Του Γιάννη Φιλέρη
Η Μπάγερν δεν είχε την ποιότητα να κοντράρει τον Ολυμπιακό και από τη στιγμή που οι επιστροφές των “ερυθρολεύκων” φέρνουν στα παρκέ της Ευρωλίγκας μια πλήρη και ακμαία ομάδα που αν την έβλεπε κανείς σε αυτό το συναρπαστικό σαραντάλεπτο και το τελικό +25 θα αναρωτιόταν πως οι τελευταίες ημέρες πέρασαν με μια … ακατάσχετη μεταγραφολογία.
Εντάξει αυτό είναι, χρόνια τώρα, είναι ένα αγαπημένο χόμπι. Στο μπάσκετ άλλωστε υφίσταται η … διαρκής δυνατότητα -ανά πάσα στιγμή- να κάνεις αλλαγές και να ονειρεύεσαι τους κομμένους του ΝΒΑ, αλλά υπάρχει και μια ομάδα που θα πρέπει σε πείσμα όσων την βλέπουν “ελλιπή”, φοβούνται νέους τραυματισμούς και προφητεύουν ένα σωρό δεινά στο άμεσο ή μακρινό μέλλον, να παίξει, να βελτιωθεί και να νικήσει.
Ο Ολυμπιακός μετά το εντός έδρας στραβοπάτημα κόντρα στην Εφές, ρέφαρε με δυο σημαντικά “διπλά”. Ένα στο Βελιγράδι απέναντι στη Μακάμπι και ένα στο Μόναχο κόντρα στην Μπάγερν. Προφανώς οι Γερμανοί δεν έχουν τις δυνατότητες της ισραηλινής ομάδας, ωστόσο ήταν και οι “ερυθρόλευκοι” καλύτεροι, πιο σοβαροί και κυρίως χωρίς να είναι γεμάτο το απουσιολόγιο.
Κάπως έτσι είδαμε ένα πολύ ευχάριστο βράδυ της ομάδας του Μπαρτζώκα, που γύρισε στα γνωστά του στάνταρ:
Σπουδαία άμυνα, με κυνηγητό των αντιπάλων, ντιφλέξιον και κανονικά κλεψίματα. Σπουδαία κυκλοφορία της μπάλας (25 ασίστ), λίγα λάθη (10, μόλις δυο στο πρώτο ημίχρονο) και ευχέρεια στο ροτέισον του προπονητή που είδε τις δυο πεντάδες που δοκίμασε (δεν έπαιξαν οι Λι και Αντετοκούνμπο) να αποδίδουν σχεδόν το ίδιο.
Ο Μπαρτζώκας -για πρώτη φορά φέτος- είχε την άνεση να μοιράσει το χρόνο με ιδανικό τρόπο και να δει τους δέκα παίκτες τους οποίους χρησιμοποίησε να σκοράρουν με τρεις να έχουν διψήφιο νούμερο πόντων καιάλλους δυο να σταματάνε στους 9.
Οι 96 πόντοι, με εντυπωσιακά ποσοστά ευστοχίας (68.6%δ, 46.4%τρ) δείχνουν την άνεση που είχαν απέναντι στη γερμανική άμυνα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παικτών του Γκόρντον Χέρμπερτ να πιέσουν και να πάρουν τις μπάλες.
Ο ενορχηστρωτής Γουόκαπ…
Η μηχανή του Ολυμπιακού αρχίζει και λαδώνεται. Τα γρανάζια όπως ο Ντόρσεϊ και ο Βεζένκοβ εξακολουθούν να δουλεύουν σε φουλ ρυθμούς, ειδικά στην επίθεση όπου είναι και η … σπεσιαλιτέ τους.
Το δίδυμο των σκόρερ σημείωσε 37 πόντους με συνολικά 15/26 σουτ, εγγύηση δηλαδή κάθε φορά που η μπάλα έφευγε από τα χέρια τους.
Ο Ντάντα Χολ, εν τω μεταξύ, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του ματς με βάση το σύστημα αξιολόγησης, παίζοντας κατάτι περισσότερο από τον Μιλουτίνοβ και ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 11π (4/4δ, 3/4β) και 8 ριμπάουντ, εκμεταλλευόμενος και τη διαφορά που τον χώριζε από τα επίμονα … κοντά σχήματα του Χέρμπερτ.
Η επιστροφή του Φουρνιέ επίσης ήταν ένα βασικό ζητούμενο. Ο Γάλλος σταρ γύρισε για να δώσει την ξεχωριστή ποιότητα, με τον Μπαρτζώκα να τον διαχειρίζεται συντηρητικά καθώς τον κράτησε στο γήπεδο 17:27 λεπτά.
