Της Πηνελόπης Παπαδήμου
Εκείνο το πρωινό της 12η Οκτωβρίου όλα έμοιαζαν ήρεμα στην πόλη Μπαγιαχίμπε της Δομινικανής Δημοκρατίας. Ο ήλιος είχε ανατείλει, η θάλασσα ήταν ήρεμη. Τίποτα δε θα εμπόδιζε την Όντρεϊ Μεστρ από το να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης. 171 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας με μια και μόνο ανάσα.
Για την Όντρεϊ Μεστρ η θάλασσα ήταν η ζωή της. Γεννημένη στις 11 Αυγούστου 1974 στο Σαιντ Ντενί της Γαλλίας ξεκίνησε να κολυμπά από μωρό ενώ κέρδισε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στα ηλικία δύο ετών. Όταν ήταν 13 ετών έκανε την πρώτη της κατάδυση ενώ έλαβε πιστοποιητικό σε ηλικία 16 ετών αφού δεν επιτρεπόταν πιο πριν σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία.
Όσοι την ήξεραν κάνουν λόγο για μια γυναίκα που είχε ένα τρομερό δέσιμο με τα θαλάσσια πλάσματα. Μαζί με τους γονείς της μετακόμισε στο Μεξικό όταν ήταν ακόμη έφηβη. Σπούδασε θαλάσσια βιολογία στην πόλη Λα Παζ του Μεξικό. Στους τοίχους του πανεπιστήμιου κυριαρχούσε η μορφή του Πιπίν Φεράρας.
Ο θρυλικός καταδύτης, που έμελλε να γίνει ο μοιραίος άνθρωπος της ζωής της. Γεννημένος στην Κούβα το 1962 ο Φρανσίσκο Ροντρίγκεζ όπως ήταν το όνομά του είχε γίνει θρύλος των ελεύθερων καταδύσεων. Ο άνθρωπος που τα πνευμόνια του χωρούσαν 8,2 λίτρα αέρα, ποσότητα διπλάσια από έναν απλό άνθρωπο, γι’ αυτό και έγινε αντικείμενο μελέτης για τον Όντρεϊ για το πώς προσαρμόζεται το ανθρώπινο σώμα σε μεγάλα βάθη.
Η σχέση τους ήταν θυελλώδης. Η Όντρεϊ είχε βρει στο πρόσωπό του το απόλυτο πρότυπο, το είδωλο που θα μπορούσε να καθοδηγήσει τη ζωή της, ενώ ο Πίπιν το επόμενο μεγάλο αστέρι των καταδύσεων. Η Γαλλίδα ήταν όντως μεγάλο ταλέντο σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ καταδύσεων βουτώντας στα 125 μέτρα το 1999 (την χρονιά που παντρεύτηκαν), ενώ έναν χρόνο αργότερα έφτασε σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη (130) βελτιώνοντας το δικό της ρεκόρ.
Το ζευγάρι Φεράρας – Μεστρ ήταν κυρίαρχο στις ελεύθερες καταδύσεις μέχρι το 2002. Τότε βρήκαν έναν αναπάντεχο ανταγωνιστή όταν η Αμερικανίδα Τάνια Σίτερ βούτηξε 161 μέτρα, και έγινε ο πρώτος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα που έφτανε σε τέτοιο βάθος. Για τον Πιπίν Φεράρας αυτό ήταν κάτι αδιανόητο και τον Οκτώβρη του ίδιου έτους η Όντρεϊ ετοιμαζόταν για ακόμη μεγαλύτερη κατάδυση.
Στις ελεύθερες καταδύσεις ο αθλητής που κατεβαίνει στο βυθό έχει μαζί και ένα είδος «μπαλονιού» γεμάτο αέρα. Αυτό τον βοηθάει με το που φτάσει στο βάθος που θέλει να φτάσει ξανά στην επιφάνεια σε μικρό χρονικό διάστημα για να μην κινδυνεύσει η ζωή του. Για να αντιληφθεί κανείς τους χρόνους, μιλάμε για περίπου τρία λεπτά μέχρι ο αθλητής να βουτήξει και να ανέβει ξανά στην επιφάνεια εφόσον όλα πάνε καλά.
