Πρώτα η αλλαγή ιδιοκτήτη. Μετά ο αποκλεισμός από τη Νόα. Μετά η πτώση. Και η κατάπτωση. Στο τέλος, το τέλος του Αλμέιδα. Μια σεζόν με απανωτά σοκ για κάθε φίλο της ΑΕΚ. Το ένα μετά το άλλο. Θα της πάρει χρόνο να συνέλθει, αυτό είναι βέβαιο. Και για να είμαστε ειλικρινείς το πρωτάθλημα του 2023 δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Οσα πρωταθλήματα κατακτήσει η Ενωση μελλοντικά, αυτό το νταμπλ, με τον Αργεντινό στον πάγκο, στην πρώτη χρονιά της OPAP Arena, θα παραμείνει αλησμόνητος, εμβληματικός, ιστορικός.
Θα της πάρει χρόνο να σταθεί στα πόδια της, αλλά θα σταθεί. Διότι ο Ηλιόπουλος είναι άπειρος, είναι υπέρ το δέον επικοινωνιακός, έκανε αμέτρητα λάθη εφέτος, όμως δεν είναι χαζός. Ούτε μαλθακός. Ούτε αυτοκτονικός. Αντιθέτως, είναι πάρα πολύ εγωιστής, με την καλή έννοια. Κι αφού έφυγε από πάνω του το αβάσταχτο βάρος της σκιάς του Ματίας, πάει για το restart. Η επανεκκίνηση δεν συνίσταται στον Ντέρεκ Κουτέσα, αν και η εγρήγορση του οργανισμού κάτι δείχνει. Η επανεκκίνηση έχει προς το παρόν δύο πρόσωπα. Ριμπάλτα και Λυσάνδρου. Ο Ισπανός το έχει πάρει πάνω του εδώ και πολύ καιρό. Φαίνεται ήδη από πολλά και θα φανεί από… ακόμα πιο πολλά. Ο Ριμπάλτα όμως, δεν ήξερε τι εστί «Λυσάνδρου»…
Το έχουμε σημειώσει και στο παρελθόν: τα πολύ καλά στελέχη, αυτά που δεν φοβούνται να αναλαμβάνουν ευθύνες, που φέρουν εις πέρας τις περισσότερες «αποστολές» και που ταυτόχρονα δεν είναι «yes man» προς το «boss», αλλά γνωρίζουν πώς να κρατούν τις ισορροπίες, είναι δυσεύρετα στην ελληνική αγορά. Ο Μάκης Γκαγκάτσης, ο Μηνάς Λυσάνδρου, ο Γιώργος Κοσμάς, η Λίνα Σουλούκου, είναι εξαιρέσεις. Κι ο Ηλιόπουλος έκανε μια πρώτη σούπερ κίνηση αν τελικά ο πρώην CEO της ΑΕΚ, πρώην πρόεδρος της Λίγκας και νυν CEO του ΟΦΗ, επιστρέψει στην Ενωση.
Προφανώς, αυτή η κίνηση δεν αρκεί. Προφανώς, ούτε ο Ριμπάλτα ούτε ο Λυσάνδρου συνιστούν πανάκεια δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Ομως είναι δυο στελέχη – «πυλώνες» πάνω στα οποία ο Ηλιόπουλος θα στηριχθεί πολύ για να οδηγήσει την ΑΕΚ στη μετά Ματίας (και μετά Μελισσανίδη βεβαίως) εποχή. Κι αν αληθεύουν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το ρόστερ θα υποστεί… ολοκληρωτικές αλλαγές, ο δρόμος της ανάκαμψης είναι ανοιχτός. Της ανάκαμψης, όχι και του τίτλου: αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη όταν η ομάδα έχει φτάσει στο ναδίρ!
Στον Παναθηναϊκό θεωρητικά οι αλλαγές που χρειάζονται στο ρόστερ είναι λιγότερες. Η πραγματικότητα, όμως, ίσως να είναι διαφορετική. Κατ΄αρχήν, ουδείς γνωρίζει ποιος θα πουληθεί. Η’… ποιοι θα πωληθούν, διότι ίσως ένας δεν αρκεί προκειμένου οι Πράσινοι να έχουν τη δυνατότητα και για αγορές παικτών, λόγω των περιορισμών του cost control της UEFA. Οποιος και να πωληθεί, σημαντική απώλεια θα είναι. Αν φύγει ο Βαγιαννίδης, άντε βρες καλύτερο δεξιό μπακ. Εύκολο είναι; Αν φύγει ο Ιωαννίδης, θα χρειαστεί δύο φορ, εφόσον φεύγει και ο Γερεμέγεφ. Αν πωληθεί ο Τετέ, μπορεί να πάρει μέχρι και τρεις εξτρέμ (!), δεδομένης της κακής σεζόν Μαντσίνι και Λημνιού.
Πάμε παρακάτω: στον αέρα ο Ουναϊ. Το θέμα του πρέπει να ξεκαθαριστεί σχετικά γρήγορα, ώστε να ξέρει ο Παναθηναϊκός πώς θα κινηθεί για τη μεσαία γραμμή του. Δύσκολο να ξεκαθαριστεί γρήγορα, διότι αν το Τριφύλλι δεν πουλήσει πρώτα, δεν μπορεί να πάει να δώσει μεγάλο ποσό ακόμα και για «ενοίκιο» σε νέο δανεισμό ή για συνιδιοκτησία. Και επιπρόσθετα χρειάζεται αριστερό μπακ, αριστερό στόπερ, βασικό αμυντικό μέσο. Κατά τη γνώμη μας και τερματοφύλακα πιο ικανό με την μπάλα στα πόδια από τους Ντραγκόφσκι – Λοντίγκιν, αλλά περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα… Κι αν γίνει και κάποια έκπληξη και απολυθεί και ο Βιτόρια, το πράγμα θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο με καινούριο προπονητή, άγνωστο μεταξύ αγνώστων. Σε δέκα μέρες νομίζω η εικόνα θα είναι πιο καθαρή ως προς αυτό το θέμα.
Οσο για τον ΠΑΟΚ; Το μεγάλο του πρόβλημα είναι σαφώς το οικονομικό. Δεν διαφαίνεται κάποια ένδειξη μεγάλης αύξησης του μπάτζετ και ταυτόχρονα αυτό το καλοκαίρι – εν αντιθέσει με όλα τα προηγούμενα – δεν προκύπτει από κάπου ότι θα έχει μεγάλα έσοδα από πωλήσεις, εκτός κι αν προκύψει τεράστια πρόταση για τον Κωνσταντέλια. Δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο και ακόμα πιο δύσκολο να θελήσει ο «Ντέλιας» να φύγει. Κατά τα λοιπά μόνο ο Κοτάρσκι μπορεί να πωληθεί με αξιοπρεπή τιμή, Nτεσπόντοφ και Μπάμπα με λιγότερα. Το… θετικό είναι ότι λήγουν 12 συμβόλαια. Συνεπώς, θα… αδειάσει μπάτζετ ακόμα κι αν κάποιοι παραμείνουν στην Τούμπα. Το κακό είναι ότι ομάδα με δέκα μεταγραφές χρειάζεται χρόνο για να «δέσει».
Πηγή: Gazzetta
