Ο Τάισον Γουορντ ήταν απολαυστικός, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, όταν έβαζε τα χέρια του σε κάθε διεκδικούμενη μπάλα, κερδίζοντας τις περισσότερες, ανοίγοντας το γήπεδο στον αιφνιδιασμό και δείχνοντας πόσο πολύτιμη θα είναι η συνεισφορά του στον φετινό Ολυμπιακό. Έχει υποτιμηθεί αρκετά αυτή η μεταγραφή, θα είναι, όμως, όπως όλα δείχνουν μια από τις καλύτερες που έχουν κάνει οι Πειραιώτες στην πολύχρονη διαδρομή τους στην EuroLeague.
Θα σημειώναμε και την επιστροφή του Σακίλ Μακ Κίσικ, που συνεχίζει να αποτελεί ένα σημείο αναφοράς και στις δυο πλευρές του γηπέδου. Ο Αμερικανός βάζει τα χέρια του σωστά πάνω στην μπάλα, παραμένει πολύ δυνατός, διαβάζει το παιχνίδι και παραμένει ένας τρομερός αθλητής που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες και τη ροή του αγώνα.
Αλλά αυτός που αλλάζει πάντα τον Ολυμπιακό προς το καλύτερο είναι ο Τόμας Γουόκαπ. Ο Τεξανός νιώθει καλά φέτος και παραμένει ο πιο σημαντικός κρίκος στην “ερυθρόλευκη” αλυσίδα. Με τον Γουόκαπ στο “1” οι πρωταθλητές έχουν πρώτα την κυκλοφορία της μπάλας που οδηγεί κάθε φορά σε ελεύθερο σουτ και μια δυναμική παρουσία στην περιφερειακή άμυνα.
Με 7 πόντους και 8 ασίστ, ο Γουόκαπ αποκατέστησε την καλή εικόνα της ομάδας, με τον Νιλικίνα να του δίνει τις απαραίτητες ανάσες, σε μια εμφάνιση από το άμεσο μέλλον, όπου ο Ολυμπιακός θα παίζει και με τους δυο κλασικούς χειριστές της μπάλας…
Η αυτοπεποίθηση και το ΣΕΦ
Ως γνωστόν οι νίκες μεγαλώνουν την αυτοπεποίθηση και οι καλές εμφανίσεις την ενισχύουν ακόμη περισσότερο.
Ο Ολυμπιακός μετά τις δυο εκτός έδρας νίκες, που είναι πάντα πολύ σημαντικές, επιστρέφει στο Ειρήνης και Φιλίας για μια σπουδαία τετράδα αγώνων, αφού διαδοχικά από τι σπίτι του, θα παρελάσουν Μονακό και Χάποελ Τελ Αβίβ στην διαβολοβδομάδα που έρχεται και μετά Παρτίζαν και Ζάλγκιρις.
Σε περίπτωση που οι “ερυθρόλευκοι” δεν έχουν απώλειες θα φτάσουν στην πρώτη δεκάδα αγώνων με ένα πολύ θετικό ρεκόρ, αν και είναι γνωστό ότι όλοι προτιμούν να βλέπουν τα ματς ένα προς ένα.
Αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί και το κοινό του στην εξίσωση. Η αλήθεια είναι ότι όσοι πάνε στο ΣΕΦ δεν έχουν σχέση με όλους ξιφουλκούν, κραυγάζουν και ζητάνε παίκτες, χωρίς να υπολογίζουν εκείνους που αγωνίζονται, ιδρώνουν και νικούν.
Κι αυτοί είναι που έχουν τη μεγαλύτερη αξία. Οι δηλώσεις του Μπαρτζώκα για τα ανοιχτά μάτια προς την αγορά και την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών της ομάδας και όχι των φαντασιώσεων που πολλές φορές ξεπηδάνε φουριόζες από τα σόσιαλ μίντια…
Η περίεργη χρονιά με τις “μισές προετοιμασίες” όλων και τα πολλά προβλήματα των τραυματισμών δεν έχουν αφήσεις τις ομάδες να ξεδιπλώσουν πλήρως ικανότητες και δυνατότητες των ρόστερ τους. Ο Ολυμπιακός δεν αποτελεί εξαίρεση, αν και έχει καταφέρει -πλην της ήττας από την Εφές- να πατήσει πολλές μπανανόφλουδες.
Αλλά, όπως λέει και ο προπονητής του, είναι προτιμότερο από το να συζητάμε για τους σκόρινγκ γκαρντ, τους ψηλούς που θα πλαισιώσουν την φροντ-λάιν, να δούμε τον Ολυμπιακό να … παίζει. Έτσι θα έχουμε και την πλήρη εικόνα για το αν τελικά οι πρωταθλητές θέλουν τις μεταγραφές που μας αρέσει να συζητάμε και να ζητάμε όλο τον χρόνο…
Πηγή: Sport24
