Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Όχι, δεν ήταν άτυχος χθες ο Παναθηναϊκός στις φάσεις των γκολ που δέχθηκε, όπως είπε ο Ρουί Βιτόρια. Ανίκανος ήταν. Όχι, δεν πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος ο Παναθηναϊκός – όπως είπε ο προπονητής του – επειδή αποκλείστηκε σε ματς – θρίλερ από αυτή τη Φιορεντίνα, κάνοντας καταπληκτικό δεύτερο ημίχρονο. Ναι, δικαίως μπορεί να αισθάνεται ότι έχει ανέβει επίπεδο συγκριτικά με την μέχρι προς διετίας ευρωπαϊκή ανυποληψία του. Όχι όμως «υπερήφανος»! Υπερήφανος νιώθεις όταν αποκλείεσαι με 3-1 από την Μπαρτσελόνα έχοντας μοιράσει αχ και βαχ σ’ ολόκληρο το Καμπ Νου. Όταν στο Μιλάνο νικάς την Ιντερ του Μουρίνιο, όταν στο Τορίνο βγάζεις νοκ άουτ τη Γιουβέντους, όταν στη Ρώμη στήνεις αλησμόνητο πάρτι με τη Ρόμα του Ρανιέρι. Αν αισθάνεσαι υπερήφανος επειδή αποκλείστηκες στις λεπτομέρειες από τη Φιορεντίνα του Παλαντίνο, την οποία έχεις παίξει μονότερμα στα δύο από τα τέσσερα ημίχρονα των δύο αγώνων, υπάρχει πρόβλημα…
Το βασικό πρόβλημα, η κύρια αιτία για το χθεσινό αποκλεισμό του Παναθηναϊκού είναι ο φοβικός τρόπος με τον οποίο παρατάχθηκε. Δεν μπήκε στο ματς για να το παίξει, αλλά για να περιμένει πίσω από τη σέντρα και να αναπτυχθεί μόνο με αντεπιθέσεις. Λάθος! Και την πλήρωσε ακριβά αυτή τη λανθασμένη ανάγνωση του Βιτόρια. Διότι όταν μια ομάδα ανασφαλής και με δεδομένα αμυντικά προβλήματα πιέζεται και δεν μπορεί να κρατήσει τη μπάλα, όταν παρατάσσεται σε τόσο χαμηλά μέτρα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει λάθος. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην δεχθεί γκολ. Ένα λάθος ο Τετέ, 1-0. Δεύτερο λάθος ο Βαγιαννίδης, 2-0. Κι αν δεν έβγαζε δυο «δύσκολα» ο Ντραγκόφσκι και ήταν πιο εύστοχοι οι Ιταλοί, θα είχε γράψει τέσσερα από ημίχρονο το ταμπλό. Γιατί, επαναλαμβάνουμε; Διότι ο Βιτόρια αποφάσισε να παρατάξει έναν Παναθηναϊκό παθητικό.
Το είχε δουλέψει το 3-5-2, αλλά δεν το τόλμησε
«Στο πρώτο ημίχρονο δεν ξέρω για ποιο λόγο ήμασταν τόσο φοβισμένοι, σαν να μην είχαμε ενέργεια, αλλά στο δεύτερο βγήκε μια άλλη ομάδα και αυτό είναι πολύ σημαντικό» είπε ο γίγας Μανώλης Σιώπης μετά τη λήξη του ματς.
«Πιστεύω χάσαμε ένα ημίχρονο. Δεν καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε μια εμφάνιση όπως αυτή που είχαμε σκεφτεί και είχαμε δουλέψει. Είναι κάτι που μας στεναχωρεί γιατί στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε ότι είμαστε εμείς η ομάδα που θα μπορούσε να είναι κυρίαρχη στον αγωνιστικό χώρο. Στο δεύτερο ημίχρονο παίξαμε με ένα σύστημα το οποίο έχουμε δουλέψει και ταίριαζε πολύ στον συγκεκριμένο αντίπαλο και κατφέραμε να δημιουργήσουμε προβλήματα, είχαμε ευκαιρίες» είπε ο καλός χθες, Φώτης Ιωαννίδης. Και την αλήθεια είπε! Οντως το είχε δουλέψει ο Βιτόρια το 3-5-2! Πρώτα στο μυαλό του και μετά στις προπονήσεις! Όμως δεν το τόλμησε. Και ο Παναθηναϊκός έπαιζε ένα ολόκληρο ημίχρονο λες και ήταν η Βίκνγκουρ! Παίζει ρόλο και η διάταξη, αλλά το σημαντικότερο είναι το πνεύμα με το οποίο μπήκε στο γήπεδο. Το μήνυμα που έχει περάσει στους παίκτες. Ηταν το λάθος μήνυμα. Και αποδείχθηκε περίτρανα στο δεύτερο μέρος. Ναι, η Φιορεντίνα μπήκε για να «περιμένει». Διαφοροποίησε την τακτική της (λανθασμένα κι εκείνη…). Όμως μετά το 57’, όταν μπήκε ο Φώτης αντί του εξαφανισμένου Τζούρισιτς κι άρχισε το πάρτι, δεν ήταν πια «τακτική» για τους Ιταλούς. Ηταν ανικανότητα να σταματήσουν τον Παναθηναϊκό!
