Όταν οι Νομοί Πιεριας – Ημαθίας συγκροτούσαν από κοινού την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κεντρικής Μακεδονίας, οι αγώνες ανάμεσα στον Αιγινιακό και τον Φίλιππο Μελίκης κύρια τη δεκαετία του 1970 και μετέπειτα σ’ επίπεδο Εθνικής Ερασιτεχνικής κατηγορίας ( 4 όμιλοι Πανελλαδικά στο τέλος της παραπάνω δεκαετίας), μονοπολούσαν και “μαγνήτιζαν”, τόσο το ενδιαφέρον των φιλάθλων των δύο κωμοπόλεων, όσο και αυτών της ευρύτερης περιοχής, με τις νίκες να εναλάσσονται και να είναι σχεδόν μοιρασμένες .
Οι αγώνες τόσο μέσα στο Αιγίνιο, όσο και στη Μελίκη ήσαν συναρπαστικοί και όπως προείπαμε αποτελούσαν τον … “πόλο έλξης” του φίλαθλου κόσμου των δύο Νομών .
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς συνέβη, αλλά τουλάχιστον σε δύο αγωνιστικές περιόδους Α’ κατηγορίας γύρω στο 1975 τα γήπεδα των έσφυζαν από φιλάθλους .
Και το παράξενο, αλλά αληθινό, λές και οι κληρώσεις στην Ένωση ήταν “συστημένες”, είναι ότι τις ημέρες διεξαγωγής των αγώνων αφενός στο Αιγίνιο λειτουργούσε η μεγάλη Εμποροπάνηγυρη του Δήμου και αφετέρου στον Β’ γύρο στην Μελίκη υφίσταντο οι αποκριές, με την κορύφωση της καρναβαλιστικής παρέλασης να βρίσκεται στο επίκεντρο .
Έτσι η η κοσμοσυρροή στις εκδηλώσεις αυτές είχαν θετικό αντίκτυπο στην προσέλευση των πολυπληθών θεατών στα ντέρμπι κορυφής .
Τα δύο γειτονικά Σωματεία ήταν ιδιάτερα ισχυρά και για πολλά χρόνια αμφότερα διεκδικούσαν τίτλους και δεν ήταν λίγες οι φορές, που έφταναν στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Α’ τοπικής κατηγορίας, ενώ διέγραφαν και εξαιρετικές παρουσίες σε υψηλότερες διοργανώσεις, μάλιστα στο Ειδικό πρωτάθλημα των πρωταθλητριών ομάδων των Ενώσεων για άνοδο στη Β’ εθνική κατηγορία, όπου ο μεν Φίλιππος τη σεζόν 1974-75, ο δε Αιγινιακός, την επόμενη χρονιά, που κατέκτησε άνετα το τρόπαιο βρέθηκαν … “πρό των πυλων” της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου .
Να σημειώσουμε ότι στην πρώτη περίπτωση προηγήθηκε το αλησμόνητο μπαράζ τίτλου της Βέροιας, την άνοιξη του 1975, για το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Κ.Δ.Μ. (Οι αντίπαλοι ισοβάθμησαν στην κορυφή του Β’ ομίλου με 28 βαθμούς) , στο οποίο οι Αιγινιώτες πέτυχαν πρώτοι γκόλ, με τον Γιώτη Αργυρόπουλο και η Μελίκη μ’ “επική ανατροπή” πήρε τη νίκη με 2 – 1, μετά το 85′ χάρη σε δύο γκόλ του χαρισματικού σκόρερ Παναγιωτίδη, που ύστερα μεταπήδησε στον ΠΑΟΚ και αργότερα έκανε σπουδαία καριέρα σε Καστοριά και Χαλκίδα στη Β’ εθνική κατηγορία .
Στη συνέχεια δύο χρόνια μετά (1976-77), ο Φίλιππος με 28 βαθμούς και πάλι αναδείχθηκε Πρωταθλητής στον Β’ όμιλο της Α’ κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Κ.Δ.Μ., εναντι 26 της δεύτερης ομάδας του Αιγινίου .
Στον Α’ όμιλο την άνοδο κέρδισε ο Ατρόμητος Διαβατού, ενώ τη 2η θέση πήρε ο Μέγας Αλέξανδρος Βέροιας με τον οποίο ο Αιγινιακός έδωσε αγώνα μπαράζ για τη προνομιούχο Β’ θέση ανόδου στην Αλεξάνδρεια .
