Του Βασίλη Σαμπράκου
Για παραπάνω από μια δεκαετία όποιος κυκλοφορούσε στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα άκουγε και έβλεπε ότι ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός ήταν/είναι οι ΠΑΕ που έχουν επενδύσει περισσότερα σε πόρους στην ακαδημία και τα τμήματα υποδομών. Περισσότερα χρήματα και περισσότερο χρόνο ενασχόλησης, σε επίπεδο διοίκησης, προκειμένου να αξιοποιήσουν τα καλά διεθνή παραδείγματα και να αναπτυχθούν μέσα από την εξέλιξη και την βελτιστοποίηση των διαδικασιών. Καλύτεροι μισθοί έφεραν καλύτερα στελέχη και καλύτερους επιστήμονες, καλύτερους ανιχνευτές ταλέντου και μεγαλύτερο δίκτυο αναγνώρισης του ταλέντου, καλύτερους προπονητές, καινούργια λογισμικά, καλύτερο εξοπλισμό.
Προφανώς λοιπόν δεν είναι τυχαίο που οι δύο αυτές ΠΑΕ έχουν δρέψει περισσότερους καρπούς. Δημιούργησαν καλή φήμη, και εδώ και χρόνια την εξαργυρώνουν προσελκύοντας τους πιο ταλαντούχους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Διότι κάθε ερασιτεχνικό σωματείο προτιμά να δίνει τον ποδοσφαιριστή του εκεί που ξέρει ότι θα εκπαιδευτεί καλά και θα πάρει ευκαιρίες για να ανελιχθεί.
Προσέξτε, δεν μιλώ για ιδανική λειτουργία, και προφανώς κάθε μια ΠΑΕ, κάθε οικοσύστημα, έχει τα “κουσούρια” και τα “μειονεκτήματα” ή τις “παθογένειές” του. Όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο έχουμε ακούσει αμέτρητες ιστορίες παιδιών που “κόπηκαν” ή “προωθήθηκαν” επειδή έδωσαν ή δεν έδωσαν αυτά που τους ζήτησαν.
Ο Ολυμπιακός σήμερα ζει τον ορισμό της “καλής φήμης”. Πέτυχε κάτι που επιτυγχάνουν μόνο οι διασημότερες ή οι ακριβότερες ακαδημίες της Ευρώπης. 
Αρκεί να διαβάσει κανείς τα ονόματα των κατόχων του τίτλου στα 10 χρόνια ύπαρξης του UEFA Youth League: Μπαρτσελόνα (2), Τσέλσι (2), Ζάλτσμπουργκ, Πόρτο, Ρεάλ, Μπενφίκα, Αλκμάαρ. Σήμερα λοιπόν δεν είναι μόνο ότι έχει γράψει ιστορία ως η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτά το ευρωπαϊκό τρόπαιο, αλλά έχει ακριβύνει και την ετικέτα του στην ευρωπαϊκή αγορά. Θα πουλά ακριβότερα, τόσο αυτή την γενιά όσο και τις επόμενες. Κι αυτό είναι αδιανόητα μεγάλο όφελος για μια ΠΑΕ που ξέρει πώς να εκμεταλλευτεί, με όρους μάρκετινγκ, μια τόσο μεγάλη επιτυχία.
Εστιάζοντας όμως στην συγκεκριμένη ομάδα, που κατέκτησε το Youth League, ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ευκαιρίας που έχει ο Ολυμπιακός για να προχωρήσει σε βαθύτερη αλλαγή του επιχειρηματικού μοντέλου: εδώ έχει ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που έγραψαν σε πολύ κρίσιμη ηλικία τόσο μεγάλες παραστάσεις. Αυτά τα παιδιά είναι εξ ορισμού πιο έτοιμα από όλους τους προηγούμενους “απόφοιτους” της ακαδημίας του Ολυμπιακού για να πάρουν την ευκαιρία στην μεγάλη ομάδα, διότι έχουν αποδείξει και προς τον σύλλογο και προς τους εαυτούς τους ότι έχουν την δυναμική για το κορυφαίο επίπεδο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Χάρη στην φροντίδα του να φέρει σε θέση βοηθού προπονητή στην πρώτη ομάδα τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο, ο Ολυμπιακός έχει δίπλα στον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ τον προπονητή που μεγάλωσε και εξέλιξε αυτά τα παιδιά που κατέκτησαν το Youth League – δηλαδή κάποιον που μπορεί να τα βοηθήσει να εξοικειωθούν με τις ευθύνες και τις αλλαγές στην πρώτη ομάδα και να μεταβούν ομαλά στην επόμενη φάση της καριέρας τους.
Προφανώς εδώ δεν πρόκειται για μαθηματικές πράξεις. Δεν γίνεται να του “βγουν” του Ολυμπιακού όλοι – δηλαδή να μπορούν όλοι οι ποδοσφαιριστές της Κ19 να γίνουν βασικοί στην πρώτη ομάδα. Η λογική όμως λέει ότι στην συντριπτική πλειονότητά τους θα γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, και άρα ο Ολυμπιακός θα κερδίσει ή τουλάχιστον θα κάνει απόσβεση της επένδυσης που είχε κάνει μέχρι σήμερα πάνω τους, και ότι σίγουρα κάποιοι εξ αυτών θα “κάνουν” για την πρώτη ομάδα.
Τώρα, που ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει γιορτάσει με αυτά τα παιδιά για την ανεπανάληπτη επιτυχία τους, οι κερκίδες θα είναι πιο δεκτικές και υποστηρικτικές από ποτέ προς τα νέα παιδιά του Ολυμπιακού. Μετά από την ιστορική επιτυχία του, ο Ολυμπιακός έχει και τη μεγαλύτερη ιστορικά ευκαιρία του να αρχίσει να στηρίζεται όλο και περισσότερο στα δικά του παιδιά. Και αυτό προφανώς θα είναι ακόμη μεγαλύτερο κατόρθωμα από αυτό που πέτυχε στο Youth League 2024.
Πηγή: Gazzetta
