Αποκλειστική συνέντευξη στο KateriniSport και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Ο κυπελλούχος ΕΠΣ Πιερίας με τον Βατανιακό, προπονητής Γιώργος Ποτουρίδης, «ανοίγει» την πόρτα του Βατανιακού για την επόμενη ομάδα και τον… χορό των talk of the town συνεντεύξων, προπονητών και ποδοσφαιριστών της αγωνιστικής χρονιάς των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων της ΕΠΣ Πιερίας, που μόλις τελείωσε, με τη σφραγίδα του… ΑΣΕΠ παρακαλώ, με θεματικές all around, ατάκες, ειδήσεις κι εκπλήξεις, εντός κι εκτός γηπέδου, που δε θα προέκυπταν ούτε σε συνεδρία… ψυχοθεραπευτή! Αυτό το γεγονός μας «υποχρεώνει» να του αποδώσουμε, εκ των προτέρων, τα credits και μόνο για την τόλμη αποδοχής του εγχειρήματος (σ.σ. Κολίτση, μετά από αυτή τη «συνέντευξη-ιερά εξέταση», αν βρεθεί δεύτερος υποψήφιος, εμένα να με… «γράψετε», -μη βάζετε στοίχημα-) Εις το επανιδείν…
Ο πρωταθλητής ΓΑΣ Σβορώνου και ο Γιάννης Τρελλόπουλος, η «προδοσία», ο Κίτσας και ο Μυρτολλάρι, ο πρόεδρος και πατέρας, τα μπαράζ που δεν έγιναν και αυτά που γίνονται για τη Γ’ εθνική, οι «δημόσιοι υπάλληλοι», η προπονητική, ο Κολινδρός και η ανακοίνωση, η ΑΕ Ποντίων και ο Πλαταμώνας, η Ακαδημία, οι διαιτητές, τα stories στο Instagram… (σ.σ. ε, σταματάμε εδώ…, ήδη έχει χτυπήσει κόκκινο!)
Σε video συνέντευξή σας σε εμάς στην έναρξη του πρωταθλήματος, δηλώσατε προβληματισμένος και εν μέρει απογοητευμένος για την απόφαση ποδοσφαιριστών να επιλέξουν τον βασικό ανταγωνιστή σας για τον τίτλο, τον ΓΑΣ Σβορώνου. Ήταν τελικά μόνο οικονομικοί oι λόγοι ή όχι; Πόσο καθοριστική ήταν η αποχώρηση του επιθετικού Κίτσα, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος;
Ο πρόεδρος της ομάδας, σε συνεργασία μαζί μου, έκανε πρόταση σε τέσσερις ποδοσφαιριστές από τον Σβορώνο στην αρχή της χρονιάς. Οι λόγοι της επιλογής της ομάδας του Σβορώνου διαφέρουν για κάθε παίκτη, αλλά, κυρίως, ήταν θέμα εμπιστοσύνης σε άτομο που θεωρούσα «δικό μου» και μετέφερε πληροφορίες στην αντίπαλη ομάδα. Μετά ήταν και θέμα παρέας, καθώς τα παιδιά αυτά θέλουν να είναι όλοι μαζί και τελευταίο ήταν το οικονομικό κομμάτι.
Σίγουρα ήταν μεγάλη απώλεια για εμάς η αποχώρηση του Κίτσα και σε συνδυασμό με τη μεταγραφή του Μυρτολλάρι, μια εβδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, μας αποδυνάμωσε αρκετά.
