Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Η Γαλλία απέκλεισε την Πορτογαλία στα πέναλτι και στα ημιτελικά θα αντιμετωπίσει τους Ισπανούς. Είναι και γαλλία συνεπής στα προγνωστικά, αλλά πολύ κυνική: δεν σκοράρει (έχει όλα κι όλα τρία γκολ – δυο αυτογκόλ κι ένα πέναλτι), αλλά μετρά καθοριστικά περισσότερο ότι δεν δέχεται γκολ. Εχει δεχτεί ένα κι αυτό με πέναλτι. Το δεύτερο στοιχείο είναι σημαντικότερο από το πρώτο: μια ομάδα για να αποκλειστεί πρέπει να δεχτεί γκολ – οι Γάλλοι δεν δέχονται. Κι ως εκ τούτου μπορεί να κερδίσουν και στα πέναλτι όπως χθες. Κι ας μην αποκρούσει ο τερματοφύλακας τους Μενιάν κανένα από αυτά. Στα παράδοξα της Γαλλίας που συνεχίζει υπάρχει και αυτό.
Λίγο και από τους δυο
Στο Volksparkstadion του Αμβούργου έπρεπε να δούμε μια αναμέτρηση του ΕμΠαπέ με τον Ρονάλντο: είδαμε λίγο και από τους δυο. Η μάσκα όσο τα ματς περνούν δυσκολεύει τον ΕμΠαπέ κι αυτό θα παίξει ρόλο και στην συνέχεια του τουρνουά πιθανότατα. Αλλά και η μάσκα και ο τραυματισμός θα περάσουν: για τον Ρονάλντο δεν ισχύει το ίδιο. Το τελευταίο ματς του Κριστιάνο Ρονάλντο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ήταν ένα φινάλε άδοξο: δεν έκλαψε καν. Επίσης ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο στατικός και τόσο εκτός παιχνιδιού – τον είδαμε μόνο όταν χτύπησε το πέναλτι στην διαδικασία του τέλους. Η αλήθεια είναι ότι χθες οι συμπαίκτες του δεν αγωνίστηκαν για αυτόν: για την ακρίβεια αυτή τη φορά αγωνίστηκαν όλοι εκτός από αυτόν. Ο Μαρτίνεθ τον άφησε στο γήπεδο μέχρι τέλους. Ο σεβασμός είναι απόλυτος και κατανοητός. Αλλά η ερώτηση είναι τι θα είχε συμβεί αν η Πορτογαλία έπαιζε μισή ώρα τουλάχιστον με έντεκα παίκτες: το λέω γιατί η Πορτογαλία όντως έπαιξε και προσπάθησε. Η κυνική Γαλλία το έκανε πολύ λιγότερο.
Το πρώτο ημίχρονο είχε ελάχιστα πράγματα. Η τριάδα της επίθεσης του Ντιντιέ Ντεσάν (ΕμΠαπέ, Κόλο Μουανί, Γκριεζμάν) πάλι δεν λειτούργησε. Οι Πορτογάλοι έκαναν γνωστή την παρουσία τους χάρη κυρίως στην όρεξη του Λεάο που έσπερνε πανικούς στα αριστερά αλλά δεν ολοκλήρωνε τίποτα. Ο Ρονάλντο και ο ΕμΠαπέ παρατηρούσαν ο ένας τον άλλον από μακριά. Ο Γάλλος επιτάχυνε μόνο μία φορά από τα αριστερά, ενώ ο Κριστιάνο ξεκίνησε μια-δυο αντεπιθέσεις και τίποτα παραπάνω. Το τελευταίο γεγονός άξιου αναφοράς στο πρώτο ημίχρονο είναι ένα τάκλιν του 41χρονου Πέπε στον Κόλο Μουάνι: το πανηγύρισε η εξέδρα της Πορτογαλίας σαν να μπήκε γκολ: υποθέτω κάποιοι θα φώναξαν «αθάνατος».
