Του Βασίλη Σκουντή
Λοιπόν, για να παρεμβαίνει ο Βλάντε Ντίβατς στην καθημερινότητα της Παρτίζαν Βελιγραδίου, πάει να πει πως τα πράγματα είναι σοβαρά…
Η μάλλον, είναι πολύ σοβαρά!
Τόσο σοβαρά που μπορεί να φτάνουν και στο ως εδώ και μη παρέκει!
Αυτό βεβαίως καλύτερα από τον καθένα μπορεί να το κρίνει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που δεν αποκλείεται να κάλεσε κιόλας ο ίδιος τον άλλοτε συμπολεμιστή του (στην Παρτίζαν και στην Εθνική ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας) για να οιστρηλατήσει τους παίκτες του!
Υπόθεση εργασίας κάνω, δεν το ξέρω, αλλά δεν το αποκλείω κιόλας…
Βεβαίως για να πω και του στραβού το δίκιο, ο Ντίβατς δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πρόσκληση για να παρέμβει ως motivator: την ξέρει καλά αυτή την τέχνη της κινητροδότησης και την εξασκεί επιτηδείως χρόνια και ζαμάνια…
Διαβάζοντας, λοιπόν, το ρεπορτάζ από το Βελιγράδι, το μυαλό μου γύρισε 23 χρόνια πίσω, όταν ο λεγάμενος δεν έκανε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από το να πάρει αυθορμήτως και χωρίς να ζητήσει την άδεια κανενός, την κατάσταση στα χέρια του, κινούμενος από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Στην ιστορία του σερβικού και του παγκόσμιου μπάσκετ, οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι στις 8 Σεπτεμβρίου του 2002 στην Ιντιανάπολις…
Οι δυο ήττες και οι βρισιές του Πέσιτς
Έξι ημέρες νωρίτερα στον πρώτο αγώνα της δεύτερης φάσης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος (και ενώ είχε προηγηθεί η ήττα από την Ισπανία με 71-69) η Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας την πάτησε και από το Πουέρτο Ρίκο (83-85) και τούτου δοθέντος στον προημιτελικό θα έπεφτε σούμπιτη πάνω στους Αμερικάνους…
Η ήττα από τους “Daltons” του μπάσκετ προκάλεσε αναστάτωση στις τάξεις των Σέρβων, μάλιστα μετά τη λήξη του αγώνα, στη μικτή ζώνη, ο Σβέτισλαβ Πέσιτς βρισκόταν σε φάση εκτός εαυτού και οι φωνές του, μαζί με τις βρισιές ακούγονταν μέχρι το Βελιγράδι…
Τότε λοιπόν αποφάσισε να αναλάβει δράση, ως όφειλε, ο Ντίβατς ο οποίος μάζεψε στα αποδυτήρια του «Conseco Fieldhouse» τους έντεκα συμπαίκτες του που προσπαθούσαν να συνέλθουν από το σοκ και τους έστησε στον τοίχο!
“Τώρα βγάλτε τον σκασμό και ανοίξτε τα αυτιά σας” είπε με φωνή και με ύφος που δεν σήκωναν αντίρρηση, προτού εκφωνήσει τον δικό του “Φιλιππικό”…
“Θα σας βάλω να κουρεύετε το γκαζόν της βίλας μου”!
“Θα σας πω κάτι λοιπόν και βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Λέγομαι Βλάντε Ντίβατς, είμαι 34 χρονών, παίζω 13 χρόνια στο ΝΒΑ, έχω κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα μου και με τα λεφτά που έβγαλα μπορώ να σας αγοράσω όλους και να σας βάλω να κουρεύετε το γκαζόν στον κήπο της βίλας μου! Αφήστε λοιπόν τις κόνξες και τις μα@@@@ες για το ποιος είναι ο καλύτερος και σοβαρευθείτε”.
