Λίγες μόνο ώρες πριν τον μεγάλο ημιτελικό απέναντι στους Ίβηρες, ο προπονητής της Εθνικής Γαλλίας U-19 Patrick Gonfalone μιλά στον Νίκο Παναγιωτόπουλο για τα “παιδιά” του, την Εθνική ανδρών της χώρας του, τη φιλοξενία και τις ομορφιές της Ελλάδας και τέλος, παροτρύνει τους Έλληνες και εύχεται οι δύο χώρες να βρεθούν στον μεγάλο τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κάτω των 19 ετών.
Πρώτη φορά βρίσκεστε στην Ελλάδα; Πώς σας φαίνεται η χώρα μας; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τη διοργάνωση;
Δεν είναι η πρώτη φορά. Δε θυμάμαι πόσες φορές έχω έρθει, αλλά είμαι πάντα χαρούμενος όταν επισκέπτομαι την Ελλάδα. Δυστυχώς δεν την έχω επισκεφθεί για διακοπές, παρά μόνο στο πλαίσιο επίσημων ή φιλικών αγώνων και πρωταθλημάτων. Κάθε μου επίσκεψη όμως μου έχει αφήσει μόνο καλές αναμνήσεις. Η Ελλάδα είναι μία πανέμορφη χώρα.
Όσον αφορά την παρούσα διοργάνωση, όλα κυλούν ιδανικά. Μένουμε σε μια πανέμορφη περιοχή. Το τοπίο είναι εκπληκτικό, καθώς από τη μία μεριά βλέπουμε το Αιγαίο και από την άλλη τον Όλυμπο. Οι συνθήκες διεξαγωγής του πρωταθλήματος είναι πάρα πολύ καλές.
Το προσωπικό, εδώ που μένουμε, είναι πολύ εκπληκτικό. Είναι πρόθυμο να μας εξυπηρετήσει σε ότι χρειαστούμε. Έχω να πω τα καλύτερα και μόνο φίλους κάνω κάθε φορά που επισκέπτομαι τη Ελλάδα.
Επίσης είμαι πολύ χαρούμενος που πέρασε στα ημιτελικά η Ελλάδα, γιατί οι φίλαθλοι δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα στο γήπεδο και πάντα είναι πολύ καλό να προχωράει η διοργανώτρια ενός πρωταθλήματος για τον κόσμο. Το ξέρω πολύ καλά αυτό το συναίσθημα.
Πώς αντιμετωπίζετε τους παίκτες σας. Σαν ενήλικες ή σαν έφηβους; Σαν ολοκληρωμένους παίκτες ή σαν υπό εξέλιξη παίκτες;
Και με τους δύο τρόπους. Κάποιες φορές προτιμώ να νιώθω ότι δουλεύω με νέα παιδιά, αλλά υπάρχουν στιγμές που οφείλω να τους συμπεριφερθώ σα να είναι ενήλικες. Πάντα όμως χρειάζονται την προσοχή μου. Είναι πολύ νέοι, αλλά κάποιες φορές πρέπει να τους αντιμετωπίσω ως ενήλικες. Το απαιτεί η σπουδαιότητα των διοργανώσεων που συμμετέχουμε. Το ξέρω και το ξέρουν ότι πρέπει να βρίσκονται στην κορυφή.
Τα τελευταία πέντε χρόνια εργάζεστε στις «μικρές» ηλικιακά ομάδες της Εθνικής Γαλλίας. Τι σας έκανε να επιλέξετε τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού κι όχι τον πάγκο ενός συλλόγου;
Το να είμαι ομοσπονδιακός τεχνικός είναι μια επιλογή που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Είναι μια δουλειά πιο σταθερή, αλλά έχει και απαιτήσεις λόγω του επιπέδου που βρίσκεται η Εθνική μας και είναι μια θέση που μου αρέσει. Έχω άριστη συνεργασία με την Γαλλική Ομοσπονδία, όλα λειτουργούν πολύ οργανωμένα και οι απαιτήσεις και οι στόχοι είναι πάντα υψηλοί.
