Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γερμανία 2006

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Πέντε χώρες δήλωσαν υποψηφιότητα για τη διοργάνωση του 2006, η Αγγλία, η Βραζιλία, η Γερμανία, η Νότια Αφρική και το Μαρόκο. Τρεις ημέρες πριν από τη ψηφοφορία, που θα γινόταν στη Ζυρίχη, η Βραζιλία απέσυρε τον φάκελό της.

Στις 6 Ιουλίου διεξήχθη η πρώτη ψηφοφορία αλλά δεν ανέδειξε, όπως απαιτείτο, νικήτρια με απόλυτη πλειοψηφία,. Η Γερμανία πήρε 10 ψήφους, η Νότια Αφρική 6, η Αγγλία 5 και το Μαρόκο 3. Ακολούθησε, την ίδια ημέρα και δεύτερη ψηφοφορία. Ισοψήφησαν η Γερμανία και η Νότια Αφρική, που πήραν από 11, ενώ η Αγγλία συγκέντρωσε μόλις 2.

Στις 7 Ιουλίου κονταροχτυπήθηκαν η Γερμανία και η Νότια Αφρική στην 3η και καθοριστική ψηφοφορία. Υπερτέρησαν οι Γερμανοί με 12 ψήφους έναντι 11. Δύο μέλη της ΦΙΦΑ ψήφισαν λευκό.

Τη μάχη έκριναν οι 4 ψήφοι της Ασίας. Ο πρόεδρος της παγκόσμιας συνομοσπονδίας, Ζεπ Μπλάτερ είχε ταχθεί υπέρ της Νότιας Αφρικής, όμως οι Γερμανοί ανακοίνωσαν επενδύσεις στην ασιατική ήπειρο και η πλάστιγγα έγειρε υπέρ τους. Αρκετά χρόνια αργότερα η γερμανική πλευρά διέψευσε τις φήμες και αρνήθηκε ότι «(εξ) αγόρασε» τη διοργάνωση του 2006.

Η Γερμανία ήταν σχεδόν έτοιμη σε ό,τι αφορούσε τα στάδια και τις υποδομές γενικότερα. Η Νότια Αφρική θα έκανε υπομονή 4 επιπλέον χρόνια, αφού τής δόθηκε το Μουντιάλ 2010.

Μία από τις καινοτομίες ήταν πως και η κάτοχος του τίτλου, στην προκειμένη περίπτωση η Βραζιλία, ήταν υποχρεωμένη να δώσει προκριματικούς αγώνες. Μόνο η διοργανώτρια Γερμανία εξαιρέθηκε.

Η Ολλανδία ήταν εντυπωσιακή και πέρασε εύκολα από τον 1ο όμιλο της ευρωπαϊκής ζώνης. Στον 2ο όμιλο έγινε μεγάλη μάχη. Το εισιτήριο εξασφάλισε η Ουκρανία, με δεύτερη την Τουρκία, τρίτη την Τουρκία και τέταρτη την Ελλάδα.

Η «γαλανόλευκη»… αυτοκτόνησε. Ηττήθηκε με 1-0 εντός έδρας από τους Ουκρανούς και με 1-0 στην Κοπεγχάγη από τη Δανία, αποτέλεσμα που της στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσει την πρόκριση μέσω των πλέι οφ.

Οι Πορτογάλοι έκαναν περίπατο στον 3ο όμιλο. Στον 4ο όμιλο οι Γάλλοι ίδρωσαν, αλλά άφησαν πίσω τους την Ελβετία και το Ισραήλ.

Οι Ιταλοί προκρίθηκαν από τον 5ο όμιλο, ενώ στον 6ο οι Άγγλοι πρόλαβαν τους Πολωνούς, κερδίζοντάς τους με 2-1 την τελευταία αγωνιστική.

Η Σερβία – Μαυροβούνιο υποσκέλισε την Ισπανία στον 7ο όμιλο, ενώ η Κροατία πήρε στην ισοβαθμία το εισιτήριο από τη Σουηδία στον 8ο.

Οι δύο καλύτερες δεύτερες, η Σουηδία και η Πολωνία, απέφυγαν να παίξουν πλέι οφ και ετοίμασαν τις βαλίτσες τους για τη Γερμανία.

