Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Κεφαλογιάννη

Με τον Λουτσέσκου στον πάγκο του ΠΑΟΚ, στην πρώτη, θριαμβευτική του θητεία, υπήρχαν ορισμένες σταθερές. Σοβαρότητα, καλή αμυντική οργάνωση, ισορροπία και κυρίως η απαράμιλλη ικανότητα της ομάδας να παίρνει το αποτέλεσμα που ήθελε, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Στην δεύτερη θητεία του Ρουμάνου και προς το παρόν, ουδεμία από τις συγκεκριμένες σταθερές έχει εμφανιστεί. Κι αν είχαν εμφανιστεί, πήγαν περίπατο μετά από το σοκαριστικό 4-4 της Κυριακής.

Ο ΠΑΟΚ σίγουρα δεν έχει ισορροπία, καθώς ενώ άρχισε να παράγει φάσεις και να σκοράρει με ευχέρεια, ταυτόχρονα τρώει πίσω πολλές ευκαιρίες σε κάθε ματς. Άρα, προφανώς δεν έχει ούτε καλή αμυντική οργάνωση. Σοβαρός ήταν αρκετά μέχρι πρότινος, αλλά όταν το 4-1 γίνεται 4-4 μέσα σε ένα ημίχρονο, κάθε σχετική συζήτηση αποτελεί ανέκδοτο.

Σαν ανέκδοτο θα ακουστεί σήμερα και κάθε συζήτηση περί ικανότητας στο αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ γύρισε ένα παιχνίδι από 0-1 σε 4-1 και έμοιαζε βέβαιο ότι θα πήγαινε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ως μόνος πρώτος. Τελικά θα πάει δεύτερος με τον κίνδυνο να δει τους «Ερυθρολεύκους» να τον αφήνουν πίσω τέσσερις βαθμούς, πριν καν βγει ο Οκτώβριος.

Αν δεν έχει σταθερές λοιπόν, τι ακριβώς έχει ο ΠΑΟΚ; Την μεταφυσική πεποίθηση ότι ο Λουτσέσκου μπορεί να μετατρέψει το νερό σε κρασί; Ότι τα χτυπητά κενά στο ρόστερ και η έλλειψη ποιότητας σε συγκεκριμένες θέσεις θα καλυφθούν με μαγικό τρόπο, χάρη στη δουλειά και τη …ζακέτα του Ρουμάνου;

Εντάξει, έχουν πλάκα αυτά, όμως με μάγια και γούρια δεν πας μακριά. Φτιάχνουν ωραία άρθρα και διασκεδαστικούς τίτλους, αλλά δεν είναι ποδόσφαιρο.

Όσο κι αν το θέλει, όσο κι αν προσπαθεί ο Ρουμάνος, ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν. Ο Πασχαλάκης δεν εμπνέει σιγουριά – μπορεί να είναι MVP σε ένα παιχνίδι και να παρακολουθεί την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα τέσσερις φορές στο επόμενο. Δεν πρόκειται αποκλειστικά για θέμα ψυχολογίας. Πρόκειται εντέλει για θέμα ικανοτήτων.

Ο Βαρέλα και ο Βιεϊρίνια έχουν μεγαλώσει και έχουν χτυπηθεί από τραυματισμούς. Θα καλύψουν τις αδυναμίες τους με εξυπνάδα, εμπειρία, κλάση σε κάποια ματς, όμως σίγουρα θα τις βρουν μπροστά τους σε άλλα. Ο Τέιλορ είναι μέτριος, ο Σίντκλεϊ μοιάζει καλύτερος μα όχι τοπ – κλας, ο Ροντρίγκο είναι Ροντρίγκο.

Κοινώς, ο ΠΑΟΚ έχει ποιοτικό έλλειμα στα πλάγια μπακ, σε θέσεις δηλαδή εξαιρετικά σημαντικές για το ποδόσφαιρο του Λουτσέσκου (στην χρονιά του νταμπλ ο Αντρέ ήταν MVP ως αριστερός μπακ και ο Λέο Μάτος εκ των κορυφαίων σε απόδοση, ως δεξί).

