Τα πρωταθλήματα της ΕΚΑΣΚΕΜ ολοκληρώθηκαν πριν λίγες εβδομάδες για την σεζόν 2021/22 και η συζήτηση για την επόμενη ημέρα και τη μορφή των πρωταθλημάτων της ερχόμενης σεζόν έχει ξεκινήσει με τις απόψεις να ποικίλουν και να διίστανται.
Το δεδομένο με βάση την προκήρυξη της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου είναι ότι πολύ δύσκολα θα έχουμε ξανά πρωτάθλημα σε δύο κατηγορίες τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, καθώς απαιτούνται κατ’ ελάχιστο είκοσι δύο ομάδες για να καταστεί αυτό εφικτό. Ως εκ τούτου, στο παρόν σημείωμα θα πορευθούμε με το δεδομένο ότι θα έχουμε μία κατηγορία και του χρόνου.
Πάγια προσωπική μου θέση είναι ότι η ύπαρξη των δύο κατηγοριών διατηρεί την ποιότητα, το κίνητρο, την ανταγωνιστικότητα και το ενδιαφέρον στο βέλτιστο δυνατό επίπεδο. Μπορεί η περσινή αναδιάρθρωση κι ενοποίηση των δύο κατηγοριών να ήθελε να εξυπηρετήσει κάποιους σκοπούς, τους οποίους ωστόσο κατέστη αδύνατο να τους κατανοήσουμε. Θα είχε μία λογική να διευκολυνθούν οικονομικά οι σύλλογοι, στους δύσκολους αυτούς καιρούς που ζούμε, ωστόσο με το μη διαχωρισμό των ομάδων με γεωγραφικά κριτήρια πέραν του ότι πετύχαμε μία ακόμα παγκόσμια αποκλειστικότητα δε νομίζω ότι εξυπηρέτησε κανένα, το αντίθετο μάλιστα, έφτασε πολλές ομάδες στα όρια της οικονομικής εξόντωσης, ενώ ταυτόχρονα αφαίρεσε από την συντριπτική πλειοψηφία αυτών κάθε αγωνιστικό κίνητρο με το δεδομένο του ότι μόνο με ένα μικρό θαύμα θα είχαμε άμεσα ξανά δύο κατηγορίες, αλλά και με το φορμάτ το όποιο διατηρούσε το ενδιαφέρον στη δεύτερη φάση μόνο για τις δύο πρώτες κάθε ομίλου.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η αγωνιστική περίοδος 2022/23 θα αποτελέσει τη μεταβατική χρονιά για την επαναδημιουργία της Β’ Κατηγορίας καθώς μακροπρόθεσμα η απουσία της δε βοηθάει την ανάπτυξη του προϊόντος, παρά μόνο ανοίγει το δρόμο για μία φθίνουσα πορεία, με τα παραδείγματα να είναι αμέτρητα στο χώρο του αθλητισμού.
Σκεφτείτε λίγο το ενδεχόμενο του να έχουμε μόνιμα μία κατηγορία στο πρωτάθλημα Ανδρών της ΕΚΑΣΚΕΜ. Δεκαεννέα ομάδες (με βάση τα φετινά δεδομένα) θα διεκδικούσαν μόλις μία θέση, αυτή του πρωταθλητή, που δίνει και το εισιτήριο της ανόδου στην Γ’ Εθνική Κατηγορία, με τη διεκδίκηση παραμονής στην Α’ Κατηγορία ή της ανόδου σε αυτήν από την Β’ να απουσιάζει αφαιρώντας το κίνητρο από μεγάλο αριθμό ομάδων.
Αναμφίβολα το φορμάτ του πρωταθλήματος που ολοκληρώθηκε πριν λίγες εβδομάδες, περιείχε καινοτομίες, ωστόσο τα μείον ήταν πολλά περισσότερα από τα συν.
Πέραν κάθε λογικής, οι ομάδες χωρίστηκαν σε γκρουπ δυναμικότητας με βάση την τελική κατάταξη της ημιτελούς αγωνιστικής περιόδου 2019/20 βάσει των οποίων έγινε κλήρωση και προέκυψαν οι δύο όμιλοι. Πρώτα απ’ όλα μετά από δεκαεννέα σχεδόν μήνες απραξίας, δεν είχε καμία λογική να κατατάξουμε ερασιτεχνικούς συλλόγους που κινούνται, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με βάση τη βαθμολογία τους τον Μάρτιο του 2020, πριν η πανδημία τους αναγκάσει να κατεβάσουν ρολά. Δεύτερον, ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος αφαίρεσε το ενδιαφέρον από τις δεκαπέντε εκ των δεκαεννέα ομάδων μετατρέποντας την δεύτερη φάση σε αγγαρεία και παρωδία ταυτόχρονα. Τρίτον, η απουσία γεωγραφικών κριτηρίων εξαφάνισε κάθε λογική της συγχώνευσης των κατηγοριών, αφού και τα έξοδα δε μειώθηκαν και έγινε πιο δύσκολη η διεξαγωγή των εξ αναβολής αγώνων μεσοβδόμαδα. Αλήθεια, υπήρχε έστω κι ένας στην Ένωση που πίστευε ότι δε θα έχουμε αναβολές αγώνων λόγω Covid κι αν ναι, που βάσιζε αυτήν την πεποίθησή του;. Έτσι γίναμε μάρτυρες ομάδες να μη μπορούν να αντεπεξέλθουν στις μεσοβδόμαδες ουκ ολίγες εξ αναβολής αγωνιστικές τους υποχρεώσεις και είτε να μηδενίζονται, είτε να αποχωρούν από το πρωτάθλημα, είτε να παρατάσσονται με συνθέσεις ανάγκης, ακόμα και με ένα μόλις άντρα πλαισιωμένο με κάποιους Παίδες ίσα για να βγει η υποχρέωση.
