Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου
Ο δεύτερος αγώνας στην πίστα του Μπαχρέιν πέρασε στην ιστορία, όμως τα συναισθήματα που γέννησε σε όλον τον κόσμο ήταν μοναδικά!
Δίχως υπερβολή, σε αυτόν τον αγώνα έκλαψαν όλοι. Ήταν ένα γκραν πρι ανατρεπτικό, με πολλές αλλαγές δεδομένων και επί της ουσίας ήταν η πιο τρανή απόδειξη ου γεγονότος ότι η Formula 1 ήταν, είναι και θα παραμείνει εις το διηνεκές το κορυφαίο μηχανοκίνητο σπορ.
Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από το ότι στο ντεμπούτο του με τη Mercedes, ο George Russell θα πανηγύρισε τους πρώτους βαθμούς της καριέρας του στη Formula 1 με εμφατική νίκη, αν δεν τα έκανε… μαντάρα η ομάδα του με τα ελαστικά;
Από το ότι έπειτα από 194 αγώνες ο Sergio Perez, ο οποίος δεν γνωρίζει καν εάν το 2021 θα βρίσκεται στη Formula 1, πανηγύρισε την «παρθενική» νίκη του στη Formula 1 και ξέσπασε σε λυγμούς με το που πέρασε τη γραμμή του τερματισμού;
Από τη δεύτερη θέση του Esteban Ocon σε μία όχι και τόσο καλή σεζόν γι’ αυτόν στη Formula 1, κατά τη διάρκεια της οποίας σχεδόν πάντοτε έβλεπε την… πλάτη του teammate του, Daniel Ricciardo;
Από την πρώτη νίκη στην ιστορία της ομάδας που σήμερα ονομάζεται Racing Point, αλλά από την επόμενη σεζόν θα είναι Aston Martin και μέχρι πριν ενάμισι χρόνο λεγόταν Force India;
Από το πρώτο διπλό βάθρο στην ιστορία της ομάδας του Lawrence Stroll, ο οποίος ήταν πανευτυχής βλέποντας τους κόπους και τις επενδύσεις του να πιάνουν τόπο και την Racing Point να περνά στην τρίτη θέση της βαθμολογίας των κατασκευαστών;
Για να καταλήξει στον Russell που έπρεπε να περιμένει δύο ώρες μετά την ολοκλήρωση του αγώνα για να μάθει ότι θα… κρατούσε τους πρώτους βαθμούς του, καθώς δεν «πλήρωσε» ο ίδιος το μπάχαλο της ομάδας του με τα ελαστικά;
Όπως και να ‘χει, η Formula 1 «ταξιδεύει» πλέον στο Άμπου Ντάμπι για το φινάλε μιας εντελώς αλλοπρόσαλλης σεζόν, έχοντας καταφέρει να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των εμπλεκόμενων, μολονότι εδώ και έναν μήνα έχουν κριθεί και οι δύο τίτλοι, σε οδηγούς και κατασκευαστές. Κι αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία αυτού του σπορ…
Πηγή: Car & Driver