Ο ΠΑΟΚ έχει αθλητικό έλλειμα στη μεσαία γραμμή, όπου του λείπει η ταχύτητα και η ένταση. Όσο κι αν το κρύψει με ομαδική δουλειά, θα είναι πάντα εκεί για να του δημιουργεί προβλήματα (παρότι κόντρα στον Βόλο τα γκολ δεν τα έφαγε στο transition, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει θέματα στις γρήγορες μεταβάσεις των φιλοξενουμένων, ειδικά στο πρώτο μέρος).

Αν ο Ραζβάν δεν είχε βγάλει λαγό από τον καπέλο, με τον αναγεννημένο «Μπίσε», ο ΠΑΟΚ μάλλον θα είχε πρόβλημα και μεσοεπιθετικά. Προς το παρόν δεν έχει – και δημιουργεί και σκοράρει. Μένει να δούμε αν θα αντέξει σε αυτό το υψηλό επίπεδο ο αρτίστας του «Δικεφάλου».

Είναι κρίσιμο τα παραπάνω να ειπωθούν και να γραφτούν ξανά. Όχι για να απαξιώσουν τους παίκτες του ΠΑΟΚ. Μα επειδή ο ρεαλισμός είναι ο καλύτερος σύμβουλος.

Μέχρι σήμερα, οι «Ασπρόμαυροι» είχαν να αντιπαραθέσουν στα δεδομένα προβλήματά τους αυτοπεποίθηση. Αυτή τους έδινε αποτελέσματα και χρόνο. Οι ποδοσφαιριστές ήξεραν ότι με τον Λουτσέσκου στο πλευρό τους, ακόμα και όταν στραβώνουν τα πράγματα, στο τέλος πάντα έρχονται στα μέτρα τους.

Αυτή ακριβώς η αυτοπεποίθηση κλονίστηκε στο 0-1 με τον ΠΑΣ στην πρεμιέρα. Εντός έδρας ήττα τέτοιου είδους με Ραζβάν στον πάγκο, οι παλιοί παίκτες του δεν είχαν ζήσει ξανά. Την έζησαν και αργά αλλά σταθερά την ξεπέρασαν. Και έχτισαν ξανά αυτοπεποίθηση, για να γκρεμιστεί εκ νέου, πάλι στην Τούμπα. Ο τρόπος που ήρθε αυτό το 4-4 σίγουρα βάζει αμφιβολίες, δεύτερες σκέψεις, εκνευρισμό στο μυαλό των παικτών. Ίσως και του Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος ζει πράγματα που δεν είχε ξαναζήσει στη Θεσσαλονίκη.

Θα μου πείτε ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Κοπεγχάγη και Ολυμπιακός. Παιχνίδια δύσκολα μεν, ιδανικά για να βγάλεις αντίδραση δε. Τα μεγάλα παιδιά της ομάδας συνήθως στα ζόρικα ανταποκρίνονται καλά.

Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε ειλικρινά , τότε πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα: Ο φετινός ΠΑΟΚ χωρίς τον Λουτσέσκου θα είχε ελάχιστες έως καθόλου πιθανότητες για τίτλο. Με τον Λουτσέσκου έχει κάποιες, αρκεί να μείνει κοντά μέχρι τον Ιανουάριο και να ενισχυθεί μετά.

Άρα ο στόχος είναι η επόμενη εβδομάδα και μετά η επόμενη και μετά η επόμενη, μέχρι να φτάσει ο Ιανουάριος. Μέχρι εκεί αντέχει αυτό το ρόστερ, αν αντέξει.

Στη συνέχεια πρέπει να καταφθάσει το ιππικό. Ειδάλλως ούτε η ζακέτα, ούτε το σκουφί θα αρκούν για να σωθεί η χρονιά.

Πηγή: sdna.gr