Του Γιάννη Σερέτη
Ο,τι κι αν γίνει από εδώ και πέρα μέχρι τις διακοπές των Χριστουγέννων, αυτή την αγωνιστική, την έκτη της Stoiximan Superleague, θα τη θυμόμαστε… σταθερά κι αμείωτα. Διότι ήταν η αγωνιστική που κράτησε «ζωντανό» το πρωτάθλημα (τουλάχιστον) μέχρι τον Δεκέμβριο. Μέχρι και τη 15η αγωνιστική και τις χειμερινές μεταγραφές! Ας το σκεφτούμε λίγο τι συνέβαινε στη λήξη του α’ ημιχρόνου: ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός 0-1 (ματς για 0-2) και Κηφισιά – ΑΕΚ 2-1 (ματς για 4-1). Το τέλος το γνωρίζουμε όλοι. Και κάπως έτσι, το μεγάλο φαβορί βρέθηκε στην τρίτη θέση, κάτω από τους δύο Δικεφάλους.
Δεν νομίζω ότι θα μείνει για πολύ εκεί ο Ολυμπιακός. Ναι, ήταν, είναι και θα είναι το φαβορί για πολλούς λόγους. Ποιότητα ρόστερ, βάθος ρόστερ, πολύ καλός προπονητής, ομάδα με ταυτότητα και συνέχεια. Ομάδα με μέταλλο, χαρακτήρα και εγωισμό. Ομως αυτό το δεύτερο ημίχρονο εναντίον του ΠΑΟΚ έδειξε ότι δεν είναι άτρωτος. Οτι ποιοτικά οι αμυντικοί του πλην Πιρόλα δεν είναι επιπέδου Champions League (καλά, αυτό το ξέραμε). Οτι οι μέσοι του, οι εξτρέμ και οι σούπερ σέντερ φορ του δεν θα παίρνουν παραμάζωμα τους πάντες. Οτι η φθορά του Champions League δεν είναι μόνο σωματική.
Πώς θα πείσεις τον παίκτη ότι δεν θα το πάρει… κάπως το πρωτάθλημα;
Αυτό είναι και το πιο δύσκολο για τον Μεντιλίμπαρ: πώς θα πείσει κάθε παίκτη ότι το πρωτάθλημα δεν θα το πάρουμε 100%… κάπως. Οτι δεν το έχουμε στο τσεπάκι μας επειδή (όντως) η ποιοτική διαφορά αυτή την περίοδο με τους τρεις ανταγωνιστές είναι μεγάλη. Οτι το πρωτάθλημα δεν κρίνεται μόνο στα play offs, όταν το Τσάμπιονς Λιγκ θα έχει τελειώσει για τον Ολυμπιακό. Οτι το πρωτάθλημα θέλει κι αυτό μάχη σε κάθε αγώνα! Μάχη με τον Αστέρα, μάχη με τον Λεβαδειακό, μάχη με το Βόλο, μάχη με τους πάντες…
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει σ’ αυτό το πεδίο ο Βάσκος. Είναι η δική του μάχη με το μυαλό κάθε παίκτη. Με τη νοοτροπία κάθε παίκτη. Ο πρώτος και βασικός αντίπαλος του Ολυμπιακού εφέτος είναι ο εαυτός του. Η διαχείριση του μυαλού και του σώματος, οι επιλογές του κόουτς, οι αποφάσεις στις «στραβές». Οι «άλλοι», οι ανταγωνιστές, το ξέρουν καλά ότι μειονεκτούν. Γι’ αυτό και ουδείς μιλά για τίτλους και πρωταθλήματα. Χαμηλά την έχουν την μπάλα από την αρχή της σεζόν και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Αυτοί είναι συνειδητοποιημένοι – είτε χάνουν, είτε νικούν – ότι δίνουν μάχη απέναντι σε έναν ανώτερο αντίπαλο. Και μετά από τη χθεσινή πρώτη ήττα του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, έχουν δικαίωμα στην ελπίδα. Να το πάνε μέχρι… όπου φτάσει. Να είναι από πάνω, να είναι μαζί, να είναι κοντά. Και τον Ιανουάριο να δουν τι μπορούν να κάνουν για να διορθώσουν τα μεγάλα τους προβλήματα και να συνεχίσουν τη μάχη μέχρι τον Μάιο.