Πρώτη φορά κυπελλούχος ως προπονητής και δεύτερος ως ποδοσφαιριστής. Είναι και μια προσωπική δικαίωση η κατάκτηση του κυπέλλου, μετά την απώλεια του πρωταθλήματος; Ποιος πίστεψε περισσότερο ότι μπορείτε να τα καταφέρετε, ποιος σας συνεχάρη, που δεν το περιμένατε και ποιος δεν έχει… δώσει ακόμη σημεία ζωής και στενοχωρήθηκε αφάνταστα; Aν ο Βατανιακός διεκδικούσε το πρωτάθλημα στα μπαράζ, πόσες πιθανότητες είχε να κάνει την ανατροπή και να το κατακτήσει;
Είναι διαφορετικό να κατακτάς κάτι ως ποδοσφαιριστής και άλλο ως προπονητής. Μπορώ να πω ότι ήταν μια από τις πιο έντονες στιγμές που έχω ζήσει στο ποδόσφαιρο. Μετά τον αγώνα στον Σβορώνο και τη στενοχώρια μας, αυτός που μου έδωσε το μεγαλύτερο κίνητρο και τεράστια δύναμη ήταν ξεκάθαρα ο πρόεδρός της. Μετά τον τελικό, είχα πολλά μηνύματα και τηλέφωνα από αρκετό κόσμο. Δε νομίζω να στενοχωρήθηκε κάποιος αφάνταστα, αν και έχω κάποιους στο μυαλό μου! Τα μπαράζ, αν πηγαίναμε, είναι διαφορετικά παιχνίδια και όπως έχουμε δει και πιο παλιά, όλα γίνονται και βέβαια πάντα και ως προσωπικότητα το πίστευα πολύ ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε την ανατροπή.
Mε το χέρι στην καρδιά, αν ο Βατανιακός συμμετείχε, με την ομάδα που τερμάτισε το πρωτάθλημα, στους αγώνες μπαράζ για την άνοδο στη Γ’ Εθνική, στον όμιλο του Σβορώνου, τι θέση θα καταλάμβανε;
Έχω δει πολλές φορές όλες τις ομάδες που μετέχουν στα μπαράζ για τη Γ’ Εθνική κατηγορία και στο τέλος των αγώνων πιστεύω ότι θα είχαμε αλλάξει κατηγορία! Θεωρώ ότι επειδή ο νομός μας έχει πολύ ταλέντο και καλούς ποδοσφαιριστές, η πρωταθλήτρια ομάδα πάντα θα έχει πολλές πιθανότητες για να ανεβεί, παίζοντας με ομάδες των άλλων νομών.
Έχει ο Βατανιακός τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να σταθεί σήμερα σε μια ενδεχόμενη επίτευξη του στόχου της επανόδου στη Γ’ Εθνική ή ακόμη ψηλότερα; Aποτελεί στόχο που θα επιδιώξει να πετύχει την επόμενη αγωνιστική χρονιά ή οφείλει να επενδύσει αποκλειστικά στην ομάδα της Ακαδημίας για να παράγει ποδοσφαιριστές σε βάθος χρόνου, όπως διατείνονται ορισμένοι;
Ο Βατανιακός -αν και μπορεί να μην είμαι πολύ αντικειμενικός- έχει όλα όσα χρειάζονται για να αλλάξει κατηγορία η ομάδα και να σταθεί επάξια στη Γ’ Eθνική. Είναι νωρίς να μιλάμε για στόχο για την επόμενη ομάδα. Εφόσον μείνω στην ομάδα, ο στόχος θα είναι ξεκάθαρα η άνοδος μέσα από ένα μείγμα ποδοσφαιριστών έμπειρων και παιδιών που ξεχώρισαν την περσινή χρονιά από την Ακαδημία μας.
Nιώθετε ότι έχετε ολοκληρώσει τον κύκλο σας στην ομάδα του Βατανιακού; Αν μπορούσατε να επιλέξετε τον επόμενο σταθμό στην προπονητική σας καριέρα, θα θέλατε να είναι εντός ή εκτός Πιερίας; Μήπως είναι ρίσκο υψηλού κινδύνου η περαιτέρω παραμονή σας την επόμενη χρονιά, που μπορεί ενδεχόμενα να αποτελέσει τροχοπέδη για την προπονητική σας εξέλιξη;
Μεγάλη συζήτηση… Παλεύει μέσα μου το συναίσθημα με τις φιλοδοξίες για προπονητική καριέρα, θα δούμε. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να είναι με ομάδα του νομού, αλλά επειδή, ίσως, έχω στιγματιστεί με την ομάδα του Βατανιακού και ίσως δε με «σκέφτονται» προπονητικά στον νομό μας, θεωρώ ότι θα είναι εκτός νομού! Για να είμαι ειλικρινής, δεν το σκέφτομαι έτσι κι αν προκύψει κάποια πρόταση από μεγαλύτερη κατηγορία, τότε θα το πάρω αυτό το ρίσκο και στο τέλος θα δικαιωθώ.