Οι συμπαίκτες του τα είχαν χαμένα και κανείς δεν τολμούσε να βγάλει άχνα, ενώ ο Ντίβατς συνέχισε να τους επιτίθεται…
“Όποιος δεν συμφωνεί με αυτά που λέω να σηκωθεί τώρα και να φύγει. Θα συνεχίσουμε όσοι μείνουμε. Εάν θέλετε να κάνετε πλάκα με την Εθνική ομάδα, να η πόρτα. Ανοίξτε την και βγείτε έξω. Αλλά εάν συνεχίσετε αυτό το βιολί και στους επόμενους αγώνες, τότε δεν θα χάσω την ώρα μου μαζί σας. Θα σας στείλω στο διάολο και θα γυρίσω στο σπίτι μου για να καθίσω με την οικογένεια μου”.
Το τουμπεκί και η μεγάλη πρόκληση
Όταν ολοκληρώθηκε η ομιλία του Ντίβατς, όλοι οι παίκτες είχαν ταρακουνηθεί και κανείς τους δεν είπε κουβέντα. Είχαν σοκαριστεί από αυτά που άκουσαν και έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο!
Η οιστρηλασία του Ντίβατς έπιασε τόπο, στα επόμενα ματς οι Σέρβοι διέλυσαν τη Βραζιλία και την Τουρκία και πλέον είχαν μπροστά τους τη μεγάλη πρόκληση: να νικήσουν τους οικοδεσπότες και να τους πετάξουν έξω από την τετράδα!
Οι Αμερικανοί δεν ήταν αδιάφθοροι, μάλιστα στην τελευταία αγωνιστική της Β’ φάσης, τους είχαν ρίξει στο κανναβάτσο οι Αργεντινοί με 87-80, οπότε οι Σέρβοι βρήκαν το χωράφι οργωμένο και έσπειραν τους δικούς τους καρπούς.
Ταξίδευα εκείνη την ώρα από την Αθήνα με προορισμό την Ιντιανάπολις και μέσα στο αεροπλάνο από την αγωνία για το τι (θα) συνέβαινε, έτρωγα τα νύχια μου!
Το πατριωτικό εμβατήριο στο πούλμαν
Ο Ντίβατς είχε το σχέδιο του που δεν ολοκληρώθηκε με την… ξεσηκωτική ομιλία του στα αποδυτήρια, μετά τον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο, απλώς αυτή ήταν η πρώτη φάση του…
Στις 5 Σεπτεμβρίου, όταν η αποστολή των μπήκε στο λεωφορείο με προορισμό το γήπεδο, ο τότε σέντερ των Κινγκς έδωσε στον οδηγό ένα cd, του ζήτησε να το βάλει να παίξει στη διαπασών και στο επόμενο κλικ η ανατριχίλα διαπέρασε σύγκορμους τους πάντες…
Αυτό που ακουγόταν δεν ήταν ένα απλό τραγούδι, αλλά το «МаршнаДрину» : ένα πατριωτικό εμβατήριο που συνέθεσε ο Στάνισλαβ Μπινίτσκι στις 26 Μαΐου του 1915 και το αφιέρωσε στον διοικητή του σέρβικου στρατού στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον συνταγματάρχη Μιλιβόγε Στανόγεβιτς ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Κολουμπάρα.
Αυτό το εμβατήριο έγινε ένας δημοφιλής ύμνος για τους Σέρβους και μάλιστα το 1961 παίχθηκε ως μουσική υπόκρουση στην απονομή του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας στον Ιβο Αντριτς!
Λίγες ώρες αργότερα οι Σέρβοι εμφορούμενοι από τον ενθουσιασμό που προκάλεσε η ανάκρουση του εμβατηρίου νίκησαν τους Αμερικανούς με 81-78 και τους πέταξαν έξω από την τετράδα.
Ποιος ήταν ο καλύτερος παίκτης τους;
Μα φυσικά ο Ντίβατς με 16 πόντους (5/11δ., 1/1τρ., 3/4β.), 11 ριμπάουντ, δυο ασίστ και δυο τάπες, μαζί με τον Πέτζα Στογιάκοβιτς (20π.) και τον Μίλαν Γκούροβιτς (15π.) που αποδείχθηκε «κλειδί» αγωνιζόμενος ως τεσσάρι.