Οι ανταγωνιστές είναι συνειδητοποιημένοι για τη μάχη εναντίον ανώτερου
Αν ο Ολυμπιακός είχε περάσει νικηφόρα από την Τούμπα, το πρωτάθλημα θα είχε τελειώσει. Οχι στη βαθμολογία, αλίμονο! Στο μυαλό των περισσότερων από εμάς. Τώρα, ειδικά μετά και από την εικόνα του νταμπλούχου στο β΄ ημίχρονο, η οποία παρέπεμπε σε (παρολίγον) τριάρα, η κούρσα έμεινε ανοιχτή. Με καθαρό φαβορί. Με καθαρά αουτσάιντερ. Αλλά θυμηθείτε πώς στέφθηκε πρωταθλήτρια η ΑΕΚ πρν από τρία χρόνια και ο ΠΑΟΚ πρόπερσι! Ναι, στην εποχή μας, υπάρχουν πια και οι ανατροπές. Και σε κάθε περίπτωση, το ταξίδι αξίζει τον κόπο! ΑΕΚ 16, ΠΑΟΚ 14, Ολυμπιακός 13 και συνεχίζουμε. Ισως να μην το ξαναδούμε αυτό το στιγμιότυπο κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά η ήττα στην Τούμπα από μια ομάδα με χίλια – μύρια ποδοσφαιρικά και εξω-αγωνιστικά προβλήματα μάλλον θα ταρακουνήσει τον πρωταθλητή. Αν δεν τον ταρακουνήσει, θα το κάνει… ντέρμπι το πρωτάθλημα!
Y.Γ. Εχει δίκιο η ΑΕΚ για τη διαιτησία στο ματς με την Κηφισιά. Οχι όμως για τις πλέον «προβεβλημένες» φάσεις. Το πέναλτι του Στρακόσα στον Τεττέη είναι… πέναλτι. Δεν αγγίζει μπάλα και τον εμποδίζει στο άλμα του, αφού είναι ολόκληρος… από πάνω του. Απλό. Η κίτρινη στον Βίντα στο σλάλομ του Τεττέη είναι βάσει κανονισμού κίτρινη κάρτα για επικίνδυνο παίξιμο κι ας μην τον κλάδεψε, επειδή δεν πρόλαβε… ούτε τάκλιν να του κάνει! Ομως, από την άλλη πλευρά, έπρεπε να δοθεί χέρι – πέναλτι στο 46′ υπέρ της Ενωσης και να καταλογιστεί επιθετικό φάουλ του Τεττέη στον Ρέλβας πριν από την αποβολή του, διότι ο επιθετικός της Κηφισιάς του τραβάει το χέρι, χάνει την ισορροπία του, τον γκρεμίζει και… κόκκινη. Οσο για τη φάση Πιερό – Ξενόπουλου; Δύσκολη! Ας περιμένουμε και τον μεσιέ Λανουά. Αν, βεβαίως, τη συμπεριλάβει σ΄αυτές από τις οποίες πρέπει όλοι να μαθαίνουμε! Σε κάθε περίπτωση η νίκη της ΑΕΚ είναι τεράστια διότι σημασία δεν έχει τι λένε τα media, αλλά πώς αισθάνονταν οι παίκτες. Και οι παίκτες αισθάνονταν από το α’ ημίχρονο ότι αγωνίζονταν εναντίον δώδεκα.
Υ.Γ.1: Η κλήση του Παύλου Παντελίδη στην εθνική Ελλάδας αντί του Καρέτσα είναι πολυσήμαντη! Οχι επειδή ανήκει σε ομάδα επιπέδου Κηφισιάς. Αλλά διότι αποδεικνύει ότι ο Ιβάν και οι συνεργάτες του έχουν ανοιχτά μάτια, αυτιά και μυαλό. Το ίδιο θα ίσχυε κι αν καλούσε (αντί του Παντελίδη) τον Δημήτρη Εμμανουηλίδη του Αστέρα Aktor που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα από την ομάδα του, έχει κάνει άνω – κάτω δις τον Ολυμπιακό εφέτος και έχει βελτιωθεί θεαματικά σωματοδομικά. Η κλήση του Παντελίδη δίνει ελπίδα! Στον κάθε «Βήχο», «Τσάπρα», «Αποστολάκη», «Λιάγκα», «Θεοδοσουλάκη», «Μουντέ» και «Καραμάνη». Ασφαλώς και στον Ανδρέα Τεττέη, ανεξάρτητα από το πόσους φοβερούς φορ έχουμε. Διότοι φορ με τα δικά του χαρακτηριστικά… γενικώς δεν υπάρχουν.
Πηγή: Gazzetta