Έχετε αποβάλει τον «ποδοσφαιριστή» oριστικά και αμετάκλητα από μέσα σας; Σε ποιον αγώνα της φετινής χρονιάς θα θέλατε να παίξετε και γιατί;
Ναι, τον έχω αποβάλει από μέσα μου τον ποδοσφαιριστή. Σκέφτομαι συνεχώς, πλέον, προπονητικά. Έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να παίξει μόνο στο τελευταίο παιχνίδι μέσα στον Σβορώνο. Ίσως επειδή γενικά πιστεύω πολύ στον εαυτό μου σε ό,τι κάνω, χωρίς αυτό να εμπεριέχει ίχνος έπαρσης.
Προπονητικά, ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος στο οποίο υποπέσατε τη φετινή χρονιά; Ποια ήταν η βασική αιτία που χάθηκε ο τίτλος του πρωταθλήματος; Ήταν ανώτερος αγωνιστικά ο ΓΑΣ Σβορώνος από τον Βατανιακό; Μήπως ήταν, εκ των πραγμάτων, αδύνατη η διεκδίκηση του τίτλου; Ποιος έχει την ευθύνη για τη νοοτροπία «δημοσίου υπαλλήλου», που αποδόθηκε σε ποδοσφαιριστές της ομάδας, αν αποδέχεστε τον χαρακτηρισμό, έστω εκ των υστέρων;
Το μεγαλύτερό μου λάθος και αυτό που με συμβουλεύει ο πρόεδρος της ομάδας του Βατανιακού και ως πατέρας μου βέβαια, είναι να μην είμαι τόσο φιλικός με τους ποδοσφαιριστές και να αποβάλλω το συναίσθημα στην προπονητική. Η βασική αιτία ήταν ο μήνας Οκτώβριος, που αποδείχτηκε καταστροφικός για την ομάδα με δύο ήττες και ισάριθμες ισοπαλίες. Ο Σβορώνος ήταν ανώτερος, με βάση όλη τη χρονιά, αλλά δε θεωρώ ότι ήταν αδύνατη η διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Η ταμπέλα «δημόσιος υπάλληλος» για τους ποδοσφαιριστές είναι λίγο παρεξηγημένη, αλλά δε θεωρώ ότι είχαμε τέτοια παιδιά στην ομάδα μας, καθώς είναι όλα ένα προς ένα και έκαναν μεγάλη προσπάθεια στα τελευταία είκοσι παιχνίδια, παίζοντας συνέχεια αγώνες δίχως αύριο.
Ευλογία ή κατάρα η συνύπαρξη σε μία ομάδα ενός ποδοσφαιριστή-προπονητή και ενός προέδρου και ιδιοκτήτη μιας ερασιτεχνικής ομάδας, που τους συνδέει η σχέση πατέρα-γιου;
Σίγουρα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Όταν ξεκινάς την προπονητική σου καριέρα και στην ουσία κάνεις και την πρακτική σου, είναι θετικότατο για οποιονδήποτε ότι σου δίνεται ο χρόνος να δουλέψεις χωρίς το άγχος να απολυθείς από την ομάδα. Στα αρνητικά θα προσθέσω στα κυριότερα ότι ίσως δε μαθαίνεις να ζεις -στην Ελλάδα, κυρίως, γίνεται αυτό- με το άγχος και την πίεση να χάσεις ένα απλό παιχνίδι και να ξυπνήσεις και να σου τηλεφωνήσει ο πρόεδρος και να σου πει ότι απολύεσαι. Απλώς πάντα κάθε μέρα στο γήπεδο μου κάνει καλοπροαίρετα κριτική για τη δουλειά μου και κυρίως για τα αρνητικά που παρατηρεί.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη του πρωταθλήματος στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣ Πιερίας και ποια η μεγαλύτερη απογοήτευση; Ποιος παίκτης ξεχώρισε, εκτός της ομάδας σας και μπορεί να παίξει στη… Superleague;
Δε θεωρώ ότι ήταν έκπληξη, αλλά η ομάδα της ΑΕ Ποντίων είχε μια πολύ καλή πορεία και αντίστοιχα είχα στο μυαλό μου ως ομάδα τετράδας, στην αρχή της χρονιάς, την ομάδα του Πλαταμώνα, αλλά τελικά δεν τα πήγε καλά. Μπορούν πολλά παιδιά να παίξουν σε μεγαλύτερη κατηγορία. Μπορεί να ξεχωρίσω εγώ κάποιον, αλλά δεν μπορώ να αναφέρω ονόματα, γιατί δεν ξέρω αν αυτά τα παιδιά έχουν όλο το «πακέτο» για να το καταφέρουν. Σίγουρα, πάντως, είδα πολλούς ποδοσφαιριστές αξιόλογους στο πρωτάθλημα της Γ’ κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας, που πήραν μέρος και τα δικά μου παιδιά.
