Επιλογή Σελίδας

Του Πολύδωρου Παπαδόπουλου
Η συγκλονιστική διαδρομή ζωής και καριέρας του Στέφαν Μπαϊαράμ, ενός ποδοσφαιριστή που μεγάλωσε μέσα από φοβερές δυσκολίες και σήμερα αποτελεί περιζήτητο όνομα στη διεθνή αγορά.

Η Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα δοκιμάζεται απέναντι στην ΑΕΚ με φόντο την πρόκριση, σε έναν αγώνα που κουβαλά ένταση, ιστορία και υψηλές προσδοκίες. Ανάμεσα στα πρόσωπα που ξεχωρίζουν, ο Στέφαν Μπαϊαράμ ο Ρουμανός εξτρέμ για τον οποίο θα βρεθούν αρκετά μάτια στις εξέδρες της Νέας Φιλαδέλφειας.

Η ιστορία του 22χρονου διεθνή, για τον οποίο οι συμπατριώτες του λένε πως αποτελεί το next big thing, δεν ξεκινά σε γήπεδα, αποδυτήρια ή ακαδημίες. Ξεκινά σε ένα νοσοκομείο της Ρουμανίας, όπου ένα βρέφος έξι μηνών εγκαταλείφθηκε και οδηγήθηκε σε ορφανοτροφείο της Κραϊόβα. Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς υποσχέσεις, χωρίς καμία βεβαιότητα για το αύριο. Μια πράξη που για τους περισσότερους παραμένει ταμπού, κάτι που δεν λέγεται εύκολα, κάτι που κουβαλά σιωπή και κοινωνικό βάρος.

Μεγαλώνοντας, ο Μπαϊαράμ έμαθε νωρίς πως η εγκατάλειψη δεν είναι μόνο μια στιγμή, αλλά μια σκιά που ακολουθεί. Για χρόνια δεν μιλούσε γι’ αυτό. Όχι από ντροπή, αλλά από ανάγκη αξιοπρέπειας. «Δεν ήθελα να με κοιτάζει ο κόσμος με λύπηση. Δεν ήθελα να με βοηθήσει κανείς επειδή ήξερε την ιστορία μου», έχει εξομολογηθεί. Σε μια κοινωνία όπου η συμπόνια συχνά συγχέεται με τον οίκτο, εκείνος επέλεξε τη σιωπή.

Η υιοθεσία από τον άνθρωπο που έγινε ο πατέρας του του έδωσε οικογένεια, αλλά όχι αυτόματα απαντήσεις. Το ερώτημα «γιατί;» δεν φεύγει ποτέ εντελώς. «Όταν ήμουν μικρός, δεν καταλάβαινα. Μεγαλώνοντας, έμαθα να μη ρωτάω πια», έχει πει. Δεν χρησιμοποίησε ποτέ το παρελθόν του ως άλλοθι. «Δεν ήθελα προνόμια. Ήθελα να φτάσω μόνος μου εκεί που αξίζω».

Σήμερα μιλά ανοιχτά, όχι για να συγκινήσει, αλλά για να σπάσει ένα κοινωνικό ταμπού που αφορά χιλιάδες παιδιά. «Η εγκατάλειψη δεν σε καθορίζει αν δεν το επιτρέψεις», λέει. «Μπορεί να σε πονέσει, αλλά μπορεί και να σε δυναμώσει». Και ίσως αυτή να είναι η πιο σημαντική του νίκη: ότι μετέτρεψε τη σιωπή σε φωνή και το τραύμα σε δύναμη.

 

Τα πρώτα του χρόνια κύλησαν σε ένα περιβάλλον στο οποίο η οικογένεια και η μπάλα ήταν τα πάντα. Από πολύ μικρή ηλικία, ο Στέφαν έδειξε έντονη αγάπη για το ποδόσφαιρο. Όπως έχει αναφέρει ο θετός του πατέρας, το μόνο παιχνίδι που τον ενδιέφερε ήταν η μπάλα. Σε ηλικία μόλις πέντε ετών ξεκίνησε οργανωμένα το ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενος αρχικά σε τοπικές ακαδημίες της Κραϊόβα, συχνά απέναντι σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, χωρίς να φοβάται και χωρίς να υστερεί.

Σταδιακά, οι ικανότητές του άρχισαν να ξεχωρίζουν. Η τεχνική του κατάρτιση, η ταχύτητα και η ωριμότητα στο παιχνίδι του τράβηξαν την προσοχή των ανθρώπων της Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα, στην ακαδημία της οποίας εντάχθηκε και εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους νεαρούς παίκτες. Το 2014 βρέθηκε στην Κραϊόβα την ίδια χρονιά που η ανδρική ομάδα προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία, γεγονός που έδεσε ακόμη περισσότερο το όνομά του με τον σύλλογο της πόλης.

Το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα ήρθε στις αρχές της σεζόν και συνοδεύτηκε από εμφανίσεις που έδειχναν ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό. Παρά τις δύσκολες στιγμές και τις χαμένες ευκαιρίες, όπως εκείνη απέναντι στη FCSB, ο Μπαϊαράμ δεν λύγισε. Αντίθετα, επέστρεψε πιο δυνατός και πέτυχε καθοριστικές ενέργειες, με αποκορύφωμα το πρώτο του γκολ στη Liga 1, σε ηλικία 18 ετών, αφιερωμένο στον θετό του πατέρα.

Σήμερα, ο Στέφαν Μπαϊαράμ έχει εξελιχθεί σε βασικό στέλεχος της Κραϊόβα και διεθνή με την εθνική Ρουμανίας. Οι εμφανίσεις του έχουν κινήσει το ενδιαφέρον συλλόγων από την Ιταλία και την Ισπανία, με ομάδες όπως η Αταλάντα και η Βαλένθια να παρακολουθούν στενά την εξέλιξή του. Από ένα παιδί που δεν ήθελε τον οίκτο κανενός, έχει μετατραπεί σε σύμβολο επιμονής και απόδειξη ότι, ακόμη και από τις πιο δύσκολες αφετηρίες, μπορεί να γεννηθεί μια μεγάλη ποδοσφαιρική ιστορία.

Πηγή: Gazzetta