Παρά το γεγονός ότι ασκήσαμε δριμεία κριτική στην Επιτροπή Πρωταθλημάτων της Ένωσης για τον τον τρόπο που διαχωρίστηκαν οι όμιλοι πέρυσι, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η τελική κατάταξη μας έβαλε στη διαδικασία να κάνουμε δεύτερες σκέψεις για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο, μιας και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε σοβαρές ανισορροπίες αν οι ομάδες διατηρήσουν τη φετινή τους δυναμική. Παρ’ όλα αυτά καταλήξαμε και πάλι ότι τα γεωγραφικά κριτήρια είναι επιβεβλημένα και φέτος.
Το γιατί; Πρώτον κανείς δεν ξέρει ακόμα πόσες ομάδες θα συμμετάσχουν και πώς θα διαμορφωθεί το δυναμικό τους μιας και όλα παραμένουν εξαιρετικά ρευστά. Δεύτερον ποιος μας εγγυάται ότι δε θα έχουμε μία νέα έξαρση της πανδημίας και δε θα οδηγηθούμε σε αναβολές είτε ολόκληρων αγωνιστικών, είτε μεμονωμένων αγώνων; Τρίτος και σοβαρότερος λόγος; Η εκτόξευση του κόστους μετακίνησης λόγω της αύξησης των τιμών των καυσίμων.
Ως εκ τούτου καταλήξαμε στο να επανέλθουμε με την προ διετίας πρότασή μας για τον τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος για την επόμενη σεζόν:
Διεξαγωγή της Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ της αγωνιστικής περιόδου 2022/23, με τις ομάδες να χωρίζονται σε δύο ομίλους με γεωγραφικά κριτήρια.
Τα σωματεία του κάθε ένα από τους δύο ομίλους θα συναντηθούν μεταξύ τους δύο φορές (πουλ – ένας προς όλους).
Οι ομάδες που θα καταλάβουν τις τέσσερις πρώτες θέσεις κάθε ομίλου θα διασφαλίσουν την συμμετοχή τους στην Α’ Κατηγορία της αγωνιστικής περιόδου 2023/24 και ταυτόχρονα να σχηματίσουν ένα γκρουπ μέσα από το οποίο θα αναδειχθεί ο πρωταθλητής. Εδώ τα σωματεία θα συναντηθούν με τις ομάδες του άλλου ομίλους δύο φορές και θα μεταφέρουν τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου με τις τρεις ομάδες που αγωνίστηκαν στον ίδιο όμιλο. Αυτό δίνει επιπλέον μόλις δύο περισσότερα παιχνίδια σε σχέση με πέρυσι αλλά αντισταθμίζεται και με το παραπάνω καθώς οι ομάδες θα χρειαστεί να κάνουν μόνο τρεις μακρινές μετακινήσεις.
Όσον αφορά τις ομάδες που θα καταλάβουν από την πέμπτη έως και την όγδοη θέση των δύο ομίλων, θα σχηματίσουν ένα δεύτερο γκρουπ με πανομοιότυπο τρόπο διεξαγωγής κι έπαθλο για τις τέσσερις πρώτες (λιγότερη/ες αν υποβιβαστεί/ουν ομάδα/ες της Ένωσης από την Γ’ Εθνική Κατηγορία) την συμμετοχή στην Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ της αγωνιστικής περιόδου 2022/23 και τις υπόλοιπες στην Β’.
Τέλος, οι ομάδες που θα τερματίσουν στην κανονική διάρκεια από την ένατη θέση και κάτω στους δύο ομίλους θα αγωνιστούν στην Β’ ΕΚΑΣΚΕΜ την σεζόν 2022/23.
Ένα άλλο σημαντικό και ζωτικό κεφάλαιο για τη βιωσιμότητα τόσο των συλλόγων, είναι η αναβάθμιση του προϊόντος μέσα από την οποία θα βελτιωθεί η εμπορικότητα τόσο η δική τους, όσο και του πρωταθλήματος και μακροπρόθεσμα θα αποτελέσει μία πάγια πηγή εσόδων. Μικρή, πολύ μικρή αρχικά, αλλά αυξανόμενη χρόνο με το χρόνο, ενώ πονοκέφαλο για τη νέα Διοίκηση της Ένωσης (της οποίας η νέα αγωνιστική περίοδος θα είναι η πρώτη της ουσιαστικά μιας και ανέλαβε καθήκοντα στις αρχές του ημερολογιακού έτους που διανύουμε) αποτελεί και η αναδιάρθρωση των ηλικιακών πρωταθλημάτων.
Με αυτά τα κομμάτια όμως θα ασχοληθούμε σε προσεχή σημειώματα…
