Του Γιάννη Φιλέρη
Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχτισε ξανά μια πολυκατοικία στο ΣΕΦ με τα συνεχόμενα άστοχα σουτ (ειδικά από τα 6.75μ) το μήνυμα ωστόσο που πήρε μετά την ήττα του από τη Μονακό, το εμπέδωσε σχεδόν στην εντέλεια. Στη βραδιά, λοιπόν, που οι “ερυθρόλευκοι” είχαν 7/31 τρίποντα και έκαναν 16 λάθη (όσες και οι ασίστ που μοίρασαν) έγιναν πιο σκληροί από ποτέ φέτος, καθηλώνοντας την επίθεση των 93 πόντων που είχε μέχρι αυτό το ματς η Χάποελ Τελ Αβίβ, κάτω από τους 60!
Με αυτό τον τρόπο η ισραηλινή ομάδα λύγισε στο τέλος και οι πρωταθλητές πέτυχαν την 5η νίκη τους στην όγδοη αγωνιστική της φετινής EuroLeague.
Όλες οι νίκες έχουν την ίδια αξία, κάποιες όμως στο τέλος της χρονιάς θεωρούνται σημαδιακές. Ενδεχομένως μια απ’ αυτές να είναι αυτή εναντίον της Χάποελ, της ομάδας που είχε στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της βαθμολογίας.
Ο Ολυμπιακός έπρεπε να νικήσει όπως και να’ χει. Προερχόταν από ένα στραβοπάτημα, μέσα στο γήπεδό του, το δεύτερο μετά από εκείνο κόντρα στην Εφές. Αν έχανε και τρίτο σερί, μέσα στο σπίτι του, ματς τα πράγματα θα ήταν δύσκολα μέσα και έξω από το ΣΕΦ.
Το να στραβώσει το κλίμα, να αυξηθεί η γκρίνια και η εσωστρέφεια, δυο σερί εντός έδρας αποτυχίες είναι πολύ εύκολο.
Προφανώς μια νίκη δεν αλλάζει τα πάντα, φτιάχνει, όμως, την ατμόσφαιρα. Αν ανατρέξουμε, μάλιστα, στην περσινή σεζόν θα θυμηθούμε μια παρόμοια κατάσταση. Ο Ολυμπιακός στις πέντε πρώτες αγωνιστικές μετρούσε δυο ήττες και υποδεχόταν τη Ρεάλ, την οποία καθήλωσε στους 69 πόντους και κατάφερε, εν τέλει, να νικήσει.
Ακολούθησε ένα εντυπωσιακό σερί 5-0 με ένα τεράστιο διπλό στο ΟΑΚΑ και την ομάδα να βρίσκει ρυθμό και ροή, την στιγμή που το είχε απόλυτη ανάγκη. Θα επαναληφθεί το ίδιο και φέτος, μετά από την επικράτηση εναντίον της Χάποελ; Θα το ξέρουμε στη διαδρομή της σεζόν, ή αν προτιμάτε στα επόμενα δυο παιχνίδια μέσα στο ΣΕΦ με Παρτίζαν και Ζάλγκιρις.
Δάσος από χέρια…
Δεν του ήταν εύκολο του Ολυμπιακού να επικρατήσει. Υπήρχε άγχος, πίεση για τη νίκη, ενδεχομένως υπερβολική, αλλά αυτό είναι το πεπρωμένο της συγκεκριμένης ομάδας και πολλά άστοχα σουτ.
Η άμυνα της Χάποελ ήταν εξίσου σκληρή, τα σουτ που έπαιρναν οι γηπεδούχοι έβρισκαν το σίδερο και όσο περνούσε ο χρόνος, όλο και αυξάνονταν πρώτα ανησυχία και μετά τα “αααα” δυσφορίας από την εξέδρα.
Δεν ήταν μόνο ότι ο αντίπαλος έδινε τρίποντα σε Νιλικίνα, Γουόρντ και Γουόκαπ. Ήταν και τα έρμπολ του Φουρνιέ που έβαζαν έξτρα εμπόδια, όπως το άγχος, η νευρικότητα που έφερναν βιασύνη και λάθη.
Ο Ολυμπιακός έπρεπε να κλείσει διαδρόμους, να ρίξει όλο το βάρος στην άμυνα και να επιστρέψει από μια διαφορά 10 πόντων που πήρε κάποια στιγμή στο πρώτο μέρος η Χάποελ. Οι “ερυθρόλευκοι” κατάφεραν να επιστρέψουν και στην τρίτη περίοδο τα έδωσε όλα. Το σχέδιο είχε πολλά κορμιά και ένα δάσος από χέρια.