Βαθμολογήστε τη διαιτησία στον νομό Πιερίας από το ένα μέχρι το δέκα στο σύνολό της και συγκρίνετε με τις περασμένες χρονιές. Υπήρχαν σφυρίγματα με πρόθεση να ευνοηθεί ομάδα και να διαμορφωθούν αποτελέσματα υπέρ των ισχυρών;
Η διαιτησία στον νομό μας είναι σε καλό επίπεδο, χωρίς αυτό να σημαίνει, όπως και σε όλους μας, ότι δε χρειάζεται βελτίωση και δουλειά. Δε νομίζω ότι υπήρχε τέτοια πρόθεση, αν και πολλές φορές και οι διαιτητές, καμιά φορά, χωρίς να το θέλουν, επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες, αλλά όλα αυτά είναι φυσιολογικά.
Κεφάλαιο Ακαδημία Βατανιακός 1978. Δεύτερη θέση και άνοδος στη Β’ κατηγορία της ΕΠΣ Πιερίας. Τι απαντάτε σε όσες και όσους σας επιρρίπτουν την ευθύνη για το γεγονός ότι δεν τολμήσατε στα μισά του πρωταθλήματος της Α’ κατηγορίας να… ανεβάσετε την Ακαδημία στην πρώτη ομάδα του Βατανιακού για το υπόλοιπο του πρωταθλήματος;
Ένα από τα πράγματα που έχω φτιάξει και νιώθω περηφάνεια και χαρά γι’ αυτή την ομάδα. Δεν ήθελα κι εγώ και ο πρόεδρος να ακυρώσουμε αυτή την προσπάθεια των παιδιών με το να ζήσουν μια χρονιά με μια άνοδο από μια κατηγορία. Σίγουρα αυτό θα ήταν, βάσει λογικής, το σωστό για να μην ξοδέψει και ο πρόεδρος κάποια χρήματα, αλλά, όπως προανέφερα, το πίστευα μέχρι το τέλος ότι θα ανεβαίναμε εμείς και έτσι το κυνηγήσαμε μέχρι τέλους.
Ποια θέση και ποια συνθήκη εμπεριέχει τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, ανάμεσα σε πατέρα, ιδιοκτήτη ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας και γιο ποδοσφαιριστή και κατόπιν προπονητή στην ίδια ομάδα; Ποιος είναι πιο αυστηρός κριτής και ποιος είναι πιο δύσκολος χαρακτήρας;
Ξεκάθαρα η θέση του προέδρου, ο οποίος είναι και μόνος του εδώ και τόσα χρόνια, είναι και η πιο δύσκολη. Αυστηρός κριτής ο πατέρας μου, πιο δύσκολος χαρακτήρας σίγουρα εγώ!
Σκεφτήκατε ποτέ στη διάρκεια της χρονιάς το ενδεχόμενο της παραίτησης και της αποχώρησης από τον Βατανιακό, όπως, για παράδειγμα, μετά από τα τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη; Αν ναι, πώς το διαχειριστήκατε και πώς νιώθετε σήμερα; Aν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω, τι θα κάνατε διαφορετικό τη φετινή χρονιά;
Με το χέρι στην καρδιά, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Κορινό, είχα σκεφτεί να παραιτηθώ, αν και πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα λογικά θα με είχε διώξει ο πρόεδρος! Λόγω της σχέσης μου με την ομάδα, δεν μπορούσα να κάνω πίσω κι έτσι από την επόμενη μέρα κιόλας, προσπάθησα να αλλάξω την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών μου και να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά.
