Του Βασίλη Σκουντή
Δεν φτάνει που είναι σαδιστής ο Παναθηναϊκός, έχει γίνει και μαζοχιστής!
Για να βάλω κιόλας τα πράγματα σε μια σειρά, στα τελευταία δυο ματς, πρώτα εκδηλώνει τις μαζοχιστικές τάσεις του και ύστερα ξεδιπλώνει τις σαδιστικές κι όποιον πάρει ο… Χάρος!
Την περασμένη Πέμπτη ο… ακατονόμαστος πήρε τη Ντουμπάι, τώρα ήταν η σειρά της Παρτίζαν και η ζωή στον πράσινο πλανήτη συνεχίζεται!
Ο στραγγαλισμός και η διαστροφή
Λες και γουστάρoυν να παίζουν, καθ’ έξιν πλέον, με τα νεύρα του (συνοφρυωμένου στην αρχή μα χαρίεντος στο τέλος) Eργκίν Aταμάν και του κόσμου που συρρέει στο Telekom Center Athens, οι Πράσινοι σε αυτά τα δυο τελευταία ματς έκαναν κοκοκό στο πρώτο ημίχρονο και ύστερα ξεσάλωσαν προκαλώντας στραγγαλισμό στους αντιπάλους τους!
Δίκην déjà vu λοιπόν, οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης αφού επέτρεψαν στους Σέρβους να κάνουν πάρτι στην πρώτη περίοδο στην οποία σκόραραν ανενόχλητα και με όλη την άνεση τους 31 πόντους, ρέφαραν σε έναν βαθμό στη δεύτερη και επέστρεψαν δριμύτεροι και καταιγιστικοί από τα αποδυτήρια για να τελειώσουν τη δουλειά με συνοπτικές διαδικασίες.
Το λες και… διαστροφή αυτό, αλλά στο τέλος της ημέρας- για οποιονδήποτε λόγο κι αν συμβαίνει-η ολιγωρία διορθώνεται και δεν καθίσταται μοιραία!
Έχει το χάζι της η διακύμανση του σκορ κόντρα στην Παρτίζαν που σκόραρε 31 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο, 13 στο δεύτερο, έξι με το…σταγονόμετρο στο τρίτο που έληξε με το επί μέρους σκορ 25-6 και 19 στο τέταρτο, στο οποίο προσπάθησε να εξαγνίσει τις αμαρτίες της.
Το αδιανόητο 25-0 και ο μαρμαρωμένος Ζοτς
Αμ’ το άλλο;
Αυτό το 25-6 κρύβει μέσα του κι ένα αδιανόητο (σε αυτά τα επίπεδα) σερί 25-0 που έτρεξαν οι Πράσινοι κόβοντας επί οκτώ λεπτά και 44 δευτερόλεπτα τη δίοδο και την πρόσβαση των Σέρβων προς το καλάθι τους.
Ούτως ειπείν, το ρευστό 52-50 μετατράπηκε σε 77-50 και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος προς τέρψιν του Αταμάν και προς θλίψιν του Ομπράντοβιτς που δεν είχε το κουράγιο ούτε καν να θυμώσει και να πάρει εκείνο το μελιτζανί χρώμα που χαρακτηρίζει ανέκαθεν την τσατίλα και τις εκρήξεις του, τουναντίον έμοιαζε σαν να ‘χε μαρμαρώσει!
Φοβάμαι πως το ‘χει πάρει απόφαση ότι αυτή η ομάδα δεν μπορεί να πάει πουθενά!
Αντιθέτως η ομάδα στην οποία πέρασε τα 13 καλύτερα χρόνια της ζωής του μπορεί να πάει οπουδήποτε!
Στιγμές ολοκληρωτικού μπάσκετ
Σε πείσμα των στατιστικών και της παραγωγικότητας του στην πρώτη περίοδο, ο Παναθηναϊκός πρόσφερε γη και ύδωρ στην Παρτίζαν που βρήκε μπόσικη την άμυνα του και χτύπησε στο ψαχνό…
Δεν ξέρω τι σκεπτόταν εκείνη τη στιγμή ο Ομπράντοβιτς, αλλά η ευημερία δεν κράτησε πολύ: οι Πράσινοι προηγήθηκαν με 48-44 στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου και μετά το 52-50 δεν ξανακοίταξαν πίσω, πετυχαίνοντας εντέλει μια εμφατική νίκη, που υπήρξε προϊόν του ολοκληρωτικού μπάσκετ που μόστραραν μετά το 52-50.
