Του Γιάννη ΣερέτηΜαζί με τις τρεις, μια παλιά κυρία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που πάει να χάσει το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια της από τη Νάπολι κι έφαγε και τρία στο Κύπελλο από τη Μίλαν που παραπαίει μετά τη φαεινή ιδέα των Αμερικανών ιδιοκτητών της να απολύσουν πρόπερσι τον Πάολο Μαλντίνι που την είχε οδηγήσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2022 και στην επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Προσέλαβαν τον… Ζλάταν! Τι να πει κανείς! Η Ιντερ, λοιπόν, πάει να το χάσει από την απίθανη (αντεπίθεση) της Νάπολι του Κόντε, αλλά είναι εδώ, στους ημιτελικούς, αποκλείοντας πολύ δύσκολα την Μπάγερν (1-2, 2-2). Στα δικά μου μάτια πολύ μεγάλο αουτσάιντερ εναντίον της Μπαρτσελόνα και… τεράστιο αουτσάιντερ για την κατάκτηση του εφετινού Champions League, το οποίο είναι αλήθεια ότι άλλαξε όχι μόνο στο format, αλλά και στην τετράδα των διεκδικητών.
Η αλήθεια είναι ότι η Ρεάλ μας είχε… κουράσει. Πήγε πέντε φορές στον τελικό τα προηγούμενα εννιά χρόνια, τα πήρε και τα πέντε! Δυο φορές με τη Λίβερπουλ, μια φορά με την Ατλέτικο Μαδρίτης, μια φορά με τη Γιουβέντους, αποκορύφωμα ο πιο «νερόβραστος» τελικός στην ιστορία του Champions League, ο περυσινός με τη Ντόρτμουντ (2-0). Ρεάλ και πάλι Ρεάλ επί δέκα χρόνια, με «αναλαμπές» από τη Λίβερπουλ, την Μπάγερν και την Τσέλσι επί Covid, τη Σίτι στον υπέροχο προπέρσινο τελικό εναντίον της Ιντερ που είχε ξοδέψει τρεις τεράστιες ευκαιρίες για να ισοφαρίσει τη γκολάρα του Ρόδρι… Ηταν η δεκαετία της απόλυτης κυριαρχίας της Ρεάλ η οποία μ’ αυτό το απίστευτο 5/5 έφτασε στα 15 τρόπαια και άφησε τη Μίλαν (7), τη Λίβερπουλ (6), την Μπάγερν (6) και την Μπάρτσα (5) να την… παρακολουθούν από απόσταση η οποία πιθανότατα πια δεν θα καλυφθεί ποτέ! Διότι η Ρεάλ απέδειξε ότι ακόμα και στην… καλύτερη εποχή της Μπάρτσα, είναι ικανή να πάρει όσα και η Μπάρτσα του Μέσι (από τρία έκαστη!).
Προφανώς στην Ελλάδα δεν έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς της Παρί. Ούτε της Αρσεναλ. Εχουμε πολλούς Interisti, έχουμε και πάρα πολλούς (και από παλιές γενιές, όχι μόνο του Μέσι) φίλους της Μπάρτσα. Και είναι ωραίο που γύρισε ο τροχός για τον κάθε ποδοσφαιρόφιλο. Να καθίσει να δει τα νιάτα του Αρτέτα, τους πιτσιρικάδες και τη… ντεκαπαζιά του Γιαμάλ, την τούρμπο Παρί του Ενρίκε, να δει τι μπορεί να καταφέρει ο Ιντσάγκι μ΄ αυτό το αναλλοίωτο 3-5-2. Να δούμε κάτι καινούριο βρε αδελφέ, κάτι νέο, κάτι φρέσκο. Είχαμε κουραστεί από τη Ρεάλ. Κι όχι μόνο από εκείνη. Και από τη Λίβερπουλ και από τη Σίτι που έφτανε συνήθως «ψηλά»…
Η Μπαρτσελόνα δεν το έχει πάρει από το 2015! Η Ιντερ από το 2010 με τον Μουρίνιο. Η Παρί και η Αρσεναλ ποτέ! Η μοναδική ομάδα που κατέκτησε το Champions League για πρώτη φορά στην ιστορία της μετά από τον… προπομπό της Μαρσέιγ το 1993, ήταν μόλις πρόπερσι η Σίτι! Μετά από 30 χρόνια «Τσου Λου»! Θα ήταν ωραίο να το πάρει κι εφέτος μια «πρωτάρα». Αλλά είναι ούτως ή άλλως πολύ ενδιαφέρον ότι μ’ αυτή την τετράδα το Champions League «φρεσκαρίστηκε»!
Πηγή: Gazzetta
