Ο πρόεδρος του ΑΟΚ Αιγινιακός (Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ), Βασίλης Λεωνίδης, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Κάθε πόλη μια μπασκέτα» του EOK WebRadio με τον Αργύρη Παγαρτάνη.
Αναλυτικά είπε:
Για τον ΑΟΚ Αιγινιακός: «Ο σύλλογος έχει μια μακρόχρονη ιστορία άνω των τεσσάρων δεκαετιών. Έχει ιδρυθεί το 1977, όπου συνυπήρχε με το ποδοσφαιρικό τμήμα του Αιγινίου. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας το ’80 δημιουργήθηκε η αθλητική ομάδα μπάσκετ, η οποία ανελλιπώς απ’ το 1982 μέχρι και σήμερα συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες εντός Ενώσεως, με παρουσία πάνω από 10 χρόνια στη Γ’ Εθνική και μια άνοδο στη Β’ Εθνική. Αυτήν τη στιγμή ο σύλλογος διατηρεί τμήματα και σε υποδομές, αγοριών και κοριτσιών, έχει την ανδρική ομάδα που παίζει στην ΕΚΑΣΚΕΜ και δραστηριοποιούμαστε στην Α’ κατηγορία».
Για τον πελαργό στο έμβλημα της ομάδας: «Η περιοχή μας χαρακτηρίζεται η κωμόπολη των πελαργών. Κάθε χρόνο έχουμε αυτά τα πανέμορφα πτηνά τα οποία έρχονται για να περάσουν την άνοιξη και το καλοκαίρι στην περιοχή μας. Η ευρύτερη περιοχή, ο δήμος Πύδνας Κολινδρού, έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες με φωλιές και ό,τι χρειάζεται ώστε να μπορέσουν να βρουν το κατάλληλο μέρος να ξεκουραστούν και να πάρουν δυνάμεις για την επιστροφή τους. Γι’ αυτόν το λόγο έμβλημα του συλλόγου είναι ο πελαργός. Είμαστε μια κωμόπολη που πραγματικά έχει πολλά σημεία και δράσεις τα οποία θα μπορούσαν να προβληθούν».
Για τη δημιουργία τμήματος γυναικών: «Πριν από 1 χρόνο υπήρχε μια όχληση από κάποιες κοπέλες που παλαιότερα είχαν ασχοληθεί ενεργά με το μπάσκετ να δημιουργήσουμε ένα τμήμα γυναικών, το οποίο θα δώσει δυνατότητα σε γυναίκες που αγαπούν το μπάσκετ να ασχοληθούν με την εκγύμναση μέσω του αθλήματος. Πέρυσι δεν ευοδώθηκε αυτή η προσπάθεια λόγω συγκυριών, φέτος όμως δημιουργήθηκε ένας πυρήνας. Κάναμε κάποιες επαφές και εδώ και περίπου 1.5 μήνα δημιουργήσαμε μια γυναικεία ομάδα, με κοπέλες 25-50 ετών, με φοβερή αγάπη και πάθος για το άθλημα. Το βρίσκουν ως μια διέξοδο να αθληθούν, να γυμναστούν, να κοινωνικοποιηθούν μέσα απ’ τη διαδικασία εκμάθησης των ασκήσεων του μπάσκετ. Είμαι πάρα πολύ περήφανος και είναι κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Το νιώθουμε σαν… το μωρό μας».
Για την προσπάθεια που κάνουν οι κοπέλες του τμήματος: «Μεγεθύνει την προσπάθειά τους το γεγονός ότι υπάρχει η ηλικιακή διαφορά ανάμεσα στις κοπέλες που απαρτίζουν το τμήμα των “Αμαζόνων”, όπως το έχουμε ονομάσει. Ακούγεται λίγο βαρύγδουπος ο τίτλος, αλλά είναι καθαρά επιλογή ώριμης σκέψης, γιατί το πάθος και η μαχητικότητα που έχουν βγάλει όλες αυτές οι κοπέλες ξεπερνάει ακόμα και ανδρικά αγωνιστικά τμήματα που έχουμε συναντήσει όλα αυτά τα χρόνια. Την ώρα της προπόνησης θα δείτε κοπέλες που παθιάζονται τόσο πολύ και τους αρέσει τόσο πολύ, που προτού τελειώσει η προπόνηση αμέσως θα συζητήσουν για το πότε θα δοθεί το επόμενο ραντεβού. Όταν βλέπουμε τέτοια προσπάθεια δε μένει παρά να δώσουμε “γη και ύδωρ” σε αυτές τις κοπέλες, να τις στηρίξουμε όσο μπορούμε. Ο σκοπός δεν είναι να τους μάθουμε τα μυστικά και τις τεχνικές του αθλήματος, αλλά το να τις κάνουμε να νιώσουν ωραία και να ξεφύγουν, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών είναι είτε εργαζόμενες μητέρες, είτε νοικοκυρές με οικογενειακές υποχρεώσεις. Παρ’ όλα αυτά, παρατούν τα πάντα για να έρθουν στην προπόνηση της Παρασκευής, να τα δώσουν όλα και να έχουν απαιτήσεις απ’ τον ίδιο τους τον εαυτό ώστε στην επόμενη φορά να είναι καλύτερες».
Για τη στήριξη των συζύγων των γυναικών της ομάδας: «Πραγματικά οι σύζυγοί τους στηρίζουν στο 100% τις κοπέλες. Τους βγάζω κι αυτούς το καπέλο γιατί είναι πολύ δύσκολο να δεχθούν μια τέτοια κίνηση σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία όπως είναι ειδικά η επαρχία. Τις στηρίζουν, τις επιβραβεύουν και κάποιοι έχουν υποσχεθεί πως στον πρώτο επίσημο αγώνα ή ραντεβού που θα δώσουμε, μπροστά σε κοινό πλέον, θα είναι παρόντες για να επευφημούν και να ενθαρρύνουν τις προσπάθειες των κοριτσιών».
