Του Στέλιου Μαρκάκη
Η είδηση ότι ο Γιουσέιν Μπολτ θα δοκιμαστεί το Μάρτιο από τη Ντόρτμουντ προκειμένου «αν είναι καλός και με όση προπόνηση χρειαστεί» να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, μοιάζει, αρχικά, με τρολάρισμα. Και σίγουρα, ξενίζει.
Ο ταχύτερος άνθρωπος όλων των εποχών θα κλείσει τον Αύγουστο τα 32 του κι απ’ αυτά, τα μισά τα πέρασε αγωνιζόμενος στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο στα κουλουάρ.
Έχει γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, έχει κυριολεκτικά σαρώσει ρεκόρ και μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα βρεθεί κάποιος να τον ξεπεράσει ποτέ στη συνολική παρουσία του ως σπρίντερ.
Ο Μπολτ έχει κατακτήσει την απόλυτη κορυφή στον τομέα του. Και το να διαβάζει κανείς ότι δε θα είχε πρόβλημα να διακινδυνεύσει να γίνει ένας νέος Μάικλ Τζόρνταν και να «τσαλακώσει» τη σχεδόν μυθική φιγούρα του παίζοντας ποδόσφαιρο, ασφαλώς και προκαλεί μεγάλη εντύπωση.
Βεβαίως, ο Μπολτ έχει δηλώσει ήδη πριν από έξι χρόνια, ως επίσημος καλεσμένος της Μάνστεστερ στον σπουδαίο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2011 με τη Μπαρτσελόνα του διαστημικού Μέσι, στο Λονδίνο, ότι με το τέλος της καριέρας του θα ήθελε να παίξει για τη Γιουνάιτεντ, της οποίας είναι οπαδός.
Και επανέλαβε αυτή την επιθυμία του ανοιχτά πλέον σε συνέντευξή του στον Guardian, τον Νοέμβριο του 2016.
Από την έκφραση μιας επιθυμίας που περισσότερο θυμίζει εφηβικό όνειρο παρά ουσιαστική επιδίωξη, όμως, μέχρι το «δοκιμάζομαι από τη Ντόρτμουντ τον Μάρτιο», υπάρχει απόσταση. Και δεν είναι ούτε 100, ούτε 200 μέτρα…
Το βέβαιο είναι ότι δεν το κάνει για λεφτά –σε κάθε περίπτωση, για να είμαστε ακριβείς, ότι δεν μπορεί να είναι αυτό το βασικό κίνητρό του.
Σύμφωνα με το Time, μόνο το 2017, χρονιά που κρέμασε τα spikes του, ο Μπολτ έβγαλε πάνω από 34.000.000 δολάρια από σπόνσορες και διαφημίσεις, ενώ, συνολικά, το περιοδικό εκτιμά ότι «με συντηρητικούς υπολογισμούς» έχει κερδίσει από το στίβο «πάνω από 100, ίσως και πάνω από 150.000.000 δολάρια την τελευταία δεκαετία».
Με δεδομένο ότι π.χ., μανιώδης τζογαδόρος, όπως ο Τζόρνταν, δεν είναι και ότι παρά την επιτυχία του η ζωή που κάνει είναι σχετικά πολυτελής και σίγουρα γλεντζέδικη, αλλά ούτε κατά διάνοια εξωπραγματική, τα λεφτά αυτά του φτάνουν για να ζήσει μια χαρά πεντ’ έξι ζωές, χωρίς να διακινδυνεύσει να του κάνει τον αστράγαλο σμπαράλια ένας υπερενθουσιώδης ξυλοκόπος της Μάιντς ή της Φράιμπουργκ, π.χ.
Με βάση όσα έχει δείξει ως τώρα ως χαρακτήρας, πιο πιθανό είναι ότι πράγματι, το βλέπει ως διασκέδαση και ως πρόκληση να φορέσει ψηλές κάλτσες, επικαλαμίδες και παπούτσια με τάπες και να δοκιμάσει την τύχη του σ’ ένα παιχνίδι ομαδικό, με πολύ έντονη φυσική επαφή και με σωματικές απαιτήσεις όχι μόνο σε εκρηκτικότητα και ταχύτητα, αλλά και σε αντοχή.
