Του Γιάννη ΣερέτηΕίχε ένα δίκιο ο Βαγγέλης Μαρινάκης όταν μιλούσε για τις συνθήκες διεξαγωγής του πρώτου αγώνα με την Μπόντο Γκλιμτ στη Νορβηγία. Δεν είχε όμως απόλυτο δίκιο. Διότι ξέρει και ο ίδιος καλά ότι κάθε έδρα έχει τις ιδιαιτερότητές της. Ο Ολυμπιακός δεν αποκλείστηκε λόγω του συνθετικού ταρτάν στο μακρινό Μπόντο. Αποκλείστηκε κυρίως λόγω της αστοχίας του, των λαθών του Μεντιλίμπαρ (κυρίως στις επιλογές της μεσαίας γραμμής σε αμφότερα τα ματς) και της ατυχίας του με τους τραυματισμούς του Ελ Καμπί και του Κωστούλα.
Ομως, όπως είχε επισημανθεί σε προηγούμενο σημείωμά μας, είναι τόσο θετική η αύρα στο κλαμπ αυτή την περίοδο, είναι τόσο φρέσκια ακόμα η ευωδιά του περυσινού Conference League, είναι τόσο ισχυρή η προοπτική της κατάκτησης του πρώτου «ερυθρόλευκου» νταμπλ μετά από πέντε χρόνια (επί κορονοϊού) που αυτός ο αποκλεισμός δεν υπήρχε περίπτωση να προκαλέσει τον οποιοδήποτε τριγμό στο εσωτερικό του οργανισμού.
Ο Ολυμπιακός ξεκινά ήδη με αβαντάζ για την κατάκτηση και του επόμενου πρωταθλήματος και ο λόγος δεν είναι μόνο ένας. Γι’ αυτό και το πλεονέκτημά του έναντι ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ είναι τεράστιο. Μερικοί εξ αυτών;
- Α) Αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός εκ των τεσσάρων που σίγουρα θα συνεχίσει με τον ίδιο προπονητή και την επόμενη σεζόν. Δεν ξέρω, μπορεί να μείνουν όλοι στις ομάδες τους: και ο Αλμέιδα και ο Βιτόρια και ο Λουτσέσκου. Όμως αυτή τη στιγμή για κανέναν εκ των τριών δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά.
- Β) Ο προπονητής που μένει και στην επόμενη σεζόν απολαμβάνει δικαίως τέτοιας εμπιστοσύνης που ξέρουμε όλοι ότι θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για την ενίσχυση της ομάδας. Δεν θα αποφασίσει τελικά ούτε ο πρόεδρος, ούτε ο τεχνικός διευθυντής, ούτε οι μάνατζερς ούτε κάποιοι… παρατρεχάμενοι. Ο Μεντιλίμπαρ θα αποφασίσει βάσει του μπάτζετ της ομάδας και ασφαλώς εκείνος θα έχει και την ευθύνη.
- Γ) Τα διασφαλισμένα έσοδα του Ολυμπιακού από το League Stage του Champions League (αν πάρει το πρωτάθλημα και δεν κατακτήσει το εφετινό τρόπαιο η Αστον Βίλα ή η Ντόρτμουντ) θα βοηθήσουν τον Ολυμπιακό να προσελκύσει παίκτες ανώτερου επιπέδου. Παίκτες οι οποίοι πιθανώς να έκαναν άλλη επιλογή αν ο Ολυμπιακός δεν είχε διασφαλισμένη θέση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Διπλό το όφελος: δεν είναι μόνο τα έξτρα «δεδομένα» χρήματα που βοηθούν το κλαμπ στον προγραμματισμό του, είναι και η δεδομένη θέση στο League Stage: αυτή που δίνει έξτρα κίνητρα στους παίκτες του τωρινού ρόστερ και έξτρα δέλεαρ πειθούς για τις μεταγραφές.
