Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Δεν νομίζω ότι περίμενε κανείς συγκινήσεις στο φινάλε της Πρέμιερ λιγκ: όλα έγιναν όπως προβλέπονταν. Η Μάντσεστερ Σίτι κέρδισε ξανά τον τίτλο και έγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά τέσσερα πρωταθλήματα Αγγλίας σερί. Στο τελευταίο ματς κόντρα στην Γουεστ Χαμ τα γκολ του καλύτερού της παίκτη φέτος του Φιλ Φόντεν ήρθαν πολύ νωρίς (το πρώτο σε 80 δευτερόλεπτα) για να σφραγίσει το πράγμα ένα γκολ του Ρόντρι, η υπογραφή του οποίου δεν έπρεπε και φέτος να λείπει στον επίλογο της σεζόν κι ας μην ήταν αυτός ο τελικός του Τσάμπιονς λιγκ. Κι αν ο Πεπ Γκουαρντιόλα δεν βαρεθεί να κερδίζει τίτλους και δεν πει αντίο δύσκολα το σερί θα σταματήσει.
Ο Γκουαρδιόλα πρέπει να είναι περήφανος για την ομάδα που έχτισε στο Μάντσεστερ, μια ομάδα που έχει κερδίσει έξι τίτλους στην Πρέμιερ λιγκ τα τελευταία επτά χρόνια. Η δυναστεία του συνεχίζεται και αναζητά ήδη αντιπάλους για την νέα σεζόν. Η λογική λέει πως για την Άρσεναλ που φέτος προσπάθησε πολύ για να εκθρονίσει τους πρωταθλητές το να επαναλάβει την εφετινή σεζόν της του χρόνου δεν θα είναι απλό. Ενώ για την Μάντσεστερ Σίτυ ο πρωταθλητισμός είναι ένα είδος επαγγελματικής συνήθειας.
Με τον ίδιο πάντα τρόπο
Στην Πρέμιερ λιγκ φέτος είχαμε ρεκόρ συνολικών τερμάτων: το προηγούμενο είχε καταγραφεί το 1992-93. Σε ένα πρωτάθλημα που τα γκολ πέφτουν βροχή και οι αμυντικοί διασκεδάζουν τον κόσμο με τα λάθη τους, είναι λογικό ο τίτλος να πηγαίνει στην πιο δυνατή ομάδα. Η Σίτι δεν κυριάρχησε, αλλά όταν αποφάσισε να σοβαρευτεί έτρεξε το μεγάλο της σερί, όπως σταθερά κάνει για να κερδίσει τίτλους στην εποχή του Γκουαρδιόλα: ξεκινά με κάποια προβλήματα, στο πρώτο διάστημα γίνονται κάποιες δοκιμές, ο Καταλανός καταλήγει στο σχήμα και η ομάδα του αρχίζει να κερδίζει ασταμάτητα. Ετσι έγινε και φέτος: οι πρωταθλητές δεν έχουν χάσει από τις 6 Δεκεμβρίου κι έχουν κερδίσει τα τελευταία εννέα παιχνίδια τους, σκοράροντας σχεδόν 4 γκολ κατά μέσο όρο. Η διαδικαστική τους σταθερότητα εξέπληξε και τον ίδιο τον Γκουαρδιόλα, ο οποίος μετά το περσινό τρεμπλ και τους τραυματισμούς των Ντε Μπρόινε και Χάλαντ περίμενε μια συνολική πτώση απόδοσης δεδομένου ότι και οι μεταγραφές του δεν ήταν εντυπωσιακές. Ο Ντε Μπρόινε έλειψε πολύ στο πρώτο μέρος της σεζόν. Επέστρεψε στα τέλη Ιανουαρίου και μοίρασε 10 ασίστ. Ο Χάαλαντ απουσίασε σχεδόν ολόκληρο τον Δεκέμβριο και είχε ενοχλήσεις και προηγουμένως. Τελικά έγινε ο πρώτος μετά τον Χάρι Κέιν το 2016 – 17, που κερδίζει δύο συνεχόμενες σεζόν τον τίτλο του πρώτου σκόρερ. Η Σίτι έδειξε τον χαρακτήρα της μετά τον αποκλεισμό της από την Ρεάλ Μαδρίτης στο Τσάμπιονς λιγκ, αλλά κυρίως υπενθύμισε σε όλους πάλι ότι ξέρει να παίζει όσο καμία άλλη ομάδα στο νησί υπό πίεση. Ο Αρτέρα είπε ότι η δική του Αρσεναλ ελάχιστα απέχει από το να εκθρονίσει τους πρωταθλητές κι απέδωσε την απώλεια του τίτλου στην απρόσμενη ήττα εντός έδρας από την Άστον Βίλα στις αρχές Απριλίου. Αλλά εγώ είδα την Αρσεναλ να ζορίζεται ακόμα και στο τελευταίο ματς με την αδιάφορη Εβερτον.
