Επιλογή Σελίδας

Του Μιχάλη Τσόχου

Μόλις μία εβδομάδα πριν ο Λουτσέσκου ήταν ακόμη και για μεγάλη μερίδα των οπαδών του ΠΑΟΚ, αυτός που πλέον δεν κάνει. Όπως είχα γράψει και τότε, αυτό δεν ήταν παρά μία ακόμη υπερβολή κριτική από αυτές που περισσεύουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για την ακρίβεια είχα αναρωτηθεί στα σοβαρά αν υπάρχει καλύτερος προπονητής από τον Λουτσέσκου για τον ΠΑΟΚ.

Σήμερα, μία εβδομάδα μετά, ο Λουτσέσκου είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σε ένα ακόμη πρωτάθλημα και ο Μαρτίνεθ αυτός που δεν κάνει… Ως συνήθως υπερβολές της στιγμής. Το ποδόσφαιρο, όταν το παρατηρείς με προσοχή σου δίνει όλες τις αληθινές απαντήσεις και οι απαντήσεις όπως υπήρχαν για την πολύ κακή εικόνα του ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, έτσι υπάρχουν και για την εξαιρετική εικόνα του στο Καραϊσκάκη. Όπως την περασμένη Δευτέρα η ήττα είχε την υπογραφή του Λουτσέσκου, έτσι και ο θρίαμβος επί του Ολυμπιακού έχει τη δική του υπογραφή.

Ο θρίαμβος του Λουτσέσκου, η κακή βραδιά του Μαρτίνεθ

Αλλά στο ποδόσφαιρο παίζουν πάντα δύο, ποτέ ένας. Και στο Καραϊσκάκη ο Μαρτίνεθ είχε με τη σειρά του μία πολύ κακή βραδιά, σε όλα τα επίπεδα. Συμβαίνει και κυρίως συμβαίνει με προπονητές που ακόμη μαθαίνουν την ομάδα τους και τους παίκτες τους, μέσα από τέτοια ματς. Τώρα μαθαίνει τον Πορόσο ο Μαρτίνεθ, όπως κι’ εμείς άλλωστε. Μετά τα δύο σούπερ ματς που έκανε με Γουέστ Χαμ και ΟΦΗ, όλοι έσπευσαν να τον αποθεώσουν. Ο Μαρτίνεθ όχι. «Είναι ένα άγουρο παιδί που τώρα παίρνει τις ευκαιρίες του, τα πάει καλά, θα δούμε…», Είναι αρκετά έμπειρος για να ξέρει ότι δύο ματς δεν φτάνουν για να καταλάβεις. Το άγουρο παιδί στο τρίτο ματς μας έδειξε πόσο άγουρο είναι. Ούτε αυτό όμως φτάνει για να τον καταλάβουμε. Στην Ελλάδα πήγαμε με δύο ματς στο «αυτός είναι, το έλυσε το πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας ο Ολυμπιακός…» και μετά με ένα ματς στο «δεν κάνει για τον Ολυμπιακό ο Πορόσο…».

Η δουλειά και το διάβασμα του Λουτσέσκου

Ο Λουτσέσκου ήταν βέβαιο ότι θα αντιδράσει. Ηταν βέβαιο ότι ο ΠΑΟΚ θα εμφανιστεί σαφώς βελτιωμένος. Το ερώτημα ήταν αν αυτό θα έφτανε. Οι επιλογές στην ενδεκάδα ήταν ορθολογικές και με περισσότερο ποδόσφαιρο μέσα τους. Το παιχνίδι ήταν προσαρμοσμένο πάνω στις αδυναμίες και στα πλεονεκτήματα του αντιπάλου και η ψυχολογία η κατάλληλη για να παίξεις ένα ντέρμπι μετά από μία πολύ δύσκολη εβδομάδα. Διάβασε λέει την αδυναμία στην δεξιά πλευρά του Ολυμπιακού και την χτύπησε.

Ηταν και δεν ήταν έτσι. Δηλαδή δεν θα έπαιζε από την πλευρά Μπάμπα – Τάισον ο ΠΑΟΚ; Ασφαλώς και από αυτήν θα έπαιζε όπως κάνει σε όλα τα ματς που τους έχει στην αρχική ενδεκάδα. Δηλαδή αν η αδύναμη πλευρά του ΠΑΟΚ ήταν η δεξιά, ο Μαρτίνεθ δεν θα έπαιζε με Ροντινέι – Φορτούνη, αλλά ανεβάζοντας τον Κίνι; Σοβαροί να είμαστε. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε με τα όπλα του και την καλή πλευρά του, που είναι η αριστερή με Μπάμπα – Τάισον και ορθώς το έκανε αφού δικαιώθηκε απόλυτα με τον Ράχμαν να κάνει ματς καριέρας στον ΠΑΟΚ. Ολη την δουλειά την είχε κάνει ο Λουτσέσκου σωστά και περίμενε από τους παίκτες να την επιβεβαιώσουν στο γήπεδο.