Στα τρία ζευγάρια των πλέι οφ, η Ισπανία ξεπέρασε άνετα τη Σλοβακία (5-1, 1-1), η Τσεχία πέρασε με δύο νίκες τη Νορβηγία (1-0, 1-0), ενώ επεισοδιακό ήταν το ζευγάρι της Τουρκίας με την Ελβετία.

Οι Ελβετοί νίκησαν με 2-0 στη Βέρνη και ηττήθηκαν με 4-2 στην Κωνσταντινούπολη. Προκρίθηκαν με τα εκτός έδρας γκολ. Μετά τη λήξη του δεύτερου αγώνα συνεπλάκησαν οι παίκτες των δύο ομάδων, ενώ στη σύρραξη πήραν μέρος ο βοηθός προπονητή των γηπεδούχων και ο φυσιοθεραπευτής των φιλοξενούμενων.

Στον ενιαίο όμιλο της Νότιας Αμερικής η Βραζιλία τερμάτισε πρώτη και την ακολούθησε η Αργεντινή, που υστέρησε της «σελεσάο» στη διαφορά των γκολ. Το εισιτήριο εξασφάλισαν τόσο το Εκουαδόρ όσο και η Παραγουάη.

Η Ουρουγουάη ως 5η έδωσε πλέι οφ με την Αυστραλία, όπως και το 2002. Η «σελέστε» νίκησε 1-0 στην έδρα της και τα «καγκουρό» απάντησαν με το ίδιο σκορ. Η πρόκριση κρίθηκε στα πέναλτι και την πήρε η ομάδα από την Ωκεανία με 4-2.

Από την Αφρική προκρίθηκαν η Γκάνα, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Τυνησία και για πρώτη φορά η Ανγκόλα και το Τόγκο. Παραδοσιακές δυνάμεις, όπως το Καμερούν, η Νιγηρία και η Αίγυπτος, έμειναν εκτός διοργάνωσης.

Η Ασία είχε 4 θέσεις, τις οποίες κατέλαβαν η Ιαπωνία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Νότια Κορέα. Η 5η ομάδα, το Μπαχρέιν, έδωσε πλέι οφ με την 4η της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, το Τρίνιδαδ. Το Τρίνιδαδ παραχώρησε ισοπαλία στην έδρα του με 1-1, αλλά νίκησε εκτός έδρας το Μπαχρέιν με 1-0 και προκρίθηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση.

Οι τρεις πρώτες ομάδες της ζώνης Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής ήταν οι ΗΠΑ, το Μεξικό και η Κόστα Ρίκα.

Μασκότ της διοργάνωσης ήταν ο «Γκολ – Λέο», ένα λιοντάρι ντυμένο με τη φανέλα της Γερμανίας, που φορούσε ποδοσφαιρικά παπούτσια και έπαιζε με μια μπάλα η οποία είχε χαμογελαστό πρόσωπο.

Η τελική φάση

Η Γερμανία και η Κόστα Ρίκα προσέφεραν πλούσιο θέαμα στο εναρκτήριο παιχνίδι, που έγινε στις 9 Ιουνίου, στην «Αλιάντς Αρένα. Η διοργανώτρια κέρδισε με 4-2. Πρωταγωνιστές των ομάδων ήταν ο Μίροσλαβ Κλόζε και ο Πάουλο Γουαντσόπε που σημείωσαν από 2 γκολ.

Η «νατσιονάλμανσαφτ» λύγισε στις καθυστερήσεις την Πολωνία με γκολ του Νόιβιλ και επικράτησε άνετα με 3-0 του Εκουαδόρ στο ντέρμπι της πρωτιάς. Η ομάδα του Ισημερινού διέθετε αρκετούς καλούς παίκτες όπως ο Κάρλος Τενόριο, ο Αγκουστίν Ντελγάδο και ο Σεγούνδο Καστίγιο.

Στον δεύτερο όμιλο πρώτη έκοψε το νήμα η Αγγλία. Νίκησε 1-0 την Παραγουάη με αυτογκόλ του πρώην αμυντικού της ΑΕΚ Κάρλος Γκαμάρα στο 3’ και έφερε 2-2 στο ντέρμπι με τη Σουηδία, αν και προηγήθηκε δύο φορές. Προκρίθηκαν και οι Σκανδιναβοί, ενώ το Τρίνιδαδ τερμάτισε τελευταίο χωρίς να καταφέρει να σκοράρει.

