Του Βασίλη Σκουντή
Αν και με την απαγόρευση της προσέλευσης του κόσμου στα γήπεδα, ακούγονται-και μάλιστα στη διαπασών-όσα φωνάζουν ή ακόμη και ψιθυρίζουν οι προπονητές, του Γιώργου Βόβορα δεν του το ‘χω. Τι δεν του ‘χω; Να λέει στον Χάουαρντ Σαντ Ρος αυτό με το οποίο μάλλιαζε κάποτε η γλώσσα του Τζόνι Νιούμαν…
Τον καιρό που ο συχωρεμένος ο “Johnny Reb” καθόταν στον πάγκο του Παγκρατίου ξελαρυγγιαζόταν, εις επήκοον όλων, να φωνάζει “Thimios gimme three”! Σε ποιον απευθυνόταν; Μα φυσικά στον Θύμιο Μπακατσιά που τα είχε όλα: όλα, εκτός από το μακρινό σουτ ο δόλιος. Τούτου δοθέντος τα τρίποντα που σπανίως έβαζε είναι αξιομνημόνευτα και αποτελούν κιόλας μέρος της συλλογικής μνήμης: ένα από αυτά μάλιστα το πέτυχε στον ιστορικό πέμπτο τελικό των play offs , στις 19 Μαΐου του 1996, στο ΣΕΦ…
Τότε ο Ολυμπιακός είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό με 73-38 και το μοναδικό κιόλας καλάθι του Παγκρατιώτη πλέι μέικερ υπήρξε η επιτομή του σουρεαλισμού. Με το που το έβαλε σηκώθηκε στο πόδι όλο το ΣΕΦ και την ίδια στιγμή ο Γιάννης Ιωαννίδης καράφλιαζε.
Βεβαίως ο “Ξανθός” είχε μεγαλύτερη αυτογνωσία από τον Νιούμαν και δεν φώναξε ποτέ στον Μπακατσιά να του δώσει ένα τρίποντο, αλλά εκείνο το απόλαυσε καθόσον ήξερε ότι λίγα λεπτά αργότερα θα έπαιρνε το καπελάκι του και θα αποχωρούσε από το Νέο Φάληρο.
Ο Μπακατσιάς είναι μακράν ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών: ο κορυφαίος ανάμεσα σε αυτούς που δεν το ‘χαν με το σουτ! Το απέφευγαν κιόλας, όπως τις κακές παρέες… Όπως ο διάολος το λιβάνι!
ΤΟ ΣΤΙΛ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ
Υπήρξαν κι άλλοι που έκαναν καριέρα, ενώ το σουτ δεν ήταν το φόρτε τους, έστω κι αν κάποια στιγμή ξεμπούκωναν: ένας από αυτούς, επί παραδείγματι, ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης, ο οποίος συν τοις άλλοις άλλαζε τεχνοτροπία κάθε Σάββατο. Έβαλε όμως κάποτε 9/10 τρίποντα κόντρα στον Άρη και συν τοις άλλοις το 1986 βγήκε πέμπτος σκόρερ του πρωταθλήματος.
Αλλά διάβολε, το σουτ δεν είναι το παν, ούτε το άπαν και αυτό μπορούν να το μαρτυρήσουν και κάποιοι άλλοι γκαρντ, όπως ο Γιώργος Λημνιάτης, ο Βαγγέλης Βουρτζούμης, ο Γιώργος Δοξάκης, ου μην και κάποιος που τα τελευταία χρόνια λογίζεται ως ο καλύτερος στην Ευρώπη!
Ο Νικ Καλάθης ντε. Πριν από λίγους μήνες ο λεγάμενος πήρε τα ταλέντα του από το Μαρούσι και τα κουβάλησε στη Ramblas της Βαρκελώνης, ενώ τέτοια εποχή πέρυσι σούταρε με 43% στα τρίποντα!
ΤΟ ΒΑΛΣΑΜΩΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ ΤΟΥ ΚΑΛΑΘΗ
Ακολούθησαν τα… Δεκεμβριανά: αρχής γενομένης από το θρίλερ των αιωνίων που κρίθηκε στην παράταση με τη ραψωδία του Ταϊρίς Ράις και στο οποίο ο τότε αρχηγός του Παναθηναϊκού έγραψε 0/9 τρίποντα και για έναν μήνα ο Νικ δεν σημάδευε ούτε.. βαλσαμωμένο πουλί και έβγαλε τον τελευταίο μήνα του 2019 με 2/21 τρίποντα!
Στην αμερικανική μπασκετική αργό τα κατά συρροήν άστοχα σουτ αποκαλούνται “bricks”, μάλιστα αυτή η κοροϊδευτική λέξη γίνεται και σύνθημα σε πλακάτ, συνήθως όταν κάποιοι σεσημασμένοι για την ατζαμοσύνη τους παίκτες εκτελούν ελεύθερες βολές. Τούτου δοθέντος, ο Σαντ Ρος έχει μέχρι στιγμής 12 στα 53 τούβλα!
Έχουμε και λέμε, λοιπόν…
Σε έναν αγώνα στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχει 0/1 σουτ. Σε τέσσερα ματς της Ευρωλίγκας, 5/13 δίποντα και 4/17 τρίποντα, το όλον 9/30: κόντρα στην Μπαρτσελόνα έβαλε 2/5 δίποντα και 4/8 τρίποντα, αλλά χθες το βράδυ γάζωνε τα… περιστέρια με 0/8!
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Στους δυο αγώνες του νεοπαγούς Super Cup αυτά τα… περιστέρια δολοφονήθηκαν βαναύσως και συντελέσθηκε μια περιβαλλοντική καταστροφή. Το εννοώ αυτό, διότι το κοντέρ έγραψε στο σύνολο 3/22 σουτ. Για όλα τα πράγματα βεβαίως υπάρχουν εξηγήσεις, που ενίοτε λειτουργούν και ως δικαιολογίες ή ως προφάσεις εν αμαρτίαις…
Η αλήθεια να λέγεται: ο Σαντ Ρος τραυματίσθηκε στη διάρκεια της προετοιμασίας, επέστρεψε στη δράση, υπέστη υποτροπή, έμεινε πάλι στα πιτς και ξαναγύρισε, με ό,τι συνεπάγονται αυτά τα σούρτα φέρτα… Δεδομένου του προβλήματος του Παναθηναϊκού στη θέση του πόιντ γκαρντ, ο Κουβανός κάνει (και) αυτή τη βάρδια χωρίς να είναι η σπεσιαλιτέ του και ως εκ τούτου οι αντίπαλοι τον σημαδεύουν και τον προβοκάρουν με την άμυνα under στα pick n’ roll…
Του δίνουν χώρο, τον μαρκάρουν στο ένα μέτρο, τον προκαλούν να σουτάρει και γαία πυρί μειχθήτω!
Χθες μάλιστα, οι Μοσχοβίτες που τον ξέρουν καλά από την προηγούμενη σεζόν τον προβόκαραν κατά σύστημα και επειδή ενδεχομένως επιθυμούσε και ο ίδιος να αποδείξει κάποια πράγματα, πιέσθηκε περισσότερο και βάραγε ο καψερός στον γάμο του… Καραγκιόζη!
