Του Νίκου Παπαδογιάννη
Στον Πειραιά είχαν βιαστεί να υψώσουν τα μαύρα πανιά μετά το προ-προηγούμενο ταξίδι στην Ισπανία (και την ήττα από τον Παναθηναϊκό, που πόνεσε περισσότερο από οτιδήποτε φέρνει η Ευρώπη μαζί της), αλλά επιτάφιος που βγαίνει τον Ιανουάριο δεν μπορεί παρά να είναι πρόωρος.
Στα πέντε παιχνίδια που ακολούθησαν εκείνη την τραυματική τουρνέ σε Βαρκελώνη και Βιτόρια, ο Ολυμπιακός μέτρησε τέσσερις νίκες και μία ανώδυνη ήττα, από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη. Ναι, μαζεμένες μέσα σ’ ένα μήνα τις έβγαλε τις υποχρεώσεις του στην πατρίδα του Γιουλ.
Στο εξής, ο δρόμος γίνεται λιγότερο ανηφορικός και η αφετηρία λιγότερο δυσοίωνη. Κατά πάσα βεβαιότητα, οι «ερυθρόλευκοι» θα μοιράζονται αύριο την πέμπτη θέση με τη Μονακό και με τον ηττημένο του ντέρμπι Παναθηναϊκού-Φενέρ. Οχτώ αγωνιστικές πριν το φινάλε, και με οχτώ βατά ματς στο υπόλοιπο πρόγραμμά του, δεν το λες και καταστροφή. Ιδίως τώρα που άρχισε να κερδίζει και σπόρια στις πιθανές ισοβαθμίες.
Ο Ολυμπιακός θα περιμένει πάντοτε τα τρίποντα του Κάνααν και του Πίτερς, τη δημιουργία του Φαλ από το ποστ, το πληθωρικό παιχνίδι του Παπανικολάου, την αλεγκρία του Γουίλιαμς-Γκος, το πάθος του Λαρεντζάκη. Ωστόσο, τίποτε από τα παραπάνω δεν θα είναι αρκετό τις βραδιές που θα μείνει αφόρτιστη η μπαταρία του Τόμας Γουόκαπ.
Ό,τι και αν λένε οι αριθμοί (και οι παντογνώστες της Euroleague, που ψήφισαν …Ράιτ), ο Τεξανοέλληνας ήταν ο πραγματικός ΜVΡ των Πειραιωτών στη «Φοντέτα», όπου ο Ολυμπιακός δεν χάνει σχεδόν ποτέ. Το σχέδιο του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε ακρογωνιαίο λίθο την άμυνα του Γουόκαπ στον Κρις Τζόουνς, ο οποίος είναι για αυτή την μάλλον ατάλαντη Βαλένθια το Α, το Ω και πολλά από τα ενδιάμεσα γράμματα.
Ο Αμερικανός προσπάθησε να κάνει ζημιά με ασίστ (4) και κλεψίματα (3), αλλά δεν βρήκε ποτέ τον ρυθμό του και μετά το πρώτο δεκαπεντάλεπτο του αγώνα διακρίθηκε μόνο στις διαμαρτυρίες και στη λιθοβολία. Ο Ολυμπιακός μπορεί να ηττηθεί από τη Βαλένθια του καλού Τζόουνς (βλέπε ΣΕΦ), αλλά όχι από τη Βαλένθια του Τζόουνς που θα σουτάρει 8 και θα αστοχήσει στα 7.
Στην τελική ευθεία του αγώνα, ο ηγέτης των «Νυχτερίδων» βρισκόταν στον πάγκο με κομμένα φτερά, ο δε Γουόκαπ πανηγύριζε με το χαμόγελο της ήρεμης δύναμης. Ο ίδιος χρειάστηκε μόλις 3 σουτ και 2 βολές για να βάλει τους 7 πόντους του, παρ’ όλο που δεν είναι στα καλύτερά του. Συμπαρέσυρε μάλιστα ολόκληρη την άμυνα του Ολυμπιακού, που δεν είχε πάνω από ένα-δύο τρίλεπτα χαλαρότητας και αφηρημάδας.
Η ίδια Βαλένθια που κέρδισε με ενεργητικό 63 πόντων στο Φάληρο, έβαλε απόψε 65 και ηττήθηκε με διψήφια διαφορά, γηπεδούχος μάλιστα. Αντιμπάσκετ τότε, αντιμπάσκετ και τότε. Αυτή τη φορά, όμως, ο αντίπαλος βρήκε τρόπους για να ξεκολλήσει από τη λάσπη. Τι τα ήθελε τα γεννητούρια εκείνες τις μέρες ο Άλεκ Πίτερς; Αν έπαιζε στο ματς του πρώτου γύρου, αυτός, ο αναντικατάστατος του φετινού Ολυμπιακού, μπορεί σήμερα να πατούσαν κόκκινες κάλτσες στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας…
Ο Μόουζες Ράιτ έδωσε στον Ολυμπιακό στοιχεία που του έλειπαν και κερδίζει με το σπαθί του λεπτά συμμετοχής (23-16 απόψε έναντι του βασικού Φαλ): αθλητικότητα, ενέργεια, δεύτερες μπάλες, νύχια. Ο Πετρούσεφ παίζει κάπου ανάμεσα στο «4» και στο «5», οπότε δίνει ανάσες ακόμα και στους Πίτερς (21’), Παπανικολάου (13’). Η έμπνευση του Μπαρτζώκα για προβιβασμό του Μπραζντέικις βοηθάει τον καταπονημένο αρχηγό να ανανεωθεί σωματικά και πνευματικά. Ο ΜακΚίσικ είναι πάντοτε εκεί για να γίνει «Σχέδιο Β» όταν η περίσταση απαιτεί ατομική πρωτοβουλία και πολλά κορ-α-κορ.
Συνολικά ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε καλό φεγγάρι και αποκτά ξανά δικαίωμα στην αισιοδοξία, αφού το φάιναλ-8 του Κυπέλλου Ελλάδας και το τελευταίο βιράζ της Euroleague τον βρίσκουν σχεδόν πλήρη. Ναι, ο Μιλουτίνοφ λείπει, αλλά η ζαριά που παίχτηκε στο παζάρι του Γενάρη έβγαλε σχεδόν εξάρες, με το εύρημα Ράιτ.
Πηγή: Gazzetta