Το Αιγίνιο έχασε με 2 – 1 σ’ ένα επεισοδιακό παιχνίδι, αλλά η ήττα ήταν ανώδυνη, αφού λόγω μιας διάταξης της ΕΠΟ, ανέβηκε στην νεοσύστατη Εθνική Ερασιτεχνική, ως … εκπρόσωπος του Νομού Πιερίας .
Στα δύσκολα πρωταθλήματα σ’ εθνικό επίπεδο, που ακολούθησαν άμεσα των περιόδων 1977-78 και 1978-79 και ήταν το … “ταβάνι” τους, ο Αιγινιακός κυριαρχεί, αφού κέρδισε 4 – 0 στο γήπεδο του και ήρθε ισόπαλος 1 – 1 στην Ημαθιώτικη κωμόπολη (βγήκε τέταρτος στον Β’ όμιλο και ο Φιλιππος τερμάτισε αρκετά ψηλά στη βαθμολογία), ενώ, εν συνέχεια νίκησε δύο φορές 3 – 0 στο Αιγίνιο και 1 – 2 εκτός έδρας, εντούτοις και οι δύο ομάδες δεν απέφυγαν τον υποβιβασμό στην τοπική ενιαία Ένωση, που υπήρχε για τελευταία χρονιά (1979-80) – οι “αιώνιοι” είχαν από μια νίκη στο ενεργητικό τους 1 – 0, στη Μελίκη και 4 – 2 στο Δημοτικό γήπεδο Αιγινίου – .
Ενώ οι πορείες τους ήταν μέτριες, αφού τερμάτισαν ο μεν Φίλιππος στην 5η θέση, ο δε Αιγινιακός στην 6η, έχοντας 17 και 16 βαθμούς αντίστοιχα .
Το 1980 ανεξαρτητοποιήθηκε το Πιερικό ποδόσφαιρο με την ίδρυση της ΕΠΣ Πιερίας και έτσι οι αναμετρήσεις των δύο ιστορικών ομάδων σχεδόν εκμηδενίστηκαν .
Μια φορά μόνο τη δεκαετία του 1990 ξανασυναντήθηκαν τα δύο σωματεία στη Δ’ εθνική κατηγορία επίσημα, τη χρονιά 1993-94, με τον Αιγινιακό να κερδίζει την παραμονή του και τον Φίλιππο να πέφτει για … εξωαγωνιστικούς λόγους !
Τα μάτς έληξαν με το ίδιο σκορ 1 – 0, δηλ. από μια νίκη για κάθε σύλλογο .
Προπονητής στον Φίλιππο ήταν ο κ. Δημήτρης Ντάμτσιος, τέως σπουδαίος άσσος και πολυσκόρερ του συλλόγου και του Αιγινιακού ο κ. Σάκης Ερμείδης, παλιός γκολκίπερ του Πάοκ και της Καστοριάς .
Στο Β’ γύρο στο Αιγίνιο το χρυσό γκολ των Αιγινιωτών πέτυχε ο Ροδίτης άσσος, πρώην του Διαγόρα Ηλίας Παπανικολάου, που σπούδαζε στο Πολυτεχνικη σχολή του ΑΠΘ .
Μεγάλοι ποδοσφαιριστές φόρεσαν τη φανέλα και των δύο σωματείων όπως στους Ερυθρόλευκους της Ημαθίας οι : Τσιμόπουλος, Παραπούρας Α., Λουκανόπουλος, Θεοχαρόπουλος, Νικολαΐδης, Κατσώνης, Παπαδόπουλος, Τζουνόπουλος, Αντωνόπουλος, Τρικαλόπουλος, Κατσιγιάννης, Παναγιωτίδης, Ντάμτσιος, Τζιούρας, Καραγκιοζόπουλος, με πλούσια καριέρα σε Βέροια, ΑΕΚ κ.α.
Και μεταγενέστερα στη προαναφερθείσα σεζόν, οι : Θεοδωρακόπουλος, Νησελίτης, Τσιφτσόπουλος, Καραντενίδης, Καρυπίδης, Μαλλούς, Μπουκουβάλας, που έπαιξε και στους δύο μονομάχους, Καρδάκος, Ακρίβος, Μαμμουτόπουλος, Πουρλιοτόπουλος, Στουγιαννόπουλος, Κακάνης, Σιδηρόπουλος, Τόμου, Τσουλτσίδης, Τσάκαλος κ.α.