Ο Βόβορας μπορεί να μην επαναλαμβάνει την ατάκα του Νιούμαν, αλλά δεν του απαγορεύει κιόλας να σουτάρει. Τουναντίον ο προπονητής του Παναθηναϊκού τον ενθαρρύνει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, αρκεί βεβαίως αυτές να είναι λελογισμένες και ειδικότερα σε καταστάσεις spot up. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μετρά περισσότερο είναι το ζήτημα των ορθών επιλογών και όχι της μηχανικής του σουτ…
ΤΟ ΛΙΩΣΙΜΟ ΣΤΟ ΖΗΡΙΝΕΙΟ
Το επισημαίνω αυτό διότι όλο το καλοκαίρι ο φουκαράς ο Σαντ Ρος “έλιωνε” επί καθημερινής βάσεως στο Ζηρίνειο προσπαθώντας να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και να βελτιώσει την εκτελεστική ικανότητα του: μάλιστα σε αυτό το… λιώσιμο είχε για παρέα του και τον Νίκολα Μιλουτίνοφ, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που δημοσιεύεται…
Μιας και το ‘φερε η κουβέντα, η υπόθεση των σουτ του Σαντ Ρος είναι μια μεγάλη ιστορία, την οποία πριν από τον Βόβορα κλήθηκαν να διαχειριστούν ο Κώστας Φλεβαράκης στην Μπραουνσβάιγκ, ο Ρόνεν Γκίντσμπουργκ στη Νίμπουρκ, ο Ντέιβιντ Μπλατ στη Νταρουσάφακα, ο Λούκα Μπάνκι και ο Ηλίας Παπαθεοδώρου στην ΑΕΚ και ο Δημήτρης Ιτούδης στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Σε όλη τη διαδρομή του έως τώρα ο Κουβανός γκαρντ/φόργουορντ έχει μετέλθει κάμποσους τρόπους στην εκτέλεση του, αλλά κανείς δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι εκείνος που τον βολεύει και θα του ανέβαζε κιόλας τα ποσοστά. Είδε κι απόειδε λοιπόν και αποφάσισε να ρυθμίσει μια και καλή το χέρι του…
ΤΟ ΑΡΡΥΘΜΙΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ
Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, διότι θυμάμαι την περίφημη ατάκα του Γιάννη Ιωαννίδη στον Λευτέρη Σούμποτιτς στο Final-4 του ’88 στη Γάνδη. Κάτι του είχε πει ο “Πίξι” επ’ αυτού και τότε ο “Ξανθός”, εις επήκοον μου, του έβαλε τσατισμένος τις φωνές και του πέταξε μια αξέχαστη ατάκα…
“Ρε γα@@@e Σούμποτιτς, εγώ δεν μπορώ να σου ρυθμίσω το χέρι“!
Στην παρθενική παρουσία του στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ ο Σαντ Ρος είχε μέσο όρο 5.5 πόντους, 2.5 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ και 1.2 κλεψίματα, ενώ μέχρι στιγμής με τον Παναθηναϊκό παράγει 8.0 πόντους, 2.5 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ και 1.3 κλεψίματα. Ο Σαντ Ρος κάνει πολλά πράγματα στο γήπεδο, άλλα φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού και αποτυπώνονται στη στατιστική, άλλα όχι…
ΤΟ ΤΡΟΛΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΤΟΜΙΤΣ ΣΤΟΝ ΤΖΟΡΝΤΑΝ
Ο 29χρονος γκαρντ/φόργουορντ αποτελεί έναν αμυντικό εξολοθρευτή, είναι μανούλα στα περιβόητα deflections του Πιτίνο, κυνηγάει τον προσωπικό αντίπαλο του ακόμα και στις… τουαλέτες, αλλά όπως είχε τρολάρει ο Μίλαν Τόμιτς τον Μάικλ Τζόρνταν στις 18 Οκτωβρίου του 1997 στο Παρίσι, “θέλει δουλειά στο σουτ”!
Με την ΤΣΣΚΑ στην Ευρωλίγκα σούταρε με 44.1% στα δίποντα και μόλις με 17.4% (4/23) στα τρίποντα, ενώ σε μιάμιση σεζόν στο μεν ελληνικό πρωτάθλημα είχε ποσοστό 32.3% , στο δε Champions League 30.0% To ζήτημα δεν αφορά τόσο τα ποσοστά του, όσο το στιλ, άλλωστε, όπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος είναι… στραβοσούτης από γεννησιμιού του! Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν αποφάσισε το καλοκαίρι να κάνει μια… ποιοτική στροφή στη μηχανική και στην τεχνική του και να υιοθετήσει επιτέλους ένα στιλ που δεν θα το αλλάζει κάθε μέρα.