Τι δεν έκανε ο Μαρτίνεθ

Ο Μαρτίνεθ δεν την είχε κάνει σωστά την δουλειά. Ούτε πνευματικά ήταν έτοιμος ο Ολυμπιακός, ούτε αγωνιστικά προετοιμασμένος με τον κατάλληλο τρόπο και το κατάλληλο σχέδιο. Συμβαίνει. Η κακή βραδιά ή ακόμη και η κακή εβδομάδα στη δουλειά αν προτιμάτε. Και δεν είναι κρίση μόνο εκ του αποτελέσματος. Οσοι κρίνουν εκ του αποτελέσματος λένε ότι δεν έπρεπε να παίξει ο Ελ Κααμπί. Μάλλον να μην είναι καν στην αποστολή και να ξεκινήσει ο Ορτέγκα, ο έκτος ξένος που έμεινε εκτός αποστολής. Κανείς προπονητής δεν αφήνει εκτός αποστολής τον πρώτο σκόρερ της ομάδας. Οσοι κρίνουν εκ του αποτελέσματος λένε ότι δεν έπρεπε να ξεκινήσει τον Πορόσο. Με τόσο καλά ματς με Γουέστ Χαμ και ΟΦΗ θα ήταν παράλογο να μην τον ξεκινήσει. Το μόνο που δεν γράφτηκε και δεν ειπώθηκε ήταν ότι δεν έπρεπε να ξεκινήσει και τον Ποντένσε που πιθανότατα ήταν ο δεύτερος χειρότερος παίκτης του Ολυμπιακού μετά τον Πορόσο. Πάλι καλά.

Υπήρχαν όμως και αποφάσεις που ξένιζαν (όπως και με τον Λουτσέσκου στη Νέα Φιλαδέλφεια) πριν καν αρχίσει το ματς. Ο Μαρτίνεθ έκανε την επιλογή να παίξει για πρώτη φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα στην αρχική ενδεκάδα με τρεις κεντρικούς χαφ και όχι με τρεις μεσοεπιθετικούς. Δεν είναι μία εύκολα εξηγήσιμη επιλογή. Επηρεάστηκε από το ματς με την Γουέστ Χαμ λογικά. Άλλος όμως ο τρόπος παιχνιδιού της Γουέστ Χαμ, άλλος του ΠΑΟΚ και άλλος του Παναθηναϊκού, ο οποίος κυριάρχησε στη μεσαία γραμμή στο Καραϊσκάκη γιατί αυτός παίζει με 3 κεντρικούς χαφ και ο Ολυμπιακός έπαιζε με δύο και δεν είχε Εσε σε εκείνο το ματς. Ο ΠΑΟΚ όμως παίζει πάντα με δύο, άρα δεν ήταν προσαρμογή στον αντίπαλο και ο Ολυμπιακός σε αυτό το ματς ήθελε να κάνει παιχνίδι κυριαρχίας και κυρίως να πιέσει ψηλά τον ΠΑΟΚ, ο οποίος έχει δεδομένα αδυναμία σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Με την αφαίρεση του Μασούρα από την αρχική ενδεκάδα ήταν βέβαιο ότι το πρέσινγκ ψηλά του Ολυμπιακού δεν θα είναι αποτελεσματικό. Ο Φορτούνης είναι γνωστό ότι δεν είναι σπεσιαλίστας του είδους και δεν θα μπορούσε κιόλας με τόσες δουλειές που κάνει, ο Ποντένσε το κάνει, αλλά όχι πάντα αποτελεσματικά και έμενε μόνο ο Ελ Κααμπί να κυνηγά παντού. Αυτός είναι υποθέτω και ο λόγος που προτιμήθηκε από τον Γιόβετιτς. Όταν όμως πρεσάρει ένας, είναι σαν να μην πρεσάρει κανένας.

Οι αλλαγές του ΠΑΟΚ και η μοναδική φάση του Ολυμπιακού

Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος δια του Λουτσέσκου είχε πάρει μέτρα για να θεραπεύσει το πρόβλημα του στην πίεση του αντιπάλου ψηλά (Κετζιόρα, Κουλιεράκης στόπερ και Σάστρε δεξιά) όταν κατάλαβε ότι ο Ολυμπιακός επί της ουσίας δεν τον πιέζει, ένιωσε ασφαλής, για την ακρίβεια έδιωξε από μέσα του κάθε ανασφάλεια και άρχισε να παίζει. Ο Ολυμπιακός είχε απέναντί του πριν την έναρξη του ματς μία ομάδα με ανοιχτή πληγή και δεν ασχολήθηκε ούτε να… ρίξει αλάτι, ούτε να την κάνει μεγαλύτερη με συνεχόμενα χτυπήματα. Ο ΠΑΟΚ που είχε κάνει όλη την σωστή φροντίδα για να κλείσει την πληγή, ένιωσε αυτόματα δυνατός και υγιής.