Στον τρίτο όμιλο η Αργεντινή και η Ολλανδία έκαναν επίδειξη δύναμης. Η «αλμπισελέστε» διέλυσε 6-0 τους Σέρβους με σκόρερ όλα τα αστέρια της, τον Τέβες, τον Μέσι, τον Καμπιάσο, τον Κρέσπο και τον Μάξι Ροντρίγκες που σημείωσε 2 γκολ. Είχε προηγηθεί η νίκη με 2-1 επί της Ακτής Ελεφαντοστού (Κρέσπο, Σαβιόλα – Ντρογκμπά).

Οι «οράνιε» επιβλήθηκαν επίσης με 2-1 της Ακτής Ελεφαντοστού με σκόρερ τους Φαν Νίστελροϊ, Φαν Πέρσι και αφού πήραν 0-0 από την Αργεντινή ήταν βέβαιο ότι θα προκριθούν.

Οι Πορτογάλοι δεν την πάτησαν όπως το 2002. Μπήκαν γερά σε όλα τους τα παιχνίδια και τα κέρδισαν. Νίκησαν κατά σειρά την «ξαδέλφη» τους Ανγκόλα (άλλοτε πορτογαλική αποικία) με 1-0, το Ιράν με 2-0 και το Μεξικό με 2-1. Οι Ρονάλντο, Σιμάο και ο αρχηγός Λουίς Φίγκο ξεχώριζαν.

Στον 5ο όμιλο η Ιταλία επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί. Δέχθηκε μόλις ένα γκολ κι αυτό από δικό της παίκτη, τον Κριστιάνο Τζακάρντο στο 1-1 που παραχώρησε στις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί αποκλείστηκαν όπως και οι Τσέχοι. Η «πρωτάρα» Γκάνα με το ασταμάτητο τρέξιμο πήρε την πρόκριση στους «16». Αστέρια της ήταν ο Μίκαελ Εσιέν, ο αρχηγός Στέφεν Άπια κι ο Ντέρεκ Μπόατενγκ.

Στον 6ο όμιλο η Βραζιλία ξεκίνησε με νίκη 1-0 στο πιο δύσκολο παιχνίδι της. Αντίπαλος ήταν η Κροατία και σκόρερ ο Κακά. Τα ματς με τις Αυστραλία (2-0), Ιαπωνία (4-1) ήταν προπονήσεις για τους λατινοαμερικάνους. Η έκπληξη ήρθε από τα «καγκουρό» που πέρασαν στην επόμενη φάση αφού νίκησαν 3-1 την Ιαπωνία και απέσπασαν 2-2 από το θεωρητικό φαβορί Κροατία.

Στον 7ο όμιλο η Γαλλία έφερε δύο ισοπαλίες με τις Ελβετία (0-0), Νότια Κορέα (1-1) και άπαντες έφεραν στο νου τους το στραπάτσο του 2002. Οι «τρικολόρ» σοβαρεύτηκαν και νίκησαν 2-0 το Τόγκο στον τρίτο αγώνα. Πέρασαν ως δεύτεροι, πίσω από την Ελβετία, η οποία δεν δέχθηκε γκολ. Την εστία των Ελβετών υπεράσπιζε ο Πασκάλ Τσούμπερμπιλερ.

Στον 8ο όμιλο η Ισπανία πέτυχε 3 νίκες με πιο επιβλητική το 4-0 επί της Ουκρανίας στο ντέρμπι του ομίλου. Δύο γκολ σημείωσε ο Νταβίντ Βίγια. Η ομάδα του Όλεγκ Μπλαχίν με ηγέτες τους Άντρι Σεβτσένκο, Σέρχι Ρεμπρόβ νίκησε τις Σαουδική Αραβία (4-0), Τυνησία (1-0) και πέρασε ως δεύτερη.

Η φάση των «16»

Δύο γκολ του Λούκας Ποντόλσκι στο ξεκίνημα του αγώνα (4’, 12’) έδωσαν την πρόκριση στη Γερμανία στο ματς με τη Σουηδία, η οποία είχε και αριθμητικό μειονέκτημα από το 35’ λόγω αποβολής του Τέντι Λούσιτς.