ΤΟ ΤΕΝΤΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ
Στις ατομικές προπονήσεις που έκανε έδωσε μεγάλη έμφαση στο πώς θα τεντώνει περισσότερο τον αγκώνα του, προσδοκώντας ότι αυτή η αλλαγή θα αποβεί ευεργετική, μάλιστα για να στρώσει αυτή την τεχνική, έκανε καθημερινά πάνω από 1.000 σουτ!
Τον δίμετρο Σαντ Ρος ασφαλώς και δεν χρειάζεται να τον… γκουγκλάρουμε για να μάθουμε περί τίνος πρόκειται, ποια είναι τα δυνατά κομμάτια του παιχνιδιού του και πού υστερεί.
Σύμφωνοι, δεν είναι ο Στεφ Κάρι ή ο Kλέι Τόμπσον ή ο Ντάνκαν Ρόμπινσον, ούτε αποτελεί την επιτομή του “catch and shoot”. Στον αντίποδα διαθέτει κάμποσα στοιχεία που τον καθιστούν πολύτιμο σε μια ομάδα και τον ταυτοποιούν ως έναν glue guy, κατά πως λένε και οι Αμερικανοί… Ένας παίκτης που λειτουργεί σαν την κόλλα.
Πρώτα απ’ όλα μπορεί να υποστηρίξει τέσσερις θέσεις, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης στο “4” στις αλλαγές στα σκριν της άμυνας. Διαθέτει μέγεθος και αθλητικότητα που αποτελούν προαπαιτούμενα στο σύγχρονο μπάσκετ και βγάζει ενέργεια και στις δυο άκρες του παρκέ. Είναι δουλευταράς, δίνει το 200% στην προπόνηση και βελτίωσε πολύ αυτό το “work ethic” του στην ΑΕΚ. Από εκεί που στην αρχή ήταν λίγο ράθυμος, στη συνέχεια ζητούσε μόνος του να κάνει πρωινές προπονήσεις και μετέτρεψε κιόλας τις προαιρετικές σε υποχρεωτικές!
ΤΟ ΧΑΡΜΑΝΙ ΤΟΥ COHIBA
Τα προηγούμενα δυο χρόνια η ΑΕΚ του έδωσε την ευκαιρία, τον χώρο και τον χρόνο για να νιώσει σπουδαίος. Αυτό το αισθάνθηκε και το εκμεταλλεύθηκε από τη στιγμή που πήρε την μπάλα στα χέρια του και είδε την ποιότητα του να ανεβαίνει, τον ρόλο του να αναβαθμίζεται και την εξέλιξη του να προχωράει.
Δεδομένου ότι ο Σαντ Ρος δεν είναι δεινός σουτέρ, ούτε ο τύπος του παίκτη που θα ακροβολιστεί στις γωνίες για να μπουμπουνίσει τα Corner 3s ή στις 45 μοίρες προσπάθησε να εξελίξει το παιχνίδι του μέσα από άλλα μονοπάτια: έγινε δημιουργός και εκτελεστής λειτουργώντας ως πόιντ γκαρντ, ώστε να στήνει τα pick n’ roll, να δημιουργεί δικές του φάσεις και να εκτελεί, όχι σώνει και καλά από τα 6μ.75.
Εάν καταφέρει τώρα να βελτιώσει τα ποσοστά του και να βγει από τη μαύρη τρύπα, τότε ασφαλώς ο Παναθηναϊκός θα γευθεί το καλό χαρμάνι από τα Cohiba του!
Πηγή: Sport 24
