυγά του: κοουτσάρει παίζοντας, ψάχνει και ψάχνεται, μιλά, φωνάζει, επαινεί, μαλώνει και δεν συμμαζεύεται…
Το κονέ του Σαμοντούροβ και το χρυσόμαλλο δέρας
Δεν διστάζει, αναλόγως των συνθηκών να δοκιμάσει παίκτες σε ασυνήθιστα σχήματα και μη αναμενόμενες πεντάδες, όπως αυτή που απάρτιζαν στις αρχές της δεύτερης περιόδου του χθεσινού ματς ο Κώστας Σλούκας, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο (παρεμπιπτόντως έλκων τη γονεϊκή καταγωγή του από τη Γεωργία) Αλεξάνδρος Σαμοντούροβ ως σμολ φόργουορντ, ο έξοχος Ντίνος Μήτογλου και ο Κώστας Αντετοκούνμπο, ενώ αργότερα πέρασε και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο από τη θέση του σέντερ.
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα η Εθνική πέρασε αβρόχοις ποσί από τη δοκιμασία της Αργοναυτικής εκστρατείας απέναντι στην ομάδα της αρχαίας Κολχίδας και μπορεί να μην άρπαξε το χρυσόμαλλο δέρας (όπως ο Ιάσων), αλλά αποκόμισε άλλα οφέλη και επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω.
Μπροστά της (επαναλαμβάνω ότι) βρίσκονται μόνο οι Βόσνιοι και εν συνεχεία οι Ισπανοί, όχι ο ποίσιος, ο δείξιος και το κακό και πάντως γριφώδες συναπάντημα από το Κατοβίτσε με το οποίο ούτως ή άλλως θα καταπιαστούμε στον αγώνα της φάσης των 16 την ερχόμενη Κυριακή και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει από εκεί και πέρα…
Πηγή: Sport24
