Μετά από συνεργασία τριών ετών, οι “δρόμοι” του Γιάννη Συμεωνίδη και της Πύδνας Κίτρους “χώρισαν”. Τους “τίτλους τέλους” της κοινής πορείας των δυο πλευρών ανακοίνωσε ο προπονητής τερματοφυλάκων στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αναφέροντας τα εξής:
“Δυστυχώς μετά από τρία χρόνια ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με όνειρα, ελπίδα αλλά η κατάληξη δεν ήταν αυτή που όλοι προσδοκούσαμε. Βέβαια, μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια ζήσαμε πραγματικά πολύ όμορφες στιγμές με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλάδος, μια διάκριση που έκανε γνωστή την Πύδνα και γενικά το μικρό αυτό χωριό, πανελληνίων. Θέλω, τέλος, μέσα από εδώ, πραγματικά να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο, Γιάννη Ντούμο για την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε αυτά τα τρία χρόνια, όπως και τον γιο του Στέλιο. Επίσης, τους προπονητές που συνεργάστηκα, τον Διονύση Τοκατλίδη, τον Αποστόλη Στύλο και τον μεγάλο δάσκαλο, Γιώργο Χατζάρα. Επίσης, τους γυμναστές, φυσιοθεραπευτές, φροντιστές και όσους γενικά σχετίζονται με την ομάδα. Τελευταία άφησα τα…παιδιά μου, όπως τα λέω εγώ. Τους τερματοφύλακές μου. Όλους αυτούς που συνεργάστηκα τα τρία χρόνια που βρισκόμουν μαζί τους. Πιστεύω πως ήμουν ακριβοδίκαιος με όλους και πως δεν αδίκησα ποτέ κανέναν. Καλή συνέχεια παιδιά, προσπάθεια, υπομονή και επιμονή, πρώτα για τους εαυτούς σας”.
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας με σημαντική διαδρομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, υπερασπιζόμενος τα γκολπόστ του Πιερικού, της ΑΕΛ, του Αιγάλεω, του Παναιγιαλείου, της Καστοριάς, του Αστέρα Τρίπολης, της Κέρκυρας, του Εθνικού Πειραιά και της Βέροιας, πλέον θα επικεντρωθεί στην Ακαδημία τερματοφυλάκων, στο Νέο Κεραμίδι και το καλοκαίρι θα σκεφτεί και το επόμενο προπονητικό του βήμα. Υπενθυμίζεται, ότι πριν τη θητεία του στην Πύδνα, πέρασε και από το τεχνικό τιμ του Αχιλλέα Νεοκαισάρειας, ενώ την προπονητική του διαδρομή ξεκίνησε από τον πρώτο αλλά και τελευταίο “σταθμό” της ποδοσφαιρικής του καριέρας, τον Πιερικό, “βγάζοντας τα γάντια του” και “φορώντας” την “προπονητική φόρμα” το καλοκαίρι του 2012.
