Κατερίνα Δαλάκα: “Απλά ο στόχος μου είναι η προπόνηση και το γήπεδο”

«Βρίσκομαι σε ένα πάρα πολύ καλό και υψηλό επίπεδο, παρόλο που ούτε εγώ η ίδια δεν το περίμενα να είμαι τόσο γρήγορα σε τόσο υψηλό επίπεδο. Σε αυτό βοήθησε το ότι ξεκουράστηκα ένα μήνα μόνο μετά το παιχνίδι και ξεκίνησα σιγά σιγά με πάρα πολλές δυσκολίες για να επανέλθει το σώμα μου στα επίπεδα που ήταν, να χάσω κάποια κιλά γιατί ο μεταβολισμός μου είχε χαλάσει πάρα πολύ μέσα στο παιχνίδι. Και αυτή τη στιγμή έχω κλείσει τρεις μήνες προετοιμασίας και είμαι σε πολύ καλό επίπεδο. Το Τόκιο είναι το όνειρό μου, ο στόχος μου. Δεν πρόκειται να φύγω από αυτόν τον στόχο γιατί δεν με γεμίζει κάτι περισσότερο από τον στίβο», εξηγεί η Κατερίνα Δαλάκα.

Η σχέση της με τον αθλητισμό ξεκίνησε από νωρίς όπως εξηγεί η ίδια και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ όσο αυτό είναι στο χέρι της. «Στίβο ξεκίνησα στην έκτη δημοτικού, με είχαν επιλέξει από τα ταλέντα του σχολείου και από τότε δεν το άφησα ποτέ, αν εξαιρέσεις το Survivor όπου έχασα έξι μήνες. Μεγάλωσα σε αθλητική οικογένεια, είναι γυμναστές όλοι. Ο πατέρας μου έκανε και πρωταθλητισμό στο Tae Kwon Do, έχουμε και σχολή Tae Kwon Do στην Κατερίνη. Ήμουν από πολύ μικρή σε αυτό το χώρο και δεν μπορώ να φανταστώ να μην υπάρχει ο αθλητισμός στη ζωή μου, είτε σαν πρωταθλητισμός είτε ως προπονήτρια αργότερα. Θα είμαι πάντα μέσα στα γήπεδα», λέει χαρακτηριστικά.

Μοιραία γυρνώ την κουβέντα στους έξι μήνες απουσίας της στο Survivor. Για μία γυναίκα που προσπαθεί τόσο σκληρά για τον αθλητισμό δεν είναι ρίσκο ένα τέτοιο παιχνίδι; «Ήταν μεγάλο ρίσκο αλλά ήταν ξεκάθαρα για να κάνω κάποια πράγματα που είχα εγώ στο μυαλό μου για την καριέρα μου, όχι φυσικά για να γίνω γνωστή. Καλώς ή κακώς μέσα από το παιχνίδι είχα πάρα πολλές ευκαιρίες να κάνω καλύτερα και πιο σωστά αυτό που αγαπάω. Ήμουν αρκετά προσεκτική γι’ αυτό και ποτέ δεν έδινα το 100% του εαυτού μου στα επικίνδυνα κομμάτια πάνω σε πίστες γιατί πάνω από όλα με ενδιέφερε η υγεία μου και όχι η νίκη», μου απαντά. «Και χωρίς το 100% του εαυτού σου είχες τέτοια απόδοση; Εντυπωσιακό» Τη ρωτάω μην μπορώντας να πιστέψω στα αυτιά μου. Εκείνη γελά γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό που λέει ίσως ακούγεται απίστευτο. «Νομίζω μου ταίριαζε αυτό το παιχνίδι, δεν ξέρω», σχολιάζει.

