Του Γιάννη Φιλέρη
Μια νίκη με τους δυο πόιντ-γκαρντ να σκοράρουν 24π (Γουόκαπ 15, Νιλικίνα 9), τον (άρρωστο) Φουρνιέ να παίζει μόλις οκτώ λεπτά και όλη την ομάδα να κάνει 18 λάθη (για 17 ασίστ); Ναι, γιατί στο τέλος του ματς, ο Ολυμπιακός για δεύτερη συνεχόμενη βραδιά στην Ευρωλίγκα, έβγαλε στο παρκέ όλο το αμυντικό του γίγνεσθαι και παίζοντας με τους… παλιούς, πήρε αυτό που ζητούσε και έχει -στη δεδομένη χρονική στιγμή- τη μεγαλύτερη σημασία.
Το 6-3 φέρνει τους Πειραιώτες μια ανάσα από την κορυφή, αυξάνει την αυτοπεποίθηση τους και αναγκάζει τους αντιπάλους τους να σκεφτούν ότι στο ΣΕΦ έχουν να κάνουν, πλέον, με μια πολύ σκληρή ομάδα που ακόμα και σε ένα κακό βράδυ είναι σε θέση να παίρνει το αποτέλεσμα.
Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες παραδέχθηκαν ότι η εμφάνιση του Ολυμπιακού δεν μάγεψε κανέναν. Αλλά στο τέλος όλοι είχαν το νου τους, να κάνουν όσα χρειάζονταν για να υποκύψει η Παρτίζαν, που στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου προηγήθηκε με +8 πόντους.
Στα τελευταία 8:51 λεπτά, οι πρωταθλητές έκαναν ένα επιμέρους 26-9 (11-0 στο δίλεπτο για τη λήξη) και άφησαν τους Σέρβους να αναρωτιούνται τι έκαναν λάθος. Όλα, θα απαντούσε κανείς. Ο Ολυμπιακός παγίδευσε την Παρτίζαν κυνηγώντας κάθε μπάλα, κλείνοντας διαδρόμους και βγάζοντας όλες τις άμυνες που μέχρι το 31 έλαμπαν δια της απουσίας τους.
Ο Ομπράντοβιτς που είχε ξεκινήσει με τον Οσετκόφσκι στο “5”, συνέχισε με δίδυμο ψηλών (Φερνάντο, Τζόουνς) δυσκολεύοντας πάρα πολύ τους γηπεδούχους, ρίχνοντας ταυτόχρονα στην άμυνά του, όλο το βάρος πάνω σε Ντόρσεϊ (με Καλάθη) και Βεζένκοβ (με Μπόνγκα). Δεδομένης της ασθένειας του Φουρνιέ, το ματς πήγαινε να στραβώσει ολότελα, αν δεν έβγαιναν όλοι μαζί από τον λήθαργο των 31 λεπτών.
Τις σπίθες έριξαν ο συνήθης ύποπτος Σακίλ Μακίσικ και ο ψιλόλιγνος Νιλικίνα.
Ο Αμερικανός ακόμα και στα 35 του παραμένει εκρηκτικός στο πρώτο βήμα, ξέρει να κλέβει την μπάλα γιατί όταν παίζει άμυνα δίνει βοήθειες παντού και να ενθουσιάζει το κοινό όπως με το κάρφωμα στον αιφνιδιασμό που σήκωσε το ΣΕΦ στο πόδι.
Κι ο Γάλλος με τα μακριά χέρια, έρχεται φουριόζος από τον πάγκο, παίζει άμυνα, κλέβει και κόβει, προσαρμόζοντας τα προσόντα του στο παιχνίδι της νέας ομάδας του…
Στο ύψος του Μιλουτίνοβ
Όπως και με την Χάποελ, έτσι και με την Παρτίζαν όλα κρίθηκαν από την άμυνα. Αυτή ισορρόπησε και την επίθεση, αφού κερδίζοντας τις μπάλες, ο Ολυμπιακός έβγαλε εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό (συνολικά 20) ενώ χτύπησε ξανά με την έφεση του στα επιθετικά ριμπάουντ.
Όχι μια και δυο, αλλά δεκαπέντε φορές οι ολυμπιακοί πήραν δεύτερες επιθέσεις, σημειώνοντας συνολικά 17 πόντους.
Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ στάθηκε και πάλι στο ύψος του. Ο Σέρβος κάνει σπουδαία χρονιά, κερδίζει τις μάχες (ειδικά των ριμπάουντ) ενώ το δικό του μπλοκ, αμέσως μετά το 73-71, ουσιαστικά έδωσε στην ομάδα του τον αέρα και την παράσταση νίκης.
Νωρίτερα είχε ισοφαρίσει με δυο βολές, αργότερα έκλεψε και μια μπάλα, σε ένα ακόμη απολαυστικό βράδυ, που βρήκε όλο το γήπεδο να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του.