Η Αργεντινή και το Μεξικό προσέφεραν δυνατές συγκινήσεις. Στους πάγκους ήταν δύο τεχνικοί από την Αργεντινή, ο Χοσέ Πέκερμαν για την «αλμπισελέστε» και ο Ρικάρντο Λα Βόλπε για τους «κόνδορες».

Ο Ράφα Μάρκες στο 6’ άνοιξε το στορ, αλλά οι Μεξικανοί χάρηκαν μόλις τέσσερα λεπτά. Στο 10’ ισοφάρισε ο Ερνάν Κρέσπο. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και κρίθηκε υπέρ της Αργεντινής στο 98’ με το γκολ του Μάξι Ροντρίγκες.

Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ χρωστούσε ένα καλό παιχνίδι στον εαυτό του και στην Αγγλία, της οποία ήταν αρχηγός. Σκόραρε στο 60’ και τα «τρία λιοντάρια» απέκλεισαν, έστω και δύσκολα, το Εκουαδόρ.

https://youtu.be/uXqNNCVnzFE

Δύο χρόνια μετά τον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004 οι Πορτογάλοι και οι Ολλανδοί ήρθαν και πάλι αντιμέτωποι. Νικητές ήταν ξανά οι Ίβηρες, με 1-0. Το 2004 ο Μανίς είχε πετύχει το δεύτερο γκολ της Πορτογαλίας στο 2-1 επί των «οράνιε» και στο Μουντιάλ του 2006 ήταν αυτός που τους οδήγησε στην πρόκριση.

https://youtu.be/puFqUmWD62g

Η Ιταλία όχι απλά ζορίστηκε από τους Αυστραλούς, αλλά θα έπρεπε να αισθάνεται και τυχερή που προκρίθηκε. Έπαιζε από το 51’ με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Μάρκο Ματεράτσι και πήρε τη νίκη με πέναλτι του Φραντσέσκο Τότι στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων.

https://youtu.be/_XzDAGTUmbw

Η Ουκρανία βρήκε στον δρόμο της την Ελβετία. Τα 120’ δεν ανέδειξαν νικητή, ενώ δεν είχαν και γκολ. Στη διαδικασία των πέναλτι πέρασε η Ουκρανία με 3-0. ΟΙ Ελβετοί έχασαν και τα τρία που εκτέλεσαν, δύο εξ αυτών απέκρουσε ο Αλεξάντρ Σοβκόβσκι. Η Ελβετία έγινε δε η πρώτη ομάδα που αποκλείστηκε χωρίς να δεχθεί γκολ, άρα ήταν και αήττητη.

Η Γκάνα έπεσε πάνω στη Βραζιλία και έχασε καθαρά με 3-0. Ρονάλντο και Αντριάνο έκαναν ότι ήθελαν στην άμυνα των Αφρικανών, που τελείωσαν το ματς με 10 παίκτες, λόγω αποβολής του Γκιάν.

https://youtu.be/UsWiXBuMeC4

Ο τελευταίος χρονικά αγώνας των «16», στο Ανόβερο, ήταν αμφίρροπος μόνο στο πρώτο ημίχρονο. Η Ισπανία πήρε κεφάλι στο σκορ με πέναλτι του Βίγια στο 28’ και ισοφάρισε στο 41’ ο Ριμπερί. Στο δεύτερο ημίχρονο μίλησε η κλάση του Ζινεντίν Ζιντάν. Η Γαλλία έκανε ό,τι ήθελε και με γκολ των Βιεϊρά (83’), Ζιντάν (90+2’) πήρε καθαρή νίκη με 3-1.

https://youtu.be/uh4p4MyfPMM

Το θρίλερ του Βερολίνου

Το ντέρμπι Γερμανία – Αργεντινή ήταν ένα από τα καλύτερα ματς της διοργάνωσης. Η «αλμπισελέστε» διέθετε σαφώς πιο ποιοτική ομάδα από τη «νατσιονάλμανσαφτ» που στηριζόταν στη δύναμη της έδρας.