Όντως της ταίριαζε. Και ήταν ένα από τα ονόματα που κατάφεραν να ξεχωρίσουν πολύ στον δεύτερο αυτό κύκλο του παιχνιδιού του ΣΚΑΪ, παρόλο που τα νούμερα τηλεθέασής του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακά όσο του πρώτου. Η Κατερίνα Δαλάκα όμως δεν έδειξε να θέλει να «εκμεταλλευτεί» τη δημοσιότητα που της έφερε το παιχνίδι, τουλάχιστον σε ότι αφορά την εξαργύρωσή της με μια θέση στην τηλεόραση. «Ισχύει αυτό που λες. Είχα αρκετές προτάσεις και για εκπομπές και για να πηγαίνω σε πρεμιέρες και σε οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με την τηλεόραση, αλλά από την στιγμή που εγώ λέω κάτι και όντως ήταν αυτό που έλεγα, ότι εγώ δεν είχα στόχο να γίνω celebrity και να μπω σε αυτόν τον χώρο, αυτό κάνω» λέει και συνεχίζει:

Δεν απέχω ούτε για να κάνω εντύπωση και να νομίζουν οι άλλοι ότι είμαι κάποια

«Απλά ο στόχος μου είναι η προπόνηση και το γήπεδο. Αν εγώ κάθομαι να τριγυρνάω στις τηλεοράσεις και στις εκπομπές δεν θα έχω χρόνο να αφιερωθώ στο γήπεδο και στο στίβο. Θα με απομακρύνει κάπως από το στόχο μου όλο αυτό. Και επειδή είχαμε και τεράστια έκθεση έξι μήνες, νομίζω ότι είναι αρκετό. Δεν προσπαθώ να κρατήσω τη δημοσιότητά μου μέσω εκπομπών. Σημασία έχει να μπορέσω κρατήσω αυτό που έχω χτίσει, και με έμαθε ο κόσμος σαν αθλήτρια μέσα από τους αγώνες μου, και να με δουν στην τηλεόραση σαν αθλήτρια. Αυτό με ενδιαφέρει», λέει όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί.

Και τι ήταν αυτό που κέρδισε από το Survivor, φτάνοντας ως το τέλος του; «Ήταν από την αρχή συγκεκριμένος ο σκοπός που μπήκα στο παιχνίδι. Ήταν και η νίκη φυσικά αλλά όχι τόσο για το χρηματικό έπαθλο όσο για το ότι εγώ πάντα έχω ως τελικό στόχο τη νίκη. Κέρδισα πάρα πολλά από αυτό το παιχνίδι, ήταν μια τεράστια εμπειρία γιατί ναι μεν ο πρωταθλητισμός είναι ότι πιο δύσκολο υπάρχει αλλά στον πρωταθλητισμό έχεις και το σπίτι σου, έχεις και το φαγητό σου, έχεις και την ξεκούρασή σου, τα έχεις όλα. Είναι ψυχολογικός ο πόλεμος που σου κάνει ο πρωταθλητισμός, το να μπορέσεις να αντέξεις. Εκεί δεν είχαμε ούτε τα αυτονόητα, δεν είχαμε ούτε να φάμε. Ήταν πολύ δύσκολες οι συνθήκες, ο καιρός, διάφορα πράγματα. Δεν είναι μία η δυσκολία, είναι ότι δεν γνωρίζεις κανέναν, είσαι στην άκρη του κόσμου, δεν ξέρεις τι κάνει η οικογένειά σου, κακός καιρός, βρεγμένα ρούχα, πείνα, είναι πολλές. Όλο αυτό σε εξασθενεί αλλά παράλληλα νομίζω σε κάνει και πιο δυνατό. Μετά από αυτό δεν νομίζω ότι μπορεί κάτι να με αγγίξει. Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύομαι στην προπόνηση ή “αυτό δεν μπορώ να το κάνω”. Γιατί όταν εκεί δεν είχα τίποτα και έπρεπε να πάω να αγωνιστώ με το τίποτα, τώρα που τα έχω όλα θα έπρεπε να ήμουν αχάριστη για να πω ότι δεν μπορώ να το κάνω», περιγράφει.