Η μπανάνα του Ραντμάνοβιτς
Στον ημιτελικό οι Γιουγκοσλάβοι νίκησαν τη Νέα Ζηλανδία που είχε ως ηγέτη της τον… χοντρομπαλά αλλά έξοχο Πέρο Κάμερον…
Στην ανάπαυλα του αγώνα κι ενώ είχαν βρεθεί πίσω στο σκορ με 14 πόντους και ζορίζονταν, ο Σβέτισλαβ Πέσιτς έγινε έξω φρενών βλέποντας τον Βλάντιμιρ Ραντμάνοβιτς σε φάση απόλυτης αναισθησίας να τρώει μια μπανάνα!
Τον κατσάδιασε και όχι μόνο τον έδιωξε επί τόπου από τα αποδυτήρια, αλλά τον έστειλε κιόλας στο σπίτι του.
Ο άποντος Τζινόμπιλι
Ο τελικός ανάμεσα στη Γιουγκοσλαβία και στην Αργεντινή εξελίχθηκε σε θρίλερ ολκής…
Οι Νοτιοαμερικάνοι προηγήθηκαν με 53-43, αλλά οι Σέρβοι απάντησαν και κατάφεραν να ισοφαρίσουν στη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα σε 75-75, για να επικρατήσουν εντέλει στην παράταση με επί μέρους σκορ 9-2 (84-77).
Πρωταγωνιστές του τελικού ήταν ο ΝτέγιανΜποντιρόγκα που πέτυχε δέκα σερί πόντους και τελείωσε με 27, και ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς ο οποίος έβαλε 26 (με 2/12 τρίποντα) και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ των πρωταθλητών κόσμου με μέσο όρο 18.6π.
Στον αντίποδα η Αργεντινή είχε σε πρώτο πλάνο τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, Φαμπρίσιο Ομπέρτο (28), ενώ έμεινε άποντος (0/3 σουτ) στα 12 λεπτά που αγωνίστηκε ο (προερχόμενος από το διάστρεμμα που έπαθε στον ημιτελικό με τη Γερμανία) Μάνου Τζινόμπιλι!
Το “Mea culpa” του Πιτσίλκα
Όλα τα λεφτά βεβαίως (εξακολουθεί να) είναι οι δυο τελευταίες φάσεις της κανονικής διάρκειας του ματς με τον Νίκο Πιτσίλκα και τον Μερσέντες να προκαλούν τη μήνι καταλογίζοντας ένα χαριστικό φάουλ υπέρ του Ντίβατς στο κέντρο του γηπέδου και αγνοώντας εκείνο που έκαναν οι Σέρβοι στην εκπνοή πάνω στον Ούγκο Σκονοκίνι.
Δώδεκα χρόνια αργότερα (2014) σε μια συνέντευξη του στο περιοδικό «AllStarBasket» ο Λαρισαίος διαιτητής αναφώνησε «Μeaculpa» κι όταν οι Αργεντινοί πληροφορήθηκαν αυτή τη δήλωση του σχολίασαν στωικά ότι «Τώρα πια είναι πολύ αργά για να δεχτούμε τη συγνώμη του»!
Από τότε πέρασαν κιόλας 23 χρόνια και ο Ντίβατς έκρινε ότι έπρεπε να παρέμβει και πάλι για να γίνει η φωνή της συνείδησης και το ξυπνητήρι των κοιμισμένων επιγόνων του…
Το εάν απευθύνεται προς ώτα ακουόντων ή προς ώτα κωφών, θα φανεί όχι εν ευθέτω χρόνω, αλλά άμεσα, καθόσον οι Πρωταθλητές Ευρώπης του 1992 την Παρασκευή θα υποδεχθούν τη Φενέρμπαχτσε και την ερχόμενη Τρίτη θα ροβολήσουν κατά Μαρούσι μεριά…
Πηγή: Sport24
