Του Αλέξανδρου Λοθάνο
Τα «καμπανάκια» για την Ρεάλ Μαδρίτης ήταν πολλά: Η νίκη με ανατροπή στην ανατροπή κόντρα στην Λεγανές, η πρόκριση – θρίλερ στην παράταση με την Ρεάλ Σοσιεδάδ στο Κύπελλο και, βεβαίως, η ήττα – μαχαιριά από την Βαλένθια. Όλα τα αποτελέσματα, όλα όμως, σε διάστημα μόλις μιας εβδομάδας και μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου».
Η Άρσεναλ στο ξεκίνημα του πρώτου μεταξύ τους αγώνα για τα προημιτελικά του Champions League δεν έδειχνε να πιστεύει πως θα έβρισκε απέναντί της μια τέτοια ομάδα στο «Emirates». Με το πέρασμα των λεπτών, όμως, οι Κανονιέρηδες κυριάρχησαν παρά τις απουσίες τους και άρχισαν να ζορίζουν τον γίγαντα που ακούει στο όνομα Τιμπό Κουρτουά.
Ο Βέλγος τερματοφύλακας έχει συνηθίσει να κάνει απίθανες αποκρούσεις, αλλά είναι άνθρωπος (και όμως!). Το επιβεβαίωσε ο Ντέκλαν Ράις, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε το λάθος στήσιμο του τείχους στο πρώτο γκολ (το παραδέχθηκε ο ίδιος ο Κουρτουά) και, με την ασύλληπτη φαουλάρα του, σήμανε η αρχή του τέλους για την 15 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία έδειχνε να στερείται της πείνας της ομάδας που είχε μπροστά της.
Στο τελευταίο ημίωρο, η Άρσεναλ έδειχνε να παίζει μόνη της. Γιατί; Επειδή συνολικά έτρεξε 13 (!) χιλιόμετρα περισσότερα από τους αντιπάλους της, στο δεύτερο ημίχρονο κέρδισε όλες τις προσωπικές μονομαχίες και, όπως σωστά επισήμανε ο ζωντανός της θρύλος Τιερί Ανρί, πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες νίκες της ευρωπαϊκής της ιστορίας.
Στο παρελθόν των ευρωπαϊκών κυπέλλων, η Άρσεναλ δεν έχει αποκλειστεί ποτέ, έχοντας νικήσει στο πρώτο ματς με 3+ γκολ. Στο παρελθόν, η Ρεάλ έχει 50% ποσοστό επιτυχίας ύστερα από ήττα με τρία γκολ στο πρώτο παιχνίδι: Τρεις προκρίσεις, τρεις αποκλεισμοί.
Τελευταία φορά που τα κατάφερε ήταν το (μακρινό) 1986 κόντρα στην Γκλάντμπαχ, τότε που η ομάδα του Μίτσελ και του Εμίλιο Μπουτραγκένιο κατέκτησε δύο διαδοχικά Κύπελλα UEFA με ασύλληπτες ανατροπές.
Αυτό είναι το μόνο που δεν έχει καταφέρει αυτή η ομάδα τα τελευταία χρόνια στο Champions League. Μπορεί να το κάνει την επόμενη Τετάρτη (16/04, 22:00); Σαφώς και μπορεί. Δεν βλέπω πως, όμως, αυτή η Άρσεναλ δεν θα βρει ένα, ου μην και δύο γκολ στο «Μπερναμπέου», κόντρα σε αυτή την Ρεάλ. Ιστορικά, σε τρία ματς κόντρα στους Κανονιέρηδες, ο απολογισμός της Βασίλισσας είναι δύο ήττες – μια ισοπαλία με απολογισμό τερμάτων 0-4…
Ικανή να σπάσει την παράδοση
Πριν από δύο χρόνια, έφτασε στον τελικό κόντρα στην υπερηχητική Μάντσεστερ Σίτι και της έβγαλε το… λάδι μέχρι να λυγίσει από ένα αρκετά τυχερό γκολ του Ρόδρι και εξαιτίας της απίθανης ατυχίας – αστοχίας του Ρομελού Λουκάκου.
Παρά την πορεία της Ίντερ, λίγοι ήταν αυτοί που φέτος έδιναν τύχη στην ομάδα του Σιμόνε Ιντσάγκι για να φτάσει μακριά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, παρότι έχει διατηρήσει την ραχοκοκαλιά εκείνης της ομάδας και έχει έναν προπονητή (τον ίδιο) που έχει μια απολαυστικά κυνική φιλοσοφία που φέρνει αποτελέσματα.
Στο Μόναχο, η Μπάγερν κυριάρχησε στην κατοχή της μπάλας (58%-42%), στις τελικές (20-10) και στα κόρνερ (5-1), αλλά η Ίντερ είχε την πρωτιά εκεί που πραγματικά έχει σημασία: Στο σκορ, το οποίο της δίνει προβάδισμα πρόκρισης στα ημιτελικά για ακόμα μια σεζόν. Το δεύτερο γκολ του Ντάβιντε Φρατέζι ήρθε στην μοναδική τελική των Νερατζούρι στο δεύτερο ημίχρονο.
Πολύ ιδιαίτερο αυτό το ζευγάρι, αφού στα δύο προηγούμενα νοκ άουτ ανταμώματα, η ομάδα που νίκησε εκτός έδρας στο πρώτο ματς, αποκλείστηκε στο δεύτερο! Το 1989, η Ίντερ νίκησε 2-0 στο Μόναχο, αλλά η Μπάγερν πήρε την πρόκριση στο Μιλάνο (3-1). Και, το 2011, η Ίντερ έχασε 1-0 στο Μιλάνο και, στην ρεβάνς, πήρε το εισιτήριο με νίκη στο Μόναχο (3-2).
Φρονώ ότι η νοικοκυρεμένη ομάδα του Σιμόνε Ιντσάγκι, η μοναδική ιταλική που εδώ και πολλά χρόνια νίκησε την Μπάγερν στο Μόναχο (ενδιάμεσα μεσολάβησαν επτά ήττες των Ιταλών), μπορεί να σπάσει την παράδοση και να προκριθεί στην τετράδα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Λογικά θα υποφέρει και στην ρεβάνς κόντρα στην πληγωμένη (χωρίς Νόιερ, Μουσιάλα, Ντέιβις, Ουπαμεκανό) ομάδα του Βενσάν Κομπανί, πιθανόν να βρεθεί σε κάποιο σημείο να αγγίζει με την μισή (και βάλε) πλάτη στο καναβάτσο, αλλά δεν θα τα παρατήσει ποτέ.
Παρί Σεν Ζερμέν και Μπαρτσελόνα παίζουν μπαλάρα, αλλά η Ίντερ κατά κύριο λόγο και η Άρσεναλ κατά δεύτερο είναι πολύ πιο σοβαρές στα μετόπισθεν. Και αυτό, στο φινάλε, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο για την τελική νικήτρια της φετινής διοργάνωσης…
Πηγή: Gazzetta
