Του Γιάννη Σερέτη
Παναθηναϊκός – Ατρόμητος, 0-1, λοιπόν. Ορθότατα ο Νίκος Αναστασίου έγραψε χθες ότι «δεν ήταν ατύχημα». Οντως τα αρνητικά σημάδια για το Τριφύλλι είχαν φανεί από το ματς με τον Απόλλωνα, στο οποίο ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει μόνο σε τέσσερις τελικές προσπάθειες, είχε νικήσει με εύστοχο πέναλτι του Χατζηγιοβάνη και είχε γλιτώσει το σοκ στο 92’ επειδή η κεφαλιά του Λισγάρα που είχε κάνει εντός περιοχής άλμα με αντίπαλο τον… Βιγιαφάνιες, είχε περάσει ελάχιστα άουτ. Ηταν το δεύτερο παιχνίδι στο οποίο είχαν πάει όλα καλά για τον Παναθηναϊκό…
ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ
Στη Λαμία σκόραρε στην πρώτη του ευκαιρία (Καρλίτος), εν συνεχεία απέφυγε την ισοφάριση από πέναλτι (απόκρουση Διούδη), στην πρώτη ευκαιρία του στο β΄ ημίχρονο σκόραρε και πάλι (0-2 Καρλίτος) και το ματς τελείωσε κάπου εκεί. Τρεις ημέρες αργότερα, εναντίον του Απόλλωνα, σκόραρε από πέναλτι χωρίς να έχει δημιουργήσει ούτε μία ευκαιρία ή μία συνεργασία της προκοπής (χέρι – πέναλτι), ήταν άχρωμος – άοσμος – άγευστος στο β’ μέρος μέχρι την είσοδο του Βιγιαφάνιες και τελικά πήρε την αγχωτική νίκη στις λεπτομέρειες.
Στις λεπτομέρειες θα μπορούσε να επικρατήσει χθες! Το ματς θα μπορούσε κάλλιστα να λήξει 1-0 ή 0-0. Το ξέραμε όλοι πως για να πάρει τρίποντο επί του Ατρόμητου που έχει καλύτερο σύνολο, παίκτες με περισσότερες παραστάσεις και μεγαλύτερη προσωπικότητα (εκτός έδρας ισοπαλίες με ΠΑΟΚ – ΟΦΗ, νίκη επί της ΑΕΚ) αλλά και πολύ μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο του, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να βελτιώσει την απόδοσή του. Και τα κατάφερε για ένα ημίχρονο. Ισως όσοι δεν έχουν παρακολουθήσει το παιχνίδι να βλέπουν μόνο το αποτέλεσμα: λογικό. Ο Παναθηναϊκός, όμως, στην πραγματικότητα έκανε ένα πραγματικά καλό α’ 45λεπτο. Δεν επέτρεψε στον Ατρόμητο που παρατάχθηκε σε 4-4-1-1 ούτε μισή φάση, δημιούργησε και έχασε τρεις ευκαιρίες (δύο με τον Σαβιέρ, μία με τον Χατζηγιοβάνη, όλες από καταπληκτική θέση εντός περιοχής) και παρότι Μακέντα – Καρλίτος δεν «μπήκαν» στο ματς, ήταν σαφώς κυρίαρχος και ανώτερος.
Με προσεκτικούς τους αμυντικούς του, με καλή χημεία Μαουρίσιο – Κουρμπέλη, με βελτιωμένο πολύ τον Σάντσες, με κεφάτους, αλλά εκνευριστικά άστοχους στην τελική επιλογή (πάσα, σουτ) τους δυο εξτρέμ, με καλά τρεξίματα, με σωστές καλύψεις και αρκετές ανακτήσεις μπάλας. Ο Παναθηναϊκός, όμως, σ’ αυτό το «καλό» του χρονικό διάστημα δεν σκόραρε. Και στο β΄ μέρος ήταν λογικό να παίξουν μπάλα και οι πάγκοι. Εκεί όπου χθες νικητής αναδείχθηκε ο Νταμίρ Κάναντι. Όχι επειδή έβαλε τον Λάζαρο νωρίς. Ο Ατρόμητος, άλλωστε, είχε ήδη πάρει αυτοπεποίθηση με τις δύο φάσεις (Κωτσόπουλος, Ούμπιδες) μέχρι το 55’ και οι ανάσες του Παναθηναϊκού φαινόταν ότι λιγόστευαν. Αλλά επειδή βλέποντας το ματς «κολλημένο» στο 0-0 τόλμησε να κάνει ταυτόχρονη αλλαγή των τριών χαφ του στο 82’, για να πάει να πάρει το ματς και όχι να κρατήσει την ισοπαλία.