Ο Ρομπέρτο Αγιάλα στο 49’ έδωσε το προβάδισμα στους Λατινοαμερικάνους αυξάνοντας την πίεση των παικτών του Γίργκεν Κλίνζμαν. Ισοφάρισε στο 80’ ο συνήθης… ύποπτος Μίροσλαβ Κλόζε.

Στην παράταση δεν άλλαξε το 1-1 και πλέον ήταν η σειρά των τερματοφυλάκων να γίνουν ήρωες. Οι Γερμανοί, που δεν είχαν γνωρίσει άλλο αποκλεισμό στη «ρώσικη ρουλέτα» μετά απ’ αυτόν του 1976 στον τελικό του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης με την Τσεχοσλοβακία, έδειχναν να διαθέτουν περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Σκόραραν στα δύο πρώτα με τους Νόιβιλ, Μπάλακ, σε αντίθεση με τους Αργεντινούς που πέτυχαν το πρώτο με τον Κρους και απώλεσαν το δεύτερο με τον Αγιάλα (απέκρουσε ο Λέμαν). Σκόραραν στη συνέχεια οι Ποντόλσκι, Ροντρίγκες και ο Μπορόβσκι, που έγραψε το 4-2. Ο Καμπιάσο έχασε το επόμενο και η Αργεντινή αποκλείστηκε από το τουρνουά.

https://youtu.be/VElemuvBGX0

Η Ιταλία είχε σε μεγάλα κέφια τον Λούκα Τόνι που σημείωσε δύο γκολ (59, 69’) και νίκησε πολύ εύκολα με 3-0 την Ουκρανία. Το σκορ άνοιξε στο 6’ ο Τζανλούκα Τζαμπρότα.

Η κατάρα των πέναλτι και ο μαέστρος «Ζιζού»

Οι Άγγλοι αντιμετώπισαν τους Πορτογάλους, όπως και δύο χρόνια πριν στον προημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ήταν επιτυχία που πήγαν το παιχνίδι στα πέναλτι, αφού αγωνίζονταν με 10 παίκτες από το 62’, λόγω αποβολής του Ρούνεϊ. Πάντως, για ακόμη μια φορά φάνηκε ότι δεν είχαν προπονηθεί στις εκτελέσεις από τα 11 μέτρα.

Μόνο ο Όουεν Χάργκριβς σκόραρε από τους τέσσερις που εκτέλεσαν πέναλτι. Οι Πορτογάλοι είχαν τρία εύστοχα με τους Σιμάο, Πετίτ, Ρονάλντο και προκρίθηκαν στα ημιτελικά μετά από 40 χρόνια.

https://youtu.be/3FPfXQv1_V0

Η Βραζιλία περίμενε πως και πως το ματς με τη Γαλλία, θεωρώντας το ως μια άτυπη ρεβάνς για το χαμένο τελικό του 1998. Το πρώτο ημίχρονο ήταν σχετικά μοιρασμένο. Στο δεύτερο 45λεπτο ο Ζιντάν ξαναπήρε την μπαγκέτα του και οδήγησε με μαεστρία τους «τρικολόρ» στους «4». Το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση πέτυχε στο 57’ ο Τιερί Ανρί.

https://youtu.be/45vkhphnVU8

Κόλπο… Γκρόσο

Ο πρώτος ημιτελικός διεξήχθη στο Ντόρτμουντ, στις 4 Ιουλίου. Γερμανία και Ιταλία είχαν να συναντηθούν από τον τελικό του 1982 όταν οι «ατζούρι» έκαναν… πάρτι στο «Μπερναμπέου» της Μαδρίτης, κερδίζοντας με 3-1.

Η Ιταλία ήταν εξαιρετική στον ανασταλτικό τομέα, έδωσε χώρο στους γηπεδούχους και χτύπησε στην κόντρα, όταν της δόθηκε ευκαιρία. Ο Μπουφόν πραγματοποίησε εξαιρετικές επεμβάσεις, αλλά και οι «ατζούρι» στάθηκαν άτυχοι δύο φορές, στα σουτ των Τζιλαρντίνο, Τζαμπρότα, που βρήκαν στο δοκάρι Οι Γερμανοί είχαν τη θέληση, όχι όμως και την ποιότητα. Μετά από 119 λεπτά παίκτες και θεατές το είχαν πάρει απόφαση ότι το εισιτήριο για τον τελικό θα κρινόταν στα πέναλτι.