Νέοι και παλιοί πρωταγωνιστές
Η Σίτυ έχασε το καλοκαίρι τον Γκουντογκάν, είδε παίκτες όπως ο Γκρίλις και κυρίως ο Στόουνς να έχουν δυσκολίες και να μην επαναλαμβάνουν όσα έκαναν πέρυσι, αλλά δεν είχε έλλειμα πρωταγωνιστών. Ο σταθερότερος φέτος ήταν ο Φόντεν: με 19 γκολ και 8 ασίστ είναι ο παίκτης της χρονιάς. Ο Χάαλαντ με τα γκολ του και ο Ντε Μπρόινε με τις ιδιοφυΐες εκλάμψεις του εξακολουθούν να κάνουν τη διαφορά, αν και φέτος τίποτα δεν ήταν εύκολο για κανένα από τους δυο. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι πολλοί. Ο Ρόντρι είναι μια σταθερή αξία: τρεις απουσίες του από την ενδεκάδα γίνονται λόγος για στις τρεις ήττες που έχει η Σίτυ στη χρονιά (από την Γουλβς, την Αρσεναλ και την Αστον Βίλα) – όταν δίνει το παρών η Σίτυ δεν χάνει ποτέ. Ο Μπερνάντο Σίλβα είναι ένα πολυεργαλείο που λίγες ομάδες έχουν. Κυρίως όμως είναι το βάθος του ρόστερ αυτό που κάνει την διαφορά. Για κάθε Γκρίλις που περνά μια κρίση, υπάρχει ένας Ντοκού έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία. Την Σίτυ την σήκωσε στους ώμους του στην αρχή της σεζόν ο Αλβαρες και δεν είναι παράξενο γιατί είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Ο Γκβάρντιολ και ο Ακε έκαναν φέτος καλύτερο πρωτάθλημα από τον Ακάνζι και τον Ντίαζ – που είναι το πρόβλημα; Κι αν έδωσαν λίγα ο Κόβασιτς και ο Νούνιες, δεν τρέχει τίποτα: μπορεί να εμφανιστούν από τον πάγκο παίκτες όπως ο Μπομπ ή ο Λιούς.
Τεράστια κεκτημένη ταχύτητα
Οσο στον πάγκο της Σίτυ συνεχίζει να είναι ο Γκουαρδιόλα, «ο καλύτερος προπονητής» σύμφωνα με τα λόγια του Γιούργκεν Κλοπ, του μακροβιότερου αντιπάλου του που επέλεξε να φύγει από τη Λίβερπουλ και να κάνει ένα διάλειμμα, η Πρέμιερ λιγκ θα έχει φαβορί. Που δύσκολα δεν θα επιβεβαιώσει τα προγνωστικά. Ο Πεπ χάρη στην ιδιοφυΐα του, στη μοναδική του ικανότητα να διαβάζει τους αγώνες, να κατανοεί την δυσκολία και να κάνει τη σωστή κίνηση ποντάροντας στους καλύτερους, ξέρει πότε και πως θα παρουσιάσει μια ομάδα ικανή να τρέξει το καθοριστικό και μεγάλο σερί και κυρίως γνωρίζει πως θα εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των αντιπάλων του. Η προσωπική συλλογή που έχει ως προπονητής αριθμεί τα 33 τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων αυτών με την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν. Και οι δυο θα τον ήθελαν πίσω. Κι αυτό τα λέει όλα.
Η Σίτυ είναι πάντα στο κέντρο μιας έρευνας για τα οικονομικά της εδώ και δυο χρόνια. Η απόφαση όλο αναμένεται κι όλο αναστέλλεται. Στην Αγγλία εκτιμούν πως θα βγει και πως η Σίτυ θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα του χρόνου με βαθμούς ποινής. Ο Γκουαρντιόλα είπε πως θα μείνει μια χρονιά ακόμα. Ισως στο μυαλό του έχει ήδη πως θα κερδίσει το πρωτάθλημα και με βαθμολογικό ντεζαβαντάζ – ίσως η δήλωση έγινε πάνω στην χαρά της στιγμής. Αν πάντως δεν φύγει από το Μάντσεστερ είναι δύσκολο να φανταστείς άλλη πρωταθλήτρια Αγγλίας. Η κεκτημένη ταχύτητα είναι τεράστια. Και η ομάδα του δεν παρουσιάζει σημάδια κορεσμού. Όπως καμία από όσες έχει δουλέψει.
Πηγή: Karpetshow