Μου κάνει εντύπωση το πόσο ψύχραιμα μιλά για μια τόσο πειθαρχημένη ζωή και δεν μπορώ παρά να τη ρωτήσω αν ποτέ νιώθει ότι στερείται πράγματα της νιότης της. Φυσικά και το νιώθει, αλλά όπως σωστά μάντεψες δεν μένει εκεί. Η ίδια εξηγεί: «Ο πρωταθλητισμός όλος είναι μια στέρηση, αλλά είναι στέρηση από επιλογή. Δεν σε αναγκάζει κανείς να το κάνεις, γι’ αυτό και το κάνουν λίγοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Όταν οι άλλοι βγαίνουν για καφέ ή βγαίνουν σε πάρτι που είναι λογικό σε αυτή την ηλικία να θες να διασκεδάσεις, εσύ πρέπει να είσαι σπίτι σου και να ξεκουραστείς. Κι όχι γιατί στο είπε κάποιος αλλά επειδή εσύ ξέρεις ότι δεν μπορείς να αποδώσεις την επόμενη ημέρα αν δεν ξεκουραστείς. Το να βγω εγώ μια μέρα θα με πάει πίσω στην προπόνηση τέσσερις μέρες οπότε δεν το κάνω γιατί εγώ θα χάσω, δεν θα μου πει ο προπονητής μου μην κάνεις προπόνηση. Είναι προσωπική ευθύνη. Μόνος σου ξέρεις ότι αν κάνεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα και τα κάνεις σωστά θα φτάσεις ψηλά, αν δεν τα κάνεις θα κάνεις μισές δουλειές, αυτό είναι το μόνο σίγουρο». Οι γονείς της σίγουρα της πρόσφεραν ένα πρότυπο πειθαρχίας να ακολουθήσει και εκείνη τονίζει: «Πιστεύω ότι με βοήθησε πολύ στη ζωή μου η πειθαρχία. Θέλει να είσαι Μοναχός για να μπορέσεις να φτάσεις ψηλά».

«Έχω πολύ καλές επαφές με πολλά παιδιά» λέει όταν τη ρωτώ για τους πρώην συμπαίκτες της και συνεχίζει «αλλά λόγω της καθημερινότητά μας δεν προλαβαίνω να τους δω. Μιλάμε όμως στα τηλέφωνα και στα social media. Έχω κρατήσει επαφές με τη Μελίνα, την Βιργινία, την Όλγα, τον Τσίλι, τον Στέλιο, τον Μουρούτσο είμαστε πολύ δεμένοι. Και με την Ξένια των Rec είμαστε πολύ φίλες. Δεν προλαβαίνω όμως ούτε να φάω που λένε, όχι να πάω για καφέ. Δηλαδή στην καθημερινότητά μου μπορεί να βγαίνω μόνο για να πάω στο σούπερ μάρκετ. Όταν έχω πρωί απόγευμα προπόνηση και το μεσημέρι έχω δυο τρεις ώρες να ξεκουραστώ και μετά την απογευματινή μου προπόνηση έχω και το μασάζ μου και την ξεκούρασή μου, δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος για οτιδήποτε άλλο».

Για τον έρωτα, δεν υπάρχει χρόνος; «Χωράει. Απλά στην περίοδο αυτή εμένα δεν με αφορά αυτό το κομμάτι. Γιατί πιστεύω ότι λίγο σε αποσπά από την προσοχή σου. Και όταν έχεις έναν άνθρωπο πρέπει να δίνεις και σε αυτόν έναν χώρο. Και χώρο και χρόνο, και εγώ αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο καθόλου». Μελλοντικά ωστόσο η Κατερίνα δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποκτήσει οικογένεια. «Η οικογένεια είναι κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή του ανθρώπου, αν μου τύχει ο κατάλληλος άνθρωπος και δω ότι είμαι έτοιμη να κάνω οικογένεια θα κάνω, δεν θα πω όχι. Αλλά στην παρούσα φάση η ζωή που κάνω δεν μου επιτρέπει κιόλας να βγω, να γνωρίσω έναν άνθρωπο για να μπω σε αυτή τη διαδικασία, οπότε δεν είναι και τόσο εύκολο», λέει η Κατερίνα και εγώ αναρωτιέμαι αν «ξεφεύγει» ποτέ από τον ρόλο της πρωταθλήτριας. Αν γίνεται ποτέ απλά ένα κορίτσι που βλέπει tutorial στο Instagram για make up και μαλλιά. «Είμαι αθλήτρια στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα είμαι μια κοπέλα όπως όλες οι υπόλοιπες που μου αρέσει πολύ να περιποιούμαι τον εαυτό μου, να πηγαίνω για ψώνια με τις φίλες μου, να βάφομαι. Ποτέ δεν θα είμαι με τις φόρμες έξω από το γήπεδο. Εντάξει μπορεί να πάω για έναν καφέ με τις φόρμες απλά επειδή ήμουν και στα ΤΕΦΑΑ και όλα τα χρόνια ήμουν μια ζωή με τις φόρμες, μου αρέσει να ντύνομαι λίγο πιο καλά. Μου αρέσει να βάφομαι πιο απαλά, δεν ψάχνομαι πολύ, ξέρω τι μου ταιριάζει και με τα ρούχα είμαι πάρα πολύ γρήγορη. Είμαι η κοπέλα που θα ετοιμαστεί μέσα σε 20 λεπτά», εξηγεί η Κατερίνα.