Η Ιταλία κέρδισε κόρνερ, οι Γερμανοί απομάκρυναν άτσαλα πάνω στον Αντρέα Πίρλο. Αυτός με κάθετη μπαλιά βρήκε μόνο του τον Φάμπιο Γκρόσο, που είχε ξεμείνει στην αντίπαλη περιοχή. Ο αριστερός μπακ της «σκουάντρα ατζούρα» επιχείρησε το τέλειο σουτ, 1-0.

Οι Γερμανοί βγήκαν όλοι μπροστά μήπως και ισοφαρίσουν, αφήνοντας φυσικά τεράστιους χώρους ακάλυπτους. Ο αρχηγός της Ιταλίας Φάμπιο Καναβάρο αντί να απομακρύνει στα τυφλά ένα γέμισμα των γηπεδούχων κατέβασε με άψογο στιλ την μπάλα, βγάζοντας ουσιαστικά αντεπίθεση από την οποία προήλθε το δεύτερο γκολ στο 120+1’ με σκόρερ τον Ντελ Πιέρο. Η «σκουάντρα ατζούρα» προκρίθηκε μετά από 12 χρόνια σε τελικό, τον 6ο στην ιστορία της.

https://youtu.be/TPmj1rFM6oE

Επρόκειτο για άθλο αν αναλογιστεί κανείς ότι η Ιταλία αποτελεί μεν τεράστιο όνομα, αλλά δεν συγκαταλεγόταν μεταξύ των φαβορί, που είχαν πλέον όλα αποκλειστεί (Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία).

Την επόμενη ημέρα, στο Μόναχο, έγινε ο δεύτερος ημιτελικός. Η Πορτογαλία διέθετε το ταλέντο, όχι όμως και τη στόφα της μεγάλης ομάδας. Ο Ζιντάν ήταν και πάλι ο πρωταγωνιστής της Γαλλίας με άξιο συμπαραστάτη τον Λιλιάμ Τιράμ που δέσποζε στο κέντρο της άμυνας των «μπλε». Ο «Ζιζού» πέτυχε με πέναλτι στο 33’ το μοναδικό γκολ του δεύτερου ημιτελικού, που έδωσε στους «τρικολόρ» το εισιτήριο για τον 2ο τελικό της ιστορίας τους.

Οι Πορτογάλοι έδειξαν ότι δεν αντέχουν στα δύσκολα. Ηττήθηκαν κατά κράτος από τους Γερμανούς στον μικρό τελικό, που έγινε στις 8 Ιουλίου, στη Στουτγκάρδη.

Ο Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ (56’, 78’) και ο Πετίτ με αυτογκόλ (60’) σκόραραν για τη Γερμανία. Οι Ίβηρες μείωσαν σε 3-1 στο 88’ με τον Νούνο Γκόμες.

https://youtu.be/bR7273NOwso

Η κουτουλιά του Ζιντάν και ο ρολίστας… Ματεράτσι

Ο τελικός έγινε στο «Ολίμπιασταντιον» του Βερολίνου, στις 9 Ιουλίου, παρουσία 69.000 θεατών. Μετά από 24 χρόνια και τον τελικό του 1982 δύο ευρωπαϊκές ομάδες διεκδικούσαν τον τίτλο.

Μόλις στο 7’ οι «τρικολόρ» άνοιξαν το σκορ με πέναλτι του Ζιντάν, το οποίο κέρδισε ο Φλοράν Μαλουντά από άτσαλο μαρκάρισμα του Μάρκο Ματεράτσι. Η μπάλα από το σκάψιμο του «Ζιζού» βρήκε το οριζόντιο δοκάρι και έσκασε μέσα από τη γραμμή της ιταλικής εστίας.

Ο Ζιντάν έγινε ο τέταρτος παίκτης που σκόραρε σε δύο διαφορετικούς τελικούς. Είχαν προηγηθεί οι Βραζιλιάνοι Βαβά (1958, 1962), Πελέ (1958, 1970) και ο Δυτικογερμανός Πάουλ Μπράιτνερ (1974, 1982). Ο Ματεράτσι παραλίγο να σημειώσει αυτογκόλ λίγο αργότερα, αλλά στο 19’ ισοφάρισε με άπιαστη κεφαλιά. Ακολούθησε η κεφαλιά του Λούκα Τόνι που βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι.

