Της Βάσως Πρεβεζιάνου
Ήταν ένας άσημος νεαρός άλτης. Είχε γεννηθεί στη Νέα Υόρκη μόλις 21 χρόνια πριν. Είδε τον μικρότερο αδερφό του να γεννιέται με εγκεφαλική παράλυση ως αποτέλεσμα των άγριων χτυπημάτων του μέθυσου πατέρα του στην έγκυο μητέρα του. Η μητέρα του πέθανε πριν ο Μπομπ συμπληρώσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Μεγάλωσε με τον πατέρα του και την γιαγιά του, έμπλεξε σε συμμορίες, είδε φίλους του να μαχαιρώνονται και να πεθάνουν.
Στο ειδικό σχολείο στο οποίο πήγαινε, συμμαθητής με παιδιά από άλλες… προβληματικές οικογένειες, ασχολήθηκε με τον στίβο. Στα 15 του κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακού Αγώνες τζούνιορς. Ένα μετάλλιο – απόδειξη ότι αυτό το παιδί που μερικά χρόνια δεν είχε στον ήλιο μοίρα, μπορούσε να πετύχει κάτι σπουδαίο στη ζωή του.
Αυτό το σπουδαίο ήρθε μόλις μερικά χρόνια αργότερα. Σε μια χρονιά έντονων πολιτικών γεγονότων σε όλο τον κόσμο, με την άνοιξη της Πράγας, τις φοιτητικές διαδηλώσεις του Παρισιού, τις διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ στις ΗΠΑ, τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αλλά και του Ρόμπερτ Κένεντι, εκείνη την χρόνια ο Μπομπ Μπίμον θα έγραφε το όνομά του στην ιστορία του στίβου, στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και θα γινόταν θρύλος.
Ο Μπίμον ήταν το φαβορί στο άλμα εις μήκος. Είχε φτάσει στο Μεξικό έχοντας κερδίσει τους 22 από τους 23 αγώνες στους οποίους είχε πάρει μέρος. Παρόλα αυτά ήταν νευρικός πολύ. Την παραμονή του τελικού βγήκε να πιει μερικές τεκίλες! «Ήθελα κάτι για να έρθω στα ίσα μου» θα πει, ενώ στην αυτοβιογραφία του μερικές δεκαετίες αργότερα θα αποκαλύψει ότι το βράδυ πριν από τον αγώνα έκανε και σεξ με την σύντροφό του Γκλόρια. «Είχα διαπράξει το προπατορικό αμάρτημα στον αθλητισμό» είναι τα λόγια που χρησιμοποίησε.
Το πρωί του αγώνα είχε μετανιώσει για τις… αμαρτίες της προηγούμενης βραδιάς. Σηκώθηκε από το κρεβάτι, έριξε κρύο νερό στο πρόσωπό του, κοίταξε στον καθρέφτη και υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι θα κάνει πράξη αυτό για το οποίο είχε πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ίσως το άγχος του οφειλόταν στο γεγονός ότι στον προκριματικό του αγωνίσματος είχε δύο άκυρα άλματα που τον έφεραν αντιμέτωπο με τον αποκλεισμό. Τελικά πέρασε με το τρίτο. Στον τελικό όλα έγιναν εύκολα από την αρχή. Στο πρώτο άλμα κιόλας. Πήρε φόρα και πήδηξε μακριά… Πολύ μακριά. Δεν μπορούσαν καν οι κριτές να μετρήσουν το άλμα του, το σύστημα μέτρησης έφτανε στα 8.50 μέτρα και ο Μπίμον είχε πάει πιο μακριά.
Επιστρατεύτηκε τελικά η μεζούρα του τριπλούν! 8.90 μέτρα. Αυτή ήταν η επίδοση του Μπίμον. Παγκόσμιο ρεκόρ! Ο Αμερικανός άλτης καταρρέει όταν του εξηγούν τι έχει κάνει. Οι γιατροί είπαν είχε πάθει κρίση καταπληξίας, ένα σύνδρομο μυϊκής ατονίας το οποίο παραλύει ολόκληρο το σώμα λόγω ακραίας συναισθηματικής φόρτισης. Το μυαλό δεν μπορούσε να πιστέψει, το σώμα δεν αντέχε τον απίστευτο άθλο. Ο κόσμος παραμιλούσε. Ποιος αντίπαλος θα μπορούσε να τον ξεπεράσει; Ουδείς. «Με τέτοια επίδοση μας έκανες όλους να φαινόμαστε παιδάκια» του είπε ο Σοβιετικός Οβανεσιάν. «Συγχαρητήρια, αλλά να ξέρεις ότι κατέστρεψες το αγώνισμα!» ήταν τα λόγια του Βρετανού αντιπάλου του, Λιν Ντέιβις. Μετρήσεις της τροχιάς του άλματος του Μπίμον απέδειξαν ότι θα μπορούσε να ξεπεράσει στη σειρά επτά αυτοκίνητα Φιατ 500!
Κανένας αθλητής για τα επόμενα 23 χρόνια δεν θα έφτανε εκείνο το ρεκόρ. Ούτε ο ίδιος ο Μπίμον θα κατάφερνε από εκείνη την ημέρα να πλησιάσει τον εαυτό του. Εννέα μήνες αργότερα ο Νιλ Άρμστρονγκ θα έκανε ένα μεγάλο άλμα στο διάστημα. Ακόμα και αυτό φαινόταν μικρότερο από εκείνο του Μπίμον στο Μεξικό. Πίσω στην… Γη, θα τον ξεπερνούσε τελικά ο Μάικ Πάουελ κάνοντας το εξωπραγματικό στον ιστορικό τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1990 στο Τόκιο: 8.95 μέτρα! Είχαν περάσει 22 χρόνια και 316 ημέρες από το άλμα του Μπίμον.
Στις 19 Οκτωβρίου 1968 στην απονομή του αγωνίσματος, ο Μπίμον θα ανέβει στο βάθρο για να πάρει το χρυσό μετάλλιο έχοντας τις κάλτσες του σηκωμένες μέχρι το γόνατο πάνω από την φόρμα του. Είναι η ένδειξη συμπαράστασης στους Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, τον χρυσό και χάλκινο Ολυμπιονίκη των 200 μέτρων, οι οποίοι την προηγούμενη μέρα είχαν υψώσει τις γροθιές τους στο βάθρο και ως αποτέλεσμα αποβλήθηκαν από την αμερικανική ομάδα και κατόπιν τιμωρήθηκαν με ισόβιο αποκλεισμό από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ο Μπίμον δεν κατάφερε στη συνέχεια της καριέρας του στο στίβο να κάνει άλμα πάνω από τα 8.20 μέτρα. Πήρε μέρος στα ντραφτ του ΝΒΑ και επιλέχθηκε από τους Φοίνιξ Σανς, χωρίς πάντως να κάνει αξιοσημειώτη καριέρα στο μπάσκετ. Πήγε στο πανεπιστήμιο και πήρε πτυχίο κοινωνιολογίας. Είχε ταλέντο και στη ζωγραφική. Σήμερα είναι διευθυντής αθλημάτων σε πανεπιστήμιο του Σικάγο.
Πηγή: Sport DNA
