Του Θάνου Σαρρή
Τότε τον λέγαμε Πιζάρο. Δεν είχαμε ακόμα γνώσεις ισπανικών, δεν ήταν εύκολο να ξέρεις χωρίς να έχεις διδαχθεί τη γλώσσα ότι πέραν της Βραζιλίας, σε όλες της χώρες της Νοτίου Αμερικής δεν υπάρχει «ζ». To μικρόβιο της αναζήτησης ποδοσφαιριστών είχε μπει στις ζωές μας μέσω του Champions League και του θρυλικού Championship Manager 3. Όλες οι μετέπειτα εκδόσεις του διαχρονικού παιχνιδιού βοηθούσαν τους μικρότερους σε ηλικία να καταλάβουν πράγματα για παίκτες που στη συνέχεια έγραψαν ιστορία. Και ο Κλαούντιο ήταν μέσα σε αυτούς.
Τα 38 γκολ του σε δύο σεζόν στην Bundesliga τον έκαναν πολύ γρήγορα γνωστό στην Ευρώπη, ακόμα και για τα παιδιά που πήγαιναν σχολείο. Ήταν πολύ συμπαθής τότε η Βέρντερ, παρότι ακόμα δεν έβγαινε Champions League. Ύστερα ήρθε εκείνη η εξαετία στην Μπάγερν Μονάχου. Ο Πισάρο αποφάσισε να συνεχίσει στην Γερμανία και να εκτεθεί για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα στο υψηλότερο επίπεδο. Στην μετά Έλμπερ-Γιάνκερ εποχή των Βαυαρών, ο Περουβιανός έδινε έναν διαφορετικό τόνο στην ομάδα του Μονάχου. Περισσότερο αλέγκρο, με διαφορετικό αγωνιστικό και προσωπικό στιλ. Περισσότερη συμπάθεια.
Οι δύο πρώτες ομάδες του στην Ευρώπη καθόρισαν απολύτως την καριέρα του, η οποία περιστρεφόταν στη συνέχεια τριγύρω τους. Γύρισε άλλες τρεις φορές στη Βρέμη κι άλλη μία στο Μόναχο. Σκεφτείτε το λίγο. Ξεκίνησε το 1999 στην Ευρώπη και έφτασε στο 2019 να γράφει ιστορία, όντας ο γηραιότερος σκόρερ στην ιστορία του γερμανικού πρωταθλήματος, Έχει πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ κάθε σεζόν που έχει παίξει, όντας ο πρώτος μη Γερμανός σκόρερ της Bundesliga με 195 γκολ σε 463 ματς στην μεγάλη κατηγορία.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς τους 30-35άρηδες; Ο Πισάρο ήταν εκεί όταν πηγαίναμε σχολείο, όταν σπουδάσαμε, όταν ξεκινήσαμε δουλειά, όταν πήγαμε στρατό όταν παντρευτήκαμε, όταν κάναμε παιδί, όταν άρχισαν να ασπρίζουν τα μαλλιά μας. Όταν πήρες το πρώτο σου κινητό, όταν άλλαξες τις δραχμές με ευρώ, όταν έκανες το πρώτο σου ταξίδι στο εξωτερικό, όταν συγκατοίκησες πρώτη φορά με την καψούρα σου. Όταν ο Ζιντάν έπαιρνε τη Χρυσή Μπάλα και ο Βραζιλιάνος έσκιζε ακόμα τα αντίπαλα δίχτυα.
Παίχτες που σου φέρνουν στο μυαλό άλλες εποχές, έχουν παίξει μαζί του αντίπαλοι ή συμπαίκτες. Ο Μπάλακ, ο Σεφτσένκο, ο Ανελκά, o Καν, ο Σφόρτσα, ο Έφενμπεργκ. Πόσο μακρινές φαντάζουν οι στιγμές που φορούσαν ακόμα εξάταπα; Κι όμως, ο Πισάρο είναι ο συνδετικός κρίκος τους με παίκτες όπως ο Πούλισιτς και ο Αλφόνσο Πέρες, που τότε ήταν αγέννητοι ή νεογέννητοι. Είδε τον Φίλιπ Λαμ να παλεύει για να μπει στην πρώτη ομάδα και για ένα πόστο στη διοίκηση, έπειτα από μια ολόκληρη ποδοσφαιρική ζωή στην Μπάγερν.
Ο Κόβατς ήταν συμπαίκτης του στη βαυαρική ομάδα και φέτος έγινε προπονητής της. Τον καιρό που φορούσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Βέρντερ Βρέμης, ο οραματιστής τεχνικός της Χόφενχαϊμ Γιούλιαν Νάγκελσμαν ήταν μόλις 12 χρονών. Μάλλον τότε ξεκινούσε να ρουφά κι εκείνος ποδοσφαιρικές στιγμές, βλέποντας έναν Περουβιανό να εκτοξεύει τις μετοχές του στην Bundesliga. Ανεξαρτήτως με το πώς χωρίζεις τις ποδοσφαιρικές σου αναμνήσεις, ο Πισάρο είναι μέσα σε όλες. Και μάλλον είναι ο μοναδικός. Τον βλέπεις να αγωνίζεται σήμερα και οι μνήμες με τα συναισθήματα κατακλύζουν το μυαλό. Μπλέκεται το σήμερα με το χθες, το ρομαντικό με το ρεαλιστικό, το ερασιτεχνικό με το επαγγελματικό. Συστήματα, τακτικές, ομάδες-πυροτεχνήματα και άλλες, που έγιναν διαχρονικές. Το ποδόσφαιρο εξελίχθηκε πολύ όλα αυτά τα χρόνια και ένα παιδί από τα προάστια της Λίμα έζησε στο χορτάρι όλες τις φάσεις του. Θαρρείς και κινούταν παράλληλα με αυτό, μια σταθερά σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Έχουμε την τύχη να παρακολουθούμε τις τελευταίες παραστάσεις του Κλαούντιο στο Παγκόσμιο Ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 40 ετών και 13 ημερών χαρίζει ακόμα βαθμούς στις καθυστερήσεις και ετοιμάζεται να γράψει τις τελευταίες σελίδες στο ποδοσφαιρικό του βιβλίο, που έχει γκολ σε κάθε ημερολογιακή χρονιά από το 1999. Χωρίς σταματημό! Αν αυτό δεν είναι φαινόμενο, τότε τι είναι;