Στο δεύτερο ημίχρονο δεν έγινε κάτι αξιόλογο εκτός από ένα φάουλ του Πίρλο που έφυγε ελάχιστα άουτ. Ο τελικός οδηγήθηκε στην παράταση.

Στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο η Γαλλία έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες με το σουτ Ριμπερί, που «έγλειψε» το αριστερό δοκάρι και την κεφαλιά του Ζιντάν που απέκρουσε εκπληκτικά σε κόρνερ ο Μπουφόν. Οι «τρικολόρ» έδειχναν αποφασισμένοι να σκοράρουν και να κατακτήσουν το τρόπαιο.

Στο 110’ έγινε η φάση που έκρινε σε πολύ μεγάλο ποσοστό την έκβαση του τελικού. Ο Ζιντάν και ο Ματεράτσι είχαν μια στιχομυθία. Ο αρχηγός της Γαλλίας εκνευρίστηκε τόσο πολύ που έριξε κουτουλιά στο στήθος του Ιταλού αμυντικού.

Ο Ματεράτσι έπεσε στο χόρτο και ο Ζιντάν με αρκετή καθυστέρηση αντίκρισε την κόκκινη κάρτα του Αργεντινού διαιτητή Οράσιο Ελισόντο.

Η αποβολή του Ζιντάν προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στους «τρικολόρ», η ψυχολογία τους έπεσε κατακόρυφα.

Στη διαδικασία των πέναλτι σκόραραν κατά σειρά οι Πίρλο, Βιλτόρ, Ματεράτσι, ενώ η εκτέλεση του Τρεζεγκέ βρήκε το δοκάρι. Ακολούθησαν τα εύστοχα χτυπήματα των Ντε Ρόσι, Αμπιντάλ, Ντελ Πιέρο, Σανιόλ. Τελευταίος εκτέλεσε ο Γκρόσο, που πέτυχε το 5-3.

https://youtu.be/rCACEahPLn8

Η Ιταλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κόσμου για 4η φορά στην ιστορία της. Ο Ζιντάν έχασε την ευκαιρία να κατακτήσει το δεύτερο τρόπαιό του και να αποσυρθεί ως παγκόσμιος πρωταθλητής.

Τα σενάρια της στιχομυθίας

Ο Ματεράτσι έλεγε αρχικά ότι: «Κράτησα τη φανέλα του για μερικά δευτερόλεπτα μόνο. Γύρισε και με κοίταξε με τεράστια αλαζονεία και απάντησα προσβάλλοντάς τον».

Η αγγλική εφημερίδα «Times» προσέλαβε ειδικό που διαβάζει τα χείλη κι εκείνη αποφάνθηκε ότι ο Ιταλός αποκάλεσε τον Ζιντάν: «Γιό τρομοκράτισσας πόρνης».

Ο Ματεράτσι αρνήθηκε ότι έβρισε, αλλά σε μια συνέντευξή του, αργότερα, τα… γύρισε: «Αν θες τη φανέλα τόσο πολύ θα στη δώσω στο τέλος του ματς», του είπε ο Ζιντάν κι εκείνος απάντησε: «θα προτιμούσα την τρομοκράτισσα πόρνη, την αδελφή σου».

Ο «Ζιζού» ζήτησε συγνώμη από τον κόσμο, αλλά δεν θα έδινε ποτέ συγχωροχάρτι στον Ιταλό αμυντικό: «Η ενέργειά μου δεν συγχωρείται. Λυπάμαι επειδή τόσα παιδιά έβλεπαν το παιχνίδι. Ο κόσμος όμως πάντα βλέπει την αντίδραση και όχι την πρόκληση. Δε θα ζητήσω ποτέ συγγνώμη από αυτόν γιατί θα είναι σαν να παίρνω πίσω ό,τι έκανα. Δεν μετανιώνω για την πράξη μου».

