Του Δημήτρη Καρύδα
Τα απαιτητικά και ενίοτε ανατρεπτικά (ρωτείστε σχετικά τους Κροάτες, θα σας πουν –περισσότερα) έκλεισαν επιτυχημένα για την εθνική, Με ένα υγιέστατο 5-1 που μπορούσε κάλλιστα να είναι 6-0 αν δεν υπήρχε το μπλακ άουτ του Λονδίνου η εθνική πήρε το εισιτήριο για το Ευρωμπάσκετ της Κύπρου. Φυσικά και πέτυχε το μίνιμουμ. Μετά από 17 σερί παρουσίες από το σωτήριο 1987 οτιδήποτε διαφορετικό θα έμοιαζε με επιστροφή στον μεσαίωνα. Το κέρδος της όλης διαδικασίας ήταν ότι η ελληνική ομάδα ξεπέρασε τις δυσκολίες των διαφορετικών ομάδων που έπρεπε να ετοιμάζει ο Βασίλης Σπανούλης ακόμη και μέσα στον ίδιο κύκλο αγώνων με διαφορά μερικών εικοσιτετραώρων.
To δεύτερο παράπλευρο αλλά εξίσου σημαντικό κέρδος ήταν ότι η εθνική δεν ήταν ποτέ μόνη στο σπίτι στα τρία ματς αυτού του κύκλου. Οπου και αν έπαιξε γέμισε γήπεδα και κυρίως το γέμισε με ένα κοινό εξαιρετικά χαμηλού ηλικιακού μέσου όρου. Κάτι που επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο ότι ο δεσμός της εδώ και τρεις, ίσως τέσσερις γενιές με τον κόσμο του μπάσκετ είναι άρρηκτος και ας έχει να ανάψει εκείνη η φλόγα 15 ολόκληρα χρόνια. Στον τελευταίο αγώνα της Πάτρας το 60% των φιλάθλων που ήταν στις εξέδρες δεν είχε γεννηθεί το 2009 όταν κατακτήσαμε το τελευταίο μετάλλιο.
Πλέον το ερώτημα αιωρείται για μια ακόμη χρονιά. Θα είναι αυτό το καλοκαίρι; ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ για να είμαστε ακριβείς. Ήρθε η ώρα; Ο Σπανούλης είναι πολύ ξεκάθαρος και δεν είναι ούτε θα γίνει ξαφνικά αμετροεπής ή αιθεροβάμονας. Το λέει σε κάθε τόνο ότι αν φτάσουμε πλήρεις στην τελική φάση της Λετονίας μπορούμε να πάρουμε ένα μετάλλιο. Από το στόμα του…
Ας είμαστε ρεαλιστές. Η εθνική μπορεί να διεκδικήσει ένα μετάλλιο αλλά πλέον ξέρουμε ότι αυτό θα μοιάζει με υπέρβαση. Η εθνική Γαλλίας ακόμη και χωρίς τον Γουενμπανιάμα θα εμφανιστεί με 9-10 παίκτες που είναι σχεδόν σταρ στο ΝΒΑ και τη δεκάδα της θα συμπληρώσουν σούπερ σταρ της Ευρωλίγκας. Οι Γερμανοί αθόρυβα έχουν γεμίσει το ΝΒΑ τα τελευταία χρόνια, έχουν ως βάση την ομάδα που πήρε το παγκόσμιο του 2023 και μπορούν αντίστοιχα να έχουν μια φουλ δωδεκάδα παικτών από τις ΗΠΑ και την Ευρωλίγκα. Βάλτε στην εξίσωση τους Λετονούς που αν έχουν υγιή τον Πορζίνγκις και με τους τελικούς να γίνονται στη Ρίγα μοιάζουν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα. Oι Σέρβοι έχουν τον Γιόκιτς και είναι πάντα Σέρβοι. Μια εθνική φτιαγμένη για τις μεγάλες διοργανώσεις.
Αν στην εξίσωση μπουν Ιταλία, Ισπανία και Λιθουανία έχουμε μια γεμάτη οκτάδα χωρών ικανών να πάρουν μετάλλιο. Χωρίς να υπολογιστεί κάποια έκπληξη που θα βρεθεί να κάνει μια μεγάλη κούρσα γιατί πάντα υπάρχει μια τέτοια εθνική ομάδα.
Η δική μας εθνική καιρό τώρα κινείται σταθερά στη δεύτερη ταχύτητα δυναμικότητας. Κυρίως γιατί δεν έχει καταφέρει να έχτι την απαιτούμενη πληρότητα. Το Ευρωμπάσκετ δεν είναι το ίδιο θελκτικό ως διοργάνωση όπως το Παγκόσμιο ή οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Παρόλα αυτά η εθνική πλέον έχει στην άκρη του πάγκου της τον Βασίλη Σπανούλη και δίπλα του σε ενεργό διοικητικό ρόλο τον Νίκο Ζήση. Δύο ανθρώπους που έγιναν ταυτόσημοι με την ομάδα για πολλά χρόνια και πλέον αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για τους διεθνείς. Δεν είναι δα και πολύς ο καιρός που έχουν πετάξει στις ντουλάπες τους τα αθλητικά ρούχα και παπούτσια. ΄Ισως για αυτό υπάρχει αυτή τη στιγμή η προθυμία όλων των εμπλεκόμενων να εμφανιστούν στο Ευρωμπάσκετ. Αυτό από μόνο του είναι μια σημαντική πρόοδος. Η λογική έλεγε ότι η γενιά των 90άρηδων και ο Καλάθης με την εθνική να παίζει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το περασμένο καλοκαίρι είχαν ένα τέλειο σκηνικό για να πουν αντίο. Όπως φαίνεται όμως θέλουν κάτι παραπάνω από μια συμβατικά τιμητική συμμετοχή. Και αρχικά η Κύπρος και στη συνέχεια η Λετονία μπορούν να γίνουν το δικό τους last dance με την εθνική. Ο Αντετοκούνμπο έδωσε το σύνθημα χωρίς καν να του….ζητηθεί. Δήλωσε στρατιώτης της εθνικής και έτοιμος να παίξει στο Ευρωμπάσκετ. Αυτό είναι πάντα μια καλή αρχή…Ο Καλάθης θα πάει εφόσον πάνε όλοι οι άλλοι. Ο Παπανικολάου θα είναι εκεί. Για τους νεότερους δεν το συζητάμε καν…
Ποιο όνομα έμεινε να κουβεντιάσουμε; Αυτό του Κώστα Σλούκα. Τόσο η ομοσπονδία, όσο και ο Σπανοιύλης είναι υπερβολικά αισιόδοξοι ότι ο Σλούκας θα επιστρέψει το καλοκαίρι στα γαλανόλευκα. Ο Σπανβούλης έχει διαχειριστεί άψογα την υπόθεση του πρώην συμπαίκτη του. Δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο με τη συμπεριφορά ή τα λόγια του να παρερμηνευτεί οτιδήποτε, η επιθυμία του Σλούκα να ξεκουραστεί και να προετοιμάσει καλύτερα το σώμα του εισακούστηκε και δεν υπήρξαν συγκρούσεις ή διαφωνίες. Στην ομοσπονδία είναι αισιόδοξοι και θεωρούν ότι με τους αγώνες να αρχίζουν τέλη Αυγούστου θα υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος ξεκούρασης του Σλούκα (αλλά και των υπολοίπων διεθνών) από μια σκληρή σεζόν. Οπότε οι οιωνοί για την πληρότητα της εθνικής ίσως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια είναι υπερθετικοί.
Πηγή: Novasports