Λίγο καλύτερα
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν αδύνατο να είναι εξίσου κακό. Οι Γάλλοι τρόμαξαν ότι θα χάσουν τον ΕμΠαπέ όταν αυτός έμεινε στο έδαφος για λίγα λεπτά μετά από ένα χτύπημα της μπάλας στο πρόσωπο. Αλλά το σημαντικότερο για την ομάδα του Ντεσάν είναι δύο σούπερ αποκρούσεις του Μενιάν που μπήκε κι αυτός στο άλμπουμ των πρωταγωνστών τερματοφυλάκων του Euro. Σε διάστημα τριών λεπτών ο Μενιάν πρώτα σταματά τον Μπρούνο Φερνάντεζ (στο 62′) και μετά δεν επιτρέπει στον Βιτίνια να σκοράρει ίσως στην πρώτη φορά στο τουρνουά που πάτησε περιοχή: πήρε μια ασίστ από τον Λέαο, τον ξέχασε η γαλλική άμυνα, αλλά ο αποκαλούμενος και Μάτζικ Μάικ του είπε όχι σταματώντας κι ένα τακουνάκι του Ρονάλντο στο ριμπάουντ. Η Γαλλία κατάλαβε ότι αν δεν ανεβάσει ταχύτητα θα χάσει το ματς κι επιχείρησε να το πάρει όπως αυτό με το Βέλγιο: να χτίσει τρεις φάσεις και να εκμεταλευτεί μια. Το δεξί σουτ του Κόλο Μουάνι το «τάπωσε» στέλνοντας την μπάλα κόρνερ ο Ρούμπεν Ντίας. Ο Καραβίνγκα σούταρε μέσα από την περιοχή στο 70′, είχε την μπάλα στρωμένη αλλά δεν βρήκε εστία. Ο Ντεμπελέ που μπήκε στο ματς έδωσε πλάτος, ενέργεια και αντεπιθέσεις: χρειάστηκε πάλι μια ηρωϊκή προσπάθεια του Πέπε. Το τελικό 0-0 ήταν άδικο για το ματς, αλλά δίκαιο ως αποτέλεσμα.
Εκτελώντας άψογα
Οι Πορτογάλοι έπρεπε να προσπαθήσουν να πάρουν το ματς στην παράταση γιατί είχαν αποκλείσει την Σλοβενία στα πέναλτι και δυο προκρίσεις στα πέναλτι σε συνεχόμενα ματς δεν είναι κάτι απλό. Προσπάθησαν αλλά όχι όσο θα πρεπε, ίσως γιατί μια δυο αντεπιθέσεις των Γάλλων, ανολοκλήρωτες αλλά δυναμικές δεν τους επέτρεψαν κάποιο επιπλέον ρίσκο. Δεν το πήραν ούτε κι όταν ο Ντεσάν έβγαλε τον ΕμΠαπέ που υπέφερε. Οι αναπληρωματικοί του Μαρτίνεθ έδωσαν λίγα. Ο Ζοάο Φέλιξ που μπήκε αντί του καλού Λεάο έφτασε κοντά στο γκολ με κεφαλιά: δεν είναι το φόρτε του. Την τελευταία ελπίδα στους Πορτογάλους ότι μπορεί να κερδίσουν πριν τα πέναλτι την έδωσε στο 120′ ο Νούνο Μέντες αλλά το σουτ του ήταν κεντρικό και ο Μενιάν ζεστός. Πάμε στα πέναλτι. Σκοράρουν εκτελώντας άψογα οι Ντεμπελέ, Φοφάνα, Κούντε, Μπάρκολα και Τεό Ερνάντεζ για τους Γάλλους. Ο Ρονάλντο, ο Μπερνάρντο Σίλβα και ο Μέντες κάνουν το ίδιο για τους Πορτογάλους, αλλά ο Ζάο Φέλιξ σημαδεύει το δοκάρι. Η Γαλλία στα ημιτελικά. Κυνικά. Αλλά χωρίς να κλέψει τίποτα.
Δύσκολα θα του πουν όχι
Η Γαλλία χρωστά ένα καλό ματς, ο Ντεσάν το ξέρει, αλλά ξέρει και ότι έχει την ομάδα που όποιος θέλει να κατακτήσει το τουρνουά πρέπει να κερδίσει κι αυτό δεν είναι απλό. Η εντύπωση που έχω είναι ότι αν απλά ξεκινούσε τον Ντεμπελέ θα είχε μια Γαλλία πιο γρήγορη και πιο συμμετρική: το χάος που υπάρχει στην επίθεση δημιουργείται από το γεγονός ότι ο Γκριεζμάν δεν έχει θέση και δεν μπορεί να παίξει και «δεκάρι» αφού η άμυνα της Γαλλίας χρειάζεται τους τρεις χαφ – χθες και ο Καντέ και ο Τσουαμενί και ο Καμαβιγκά έκαναν άψογη επαγγελματική δουλειά. Ο επαγγελματισμός των Γάλλων κουράζει: εμάς, όχι αυτούς. Οι Πορτογάλοι αποκλείστηκαν γιατί είχαν δυσκολίες στο γκολ: φεύγουν από το τουρνουά έχοντας κάνει ένα μόνο ματς στο οποίο σκόραραν εύκολα αυτό με τους Τούρκους. Ο Ρονάλντο θα παει και στο μουντιάλ πιθανότατα. Δύσκολα θα του αρνηθούν θέση στην αποστολή. Χθες δεν έκλαψε καν. Κλαίει μόνο όταν νιώθει αδικημένος. Χθες αδίκησε την Πορτογαλία με την παρουσία του. Θα έπρεπε να κλάψουν όλοι οι άλλοι…
Πηγή: Karpetshow
