Η ήττα με την Τσέλιε, στην οποία είχαν φανερωθεί τα τεράστια προβλήματα της ΑΕΚ στη μεσαία και στην αμυντική γραμμή της, είχε περάσει στα «ψιλά». Μετά τη νίκη επί της Κηφισιάς, η Ενωση προτίμησε να εστιάσει στις φάσεις στις οποίες είχε αδικηθεί. Και σωστά έκανε από την πλευρά της. Η ομάδα όμως; Ο Νίκολιτς προφανώς αισθάνθηκε τόσο ανασφαλής μετά το πάρτι του Τετέι και του Πόμπο που παρέταξε σήμερα την ομάδα του για να παίξει συντηρητικά και να ψάξει τις «στιγμές» της, είτε σε κόντρα επίθεση, είτε με ατομικές εμπνεύσεις, είτε από στατικές φάσεις. Θα μπορούσε να προηγηθεί. Δεν τα κατάφερε. Και το τελικό 0-2 από τον ΠΑΟΚ είναι πολύ κολακευτικό, δεδομένου ότι στο διάστημα της κατάρρευσής της εύκολα θα μπορούσε να είχε γράψει το ταμπλό τεσσάρα!
Η χρησιμοποίηση του Μουκουντί, του οποίου την εκγύμναση και προετοιμασία κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ουδείς γνωρίζει, καταδεικνύει την έλλειψη επιλογών για το κέντρο της άμυνας, δεδομένης και της έλλειψης του τιμωρημένου Ρέλβας. Η Ενωση δεν απέκτησε δύο στόπερ και θα το πληρώνει. Οπως θα πληρώνει το ότι δεν απέκτησε ακραίους μπακ καλύτερους από τους υπάρχοντες: γι’ αυτό και αγωνίστηκε σήμερα με Ρότα – Πήλιο. Για τη θέση του αμυντικού μέσου και τον Γκρούγιτς τα έχουμε πει στο παρελθόν, δεν χρειάζονται περισσότερα: πρέπει να ψάχνει η Ενωση για ενίσχυση τον Ιανουάριο. Το crash test δεν το πέρασε η Ενωση και τα ματς με την Αμπερντίν και τον Ολυμπιακό μπορεί να την «εκτροχιάσουν» από την πορεία που είχε έως σήμερα, αν δεν κάνει υπερβάσεις. Στο σώμα, στο μυαλό, στην τακτική, σε όλα.
Ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ευκαιρία για την οποία γράφαμε το πρωί. Αν ήταν πιο αποτελεσματικός θα είχε φύγει με πάρα πολύ μεγάλο σκορ. Πλήγωσε την ΑΕΚ στις αδυναμίες της, ανέδειξε τις αδυναμίες της ακόμα περισσότερο συγκριτικά με την Τσέλιε και την Κηφισιά που θα μπορούσε στο Περιστέρι να είχε βάλει τέσσερα γκολ στο πρώτο μέρος. Ομως και ο ΠΑΟΚ έχει μεγάλες αδυναμίες μεσοαμυντικά, οι οποίες έχουν φανερωθεί πολλάκις και παντοιοτρόπως εφέτος σε Ελλάδα και Ευρώπη! Αν υπάρχει, ωστόσο, κάτι το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σ’ αυτή την ομάδα επί Λουτσέσκου είναι ο χαρακτήρας της. Προφανώς, δεν αρκεί – χρειάζεται και η ποιότητα και η πληρότητα, την οποία ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει. Διαθέτει όμως, συγκεκριμένα ποδοσφαιρικά χαρίσματα (άμεσο ποδόσφαιρο, κλεψίματα, δυναμισμό) και δυο – τρεις παίκτες κλάσης, των οποίων το ταλέντο μεσοεπιθετικά μπορεί κατά περίπτωση να σμπαραλιάσει οποιαδήποτε ελληνική ομάδα αν εκείνη δεν είναι πνευματικά και σωματικά στο 100%.
Το έκανε με τον Ολυμπιακό σε 20 λεπτά, πήρε και δεύτερο σερί ντέρμπι (ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός δεν έχουν ούτε μία νίκη σε μεγάλο ματς!) και ιδού: μια ομάδα που αν έχανε από τον νταμπλούχο πριν από δύο εβδομάδες θα δυσκολευόταν πολύ να το «γυρίσει» (ίσως και να μην το «γύριζε» ποτέ, ειδικά αν απολυόταν ο Λουτσέσκου), είναι τώρα στην κορυφή, έχοντας και καλό πρόγραμμα στη συνέχεια!
Πολύ μακριά από τον ΠΑΟΚ και τη διεκδίκηση των κορυφαίων θέσεων, Αρης και Παναθηναϊκός έδειξαν σήμερα πόσο… μέτριες ομάδες είναι. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ήταν μια «νερόβραστη» εμφάνιση από αμφότερους, σε ματς με ελάχιστες καλές στιγμές και ελάχιστες καλές συνεργασίες. Ο Παναθηναϊκός που έχει παράπονα από τη διαιτησία για τη φάση Ροζ – Γερεμέγεφ ένα λεπτό πριν από την ισοφάριση του Τάσου Δώνη ασφαλώς δεν έχασε το ματς απ’ αυτή τη φάση. Αυτά – σε εποχή που η λέξη «Παράγκα» μοιάζει… προϊστορική – είναι μέσα στο παιχνίδι: σε κάποια ματς μπορεί να ευνοηθείς, σε κάποια να αδικηθείς.
Ο Παναθηναϊκός, δεδομένου του παντελώς άστοχου αρχικά 4-4-2 του Χιμένεθ και του 0-1 μόλις στο 3′ έχασε το ματς διότι επέλεξε να μην παίξει αυτό που μπορεί να παίξει στο α’ μέρος, όταν όλα ήταν ευνοϊκά για εκείνον! Αντί να «επενδύσει» σε μια σειρά παραγόντων που τον ευνοούσαν απόλυτα πια από τόσο νωρίς, «κάθισε» και περίμενε τον Αρη για να παίξει με αντεπιθέσεις. Η ατμόσφαιρα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ήταν παγωμένη, η διάταξη του Αρη (4-4-2 με «δεκάρι» τον Σίστο!) δεν ήταν καθόλου λειτουργική για τους γηπεδούχους, αλλά βούτυρο στο ψωμί του Τριφυλλιού, η αυτοπεποίθηση των παικτών του Παναθηναϊκού ήταν στα ύψη, αλλά οι Πράσινοι… περίμεναν. Και δεν δημιούργησαν άλλη φάση της προκοπής στο α’ μέρος! Λογικό ήταν να αντιδράσει με αλλαγές διάταξης και παικτών ο Αρης στο β’ ημίχρονο.
Και σαν το ποδόσφαιρο να ήθελε να τιμωρήσει το Τριφύλλι για την… άρνησή του, ήρθε μια ακόμα γκάφα του Ντραγκόφσκι και δυο τεράστιες ευκαιρίες Τετέ – Πάντοβιτς στις καθυστερήσεις για να λήξει το ματς 1-1 και να μείνει ο Παναθηναϊκός στην έβδομη θέση. Είμαι βέβαιος πως αν ρωτηθεί ένας οπαδός του ποια είναι η διαφορά από την κορυφή, δεν το γνωρίζει αν δεν ανατρέξει σε κάποια ιστοσελίδα. Λογικό. Εχουμε πει πολλάκις ότι ο εφετινός Παναθηναϊκός δεν μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Με την έλευση Μπενίτεθ και όλες τις αλλαγές μπορεί να το κάνει από του χρόνου…
Πηγή: Gazzetta