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΜΠΟΛΟΝΙ ΣΤΟ Β’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Αντιθέτως, ο Μπόλονι έκανε δύο λάθη. Το σημαντικότερο; Ότι παρότι σωστά αντικατέστησε τον Μακέντα, διατήρησε το 4-4-2, βάζοντας τον Αργύρη Καμπετσή. Θα ήταν μάλλον προτιμότερο να αφήσει τον Χατζηγιοβάνη στον αγωνιστικό χώρο και να βάλει τον Βιγιαφάνιες πίσω από τον Καρλίτος, σε 4-2-3-1. Ώστε να μην χρειαστεί από τον «Βίγια» πολλά τρεξίματα, παρά μόνο τον ποδοσφαιρικό του εγκέφαλο. Να «συνδέσει» μεσαία γραμμή και επίθεση με έναν play maker δεδομένου ότι ο Μαουρίσιο φαινόταν κουρασμένος. Και να παίξει με τις συνεργασίες του Αργεντινού με τον αεικίνητο Χατζηγιοβάνη που έχει αντοχές, αλλά και με τον Καρλίτος που θα αγωνιζόταν γύρω και πέριξ, όχι μακριά από το «κουτί». Ο Μπόλονι δεν το δοκίμασε (έκανε μόνο τρεις αλλαγές), ούτε ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή του με άλλη αλλαγή ώστε να παίξει ο Μαουρίσιο ως “8-10άρι”, ο Ατρόμητος είχε πολύ περισσότερες αντοχές μετά το 80’ και τελικά πήρε το ματς από μία φάση, μια ωραία σέντρα του Ενσικουλού και το ένστικτο σκόρερ του πολύπειρου Λάζαρου που έβαλε μπάλα – Σάντσες – Διούδη, όλους μαζί στα δίχτυα.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΜΕ 4-4-2
Ο Παναθηναϊκός καλείται να κρατήσει κάποια από τα δομικά στοιχεία που παρουσίασε στο πρώτο ημίχρονο: στα δικά μου μάτια ήταν το πρώτο αληθινό δείγμα τακτικής βελτίωσης στην εποχή του Μπόλονι, κι ας υπέστη ο Ρουμάνος κόουτς τελικά την πρώτη ήττα του στον πάγκο της ομάδας. Όμως αν δεν αποφασίσει να αλλάξει διάταξη, αν συνεχίσει στο 4-4-2 με Καρλίτος – Μακέντα στην ίδια ενδεκάδα, ο Παναθηναϊκός σταθερότητα σε απόδοση και αποτελέσματα δεν θα βρει. Θα συνεχίσει να είναι «ασανσέρ». Να είναι πιο αποτελεσματικός σε «ανοιχτά» ματς (ΟΦΗ, Λαμία) και να δυσκολεύεται αφάνταστα σε κλειστές άμυνες και με ισοδύναμους ή και κατώτερους αντιπάλους που παίζουν κλειστά. Ο Ατρόμητος, επί παραδείγματι, είναι μια «ισοδύναμη» του εφετινού Παναθηναϊκού ομάδα. Κι ας έχει 2 ½ φορές μικρότερο μπάτζετ από τους Πράσινους!
Αν, λοιπόν, δεδομένης και της ολικής επιστροφής του «Βίγια» μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός δεν κάνει το βήμα προς το 3-5-2 (το φωνάζουμε από την αρχή της σεζόν!) ή έστω σε 4-2-3-1, τις ισορροπίες του δεν πρόκειται να τις βρει. Τα τρία ντέρμπι (όλα εκτός έδρας) με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ «προσφέρονται» γι’ αυτές τις δύο διατάξεις και τον «απεγκλωβισμό» από το 4-4-2 με Μακέντα – Καρλίτος, ώστε και να στηριχθούν περισσότερο οι Μαουρίσιο – Κουρμπέλης στη μεσαία γραμμή και να πάρει περισσότερες συνεργασίες από τις πτέρυγές του. Η’, αν το επιθυμεί ο Μπόλονι, να στηριχθεί και στην καλή τριάδα των στόπερ που διαθέτει (Σένκεφελντ, Πούγγουρας – Βέλεθ).
Η ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ – ΤΕΣΤ ΣΤΑ ΝΤΕΡΜΠΙ
Παρεμπιπτόντως, όταν μια ομάδα κάνει τέσσερις τελικές προσπάθειες εναντίον του Απόλλωνα και μόνο τρεις φάσεις με τον Ατρόμητο, όταν έχει τον επί διετία πρώτο σκόρερ του εκτός κλίματος και μακριά από την περιοχή τον εφετινό πρώτο σκόρερ του, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ευθύνες των αμυντικών ή για μεγάλα προβλήματα στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Ο Σάντσες είναι πάρα πολύ ανεβασμένος πια, ο Ζαγαρίτης χθες «διέγραψε» τον Μανούσο από το ματς, οι Κουρμπέλης – Μαουρίσιο είχαν ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο, οι στόπερ απέφυγαν τα σφάλματα. Ο Ατρόμητος σε ροή αγώνα έχτισε δύο καλές συνεργασίες, πέτυχε ένα γκολ και έφυγε καθαρά θριαμβευτής από το ΟΑΚΑ.
Ενα είναι το κυρίαρχο πρόβλημα του Παναθηναϊκού από το 4-3-3 του Πογιάτος μέχρι και το 4-4-2 του Μπόλονι: η δημιουργία και η τελική φάση. Όχι η αμυντική του λειτουργία. Περισσότερα θα φανούν στην τελική πεντάδα του πρώτου γύρου, με τρία ντέρμπι, ΠΑΣ Γιάννινα και Παναιτωλικό. Οι Πράσινοι συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να μάχονται για μια θέση στα play offs. Αν σταδιακά κατορθώσουν να προσθέσουν θετικά στοιχεία στο παιχνίδι τους, θα την προλάβουν την πρώτη εξάδα και θα δώσουν μάχη για την τέταρτη θέση στα play offs. Όμως πλέον δεν εξαρτάται από τους ίδιους το «ευρωπαϊκό» εισιτήριο. Εξαρτάται από τον Αρη. Διότι είναι η πιο σταθερή ομάδα από όλες όσες το διεκδικούν, παρότι έχει περάσει από μεγάλες τρικυμίες στους πρώτους τρεις μήνες της σεζόν…
Πηγή: Gazzetta