Παρόλα αυτά αν έχω μια σοβαρή πρόταση από κάποιον σύλλογο θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά.
Βρισκόμαστε πλέον στην ημιτελική φάση της διοργάνωσης και καλείστε να αντιμετωπίσετε την Ισπανία. Μια χώρα με επίσης μακρά παράδοση στο ποδόσφαιρο. Πού υπερτερείτε και πού υστερείτε σε σχέση με τον αποψινό σας αντίπαλο;
Θεωρώ ότι θα έπρεπε να πιάσουμε την ερώτηση από διαφορετική βάση. Γιατί καμία μέρα και κανείς αγώνας δεν είναι ο ίδιος. Η τακτική με την οποία θα νικήσεις σήμερα έναν αντίπαλο δε σημαίνει ότι θα σε βοηθήσει να τον νικήσεις και αύριο.
Η Ισπανία έχει την φιλοσοφία της και τον δικό της τρόπο παιχνιδιού. Είναι μια χώρα που μέχρι πριν λίγα χρόνια βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου. Πριν από την Ισπανία βρισκόταν η Γαλλία στην κορυφή. Όπως συνέβη στο παρελθόν με την Ολλανδία και συμβαίνει τώρα με τη Γερμανία. Καμία τους όμως δεν έχει αλλάξει την αγωνιστική της φιλοσοφία.
Είναι μια διοργάνωση που διεξάγεται σε περιορισμένο χρονικό διάστημα και μπορεί μια καλή βραδιά ή μια καλή στιγμή να αλλάξει την ιστορία. Σημαντικοί παράγοντες είναι η κούραση, τη δεδομένη χρονική περίοδο, το πόσο «κουραστήκαν» στους ομίλους, ώστε να φτάσουν μέχρι τα ημιτελικά. Παίζει ρόλο ακόμα και το ότι εμείς είχαμε μια μέρα παραπάνω ξεκούραση από τους Ισπανούς.
Και οι δύο ομάδες είναι δυνατές, έχουν το δικό τους στυλ και αγωνίζονται σε κορυφαίο επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια η Εθνική των Ανδρών δεν έχει τις επιτυχίες της προηγούμενης δεκαετίας. Στον αντίποδα, στις μικρότερες ηλικίες η Γαλλία συνεχίζει και πρωταγωνιστεί. Θεωρείτε ότι η νέα γενιά του γαλλικού ποδοσφαίρου μπορεί να επαναφέρει την Εθνική ομάδα των Ανδρών στην κορυφή;
Σίγουρα ναι! Μετά την ονειρική περίοδο 1998 – 2000, δεν έχουμε την συνέχεια που θα θέλαμε στο επίπεδο των Ανδρών.
Η ερχόμενη γενιά, οι νέοι ποδοσφαιριστές, έχουν τα προσόντα να οδηγήσουν ξανά τη Γαλλία στην κορυφή. Τα προσόντα όμως δεν αρκούν. Χρειάζονται την σωστή προετοιμασία από εμάς ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.
Μετά από τη δύσκολη αυτή περίοδο, για το ποδόσφαιρό μας, πιστεύω ότι η γενιά που έρχεται μπορεί να φέρει ανανέωση και νέο αέρα στην ομάδα. Υπάρχει η ποιότητα, αλλά πρέπει, από τη μεριά μας να προσθέσουμε αυτά τα στοιχεία που θα κάνουν τη διαφορά. Αυτή είναι νέα γενιά πρέπει να προετοιμαστεί κυρίως ψυχολογικά και να γαλουχηθεί με την σωστή νοοτροπία και να αποκτήσει το πνεύμα του νικητή.
Κύριε Gonfalone, καλή επιτυχία! Εμπρός Γαλλία (allez les bleus)!
Σας ευχαριστώ κ. Παναγιωτόπουλε. Εμπρός Έλληνες (allez les grecs), και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο!