Τιμώρησε τα under o Γουόκαπ
Σε αυτή την επική αντεπίθεση των τελευταίων λεπτών, ο Τόμας Γουόκαπ έβαλε και τη δική του υπογραφή, όπως έκανε και με τη Χάποελ. Αυτή τη φορά όχι με τις αμυντικές προσπάθειες του, αλλά και με το σκοράρισμα που μπορεί να μην είναι το καλύτερο του, πολλές φορές, ωστόσο, τιμωρεί την εμμονή των αντιπάλων να τον αφήνουν ελεύθερο.
Η άμυνα της Παρτίζαν αποφάσισε λογικά να ρισκάρει. Πιέζοντας τον Ντόρσεϊ και τον Βεζένκοβ, ή και τον Πίτερς όταν πέρασε για λίγο στη δεύτερη περίοδο, ρίσκαρε δίνοντας το σουτ στους θεωρητικά αδύναμους Γουόκαπ και Νιλικίνα.
Κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις, πάντα με τις αποφάσεις που παίρνει κάθε ομάδα πριν από το τζάμπολ. Αν έλεγαν στον Ομπράντοβιτς πριν από το ματς ότι ο Βεζένκοβ θα έκανε μόλις έξι σουτ και ο Ντόρσεϊ θα είχε 2/11 σουτ θα το αγόραζε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Μόνο που τα ρίσκα της Παρτίζαν δεν πέτυχαν απόλυτα. Οι δυο πλέι-μέικερ που σκόραραν 24π, σούταραν με 50% από τη γραμμή του τρίποντου (4/8) έκαναν όλη την καλή δουλειά και απέδειξαν ότι το φετινό ρόστερ έχει πολλές λύσεις και κρυμμένες δυνατότητες που σταδιακά φανερώνονται.
Συνισταμένη όλων αυτών η άμυνα που οι “ερυθρόλευκοι” είχαν ξεχάσει στα τρία τέταρτα του ματς. Μόλις θυμήθηκαν τις βασικές τους τις αρχές, έβαλαν τα πράγματα σε μια σειρά και κυρίως απορρύθμισαν την Παρτίζαν που μέχρι τότε λειτουργούσε με απόλυτη ψυχραιμία.
Όταν, όμως, ο Ολυμπιακός πίεσε, κυνήγησε και κέρδιζε σιγά-σιγά όσα διεκδικούσε οι Σέρβοι βγήκαν εκτός προγράμματος και έκαναν το ένα λάθος πίσω από το άλλο.
Περιμένοντας τον Έβανς (μεταξύ μας τον Φουρνιέ)
Οι νίκες βοηθάνε να υπάρχει ηρεμία, βάζουν στην άκρη τη μουρμούρα και την αμφισβήτηση και ισιώνουν το πλάνο, που λέει τώρα “επιστροφή Έβανς”. Ο Αμερικανός είναι έτοιμος να παίξει την Κυριακή, μετά από το σοκ του τραυματισμού του πριν ενάμιση χρόνο.
Ο Μπαρτζώκας διευκρίνισε ότι στην αρχή ο άλλοτε σούπερ-σκόρερ με τη φανέλα της Ζαλγκίρις δεν μπορεί να αγωνίζεται πάνω από τρία με τέσσερα συνεχόμενα λεπτά. Η ενσωμάτωση του πρέπει να γίνει σταδιακά, χωρίς βιασύνη και πίεση, κάτι που επιτρέπουν οι νίκες και η ησυχία στο ΣΕΦ.
Από την στιγμή που Γουόκαπ και Νιλικίνα αλληλοσυμπληρώνονται, πλέον, δημιουργώντας ένα σπουδαίο δίδυμο στη θέση “1”, ο Έβανς μοιάζει με ένα κερασάκι στην τούρτα που θα μπαίνει κάθε φορά ολοένα και πιο μεγάλο. Αν στο τέλος βρει ρυθμό και πατήματα η τριπλέτα του Ολυμπιακού θα κάνει τη διαρκή κουβέντα “για τον γκαρντ που λείπει” μια μακρινή ανάμνηση.
Αλλά μεταξύ μας στον Ολυμπιακό αυτόν που περιμένουν είναι ο κανονικός Φουρνιέ. Ο Γάλλος σταρ δεν έχει καν αγγίζει τα περσινά του στάνταρ, ταλαιπωρημένος από τον τραυματισμό και τώρα τη μικρή περιπέτεια της ίωσης που τον ταλαιπώρησε.
Προφανώς είναι ζήτημα χρόνου να ξαναπαίξει ο Φουρνιέ… σαν Φουρνιέ. Και αυτή θα είναι η πιο σημαντική ειδοποιός διαφορά για να ανακτήσει ο Ολυμπιακός την ποιότητα και την ικανότητα τέτοιους αγώνες όπως με την Παρτίζαν, να τους κερδίζει χωρίς να χρειάζονται ηρωικές αντεπιθέσεις και σερί, που δεν θα του βγαίνουν και πάντα…
Πηγή: Sport24
