Του Χρήστου Σωτηρακόπουλου
Στην Ελλάδα είχαμε κατά καιρούς πρωταθλητές και πρωταθλήτριες στον στίβο που κατάφεραν να γίνουν ανταγωνιστικοί και ανταγωνιστικές για ένα διάστημα και σε διεθνές επίπεδο. Για να μείνουμε μόνο σε αντρικό επίπεδο για να μην ανοίξουμε την κουβέντα, μερικοί πήραν χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, κάποιοι πήραν χρυσά μετάλλια σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ή και σε πανευρωπαϊκούς, κάποιοι έκαναν εξαιρετικές επιδόσεις ακόμα και πανευρωπαϊκά ή παγκόσμια ρεκόρ!
Ωστόσο η μεγάλη ιδιαιτερότητα σχετικά με τον Μίλτο Τεντόγλου έχει να κάνει με αυτή την απίστευτη σταθερότητα και διάρκεια σε μεγάλους αγώνες, κάνοντας τεράστια άλματα με μεγάλη ευκολία και κυρίως κερδίζοντας στο τελευταίο εκεί που έχουμε συνηθίσει να λέμε στα ομαδικά αθλήματα «η μπάλα καίει»!
Διάβασα σε ένα άλλο θέμα που έφτιαξαν οι συνάδελφοι πως έγινε μόλις ο 5ος αθλητής στίβου στην ιστορία με χρυσά μετάλλια σε ανοιχτό και κλειστό σε Πανευρωπαϊκό, Παγκόσμιο και Ολυμπιακούς Αγωνες! Το διαβάζεις και μετά αφού σταματήσεις για λίγο για να το συνειδητοποιήσεις, το διαβάζεις ξανά για να πας βήμα βήμα προς την απόλυτη κατανόηση πως δεν διαβάζεις για κάποιον ξένο αθλητή αλλά για ένα δικό μας παιδί. Και μετά πηγαίνεις και στη λίστα για να δεις αυτό το κλειστό κλαμπ ποιους άλλους περιλαμβάνει και τότε αντιλαμβάνεσαι ακόμα περισσότερο πως ο Μίλτος Τεντόγλου έχει περάσει οριστικά και αμετάκλητα στο πάνθεον των μεγαλύτερων αθλητών όλων των εποχών!
Το σετ αυτό των μεταλλίων, σε ανοιχτό και σε κλειστό στίβο, το έχει πετύχει πρώτη μια τεράστια Γερμανίδα αθλήτρια, η Χάικε Ντρέσλερ που το ολοκλήρωσε στους Ολυμπιακούς του 1992 και ακολούθησε ο Σουηδός Κρίστιαν Όλσον στο άλμα τριπλούν που συμπλήρωσε το σετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 2004. Φυσικά σε μία τέτοια λίστα δε μπορούσε να λείπει η μεγάλη κυρία στο άλμα επί κοντώ, η Ισιμπάγιεβα που το ολοκλήρωσε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2006 ενώ ο Αρμάντ Ντουπλάντις με τις επιδόσεις του στο άλμα επί κοντώ τα κατάφερε όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο του 2022. Και ήρθε τώρα ο Μίλτος για να το κάνει κι αυτός και να περάσει σε αυτή την πάρα πολύ ιδιαίτερη λίστα. Είναι σίγουρο πως μπορεί κάποια στιγμή να κάνει και ένα απίστευτο άλμα περνώντας ακόμα και το παγκόσμιο ρεκόρ που κρατάει από το Τόκιο το 1991 και για να αντιληφθούμε πόσο μεγάλο ρεκόρ ήταν τότε εκείνο του Πάουελ πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω στον Μπομπ Μπήμον και το εξωπραγματικό 8.90 για την εποχή που έγινε στο Μεξικό το 1968.
Πολλές φορές άμα ρωτήσεις έναν αθλητή στίβου θα σου πει ότι προτιμάει (και λογικό είναι) ένα μετάλλιο σε μεγάλο αγώνα από ένα παγκόσμιο ρεκόρ γιατί τα ρεκόρ είναι για να πέφτουν! Τα μετάλλια μένουν πάντα και είναι εκεί κρεμασμένα στον τοίχο για να τα βλέπει αυτός που πέτυχε τον σημαντικό στόχο. Ο Τεντόγλου δεν έχει μόνο ένα έχει πολλά! Αλλά συνεχίζει ακάθεκτος, με τον επόμενο στόχο φυσικά να είναι το Παρίσι το 2024.
Μία μεγάλη υπόκλιση σ έναν μεγάλο αθλητή που δείχνει πως παραμένει και ένα απόλυτα ισορροπημένο παιδί!
Πηγή: Bnsports
