Επιλογή Σελίδας

Του Αντώνη Καρπετόπουλου

Αργά αλλά σταθερά μπήκαμε στην εποχή του «μεταγραφικού παζαριού» – την εποχή δηλαδή που οι ελληνικές ομάδες αποκτούν μόνο παικταράδες που θα κάνουν την διαφορά κτλ. Πάντα αυτό τον καιρό συνιστώ σε όλους όσους κάνουν τον κόπο να με διαβάζουν να κρατάνε μικρό καλάθι, να είναι δύσπιστοι απέναντι σε ό,τι ακούνε, να περιμένουν να αρχίσει η χρονιά (κι όχι τα φιλικά ματς) και να περιμένουν κιόλας για να βγάλουν συμπεράσματα για τους παίκτες που θα ρθουν. Αλλά αντίθετα από τα άλλα χρόνια που δεν κρύβω πως βαριέμαι όλο αυτό το πανηγύρι των υπερβολών που αποκαλούμε «μεταγραφικό παζάρι» φέτος το περιμένω κι εγώ να ανάψει για τα καλά. Για ένα απλό λόγο: γιατί οι ομάδες που τερμάτισαν στις πέντε πρώτες θέσεις της περσινής βαθμολογίας του πρωταθλήματος κι αγωνίζονται όλες στην Ευρώπη, έχουν σημαντικές ανάγκες. Δεν χρειάζονται απλά να ζεστάνουν καλοκαιριάτικα τον κόσμο τους, αλλά να δυναμώσουν. Κι όσες δίνουν και ευρωπαϊκούς προκριματικούς να το κάνουν και νωρίς. Δεν είναι θεωρία: προσέξτε να δείτε τι γίνεται.

Προσθήκη ποιότητας αλλά μεγάλης

Ο νταμπλούχος Ολυμπιακός μοιάζει αυτή τη στιγμή να έχει τα πιο λίγα προβλήματα από όλους. Όχι μόνο γιατί κέρδισε το νταμπλ, αλλά και γιατί στην διάρκεια της σεζόν είδε παίκτες του να εξελίσσονται και έκλεισε την χρονιά σαν να έχει πιο πολλούς παίκτες με τους οποίους αυτή την ξεκίνησε, πράγμα που δείχνει και πόσο καλά δούλεψε ο Μεντιλίμπαρ. Η περίπτωση των δυο μικρών (του Μουζακίτη και του Κωστούλα που έφυγε για την Μπράιτον) είναι ενδεικτικές περιπτώσεις όμως υπάρχουν κι άλλες ανάλογες. Ο Ντάνι Γκαρθία του πρώτου και του δεύτερου γύρου είναι δυο διαφορετικοί παίκτες. Ο Γιάρεμτσουκ του τέλους της σεζόν είναι ένας από τους καλύτερους φορ του πρωταθλήματος. Ο Πιρόλα είχε μια καταπληκτική εξέλιξη και ο Μπρούνο αποδείχτηκε τον Ιανουάριο μια χαρά προσθήκη. Αλλά ο Ολυμπιακός έχει παρόλα αυτά ανάγκες όχι για ένα αλλά για δυο σημαντικούς λόγους. Ο ένας λέγεται Τσάμπιονς λιγκ. Η εξασφάλιση μιας θέσης στο League Stage μεγαλώνει την δυσκολία της επόμενης σεζόν του συνολικά: δεν είναι θέμα αριθμού παιγνιδιών (δεν θα δώσει πιο πολλά από πέρυσι) αλλά θέμα προγράμματος. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την πιθανότητα να χρειαστεί να αντικαταστήσει τον Κάρμο, που ήταν δανεικός και πιθανότατα θα φύγει, τον Κωστούλα που πωλήθηκε, αλλά και τον ΕλΚαμπί που για δυο μήνες περίπου θα έχει υποχρεώσεις στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής το οποίο το Μαρόκο το φιλοξενεί και θέλει να το κατακτήσει. Υποχρεώσεις απόκτησης παικτών δημιουργούν και οι περιπτώσεις του Ορτα και του Πάλμα που δύσκολα θα μείνουν. Και η ανάγκη απόκτησης όχι ενός αλλά δύο εξτρέμ καθώς ούτε ο Μασούρας θα γυρίσει. Ο Ολυμπιακός αμέσως αμέσως θα χρειαστεί πάνω από πέντε παίκτες ικανούς να βρεθούν στην πρώτη ομάδα του: ένας στόπερ, ένας χαφ για την θέση του Γκαρθία που θα παραμείνει στο ρόλο του πολύτιμου αναπληρωματικού, δυο εξτρέμ και ένας ακόμα κυνηγός μου μοιάζουν απαραίτητοι.