Το σχήμα με Νιλικίνα, Γουόρντ και Χολ λειτούργησε όπως ήθελε ο Μπαρτζώκας και μέσα της αθλητικότητας που έβγαλε, η Χάποελ καθηλώθηκε στους 4 πόντους (!) σε μια περίοδο, ο Ολυμπιακός πρόλαβε να τρέξει και σε δυο-τρεις φάσεις και να πάρει έστω και με βραχεία κεφαλή το προβάδισμα…
Η τέλεια επίθεση, οι τέλειες άμυνες και το λάθος
Με τον Φουρνιέ να παίρνει τη θέση του Ντόρσεϊ, ο Μπαρτζώκας έδωσε τις αποφάσεις των τελευταίων λεπτών στο Γάλλο. Η φάση με το καλάθι του άριστου Μιλουτίνοβ τον δικαιώνει. Η πάσα του 33χρονου σταρ ήταν τέλεια, όπως και το πλέι που σχεδίασε ο προπονητής στο τάιμ-άουτ.
Ο Φουρνιέ μπορεί να έσπασε ξανά τα καλάθια (1/7τρ, μετά το 0/6 με Μονακό), να έκανε και μια λάθος πάσα σε μια κρίσιμη στιγμή, η βουτιά όμως και το κλέψιμο της μπάλας μέσα από τα χέρια του Τζόουνς έμοιαζε με την τέλεια άμυνα.
Όπως τέλειες ήταν και οι παρεμβάσεις του Γουόκαπ, πάνω στο Μίτσιτς. Η πίεση τη μια για να χάσει την μπάλα ο Σέρβος μέσα από τα χέρια του και το επιθετικό φάουλ που πήρε στο τέλος, ουσιαστικά έκριναν το ματς, την ώρα που ο δήμιος των Πειραιωτών στο Κάουνας, είχε πετύχει δυο τεράστια τρίποντα ισοφαρίζοντας το ματς, μετά το +6 του Ολυμπιακού.
Κάπως έτσι δεν έπαιξε ρόλο και το λάθος να μπει ο Πίτερς και να βγει ο Γουόκαπ, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός, από την πίεση της Χάποελ να χάσει την μπάλα και να κινδυνεύσει. Ο Μπαρτζώκας, μετά το ματς, είπε ότι περίμενε δυο απανωτά φάουλ των Ισραηλινών, άρα ο Πίτερς ως άριστος εκτελεστής βολών έπρεπε να είναι στο παρκέ. Παρόλα αυτά δεν έπρεπε να αποχωρήσει ο Γουόκαπ, γιατί ουσιαστικά (και πρακτικά) ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς χειριστή της μπάλας…
Στο ύψος του Μιλουτίνοβ (και του Χολ)
Ο Ολυμπιακός έγινε πολύ πιο ενεργητικός στο δεύτερο ημίχρονο λόγω της παρουσίας του Γουόρντ, ωστόσο, σε όλο το ματς στηρίχτηκε στο ύψος και τη δύναμη του Μιλουτίνοβ. Ο Σέρβος κάνει μια τρομερή Ευρωλίγκα και έκανε πάλι νταμπλ-νταμπλ, σκοράροντας μάλιστα στην πιο κρίσιμη φάση για το 60-58.
Μια φάση πριν, για να πάρει την μπάλα η ομάδα του, ο “Μιλού” διεκδίκησε την μπάλα για το επιθετικό ριμπάουντ και ανάγκασε τον Οτούρου να στείλει την μπάλα εκτός γηπέδου. Με 11.9π και 8.3ρ (κορυφαίος σε όλη τη λίγκα) είναι καλύτερος από ποτέ και τον πλαισιώνει ιδανικά ο διαφορετικός Χολ.
Ο Αμερικανός έβγαλε και αυτή τη φορά όλα εκείνα τα στοιχεία για τα οποία επιλέχθηκε από τον Ολυμπιακό. Εκρηκτικότητα, καλές άμυνες πάνω από το στεφάνι και τελειώματα με καρφώματα από τις λομπ πάσες των συμπαικτών του.
Ένα πολύ αξιόπιστο δίδυμο, που στηρίζει όλη τη φιλοσοφία του φετινού Ολυμπιακού μέσα στο καλάθι, πήρε και αυτή τη φορά καλό βαθμό στο βράδυ που ο Βεζένκοβ έβαλε χωρίς το καταλάβει κανείς 14 πόντους, ο Ντόρσεϊ έβαλε άλλους 11 (οι οκτώ μαζεμένοι στο πρώτο δεκάλεπτο) αλλά έκανε τα πιο πολλά λάθη στη φετινή σεζόν και ο Παπανικολάου είδε όλο το ματς από τον πάγκο.
Να λυθεί κιόλας…
Το 5-3 δεν είναι το καλύτερο ρεκόρ αφού τρεις ομάδες έχουν μια νίκη επιπλέον, κρατάει ωστόσο τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Η νίκη ήταν το ζητούμενο, που κατακτήθηκε και σίγουρα ηρεμεί την ομάδα εν όψει της συνέχειας.
Έρχονται δυο ακόμα ματς στο ΣΕΦ και ελπίζει ότι εκτός των άλλων θα λυθεί και στην επίθεση. Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα φανεί και η διπλή σημασία της επικράτησης εναντίον της Χάποελ…
Πηγή: Sport24
