Η σχέση τους έχει περάσει από πολλά στάδια. Η Αγγλία ήταν η… μητέρα του ποδοσφαίρου στη Νότια Αμερική. Ξεκίνησε από την Αργεντινή, όταν το 1867 δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Standard του Μπουένος Άιρες οι κανόνες ποδοσφαίρου της FA για τη βρετανική κοινότητα της πόλης, η οποία ήταν σε άνθηση. Μέχρι το ξεκίνημα της δεκαετίας του 1880, το ποδόσφαιρο ήταν το άθλημα που ξεχώριζε στις τάξεις των Βρετανών και μέσα από τα σχολεία τους, διαχύθηκε στην υπόλοιπη κοινωνία.
Το παιχνίδι άλλαξε, απέκτησε τη δική του ταυτότητα και η σχέση του με την Αγγλία πέρασε από πολλά στάδια. Στη Βραζιλία, έφτασε το 1894 και εξελίχθηκε στο δυνατότερο σύμβολο της ταυτότητας της χώρας. Ομοίως, στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής, το παιχνίδι των Άγγλων ρίζωσε και απέκτησε τον δικό του χαρακτήρα, ξεκίνησε να εξελίσσεται διαφορετικά από ό,τι στη χώρα καταγωγής του.
Η Αγγλία πέρασε αρκετές περιπέτειες με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, κυρίως με την Αργεντινή. Από το επεισοδιακό ματς του 1966 και άλλες εκρηκτικές αναμετρήσεις, στον πόλεμο των νήσων Μαλβινας, των περίφημων Φώκλαντ, αλλά και σε άλλες στιγμές που η πολιτική επισκίασε το ποδόσφαιρο. Όμως, αγάπησε αρκετούς από τους ποδοσφαιρικούς της εκπρόσωπους. Όχι μόνο από την Αργεντινή, αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες.
Για τους ποδοσφαιριστές αυτούς μιλάμε με τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ο οποίος μας έκανε την τιμή να πάρει μέρος στην κουβέντα! Οι λάτιν που ξεχώρισαν, η επιρροή τους στο παιχνίδι των ομάδων και του αγγλικού ποδοσφαίρου γενικότερα, εκείνοι που δεν είχαν την αναμενόμενη πορεία και φυσικά όσοι έγιναν… σύνθημα στα χείλη του κόσμου!