Υποτίμησε την ομάδα του, όπως είχε κάνει και με ΑΕΚ, Ολυμπιακό
Αποδείχθηκε, λοιπόν, και από το 3-5-2 και από τη συνολική προσέγγιση του Τριφυλλιού στο β’ ημίχρονο ότι ο Βιτόρια αδίκησε την ομάδα του. Την υποτίμησε! Οπως την είχε υποτιμήσει και στα ντέρμπι με την ΑΕΚ (1-0) και με τον Ολυμπιακό (1-1). Κι ας είχε αναδειχθεί αήττητος τότε. Αυτό που είχε παίξει ο Παναθηναϊκός δεν ήταν αντιπροσωπευτικό των ικανοτήτων των παικτών του μεσοεπιθετικά. Εστω και με ένα ημίχρονο, αγωνιζόμενος με τη σωστή διάταξη και τη σωστή νοοτροπία του διεκδικητή και όχι του «κατώτερου», θα μπορούσε να προκριθεί αν ήταν εύστοχος!
«Πώς να διατηρήσει το μηδέν παθητικό ο Παναθηναϊκός στο «Αρτέμιο Φράνκι»; Μοιάζει… εξωπραγματικό! Ομως, κάλλιστα μπορεί να απειλήσει τη Φιορεντίνα, ειδικά αν οι «Βιόλα» παίξουν πάλι με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τους δυο ακραίους μπακ (Ντοντό – Γκόσενς) ψηλά στη σέντρα. Δεν βλέπω πώς αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να προκριθεί παίζοντας μαζικά άμυνα σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα απόψε. Μπορώ να δω τον Παναθηναϊκό να προκρίνεται μόνο αν σκοράρει» είχε αναφερθεί στο χθεσινό σημείωμα.
Αλλά, δυστυχώς για τους Πράσινους, ο προπονητής δεν πίστεψε στο… άλλο σύστημα που είχε στο μυαλό του που θα μετέφερε και στους παίκτες διαφορετική νοοτροπία, εκτός του ότι «κούμπωνε» καλύτερα στη Φιορεντίνα όπως σωστά ανέφερε ο Ιωαννίδης.
Το ταμείο είναι θετικό, αλλά το ρόστερ χρειάζεται μεγάλη αναβάθμιση
«Με τρεις αμυντικούς δυσκολέψαμε πολύ τον αντίπαλο. Είναι κάτι που σκεφτόμαστε για τη συνέχεια, η ομάδα στην επανάληψη ήταν πιο άμεση και είχε παρουσία στην αντίπαλη περιοχή. Στο πρώτο ήμασταν παθητικοί. Οι λεπτομέρειες έκριναν τον σημερινό αγώνα. Η ομάδα έδειξε ότι ήταν εφάμιλλης ποιότητας με την αντίπαλη και στα δύο ματς. Θα μπορούσαμε να βάλουμε παραπάνω γκολ και να διεκδικήσουμε την πρόκριση» ήταν το συμπέρασμα του Βιτόρια. Οι προπονητές όμως, δεν πληρώνονται (μόνο) για συμπεράσματα, αλλά για πράξεις.
Προφανώς, αυτό το ρόστερ δεν είναι για να φτάνει στον τελικό του Conference League. Πλην της Τσέλσι που είναι ακλόνητο φαβορί και της Μπέτις του Μπακαμπού και του Αντονι, όμως, άλλο «μεγαθήριο» εφέτος δεν υπάρχει στη διοργάνωση. Γι’ αυτό και ήταν σπάνια η ευκαιρία που πέταξαν οι Πράσινοι. Το ταμείο δεν είναι… μείον εφέτος για τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη. Στο «συν» είναι. Εφτιαξε το μέλλον του, έφτιαξε τον συντελεστή του, τέλος από του χρόνου οι κληρώσεις με «Αγιαξ» και «Λανς» στα προκριματικά του Europa ή του Conference League. Όμως είναι πεντακάθαρο ότι το ρόστερ χρειάζεται μεγάλη αναβάθμιση. Πρέπει να φύγουν πολλοί για να ανέβει ένα σκαλί παραπάνω ο Παναθηναϊκός. Θα τα πούμε αναλυτικά προσεχώς για τον ευρωπαϊκό «καθρέφτη» του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ. Διότι στην Ευρώπη πάντα βλέπεις κρυστάλλινα το είδωλό σου.
Πηγή: Gazzetta