Στις προσπάθειες της Όντρεϊ ο σύζυγός της ήταν επιφορτισμένος για το «μπαλόνι» που ήταν το άλφα και και ωμέγα στις ελεύθερες καταδύσεις. Στις 12 Οκτωβρίου η Όντρεϊ Μεστρ ετοιμαζόταν να βουτήξει στα 171 μέτρα. Ήθελε να κάνει και πάλι δικό της το παγκόσμιο ρεκόρ. Έβαλε και την μπλε και κίτρινη στολή της και βούτηξε στο νερό προκειμένου να κάνει που για εκείνη ήταν ρουτίνα. Για να αντιληφθεί κανείς το βάθος για το οποίο μιλάμε η Όντρεϊ θα βουτούσε σε βάθος ίσο με κτίριο 56 ορόφων! Τρομακτικό και επικίνδυνο.
Από την στιγμή που η Όντρεϊ βούτηξε στο νερό είχε περιθώριο πέντε λεπτών μέχρι να κάνει τη βουτιά. Η 28χρονη τότε Γαλλίδα πήρε μια μεγάλη ανάσα και βούτηξε στο μεγαλύτερο βάθος που έχει φτάσει ποτέ άνθρωπος. Έφτασε στα 171 μέτρα σε ένα λεπτό και 42 δευτερόλεπτα, 14 δεύτερα νωρίτερα απ’ όσο είχε αρχικά υπολογιστεί.
Τότε το χέρι της πήγε στο «μπαλόνι» που θα την ανέβασε και πάλι πάνω. Μόνο που το μπαλόνι είχε πρόβλημα, προσπάθησε να τη βοηθήσει ο δύτης που βουτάει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά και πάλι. Το μπαλόνια δεν είχε αέρα. Ο χρόνος μετρούσε πια αντίστροφά.
Οι δύτες που ήταν μαζί της προσπάθησαν να την ανεβάσουν στην επιφάνεια αλλά ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά αργά. Στα 40 μέτρα από την επιφάνεια, κι ενώ ήδη είχε χάσει τις αισθήσεις της, ο σύζυγός της βούτηξε και την έβγαλε στη βάρκα. Είχαν περάσει 8 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα μέχρι να βγει η Όντρεϊ στην επιφάνεια.
Στη βάρκα όπου βρίσκονται όλοι οι συνοδοί ο μόνος γιατρός που υπήρχε ήταν οδοντίατρος ο οποίος ήταν άχρηστος για τη δική της περίπτωση. Η Γαλλίδα έβγαζε αφρούς από το στόμα, η ζωή της κρεμόταν σε μια κλωστή. Πέρασε περίπου μισή ώρα μέχρι να φτάσει στη στεριά και το νοσοκομείο όπου εκείνες τις μέρες βαφόταν! Στο νοσοκομείο απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Η Όντρεϊ ήταν πια νεκρή. Η μεγαλύτερή της αγάπη, η θάλασσα ήταν κι εκείνη που της στέρησε τη ζωή.
Οι συνθήκες του θανάτου της προκάλεσαν όπως είναι φυσικό σούσουρο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία του Άγιου Δομίνικου, μόνο συγγενείς μπορούν να δώσουν διαταγή για περαιτέρω έρευνα σε αντίθεση με ότι ισχύει στις ΗΠΑ. Οι γονείς της αρνήθηκαν να το κάνουν και η σωρός της Όντρεϊ αποτεφρώθηκε και η στάχτη της διασκορπίστηκε στη θάλασσα που τόσο αγάπησε.
Όπως είναι λογικό η… παράλειψη του Πιπίν με το «μπαλόνι» δημιούργησε πάρα πολλές θεωρίες συνωμοσίας. Ο καλός του φίλος Κάρλος Σέρρα και συνοδός σε όλες τις προσπάθειες του ζευγαριού, αποφάσισε να ψάξει μόνος του την υπόθεση. Στο βιβλίο του που δημοσιεύθηκε το 2006 κάνει λόγο για σύννεφα στο γάμο του ζευγαριού. Αναφέρει ότι η επιτυχία της Όντρεϊ είχε αρχίσει να εκνευρίζει τον Πίπιν. Ωστόσο για την… παράλειψη με το μπαλόνι αναφέρει ότι ο Κουβανός καταδύτης δεν ήθελε να σκοτώσει τη σύζυγός του, ήθελε απλά να κάνει την ηρωική βουτιά που θα τον κάνει και πάλι μεγάλο στα μάτια της.
Ο δημοσιογράφος Garry Smith σε κείμενό του στο Sports Illustrated έγραψε παρομοίασε τον έρωτάς του ως: «Παράφορο έρωτα του ενός για τον άλλον και για τον κίνδυνο. Δυο από τους καλύτερους δύτες έφτασαν στα όρια του αθλήματος. Μόνο ένας γύρισε πίσω».
Πηγή: Sport DNA