Η εμπειρία της στο Survivor ήταν μοναδική όπως και των συμπαικτών της. Κάποιοι ωστόσο απο τους παίκτες του Sruvivor δοκιμάζουν πλέον την τύχη τους στοNomadsκαι δεν μπορώ να μη τη ρωτήσω αν κι εκείνη είχε δεχτεί τέτοια πρόταση.

«Μου έγινε πρόταση για το Nomads, αλλά δεν θα μπορούσα να δεχτώ κάτι τέτοιο. Έγινε μια φορά αυτό το παιχνίδι, πήρα την εμπειρία που χρειαζόμουν, από εκεί και πέρα όπως ξαναείπα δεν κυνηγώ ούτε τα λεφτά ούτε τη δημοσιότητα, οπότε θα ήταν που μεγάλο λάθος και το να σκεφτώ να συμμετέχω ξανά σε ένα τέτοιο παιχνίδι».

«Δεν ξέρω αργότερα αν έχω καταφέρει να πετύχω τους στόχους μου και γίνει ένα άλλο Survivor όπου θα διαγωνιστούν οι καλύτεροι, όπως έχει ακουστεί, αν θα πάω, αλλά προέχει ο στόχος μου αυτή τη στιγμή και τα όνειρα που έχω βάλει». Παρακολουθεί ωστόσο την εκπομπή; «Όχι δεν βλέπω Nomads, δεν έχω χρόνο. Νομίζω ότι πάντα ένα πρόγραμμα έχει το δικό του χαρακτήρα και όσο κι αν προσπαθεί να μοιάσει με κάποιο άλλο δεν θα τα καταφέρει. Το ένα είναι το ένα, το άλλο είναι το άλλο. Το Nomads είναι Nomads, το Survivor είναι Survivor και το καθένα είναι κάτι ξεχωριστό. Πιστεύω ότι δεν έχει αλλάξει το ύφος του Nomads επειδή μπήκαν τα παιδιά από το Survivor, είναι πάλι Nomads. Τα παιδιά που μπήκαν είναι φίλοι μου, τους ξέρω. Σίγουρα θα το έκαναν για τον δικό τους σκοπό, ξέρουν εκείνοι καλύτερα ποιο είναι το καλό τους, αλλά σίγουρα είναι μια ωραία εμπειρία, γιατί επειδή πέρασα κι εγώ από αυτό, πάντα αυτή η ανεμελιά στο νησί και στο αγώνισμα, σε κάνει να ξεφεύγεις. Παρά τις δύσκολες συνθήκες στενοχωριέσαι όταν φεύγεις από αυτό το παιχνίδι», καταλήγει.