Τότε ήταν που ξεμπούκωσαν κι έκαναν την Παρτίζαν μια χαψιά!
Το μαγείρεμα του Ναν
Ως λάτρης της σημειολογίας και συλλέκτης εικόνων, δεν θα μπορούσα να παραλείψω την αναφορά σε μια εικόνα που μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει το εξώφυλλο της τέταρτης απανωτής και ένατης στο σύνολο, νίκης του Παναθηναϊκού.
Απομένουν, λοιπόν, τέσσερα λεπτά για τη λήξη της τρίτης περιόδου , ο Ναν βάζει δυο κολλητά τρίποντα και οκτώ πόντους μέσα σε ένα λεπτό, ο Παναθηναϊκός τρέχει ήδη ένα σερί 12-0, το γλέντι βγάζει τσακίρ κέφι και βουρ στην κουζίνα!
Στο αμέσως επόμενο κλικ οι κάμερες πιάνουν τον Αμερικανό σούπερ σταρ να κάνει χειρονομίες, εννοώντας ότι μαγειρεύει και τούτου δοθέντος, του αξίζει ο τίτλος του Μάστερ Σεφ!
Και τον Σλούκα μανούλα τον γέννησε!
Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεξηγηθεί και να μου κρατάει μούτρα πάλι ο Κώστας Σλούκας!
Στον αγώνα με τη Ντουμπάι προέταξα το ρεσιτάλ του Τζέριαν Γκραντ, τώρα καταπιάνομαι με τα μαγειρέματα του Ναν, ε, διάβολε, στο πηγάδι κατούρησε ο Σαλονικός γκαρντ;
Μανούλα τον γέννησε κι αυτόν: μανούλα που τον καμαρώνει βλέποντας τον να παίζει το καλύτερο, το πιο μεστό και το πιο φαντασμαγορικό μπάσκετ της καριέρας του!
Μικρός ο Σλούκας ήταν… χοντρούλης και ο συχωρεμένος ο πατέρας του, όντας προπονητής της άρσης βαρών, ήθελε να τον δει να πιάνει την μπάρα: αντ’ αυτής ο κανακάρης του έπιασε την μπάλα και ακόμη και τώρα, περπατώντας στα 36 χρόνια του, σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει!
Οι 10+1 ασίστ, η πρέφα και ο Ρογκαβόπουλος
Σηκώνει βάρη ευθυνών, ηγεσίας, τέλειου διαβάσματος του παιχνιδιού και… ενσυναίσθησης που μεταφράζεται στις 10 ασίστ που μοίρασε σε 18 λεπτά και 41 δευτερόλεπτα…
Θα ήταν 11, αν δεν τού μαγάριζε μία ο Ντίνος Μήτογλου και στην ίδια φάση, για να μην πάει χαμένος ο κόπος του, γράπωσε την μπάλα και σκόραρε ο ίδιος!
Την ίδια στιγμή ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ γράπωνε σαν να ήταν οι μπάλες φιστίκια 15 ριμπάουντ, ενώ ο Κένεθ Φαρίντ συνέχιζε να πορεύεται με την κεκτημένη ταχύτητα των προηγούμενων αγώνων, αποδεικνύοντας ότι το κρεσέντο στο ντεμπούτο του δεν οφειλόταν στο jet lag του ταξιδιού από την Ταϊβάν προς την Αθήνα!
Τέσσερις είναι αυτοί (Ναν, Σλούκας, Φαρίντ, Ερνανγκόμεθ), ικανοί να στρώσουν μια παρτίδα… πρέφας, αλλά όχι και για να φτιάξουν μια πεντάδα μπάσκετ: ε, λοιπόν, για να μη βγουν λειψοί τους πλαισίωσε με μια έξοχη εμφάνιση ο Νίκος Ρογκαβόπουλος και η δουλειά έγινε όμορφα και παστρικά…
ΥΓ: Για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του προλόγου μου, τελικά η εναλλαγή του μαζοχισμού με τον σαδισμού μπορεί όντως να καταντάει δελεαστική και φαντασμαγορική!
Πηγή: Sport24