Θα βελτίωνα τον εαυτό μου προπονητικά σε κάποια πράγματα και θα άλλαζα και αγωνιστικά και κάποια άλλα…
Δημοσιογραφικά καταγράψαμε διψήφιο αριθμό παιχνιδιών του Βατανιακού και της Ακαδημίας, εντός κι εκτός έδρας, με ήχο, εικόνα, συνοδευτικά σχόλια χιλιάδων λέξεων, εκατοντάδες φωτογραφίες, συνεντεύξεις και αναρτήσεις, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα. Τι μας… προσάπτετε, τι δε μας «συγχωρείτε», τι μας αναγνωρίζετε και τι προτείνετε να κάνουμε για να γίνουμε ακόμη καλύτεροι την επόμενη χρονιά; (σ.σ. Ιδού η ευκαιρία!)
Η δουλειά έχει μέσα της αγάπη για το ποδόσφαιρο και τον νομό μας. Θα πρότεινα τρία πράγματα. Εάν είναι δυνατόν, να μην ακούμε τα σχόλια των προπονητών της εξέδρας, να υπάρχει καλύτερη λήψη των αγώνων, στις περιπτώσεις έντονης ηλιοφάνειας και να ακολουθεί συνέντευξη τύπου μετά τη λήξη των αναμετρήσεων.
Μετά τον αγώνα με την Αναγέννηση Κολινδρού στα ημιτελικά του Κυπέλλου, ένα από το πιο πολυσυζητημένα παιχνίδια της φετινής χρονιάς, οι αντίπαλοί σας εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία έδιναν συγχαρητήρια στην ομάδα τους για την «πρόκριση» στον τελικό. Σχολιάστε, από απόσταση πλέον και με ψύχραιμη ματιά, τον αγώνα, τη διαιτησία και όλα όσα έλαβαν χώρα εντός κι εκτός του γηπέδου.
Στον τελικό κυπέλλου πέρασε η καλύτερη ομάδα και θεωρώ ότι η ομάδα του Κολινδρού δεν ανέφερε κάτι κακό στην ανακοίνωσή της για την ομάδα του Βατανιακού. Έγινε ένα λάθος από έναν ποδοσφαιριστή μου και δυστυχώς αυτό μεταφέρθηκε με τη λήξη του ημιχρόνου σε ορισμένες αψιμαχίες οι οποίες δεν πρέπει να συμβαίνουν. Δε νομίζω ότι η διαιτησία καθόρισε την πρόκριση σε αυτό το ζευγάρι του ημιτελικού. Ήταν δύο παιχνίδια έντασης σε ποδοσφαιρικό πλαίσιο κι ευτυχήσαμε εμείς να προκριθούμε στον τελικό και να τον κατακτήσουμε δίκαια.
Oι… διαδικτυακές «κόντρες» με τον πρόεδρο και ιδιοκτήτη του ΓΑΣ Σβορώνου έχουν καταγραφεί και έχουν περάσει πλέον στην ιστορία. Ποιος είχε δίκιο τελικά και ποιος δικαιώθηκε στο τέλος; Toν θεωρείτε «φίλο», «εχθρό», «αντίπαλο» ή κάτι άλλο;
Οι «κόντρες» αυτές, όπως το είπες, ανήκουν στο παρελθόν. Ήταν σε επίπεδο τρολαρίσματος και κακώς γίνονταν από τη μεριά μου (αν και δεν ξεχνάω!) Στο ποδόσφαιρο ο Γιάννης Τρελλόπουλος είναι ένας φίλος που, απλώς, έτυχε φέτος να είναι ένας ποδοσφαιρικός αντίπαλος.
Bάλτε έναν τίτλο στη συνέντευξη. Εμείς θα βάλουμε άλλον φυσικά…
Τίτλο ε; Εις το επανιδείν…