Η ήττα δεν την πείραξε τελικά; «Όχι. Το είχα πει, ο καλύτερος ας κερδίσει, ο κόσμος ξέρει καλύτερα. Εγώ ξέρω ότι έδωσα τα πάντα και για την ομάδα και στον χαρακτήρα που έβγαλα προς τα έξω το να μην προσβάλω την οικογένειά μου και να δείξω αυτό που είμαι. Σαν αθλήτρια φυσικά και είμαι πιο σκληρή σαν χαρακτήρας και πιο σκληροπυρηνική. Πήγα να το ευχαριστηθώ αλλά με σεβασμό στον αντίπαλο και ποτέ με σκέψεις αρνητικές για το οτιδήποτε». Αρνητικές σκέψεις όχι. Αλλά τι γίνεται με τα αρνητικά σχόλια, αυτά που έδιναν και έπαιρναν στα social media; Τι λαμβάνει από τον κόσμο από όταν επέστρεψε; Η ίδια απαντά: «Αυτό που έχω πάρει από τον κόσμο αυτούς τους τρεις μήνες είναι πραγματικά αδιανόητο για εμένα. Έρχεται κόσμος από διάφορες πόλεις της Ελλάδας έξω από το ΟΑΚΑ όπου προπονούμαι και περιμένει ώσπου να τελειώσω την προπόνησή μου, πολύς κόσμος κλαίει, ειδικά ηλικιωμένοι, και μου λέει: «Κορίτσι μου τι πέρασες». Μου λένε συνέχεια «Για εμάς είσαι νικήτρια και αυτό που πέρασες αυτούς του έξι μήνες είναι πολύ μεγάλο». Δεν έχω ακούσει κανένα αρνητικό σχόλιο για να πω την αλήθεια. Παρόλο που ξέρω ότι το τελευταίο διάστημα υπήρχαν haters που έβριζαν και μιλούσαν άσχημα, με το που βγήκα από το παιχνίδι εγώ, σαν Κατερίνα, δεν έχω ακούσει κάτι αρνητικό ποτέ. Ο κόσμος πάντα θα κρίνει, ότι και να κάνεις, και τέλειος να είσαι. Το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι να είσαι αυθεντικός και από εκεί και πέρα είτε θα σε αγαπήσουν είτε θα σε μισήσουν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο».

Αναρωτιέμαι πώς είναι να ζει κανείς με το μυαλό του σε έναν στόχο που αφορά τη ζωή του δυο χρόνια αργότερα. Κι εκείνη μου εξηγεί ότι είναι οι μικρότεροι στόχοι που την οδηγούν εκεί που έχουν τη δική τους σημασία. “Το 2019 είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου στην Ντόχα κι αυτός είναι στόχος μου. Έχω ξανατρέξει εκεί σε ένα παγκόσμιο μικρότερης κατηγορίας και ελπίζω να καταφέρω να συμμετέχω σε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση Στην ουσία είναι το ίδιο πράγμα γιατί είναι ίδιο το όριο πρόκρισης. Αν πιάσω αυτό δηλαδή θα πάω και στην Ολυμπιάδα. Έχω και πιο κοντινούς στόχους και βέβαια έχω και την κάθε μέρα να βελτιώνω την απόδοσή μου” λέει η Κατερίνα τονίζοντας παράλληλα το πόσο σημαντικό είναι για μία αθλήτρια να έχει την κατάλληλη στήριξη για να πετυχαίνει τους στόχους της: «Τα τελευταία δύο χρόνια με στηρίζει η Stoiximan. Είναι μια οικογένεια που χαίρομαι πάρα πολύ που ανήκω σε αυτή γιατί είναι δίπλα μου και στην καθημερινότητα μου, όχι μόνο στις επιτυχίες. Και σε οποιαδήποτε δυσκολία είναι πάντα εκεί, με ένα τηλέφωνο που θα τους πω “έχω αυτό το πρόβλημα”, θα προσπαθήσουν να βρουν λύσεις και να με βοηθήσουν».

Την αφήνω να επιστρέψει στην προπόνησή της και όπως κάθε φορά που έμπαινε στο στίβο μάχης του Survivor έτσι και τώρα είμαι βέβαιη πώς θα τα καταφέρει. To video άλλωστε που δείχνει την καθημερινή της προσπάθεια, υπό τη στήριξη της Stoiximan, είναι χαρακτηριστικό για τον αγώνα που δίνει.

Πηγή: Lady Like