Του Γιάννη Φιλέρη
Ο Ολυμπιακός είδε τον Παναθηναϊκό να του παίρνει τον αέρα στο πρώτο ημίχρονο, οι φωνές όμως του Μπαρτζώκα για την άμυνα έπιασαν τόπο και έχοντας πολλαπλούς πρωταγωνιστές στην επανάληψη, άλλαξε τα δεδομένα του ματς και πήρε την πρώτη νίκη στην ατέλειωτη σειρά των ντέρμπι που μας περιμένουν μέχρι το τέλος της σεζόν.
Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν το αρχικό προβάδισμα στην κούρσα του τίτλου (με πρώτο στόχο το αβαντάζ έδρας στα πλέι-οφ), οι “πράσινοι” θεωρούν ανατρέψιμη την τελική διαφορά των τεσσάρων πόντων, όλα είναι ανοιχτά, φυσικά και κυρίως στα επόμενα παιχνίδια θα επιστρέψουν και οι πολλοί -όσο και σημαντικοί- απόντες που δεν έπαιξαν στο ΣΕΦ.
Προφανώς ο νικητής έχει πιο ήσυχο το κεφάλι του, αποφεύγει την εσωστρέφεια, αν και η διπλή εβδομάδα που έρχεται στην Ευρωλίγκα μπορεί να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για τους απανταχού γκρινιάρηδες. Παρόλα αυτά μια νίκη κόντρα στον αιώνιο είναι πάντα το καλύτερο φάρμακο για κάθε νόσο (ή νοσηρό εγκέφαλο).
Γιατί νίκησε ο Ολυμπιακός;
Διότι στο δεύτερο ημίχρονο κυνήγησε κάθε σουτ, οι αλλαγές δεν γίνονταν επειδή έτσι είναι το αμυντικό σύστημα της “ερυθρόλευκης” ομάδας, αλλά για να εμποδίσουν την κυκλοφορία της μπάλας του Παναθηναϊκού και κυρίως να τον αποτρέψουν από τα συνεχόμενα σουτ τριών πόντων, με τους “πράσινους” στο πρώτο μέρος να τελειώνουν έχοντας 7/15 από τα 6.75μ.
Με αυτό το στατιστικό που είχε δώσει τεράστια αυτοπεποίθηση στους φιλοξενούμενους, τον Σορτς (13π) στην αρχή και τον Τολιόπουλο (14 με 4/5τρ) στη συνέχεια να προκαλούν ημικρανίες στους Πειραιώτες, ο Ναν με τα ωραία του γυαλιά έμοιαζε σχεδόν περιττός.
Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να συντονιστεί, οι κοντοί του ΠΑΟ πήγαιναν κατευθείαν πάνω σε Μιλουτίνοβ και Βεζένκοβ, ο Μπαρτζώκας φώναζε μάταια για μεγαλύτερο “φιζικάλιτι”, όμως το ευτύχημα για την ομάδα του ήταν ότι μπόρεσε να μείνει κοντά στον αντίπαλο της.
Ο Παναθηναϊκός σε αυτό το κυριαρχικό πρώτο ημίχρονο, με τον Ερνανγκόμεθ να βρίσκεται σε περίοπτη θέση δίπλα στους δυο γκαρντ, έκανε ένα λάθος. Δεν μπόρεσε να κρατήσει τη διαφορά των 12 πόντων και στο τέλος της δεύτερης περιόδου, δέχθηκε το τρίποντο του Σάσα Βεζένκοβ που έριχνε τη διαφορά στο -5.
Τι συνέβη μετά; Ο Ολυμπιακός κινήθηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα, διεκδίκησε όλες τις μπάλες, πήρε τα ριμπάουντ και μεταφέροντας την μπάλα περισσότερο μέσα στο καλάθι (30π στο ζωγραφιστό) είχε εξαιρετική κυκλοφορία (τελείωσε με 23 ασίστ, οι 13 στο β’ ημίχρονο) και συνεργασίες τελειώνοντας τα δυο δεκάλεπτα με επί μέρους συνολικό σκορ 49-38.
Βελτιώνοντας πάρα πολύ τα ποσοστά του (55% έναντι 45% στο πρώτο ημίχρονο) εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του ΠΑΟ στο “5” (εξαίρεση το καλό αλλά λίγο τρίλεπτο του Γιούρτσεβεν) πήρε τα φάουλ και γύρισε το ματς στα μέτρα του.
Ο Παναθηναϊκός αγχώθηκε, το 7/15 του πρώτου ημιχρόνου από τη γραμμή του τρίποντου, έγινε 2/14 στο δεύτερο και ο Ολυμπιακός ανέκτησε τον έλεγχο και το προβάδισμα για τη νίκη που στο τέλος ήρθε…
Ο τέλειος Ντόρσεϊ και ο δυναμίτης Γουορντ
Οι πρωταθλητές βρήκαν σε φουλ εγρήγορση (ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο) τον Βεζένκοβ, που κινείται πάντα με μαεστρία χωρίς την μπάλα, αλλά ξέρει και να τελειώνει φάσεις, στηρίχτηκαν στο κύρος του Νίκολα Μιλουτίνοβ μέσα στο καλάθι, πήραν τις σωστές λύσεις από τον Σέιμπεν Λι (εκτός από τα χαμένα ελεύθερα σουτ) και στηρίχτηκαν πάρα πολύ στην ενέργεια του Τάισον Γουορντ.
Ο Αμερικανός φόργουορντ επιβεβαίωσε αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή του. Ταιριάζει απόλυτα με τη νοοτροπία του Ολυμπιακού και το πρώτο ντέρμπι της σεζόν κρίθηκε και από τα δικά του χέρια.