- Δ) Η αξιοποίηση των Ελλήνων παικτών και η τετράδα των Τζολάκη, Ρέτσου, Μουζακίτη, Κωστούλα είναι τεράστιο «όπλο» για τον Ολυμπιακό στην περίπτωση που θα θελήσει να «χτυπήσει» Ελληνα παίκτη στην αγορά. Διότι αυτός ο Ελληνας παίκτης θα γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ως «παρίας», αλλά θα έχει ίσες ευκαιρίες για να διεκδικήσει όσο χρόνο συμμετοχής του αξίζει βάσει της αξιολόγησης του προπονητή, ο οποίος έχει τρανταχτά αποδείξει (με πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα τους Γουίλιαν, Ολιβέιρα) ότι δεν καταλαβαίνει από… «ονόματα».
- Ε) Το status σε ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ είναι προβληματικό, διότι οι ομάδες τους χρειάζονται πολλές αλλαγές. Ειδικά οι δυο «Δικέφαλοι» έχουν σε μεγάλο ποσοστό ρόστερ των οποίων ο κύκλος κλείνει. Ρόστερ στη «δύση» τους. Περισσότερο ο ΠΑΟΚ, λιγότερο η Ενωση. Ρόστερ που χρειάζονται πολλές αλλαγές για να φτάσουν πάλι σε επίπεδο ισχυρού ανταγωνισμού. Το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό σε μικρότερο βαθμό, ο οποίος όμως θα πολλαπλασιαστεί αν πουλήσει τον Ιωαννίδη ή τον Βαγιαννίδη. Κι αν κάποια ομάδα εκ των τριών αλλάξει και κόουτς (όπως είχαν κάνει πέρυσι οι Πράσινοι), η διάρκεια του «μεταβατικού σταδίου» της θα είναι επιμηκυνθεί.
- ΣΤ) Αυτό το ρόστερ του Ολυμπιακού δεν είναι κορεσμένο! Ναι, έχει πολλούς από τους παίκτες που κατέκτησαν το Conference League. Όμως άλλο Conference League, άλλο Champions League. Δεν έχουν πάρει πρωτάθλημα, δεν έχουν πάρει Κύπελλο, τίποτα! Τώρα… αρχίζουν! Κι αν θυμηθούμε τι συνέβη εφέτος στον ΠΑΟΚ και πέρυσι στον πρώτο γύρο της ΑΕΚ (όταν αμέσως μετά το νταμπλ είχε πέσει το μεγαλύτερο βάρος στην Ευρώπη) μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημασία του γεγονότος.
Μέσα σ’ όλα αυτά, βέβαια, υπάρχει και μια «παγίδα». Να υπερτιμήσει ο Ολυμπιακός τις δυνατότητές του. Να πιστέψει ότι είναι καλύτερος απ΄ αυτό που πραγματικά είναι επειδή η απόστασή του από τους «τρεις» είναι μεγάλη στο σημερινό «στιγμιότυπο».
Ο σημερινός Ολυμπιακός, λοιπόν, δεν είναι ομάδα «16άδας Champions League». Το αναφέρουμε έτσι κάπως… «ξερά», διότι προφανώς αυτός θα είναι ο βασικός «ευρωπαϊκός» στόχος του στην επόμενη σεζόν. Χρειάζεται ενίσχυση σε όλες τις γραμμές (όχι απαραίτητα με «βασικούς» σε όλες τις γραμμές) για να μπορέσει την επόμενη σεζόν να είναι ανταγωνιστικός στο πολύ σκληρό μίνι πρωταθληματάκι του Champions League και να αντέξει το ρόστερ του τόσο ώστε να κατακτήσει και το πρωτάθλημα. Κάποιοι από τους παίκτες του δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν βάσει των απαιτήσεων ούτε στο επίπεδο του Europa League εφέτος, συνεπώς η αναβάθμιση κρίνεται αναγκαία. Όπως και η ευστοχία, διότι ως γνωστόν ο Μεντιλίμπαρ δεν θέλει… δέκα νέους παίκτες σε κάθε μεταγραφική περίοδο…
Πηγή: Gazzetta