Αναζητώντας παίκτες πρωταθλητές

Ο ΠΑΟ έχει μπροστά του προκριματικούς Τσάμπιονς λιγκ και πρέπει να κινηθεί νωρίς. Θεωρητικά η βασική του ενδεκάδα χρειάζεται μικρές ενισχύσεις καθώς για την ώρα είναι όλοι, πλην του Ουνάι, παρόντες: αν αύριο ο ΠΑΟ αγωνιζόταν ο Βιτόρια θα μπορούσε να παρατάξει τον Ντραγκόφσκι τερματοφύλακα, τους Βαγιανννίδη, Μπλαντένοβιτς, Ινγκασον, Γεντβάι, στην άμυνα τους Σιώπη, Μαξίμοβιτς, Μπακασέτα στην μεσαία γραμμή και τους Τζούρισιτς, Ιωαννίδη, Τετέ στην επίθεση – έχοντας στον πάγκο τους Σβιντέρσκι, Πελίστρι, Πάλμερ Μπράουν και τους νεοφερμένους Κυριακόπουλο και Τούμπα. Εδώ τα προβλήματα είναι δυο. Το πρώτο είναι η ανάγκη αντικατάστασης ή αγοράς του Ουνάι. Το δεύτερο είναι πως πίσω από αυτούς τους 15-16 παίκτες που ανέφερα υπάρχουν λίγοι κι ο ΠΑΟ πρέπει να γεμίσει. Αρκεί να γεμίσει το ρόστερ του για να γίνει πολύ καλύτερος; Δυσκολεύομαι να το πω. Ο ΠΑΟ πρέπει να αποκτήσει παίκτες που να μετατρέψουν κάποιους από τους εφετινούς βασικούς του σε αναπληρωματικούς και που θα ξέρουν και από πρωταθλητισμό και από πίεση: μόνο τότε θα δυναμώσει πραγματικά. Αλλιώς θα εμφανιστεί στο πρωτάθλημα με την ίδια ακριβώς περσινή ομάδα που ναι μεν τερμάτισε δεύτερη, πλην όμως δεν ενθουσίασε κιόλας. Και φυσικά στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ θα περιμένει να κάνουν την διαφορά παίκτες που πέρυσι γνώρισαν ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς (από τον Αγιαξ και την Φιορεντίνα πχ) μολονότι δημιούργησαν την βεβαιότητα ό,τι τα έδωσαν όλα.

Η ΑΕΚ που αρχίζει από την αρχή

Στην ΑΕΚ γίνονται φέτος το καλοκαίρι πολλά και διάφορα: άλλα κατανοητά (η διοικητικής της στελέχωση πχ) κι άλλα κομμάτι παράξενα, όπως το ότι έχουν αρχίσει οι μεταγραφές της πριν καν την ανακοίνωση του κόουτς που θα είναι ως γνωστόν ο Νίκολιτς. Ο Νίκολιτς χρειάζεται να κάνει τρία πράγματα με το καλημέρα. Πρώτον να αξιολογήσει σε χρόνο ρεκόρ το περσινό υλικό της ΑΕΚ: υπάρχουν παίκτες με βαλίτσες στο χέρι που δεν είναι καθόλου βέβαιο πως δεν θα απαιτήσει την παραμονή τους ο νέος προπονητής κι άλλοι που έχουν συμβόλαια. αλλά που μπορεί ο Σέρβος να μην τους θέλει. Δεύτερον ο Νίκολιτς πρέπει να δει τι παίκτες χρειάζεται ο ίδιος και δεν αναφέρομαι μόνο σε θέσεις: το ότι η ΑΕΚ χρειάζεται ένα αριστερό μπακ και ένα φορ πίσω ή μπροστά από τον Πιερό το βλέπουν όλοι. Τρίτον πρέπει να δούμε τι πιστεύει ο νέος προπονητής για την περίφημη λίστα Ριμπάλτα που έχει όλη κυκλοφορήσει ήδη. Αν του κάνουν οι παίκτες που ο Καταλανός έχει ξεχωρίσει δεν υπάρχει πρόβλημα και μένει να δούμε ποιους και πόσους θα πάρει η ΑΕΚ. Αν όχι, ίσως κι εκεί χρειαστούν αφαιρέσεις και προσθέσεις: όπως και να χει αυτό που περιμένουμε να προκύψει είναι μια νέα ΑΕΚ – η πρώτη του Μάριου Ηλιόπουλου. Που το μόνο βέβαιο για την ώρα είναι ότι στο τιμόνι της θα έχει το αντίθετο του οραματιστή Ματίας Αλμέιδα: έναν πραγματιστή που αγαπάει τα αποτελέσματα και είναι ένας παμπόνηρος Βαλκάνιος.