Και, εξίσου πιθανό (μην πω… πιθανοσίγουρο) είναι, βέβαια, όλο αυτό το «προξενιό» να αποτελεί μια ιδέα κάποιου από τα στελέχη της Puma, που είναι χορηγός της Ντόρτμουντ, αλλά και βασικός χορηγός του ίδιου του Μπολτ από το 2002 ήδη. Είναι μια ιδέα βασισμένη στο πολύ αμφίβολο ίσως, αλλά πάντως σκανδαλιστικό «κι αν σου κάτσει;»
Θέλω να πω ότι, μεταξύ μας, είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν αθλητή που κάνει στίβο επί 20 χρόνια, να γίνει ξαφνικά, στα 32 του, ποδοσφαιριστής. Και, σε κάθε περίπτωση, αν είναι να το επιχειρήσει σε τέτοια ηλικία, δε μοιάζει λογικό να ξεκινήσει την προσπάθεια σε μια από τις μεγάλες ομάδες της Μπουντεσλίγκα, έτσι δεν είναι;
Οι πιθανότητες να προχωρήσει το εγχείρημα σε στάδιο πέρα από δυο τρεις εντυπωσιακές promo φωτογραφίσεις του να κάνει προπόνηση με τη φανέλα της Ντόρτμουντ είναι, λοιπόν, πολύ μικρές. Δεν είναι όμως μηδενικές και αυτό είναι το κλειδί:
Διότι αν, λέμε αν, καταφέρει και μπει έστω ως αλλαγή για δέκα λεπτά σ’ ένα επίσημο ματς της Ντόρτμουντ ο Μπολτ –καλά, δε λέμε να βάλει και κάνα γκολ, έτσι; – αυτό θα είναι ένα γεγονός που από μόνο του θα γράφει ιστορία και θα μπει 100% στα highlights της χρονιάς, αν μη τι άλλο.
Ο κόσμος του αθλητικού μάρκετινγκ θρέφεται ακριβώς από τέτοιες εικόνες και τέτοιες ιστορίες και γι’ αυτό το λόγο βρίσκει αυτές τις μικρές πιθανότητες να εξελιχθεί καλά η υπόθεση, ως αρκετές για να πάρει το «ρίσκο».
Που, εδώ που τα λέμε κιόλας, δεν είναι και τόσο μεγάλο: «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως κακή δημοσιότητα, αρκεί να γράφουν σωστά τ’ όνομά σου», αποφάνθηκε κάποτε ο διαβόητος P.T. Barnum, ιδιοκτήτης του περιφερόμενου θιάσου με φρικιά που ονόμαζε «Το μεγαλύτερο σόου στη Γη».
Ειδικά στην εποχή των σόσιαλ μύδια, η σοφία της φράσης έχει αμφισβητηθεί έντονα πολλές φορές, βέβαια, αλλά στην περίπτωση του Μπολτ, τέτοιος κίνδυνος δε φαίνεται να υπάρχει.
Το παλικάρι έχει αποδείξει πολλές φορές ότι είναι έξω καρδιά και το χαμόγελό του είναι αυθεντικό. Αν αποδειχθεί… ανεπίδεκτος ποδοσφαιρικής μαθήσεως, είναι βέβαιο ότι θα το αντιμετωπίσει με τέτοιο τρόπο που στο τέλος, όλοι κερδισμένοι θα είναι και πάλι.
Ο ίδιος, η Ντόρτμουντ, η Puma και, βέβαια, ο μαγικός κόσμος του ποδοσφαίρου-ως-θέαμα , ίσως, το μεγαλύτερο στη Γη.
Συμβαίνουν αυτά και διάφορα παρόμοια εις την Κουτοφραγκία. Μην κοιτάτε που είναι τελείως «εξωτικά» για την Ελλάδα, όπου όταν φτερνίζεται η NOVA, οι 13, πλέον, από τις 16 ομάδες της Σούπερ Λιγδ ανεβάζουν 42 πυρετό… (Θέμα για άλλη ημέρα όμως αυτό…).
Πηγή: Το 10