Στον αντίποδα στους Κυανολεύκους της Βόρειας Πιερίας έπαιξαν οι : Τσολακίδης, Τερζής, Χιονάς, Αχλατλής, Τριανταφυλλίδης, Νιζαμόπουλος, Τσακλίδης, Αργυρόπουλος Γ. Αργυρόπουλος Π., Καλυβιώτης, Χατζηγιοβανάκης Γ., Μπιτζές, Χατζηγιοβανάκης Σ., Μηνουδης Α. και Μηνουδης Γ., Μητούσιας Β.και Μητούσιας Π., Γκορτσίλας, Κωνσταντινίδης, Χατζής, Ταβουκτσής, Χατζηγεωργίου, Πραντσίδης, Πολυζόπουλος, που το 1988 μεταγράφηκε στον Ηρακλή, ενώ έπαιξε ακομα σε Λάρισα, Πανσερραικό κ.α., Καλέσης Γ., Αραμπατζής, Ψωμιάδης, Ξανθόπουλος, Χριστοφορίδης, Μιχαηλίδης, Παρούσης, Ταβουκτσής, Πανανός, Μαγκλάρας, Πετρακίδης, Πελοπίδας, Ραπτόπουλος, Πελοπίδας, Ιορδανίδης, Μεντίζης κ.α. .
Ενώ της νεώτερης εποχής του Αιγινιακού, την αντίστοιχη χρονιά (1993-94), οι : Θάνος, Τασιώνας, Παπουτσής, Γιάγκου, Κοντόπουλος, Αστερίου, Ζήσκος, Παπανικολάου, Μαστορίδης, Καραγιαννιδης, Χαραλαμπιδης, Κουτσιμάνης, Μαντίκος, Αγγελούδης, Μαστροτάσιος, Τσακίρογλου, Μαυρίδης, Τοπάλης, Τόλιος, Κοιλιάς, Μπλουγκόυρας κ.α. .
Ο Αιγινιακός έδωσε συνέχεια στην εξαιρετική διαδρομή του, παίζοντας πολλά χρόνια στη Δ’ εθνική κατηγορία, ενώ αργότερα και συγκεκριμένα από το 2012 – 2019, άνοιξε… τα “φτερά” του ξεπερνώντας τα … όρια του, έχοντας 5 συμμετοχές στη Β’ εθνική κατηγορία (2013-14, 2014-15, 2016-17, 2017-18 και 2018-19), φθάνοντας στο απόγειο της … δόξας του .
Έτσι έγινε η δεύτερη ομάδα στην Πιερία, μετά τον Πιερικό να κατορθώνει κάτι παρόμοιο .
Ενώ ο Φίλιππος από τότε συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα της Ημαθίας, στην Α’ κατηγορία της σχεδόν πάντα, έως και σήμερα.
Τέλος η ομάδα του Αιγινίου φέτος, μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Α’ κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας προσπαθεί να επιστρέψει μέσω των Περιφερειακών μπαράζ στη Γ’ εθνική κατηγορία, αλλά οι ελπίδες της είναι ελάχιστες.
Αρχείο: Γιώργου Καρανικόλα
1): Ανταπόκριση στην εφημερίδα “Θεσσαλονίκη” με την περιγραφή του αγώνα Αιγινιακού – Φίλιππου Μελίκης (1-0), τη σεζόν 1993-94, από τον αθλητικογράφο Γιώργου Καρανικόλα.
2) : Το φύλλο αγώνα του ανωτέρω παιχνιδιού .
3) : Ο μεγάλος Αιγινιακός της περιόδου 1974-75, που ήταν ισόβαθμος στην πρώτη θέση της βαθμολογίας του Β’ ομίλου της Α’ κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Κ.Δ.Μ., με τον Φίλιππο Μελίκης, από τον οποίο έχασε στο μπαράζ της Βέροιας με 2 – 1 και ταυτόχρονα το δικαίωμα τηςσυμμετοχής του στο Ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στη Β’ Εθνική κατηγορία .
4) : Ο θρυλικός Φίλιππος Μελίκης της χρυσής δεκαετίας του 1970, με όλα τ’ αστέρια του .
5) : Οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές, που αγωνίστηκαν και στις δύο ομάδες είναι ο Σάκης Μπουκουβάλας (αριστερά) και ο Γιώργος Σισμανίδης από την Αγία Τριάδα (δεν εικονίζεται), με τον συμπαίκτη του στον Αιγινιακό της Γ’ επαγγελματικής εθνικής κατηγορίας, της περιόδου 1989-90, Νίκο Εμμανουηλίδη (μέσον) και τον Στέλιο Διτσόλα γνωστό παλιό ποδοσφαιριστη του ημαθιώτικου ποδοσφαίρου, σε αγώνα Επίλεκτων Καστοριάς – Ημαθίας.
