Λίγες ημέρες μετά το άστοχο αστείο περί αυτοτραυματισμού και την απολογία του, ο Πεπ Γκουαρδιόλα πήρε στα χέρια του το… εγχειρίδιο του Ζοσέ Μουρίνιο και έδειξε στους φίλους της Λίβερπουλ τα έξι πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει με τη Σίτι σε αυτά τα οκτώ χρόνια που βρίσκεται στον σύλλογο. «Δεν περίμενα αυτή την αντίδραση από τους οπαδούς της Λίβερπουλ» τόνισε ο ίδιος, όμως κανείς δεν περίμενε και τη δική του ενέργεια. «Όταν κερδίζεις, γελάς», είπε. «Όταν χάνεις, γελάνε».
Δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο εντυπωσιακή απεικόνιση της ταραχής στο μυαλό του Γκουαρδιόλα. Άλλη μια κακή, γεμάτη λάθη εμφάνιση της Σίτι του έτρωγε την ψυχή του και ο ίδιος έμοιαζε σαν να μην είχε ιδέα πώς να σταματήσει την κατρακύλα. Ετσι έβγαλε τον κλασικό Μουρίνιο, αυτόν που συνήθιζε να περιφρονεί…
Bέβαια, η ενέργεια του με τα έξι δάχτυλα συνοδεύτηκε από χαμόγελο, και όχι με μια γκριμάτσα τύπου Ζοζέ. Ήταν ένα σαφώς άγνωστο μήνυμα. Ο Γκουαρδιόλα μπορεί να είναι ο πιο διακεκριμένος προπονητής της σύγχρονης εποχής, κατακτώντας 34 τρόπαια στην καριέρα του, αλλά ποτέ δεν παινεύτηκε. Όποτε οι ερωτήσεις κατευθύνονταν προς τα κατορθώματα του, αυτός ήταν ταπεινός και ουσιαστικά άφηνε να εννοηθεί ότι όλα όσα έχει πετύχει στη Σίτι, την Μπαρτσελόνα και τη Μπάγερν αποτελούν περισσότερο απόδειξη της ποιότητας των παικτών του παρά της ιδιοφυΐας του.
Αλλά αυτές είναι διαφορετικές συνθήκες…. Και προκαλούν μια διαφορετική αντίδραση, με τον Γκουαρδιόλα να επιστρατεύει το είδος της νοοτροπίας πολιορκημένου ανθρώπου που είναι συνήθως το τελευταίο καταφύγιο των απελπισμένων. Ενθουσιασμός δεν υπάρχει, ούτε και αιτία για αισιοδοξία, με τον Καταλανό να ενθαρρύνει για πρώτη φορά τους οπαδούς να απολαμβάνουν τις δόξες του παρελθόντος. Ο Μουρίνιο, το έκανε αυτό συνήθεια είτε ως κόουτς της Γιουνάιτεντ, είτε της Τότεναμ. Το πρόβλημα ήταν ότι αυτή η συμπεριφορά ενίσχυε μόνο τον εγωισμό του, όχι την ασφάλεια της δουλειάς του. Και το αποτέλεσμα ήταν η απόλυση.
Σίγουρα η Σίτι δεν θα πράξει το ίδιο με τον Καταλανό ακόμα και αν δεν έρθουν σύντομα καλά αποτελέσματα. Άλλωστε, εξακολουθεί να είναι ο άνθρωπος που γιγάντωσε τη Σίτι και το επίτευγμα με τα τέσσερα σερί πρωταθλήματα στην Premier είναι αδιανόητο να ξεπεραστεί από αντίπαλο. Η πρόσφατη επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2027 μιλάει για έναν σύλλογο που αγωνιά μόνο να τον κρατήσει. Η ομάδα δεν ανησυχεί, ο ίδιος όμως;
«Θέλουν να με απολύσουν, ω Θεέ μου», είπε ο Πεπ, με ένα… παράξενο χαμόγελο που σε αφήνει να μην είσαι σίγουρος αν πρέπει να γελάσεις μαζί του. «Ίσως έχουν δίκιο, ίσως πρέπει να με απολύσουν για τα αποτελέσματα που έχω. Αλλά δεν το περίμενα αυτό στο Άνφιλντ». Σίγουρα δεν μιλούσε σοβαρά; Σίγουρα δεν ήταν τόσο αφελής ώστε να φανταστεί ότι οι οπαδοί της Λίβερπουλ δεν θα εκμεταλλεύονταν με ενθουσιασμό αυτή την ανατροπή της τύχης; Ποιος φίλος των Reds μπορεί να ξεχάσει την απώλεια του τίτλου για έναν πόντο…
Από την άλλη, με τη Σίτι και τον προπονητή της σε αυτή την κατάσταση ελεύθερης πτώσης, λίγα φαίνονται πλέον σίγουρα. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ο Γκουαρδιόλα δεν διασκεδάζει με αυτή την κατάσταση. Ήταν ανησυχητικό να βλέπεις την έξαψη του στην παράδοση της ομάδας του στους Ολλανδούς της Φέγενορντ, αλλά και την αμηχανία του κόντρα στη Λίβερπουλ.
Κανείς δεν προδικάζει το τέλος μιας εποχής. Είναι μια δύσκολη στιγμή και πιθανό οι Citizens να βρουν τον τρόπο να επιστρέψουν. Είναι όμως σκιά των καλύτερων στιγμών τους. Ο Καταλανός δείχνει να κοιτάζει πίσω στο παρελθόν και όχι εμπρός και στο πως να αλλάξει την κατάσταση. Όταν κάποιος κόουτς αυτοεπιβραβεύεται συνήθως δεν πάει καλά. Είπαμε, δεν πρόκειται να έχει την τύχη του Μουρίνιο με την Τσέλσι ή τη Γιουνάιτετ ή την Τότεναμ, αλλά αυτή η εικόνα που κάποτε θα απεχθανόταν μαρτυρά πως δίνει σκληρή μάχη για το δικό του μέλλον.
Πηγή: Gazzetta