Τα υπόλοιπα στο πρώτο ημίχρονο ήρθαν μόνα τους. Ο Ολυμπιακός έκανε τη μοναδική πραγματική ευκαιρία του με τον Ποντένσε, από αυτήν ακριβώς την πίεση, όχι ψηλά αλλά στο μεσαίο τρίτο. Πήγε να βάλει με τον Πορτογάλο ένα γκολ στη ρίζα του, καρμπόν με το πρώτο που δέχτηκε ο ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μία τυπική πίεση στον Κοτάρσκι, ένα κοντό βολέ του Κροάτη ένα κλέψιμο του Ολυμπιακού στη μεσαία γραμμή, μία γρήγορη μετάβαση, μία σέντρα στην αδύναμη πλευρά από τον Φορτούνη αλά Μάνταλος, μόνο που ο Ποντένσε δεν έρχονταν με φόρα για να εκτελέσει αλά Πινέδα και ο Κοτάρσκι το έβγαλε… Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ και κάπως έτσι πήγε στην ανάπαυλα με 1-0.

Όταν πατήθηκε το κουμπί του πανικού στον Ολυμπιακό…

Ο Μαρτίνεθ δοκίμασε να διορθώσει την ανορθογραφία με την είσοδο του Μασούρα με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, αλλά ο Πορόσο έκανε αυτό το πέναλτι άγουρου παίκτη στο ξεκίνημα και το ταμπλό έγραψε 0-2. Μετά ο Μαρτίνεθ έπαθε πανικό που πάντα είναι κακός σύμβουλος. Ενώ είχε 40 λεπτά μπροστά του για να ψάξει με όση ηρεμία μπορούσε η ομάδα ένα γκολ που θα την ξαναέβαζε στο παιχνίδι, ο Ισπανός λειτούργησε σαν να έγινε το 0-2 στο 80’. Ο Σολμπάκεν αριστερό μπακ! Ο Ολυμπιακός στη σέντρα και το δικό του μισό γήπεδο σχεδόν άδειο. Εδωσε στον Ζίφκοβιτς το ψωμί, στον Τόμας το βούτυρο και στον Κωνσταντέλια το μαχαίρι και τους είπε καλή όρεξη…

Μέχρι εκείνη την στιγμή ο Λουτσέσκου έκανε την δουλειά υπέροχα. Ο Τόμας και ο Μουργκ, ο σέντερ φορ και το «δεκάρι» του ΠΑΟΚ έπαιξαν σαν οι τελευταίοι εργάτες. Ολη την λάντζα, όλη την βρώμικη δουλειά, ασταμάτητο τρέξιμο, πρέσινγκ, έβγαλαν τα συκώτια του Ολυμπιακού και του φύτεψαν τον σπόρο της αμφιβολίας. Ο Πασχαλάκης στο πέντε έκανε το πρώτο σοβαρό λάθος από αυτή την πίεση. Ο ΠΑΟΚ δεν άφησε τον Ολυμπιακό να κυκλοφορήσει την μπάλα σωστά και με ηρεμία. Και κάπως έτσι, δηλαδή με τον ΠΑΟΚ ασφαλή και τον Ολυμπιακό ανασφαλή, το έδαφος είχε προετοιμαστεί για να κάνουν οι υπόλοιποι αυτά που ο κόσμος βλέπει, τα κόλπα, τα τριγωνάκια, τα τακουνάκια. Ποιος δεν το ξέρει ότι ο Ζίφκοβιτς, ο Κωνσταντέλιας, ο Τάισον, έχουν την ποιότητα και περίσσευμα από δαύτη για να τα κάνουν. Κάτι πρέπει να συμβεί όμως για να τα κάνουν, ή να μην συμβεί (όπως στη Νέα Φιλαδέλφεια) για να μην τα κάνουν…

Η επόμενη μέρα…

Ο ΠΑΟΚ θριαμβευτής πλέον, ηρεμεί, αγοράζει χρόνο και μένει κοντά στην κορυφή και όλους τους διεκδικητές του τίτλου. Ο Ολυμπιακός μπαίνει ξανά σε μία περίοδο αμφιβολίας. Το σοκ ήταν ισχυρό ασφαλώς. Μία ομάδα που είχε δεχτεί σε όλο το πρωτάθλημα δύο γκολ (και ένα ακόμη από τον Παναθηναϊκό στο ντέρμπι που δεν τελείωσε), έφαγε τέσσερα σε ένα ματς. Δεν είναι μικρό, δεν είναι λίγο, θέλει διαχείριση. Τώρα θα δούμε τον Μαρτίνεθ και σε αυτό το κομμάτι. Στο πώς μπορεί να διαχειριστεί την πρώτη μεγάλη σφαλιάρα στη χρονιά και αυτός θα μάθει με την σειρά του, πως οι παίκτες του, όλοι αυτοί οι νέοι στον Ολυμπιακό παίκτες, θα αντιδράσουν μετά από αυτή την συντριβή.

Πηγή: Gazzetta