Η δήθεν συνεννόηση του Ελισόντο με τον βοηθό του

Ο διαιτητής του τελικού Οράσιο Ελισόντο δεν αντιλήφθηκε την κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι. Βρισκόταν στην άλλη πλευρά του γηπέδου με πλάτη προς το επεισόδιο.

«Σφύριξα φάουλ σε άλλη φάση και διαπίστωσα ότι ο Ματεράτσι ήταν πεσμένος. Δεν ήξερα την αιτία. Ρώτησα μέσω του ακουστικού τον βοηθό μου Νταρίο Γκαρσία. Δεν γνώριζε. Ρώτησα τον δεύτερο βοηθό μου στην άλλη πλευρά, τον Ροδόλφο Οτέρο. Ούτε αυτός είδε.

Τότε παρενέβη η φωνή του 4ου διαιτητή, του Λουίς Μεδίνα Κανταλέχο. “Το είδα” μου είπε. Μια πραγματικά βίαιη κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι, δεξιά στο στήθος”

Φτάνοντας κοντά στον Ματεράτσι διαπίστωσα ότι πλην του Μπουφόν και του Γκατούζο κανείς δεν είχε αντιληφθεί το περιστατικό. Όλοι είχαν δει και ο κόσμος φυσικά ότι ήμουν στο άλλο μισό του γηπέδου. Έτρεξα προς τον βοηθό μου, τον Νταρίο και του είπα “συγκεντρώσου, μένουν ακόμη δέκα λεπτά”.

Επέστρεψα και έδειξα κόκκινη στον Ζιντάν. Ο κόσμος θεώρησε ότι ο βοηθός είχε δει. Ήταν ένα είδος απόκρυψης, αλλά εμπεριείχε αλήθεια. Νομίζω ότι πήρα τη σωστή απόφαση».

Ιταλία: (Μαρτσέλο Λίπι, 4-4-2): Τζανλουίτζι Μπουφόν, Τζανλούκα Τζαμπρότα, Φάμπιο Καναβάρο (αρχηγός), Μάρκο Ματεράτσι, Φάμπιο Γκρόσο, Τζενάρο Γκατούζο, Αντρέα Πίρλο, Μάουρο Καμορανέζι (86’ Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο), Σιμόνε Περότα (61’ Ντανιέλε Ντε Ρόσι), Φραντσέσκο Τότι (61’ Βιτσέντσο Ιακουίντα), Λούκα Τόνι.

Γαλλία (Ραϊμόν Ντομενέκ, 4-2-3-1): Φαμπιάν Μπαρτέζ, Βίλι Σανιόλ, Λιλιάν Τιράμ, Ουιλιάμ Γκαλάς, Ερίκ Αμπιντάλ, Πατρίκ Βιεϊρά (56’ Αλού Ντιαρά), Κλοντ Μακελελέ, Φρανκ Ριμπερί (100’ Νταβίντ Τρεζεγκέ), Ζινεντίν Ζιντάν (αρχηγός), Φλοράν Μαλουντά, Τιερί Ανρί (107’ Σιλβέν Βιλτόρ).

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 2006 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 9 Ιουνίου – 9 Ιουλίου 2006

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 32

ΘΕΑΤΕΣ: 3.359.439 (μ. όρος ανά αγώνα 52.491)

ΓΗΠΕΔΑ: 12 (Ολίμπιασταντιον – Βερολίνο, Αλιάντς Αρένα – Μόναχο, Ζίγκναλ Ιντούνα – Ντόρτμουντ, Γκότλιμπ Ντάιμλερ – Στουτγκάρδη, AOL Αρένα – Αμβούργο, Φέλτινς Αρένα – Γκέλσενκιρχεν, Κομέρτσμπανκ Αρένα – Φρανκφούρτη, ΡάινΕνεργκί – Κολωνία, AWD Αρένα – Ανόβερο, Τσεντράλσταντιον – Λειψία, Φριτς Βάλτερ – Κάιζερσλαουτερν, Ίζικρεντιτ – Νυρεμβέργη).

ΑΓΩΝΕΣ: 64

ΓΚΟΛ: 147 (μ. όρος ανά αγώνα 2,29)

ΠΕΝΑΛΤΙ: 16 (εύστοχα 13)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 28 – ρεκόρ

ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ: Μίροσλαβ Κλόζε (Γερμανία) 5 γκολ