Άγιος χαμός στη Σαλονίκη

Και στην Θεσσαλονίκη θα υπάρχει λίγος άγιος χαμός φέτος το καλοκαίρι: τουλάχιστον αυτό περιμένω. Ο ΠΑΟΚ μοιάζει γεμάτος όπως ο Ολυμπιακός και με μια (σχεδόν) έτοιμη πρώτη ενδεκάδα όπως ο ΠΑΟ. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου έμεινε και σαφώς ξέρει τι ακριβώς του χρειάζεται, αλλά εδώ υπάρχουν δυο στοιχεία που κάνουν το μεταγραφικό του παζάρι πολύ ενδιαφέρον: το πρώτο είναι ότι υπάρχουν κάποιοι παίκτες που είναι πιθανό να φύγουν και θα πρέπει να αντικατασταθούν – υπάρχει ο Κοτάρσκι (ο ΠΑΟΚ έτρεξε ήδη να βρει εναλλακτικές), υπάρχουν ο Μιχαηλίδης και ο Μπάμπα που παρακολουθούνται και αρέσουν και φυσικά υπάρχει ο Κωνσταντέλιας από την παραμονή ή την πώληση του οποίου θα κριθούν πολλά. Ο ΠΑΟ χρειάζεται επίσης να αντικαταστήσει τους Λόβερν και Κόλεϊ, να βρει κάτι καλύτερο από τους Σβάπ και Οζντόεφ για βασικούς χαφ, να βρει κάποιο νεότερο για την θέση του Τάισον που να παίξει βασικός: ο πήχης είναι ψηλά. Όπως ψηλά είναι η απαίτηση του κόσμου για την δημιουργία μιας ομάδας που να κάνει σπουδαία πράγματα λόγω των γενεθλίων της: ο ΠΑΟΚ κλείνει κι αυτός του χρόνου τα εκατό του χρόνια και ο Ολυμπιακός δημιούργησε ένα εντυπωσιακό τρόπο εορτασμού της επετείου που στην Θεσσαλονίκη συζητιέται – η χρονιά πρέπει να συνδυαστεί με επιτυχίες.

Ο Αρης από την μεριά του δεν έχει τέτοια θέματα όμως έχει σημαντικές ανάγκες. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης ξέρει τι ακριβώς η ομάδα χρειάζεται και δεν ανήκει σε αυτούς που λένε «ναι σε όλα». Ο Αρης έχει ανάγκες σημαντικές (κυρίως στην μεσαία γραμμή, αλλά και στην θέση του φορ που υπάρχει μόνο ο Μορόν), και πρέπει να κάνει προσθήκες γρήγορα γιατί μπαίνει νωρίς στα προκριματικά του Conference League και θέλει να πάρει προκρίσεις. Είχε ξεκινήσει με ένα κάπως θολό σχέδιο ελληνοποίησης (είχε ακουστεί ότι μιλούσε με παίκτες όπως ο Γαλανόπουλος, ο Ζαγαρίτης, ο Διούδης κτλ) αλλά αυτό μοιάζει να μένει στην άκρη. Όπως και να χει χρειάζεται να κινηθεί γρήγορα κι αυτό κάνει την δουλειά όλων κομμάτι δύσκολη. Αλλά δεν βλέπω και πολλούς που θα έχουν ένα ήρεμο καλοκαίρι.

Ανακεφαλαιώνω. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από παίκτες ποιότητας γιατί ακολουθεί συμμετοχή στο Τσάμπιονς λιγκ. Ο ΠΑΟ πρέπει να γεμίσει το ρόστερ και να αποκτήσει και ένα – δυο παίκτες με προσωπικότητα και εμπειρίες πρωταθλητισμού. Η ΑΕΚ αρχίζει από την αρχή. Ο ΠΑΟΚ οφείλει να δυναμώσει αρκετά γιατί κουβαλάει υψηλές προσδοκίες. Κι ο Αρης να είναι έτοιμος σε χρόνο ρεκόρ.

Δεν θα πλήξουμε φέτος το καλοκαίρι – είναι βέβαιο. Και θα γράψω και για τους πέντε πράγματα πιο αναλυτικά προσεχώς.

Το be continued που λένε…

Πηγή: Gazzetta