Πρώτα γιατί έπαιξε σπουδαία άμυνα πάνω στον Τσέντι Οσμάν (και αργότερα στους γκαρντ του Παναθηναϊκού) λειτουργώντας σαν αντίδοτο στη δύναμη και την ταχύτητα του “πράσινου” φόργουορντ κι ύστερα γιατί πήρε τις επιθετικές πρωτοβουλίες τελειώνοντας το ματς με 12π (4/6 σουτ, 2/2β) έχοντας ακόμα 5 ριμπάουντ και άλλες τόσες ασίστ.
Ένας δυναμίτης στην πεντάδα του Ολυμπιακού, έμεινε στο παρκέ 30 λεπτά, ξεσηκώνοντας και το κοινό στο ΣΕΦ όταν στην … επαναστατική “ερυθρόλευκη” τρίτη περίοδο, η ομάδα του έψαχνε άμυνες και επιθέσεις σε υψηλή ένταση. Τις πρόσφερε απλόχερα ο άλλοτε άσος της Παρί για τον οποίο και το λαμπρό μέλλον του στο ΣΕΦ είναι σίγουρος και ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Αλλά αυτός που δεν λάθεψε σχεδόν σε κανένα σημείο του ματς ήταν ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Παίζοντας σχεδόν 37 λεπτά (36:55 για την ακρίβεια) ο διεθνής γκαρντ ήταν απολαυστικός και ένας πραγματικός ηγέτης στην περιφέρεια του Ολυμπιακού. Η “πράσινη” άμυνα τον κυνήγησε για να τον εξωθήσει σε βεβιασμένες ενέργειες αλλά αυτός ολοκλήρωσε το ματς με … μηδέν λάθη.
Διάβασε σωστά ό,τι του έδωσε η αντίπαλη άμυνα, μπορεί να υπέφερε στο πρώτο ημίχρονο από τον Σορτς, ή τον Τολιόπουλο, πήρε όλες τις ρεβάνς μαζεμένες στην επανάληψη. Σουτ, ντράιβ, ασίστ όταν του γινόταν νταμπλ-τιμ και απολογισμός 16π, 8 ασίστ (που πρόσφεραν άλλους 17π στην ομάδα του) και 5 ριμπάουντ.
Ο Χολ του … χρωστάει και τους πέντε πόντους που σημείωσε, σε ωραίες συνεργασίες μαζί του, σε μια γενικά πολύ μεγάλη εμφάνιση στο ντέρμπι.
Ο Σορτς, ο Σλούκας και ο Νιλικίνα…
Ελλείψει του Ναν ο Τι Τζέι Σορτς ανέλαβε δράση στο πρώτο πραγματικά μεγάλο ματς με την “πράσινη” φανέλα. Ο Αμερικανός ολοκλήρωσε με 19π, 5ρ και 5 ασίστ, παίρνοντας συνολικά 15 σουτ, που ωστόσο αμφιβάλλουμε αν θα… επιχειρήσει ξανά, σε περίπτωση συνύπαρξης και πάλι με τον Ναν.
Αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τον Εργκίν Αταμάν, που φάνηκε να … ξινίζει με το ξαφνικό πρόβλημα που προέκυψε στην ομάδα του. Πρέπει όμως να βρει τον τρόπο που ο Ναν θα συνταιριάξει με τον Σορτς, χωρίς να υποβαθμίζει κανενός το παιχνίδι, κάτι που όταν βρίσκονται και οι δυο στο παρκέ συμβαίνει -και λογικά- με τον νεοαποκτηθέντα Αμερικανό.
Ο Τολιόπουλος έκανε ένα υπέροχο πρώτο ημίχρονο, αναγκάζοντας τον προπονητή του να σκεφτεί ότι ενδεχομένως να χρειάζεται και σε κάποιο ευρωπαϊκό παιχνίδι, στη συνέχεια έπεσε στη μέγγενη της “ερυθρόλευκης” άμυνας και έτσι η σκυτάλη πέρασε στον Κώστα Σλουκα, που πήρε όλες τις αποφάσεις στο τέλος.
Το τρίποντο και οι τρεις βολές (φάουλ του Λι) έγρταψαν τους έξι από τους 10 πόντους του “πράσινου” αρχηγού, όχι όμως και το λέι-απ στο φινάλε, που δεν ισοφάρισε το ματς, όπως ήθελε…
Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός είχε σημαδέψει σωστά να επιτεθεί στο λόου ποστ. Ο Μιλουτίνοφ σε πρώτη φάση νίκησε κατά κράτος τον Μήτογλου και ο Φρανκ Νιλικίνα που στο πρώτο μέρος βιαζόταν να εκτελέσει, παρασυρμένος ίσως και από το χώρο που του έδινε η αντίπαλη άμυνα, στο πιο κρίσιμο σημείο διάβασε καλά.
Ο Γάλλος είναι κοντά στα 2 μέτρα, έχει πολύ μακριά χέρια και με αντίπαλο τον Σορτς που μάλιστα είχε φορτωθεί με τέσσερα φάουλ πήγε μέχρι μέσα, έκανε μια πιρουέτα και σχεδόν ανενόχλητος κράτησε τον Ολυμπιακό στο +4.
Αυτό είναι το μεγάλο αβαντάζ του Νιλικίνα. Μπορεί να τελειώσει τέτοιες φάσεις. Και εδώ αναδεικνύεται η μέχρι τώρα ανορθογραφία του Παναθηναϊκού. Με τον Λεσόρ στα πιτς (άγνωστο πόσο ακόμα), τον Χολμς σε πολύ ρηχά νερά και τον Γιούρτσεβεν φευγάτο η πράσινη ρακέτα μοιάζει ανοχύρωτη και έρμαιο των αντιπάλων. Ψηλών και κοντών…
Πηγή: Sport24
