Επιλογή Σελίδας

Του Γιάννη Σερέτη

Να που τα κατάφερε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός! Με τη πρώτη του εκτός έδρας νίκη στο 2025, «κλείδωσε» και τη δεύτερη θέση και… ησύχασε προς το παρόν. Το πήρε το ματς εναντίον της ΑΕΚ όχι μόνο λόγω της πασιφανούς αδυναμίας της ΑΕΚ όταν δέχεται γκολ, αλλά κυρίως λόγω της νοοτροπίας με την οποία παρατάχθηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Οταν, δηλαδή, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να παίξει ποδόσφαιρο και όχι για να περιμένει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο, με τον Σφιντέρσκι να χρειάζεται… κιάλια για να βλέπει τον Μπρινιόλι!

Για πολλοστή φορά στα play offs οι Πράσινοι παρατάχθηκαν με αμυντική φιλοσοφία αλλά και με ένα μάλλον καλύτερο από την Τούμπα πλάνο αντεπιθέσεων, στις οποίες αναπτύσσονταν πιο μαζικά και πιο γρήγορα. Βοήθησε η παρουσία του Τσέριν, βοήθησε η επιστροφή του Μλαντένοβιτς, αλλά δεν βοήθησε καθόλου ο τραυματισμός του Γεντβάι στο πρώτο ημίχρονο: ο Πιερό έκανε ό,τι ήθελε με Πάλμερ – Μπράουν και Γεντβάι.

Η ευστοχία του Παναθηναϊκού έκανε τη διαφορά στα play offs

Η ΑΕΚ ήταν ανώτερη στο α’ μέρος, ο Παναθηναϊκός δημιούργησε και έχασε μόνο μία ευκαιρία, αλλά τελικά επιβεβαιώθηκε ο κανόνας αμφότερων σ’ αυτά τα play offs: η Ενωση είναι μια πάρα πολύ «δυσκοίλια» στο γκολ ομάδα και ο Παναθηναϊκός έχει απίστευτο ποσοστό ευστοχίας συγκριτικά με την εικόνα του στη regular season. Μάνι – μάνι χθες (εξαιρουμένου του πέναλτι ασφαλώς) έχτισε τρεις ωραίες φάσεις και σκόραρε ένα γκολ. Καθόλου άσχημα αν θυμηθούμε πώς ο Λαμέλα και ο Σιμάνσκι σούταραν στα κάγκελα και πώς η κεφαλιά του Τσιλούλη τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι στο 90′ + 7’…

Ο Παναθηναϊκός πήρε το πρώτο του τρίποντο στην OPAP Arena χάρη στο αυθεντικό ταλέντο των Βαγιαννίδη – Ουναϊ και την αυτοπεποίθηση με την οποία αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να κάνει κάτι… φοβερό και τρομερό, όπως σε όλα τα παιχνίδια των play offs πλην του 3-1 με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Και με όλα όσα ανέφερε ο Ρουί Βιτόρια στη συνέντευξη Τύπου ήταν σαν να… «φωνάζει» στον Γιάννη Αλαφούζο «άκουσέ με και κράτησέ με»!

Γιατί να κρατήσει τον Βιτόρια

Να τον κρατήσει, λοιπόν, τον Βιτόρια ο Παναθηναϊκός; Το ποδοσφαιρικά λογικό είναι αυτό. Οχι μόνο για να μην ψάχνει ακόμα μια φορά για προπονητή και να «κόψει» δρόμο για το πλάνο της επόμενης σεζόν, αλλά και διότι – όπως έχει αποδειχθεί στο πρόσφατο παρελθόν – δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα βρει καλύτερο! Μπορεί να ακούγεται άσχημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι αφενός με τους προπονητές ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί, αφ’ ετέρου οι επιλογές του Τερίμ και του Αλόνσο έδειξαν ότι ο Παναθηναϊκός μετά το διαζύγιο με τον Γιοβάνοβιτς δεν ήταν ο πιο εύστοχος στις επιλογές του για τον πάγκο…

Ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε ποτέ ελκυστική ποδοσφαιρική ταυτότητα με τον Πορτογάλο στον πάγκο. Επαιξε φοβικά και παθητικά σε πάρα πολλά παιχνίδια στα οποία λόγω της ποιότητάς του μεσοεπιθετικά θα μπορούσε να είχε αποδώσει πολύ καλύτερα. Εμεινε τέσσερις μήνες χωρίς εκτός έδρας νίκη! Είδε πολλούς παίκτες του να ακολουθούν φθίνουσα πορεία κατά τη διάρκεια της σεζόν (Ιωαννίδης, Τετέ, Ντραγκόφσκι, Τσέριν, Αράο).

Δεν έχει τους παίκτες που θα ήθελε για να παίζει διαφορετικά

Ομως από την άλλη πλευρά, είναι σαφές ότι οι Πράσινοι δεν διάθεταν μεσοαμυντικά τους παίκτες με τα χαρακτηριστικά που θα ήθελε ο Πορτογάλος. Δεν είχε τερματοφύλακα play maker όπως ήταν ο Μπρινιόλι. Ούτε στόπερ – play maker όπως τον προπέρσινο Μάγκνουσον. Δεν είχε αμυντικό χαφ – play maker όπως είχε μέχρι πέρυσι τον Ρουμπέν Πέρεθ. Δυσκολευόταν πάρα πολύ στο build up, δεχόταν γκολ σχεδόν σε όλα τα ματς, δημιουργήθηκαν από τον Ιανουάριο και μετά μεγάλες ανασφάλειες στον Βιτόρια. Ανασφάλειες τις οποίες σε πολλά ματς «πλήρωσε» η ομάδα.

Αν, λοιπόν, ο Βιτόρια έχει σκοπό να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού και να ζητήσει από τη διοίκηση τους παίκτες που χρειάζονται για να παρουσιάσει έναν διαφορετικό Παναθηναϊκό που θα προσπαθεί να είναι το «αφεντικό» των αγώνων, ναι, ο Πορτογάλος πρέπει να παραμείνει στους Πράσινους. Αν είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί για να διατηρήσει τη θέση του βάσει και του συμβολαίου του που λήγει το 2026, καλύτερο για τους Πράσινους θα ήταν να λυθεί η συνεργασία…

Πηγή: Gazzetta