Οτι τα play offs θα εξελίσσονταν εφέτος σε τουρνουά για… τρεις, με βέβαιο πρωταθλητή τον Ολυμπιακό, ήταν πασιφανές. Και ξεκαθαρίστηκε και γρήγορα – γρήγορα, από την πρώτη αγωνιστική. Ακριβώς με τα αντίθετα αποτελέσματα (δηλαδή νίκη της ΑΕΚ και ήττα του Ολυμπιακού), θα ζεσταινόταν το πράγμα με την Ενωση στο -4. Μέχρι, κάποια στιγμή, να βαφτεί ερυθρόλευκος ο τίτλος. Τώρα πια, το μοναδικό ενδιαφέρον για τους ανώτερους όλων, Ερυθρόλευκους, είναι σε… ποιο γήπεδο θα «κλειδώσουν» και θα πανηγυρίσουν την κούπα. Την προσεχή Κυριακή στην Τούμπα, την Κυριακή των Βαϊων στο «Γ. Καραϊσκάκης» εναντίον της ΑΕΚ, ή μήπως (πάλι) στην OPAP Arena, όπως πριν από δέκα μήνες με το ιστορικό Conference League; Eλα ντε!
Συνεπώς, η μάχη εστιάζεται στις θέσεις 2-4. Με βασικό στόχο όλων την αποφυγή της τέταρτης θέσης, η οποία οδηγεί στα προκριματικά του Conference League, χωρίς μάλιστα περιθώριο λάθους. Με μια ήττα μένεις έξω από τη League Phase! Η τρίτη θέση (αν δεν κάνει ο ΟΦΗ ή ο Αστέρας την τεράστια έκπληξη στον τελικό του Κυπέλλου) οδηγεί στο Europa League και δεν… χαλάει κανέναν. Η δεύτερη θέση οδηγεί στα προκριματικά του Champions League, όπου έχεις τρία «κανονάκια» για να παίξεις σε League Phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης και αρκεί ένας αποκλεισμός (όπως πρόπερσι, του Παναθηναϊκού επί της Ντνίπρο) για να εξασφαλίσεις από τον Ιούλιο θέση σε φάση ομίλων. Και εν συνεχεία να τα παίξεις όλα για όλα για την υπέρβαση, όπως είχαν κάνει οι Πράσινοι αποκλείοντας τη Μαρσέιγ και αποτυγχάνοντας στις λεπτομέρειες εναντίον της Μπράγκα.
Ξεκίνησε, λοιπόν, λογικά ως φαβορί, η ΑΕΚ. Με την πρώτη του νίκη σε ντέρμπι, μπήκε στο κόλπο και ο ΠΑΟΚ. Να, ξανά οι προβλέψεις να αλλάζουν. Να, ξανά, «δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός», να ξανά «οι πολεμιστές του Λουτσέσκου» και άλλα ωραία… επικολυρικά. Η σκληρή αλήθεια για τους «τρεις» είναι ότι έχουν τα μαύρα τους τα χάλια συγκριτικά με τον Ολυμπιακό! Και οι τρεις. Σε κάποια ματς θα νικήσουν οι μεν, σε κάποια οι δε, θα παίξει ρόλο και το κίνητρο του Ολυμπιακού που κάποια στιγμή θα ξεθυμάνει όταν ανακηρυχθεί πρωταθλητής, το μίνι τουρνουά είναι απρόβλεπτο. Οι βαθμολογικές αποστάσεις είναι μικρές, να «ξεφουσκώσει» τελείως κάποιος από τους τρεις είναι απίθανο, μα το σημαντικότερο είναι ότι ουδείς εκ των ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ πρέπει να επηρεαστεί θετικά ή να… ικανοποιηθεί με την κατάκτηση της δεύτερης ή της τρίτης θέσης. Το ζητούμενο πρέπει να είναι αποκλειστικά το «και μη χειρότερα». Δηλαδή η αποφυγή της 4ης θέσης. Τι να πανηγυρίσεις με τέτοια απόσταση – βαθμολογική, ποιοτική και… προοπτική – από τον πρωταθλητή; Τι, αλήθεια;
Και οι τρεις πρέπει να κοιταχθούν στον καθρέφτη και να αναλογιστούν πόσα βήματα προς τα πίσω έκαναν από πέρυσι. Ειδικά η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, διότι ο Παναθηναϊκός είχε αρχίσει να καταρρέει μετά τον απίστευτο συνδυασμό «απόλυση Γιοβάνοβιτς – πρόσληψη Τερίμ». Και ταυτόχρονα πόσα βήματα προόδου έκανε ο Ολυμπιακός, ανοίγοντας τόσο την ψαλίδα, ώστε να μοιάζει από τώρα απόλυτο φαβορί για την επόμενη σεζόν.
Αυτός που θα πάρει τον «μουτζούρη» της 4ης θέσης, έχει και περισσότερες πιθανότητες να απολύσει τον προπονητή του. Αυτός που θα τερματίσει δεύτερος, τις λιγότερες. Και ο τρίτος… 50% – 50%. Κάπως έτσι το σκέφτομαι, μπορεί να πέσουμε κι έξω. Ομως ανεξάρτητα ακόμα και από αυτό το κεφαλαιώδες θέμα του προπονητή, η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ πρέπει να ξανακοιτάξουν τα ρόστερ τους. Μπας και του χρόνου κατορθώσουν να κλείσουν κάπως την ψαλίδα…
Πηγή: Gazzetta