Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου
Πριν από το Grand Prix της Βραζιλίας όλοι συμφωνούσαμε ότι επρόκειτο για έναν από τους σημαντικότερους αγώνες της χρονιάς. Ίσως τον σημαντικότερο στη μάχη του φετινού τίτλου τόσο των οδηγών, όσο και των κατασκευαστών, μιας και ήταν το τρίτο διαδοχικό γκραν πρι, είχε αγώνα sprint και το διακύβευμα ήταν μεγάλο.
Κι ομολογουμένως, έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα, μόνο που στην pre race κουβέντα δεν μπορούσαμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια πόσο κομβικό ρόλο θα διαδραμάτιζαν οι καιρικές συνθήκες. Διότι στην ουσία ο καιρός έκρινε τον φετινό Πρωταθλητή. Κι εξηγούμεθα.
Όσο οι καιρικές συνθήκες ήταν προβλέψιμες και τα πράγματα κυλούσαν ομαλά, δεν έγινε το παραμικρό… ευτράπελο. Ο Norris ευνοήθηκε της στρατηγικής της McLaren, είδε τον teammate του να του ανοίγει την πόρτα της προσπέρασης στον αγώνα sprint, πήρε τους οκτώ βαθμούς και είδε τη διαφορά του από τον Verstappen να μειώνεται κατά δύο βαθμούς αρχικά και κατά τρεις εν τέλει, μιας και ο Ολλανδός στην προσπάθειά του να πιέσει τις καταστάσεις έκανε ακόμα ένα λάθος, με συνέπεια να τιμωρηθεί και να βρεθεί εκτός τριάδας στο sprint race.
Κι έπειτα άνοιξαν οι… ουρανοί! Η μεταφορά της διαδικασίας των κατατακτήριων για την Κυριακή πριν τον αγώνα, για πρώτη φορά έπειτα από πέντε χρόνια, διαφοροποίησε τα δεδομένα. Ή, τουλάχιστον, αρχικά φάνηκε να τα διαφοροποιεί. Ο Norris ευνοήθηκε και πάλι από τις συνθήκες, έμεινε στην πρώτη θέση της διαδικασίας και πήρε μια υπερπολύτιμη pole position. Υπεροπολύτιμη, δεδομένου ότι ο αγώνας θα διεξάγετο υπό βροχή, επομένως μια καλή θέση εκκίνησης ήταν πολύ σημαντική.
Ο Βρετανός δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερη συνθήκη γι’ αυτόν, αν σκεφτούμε ότι ο Verstappen λόγω κόκκινης σημαίας έμεινε εκτός Q3, είχε και ποινή πέντε θέσεων και εν τέλει θα εκκινούσε από την 17η θέση του grid τον αγώνα στο Ιντερλάγκος. Κάπου εκεί, όμως, ξύπνησε μέσα στον Ολλανδό το… θηρίο.
Στη βροχή ο Verstappen δεν παίζεται. Ειδικά σε μια πίστα όπως το Ιντερλάγκος, όπου τον έχουμε ξαναδεί να «χορεύει» υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, κάνοντας ακόμα και… πιρουέτες στην άσφαλτο με το μονοθέσιό του. Τι κι αν ήταν 17ος στο grid. Οδηγώντας εκπληκτικά, όπως οδηγούν οι Πρωταθλητές, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τα λάθη στη στρατηγική της McLaren με το πιτ στοπ του Norris και αποδεικνύοντας ότι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, έχει τον τρόπο να βρίσκει λύσεις, πήρε μια απίστευτη νίκη.
Πολλοί θα την χαρακτήριζαν ανέλπιστη, όμως για όλους όσοι γνωρίζουν την ικανότητα του Verstappen στο βρεγμένο, ήταν απλά… ακόμα μία ημέρα στη δουλειά. Δεν είναι υπερβολή εάν πούμε ότι το Πρωτάθλημα τελείωσε στη Βραζιλία. Ναι, υπάρχουν ακόμα τρεις αγώνες, εκ των οποίων ο ένας είναι διπλός, με σαββατιάτικο sprint. Όμως όταν έχεις το τέταρτο σε δυναμική μονοθέσιο του grid, δέχεσαι ασφυκτική πίεση από τον φέρελπι και ταχύτατο Norris, κάνεις λάθη, τιμωρείσαι, όμως σε αυτές τις συνθήκες παίρνεις τη νίκη παλικαρίσια, τότε δεν χρειάζεται να πεις ή να κάνεις κάτι άλλο, παρά να ξαναβγάλεις από τη ντουλάπα το σμόκιν, να το στείλεις στο καθαριστήριο και να το φρεσκάρεις ενόψει του gala της FIA!
Ο Norris είχε πολλά… match ball στα χέρια του έως τώρα. Όμως επί της ουσίας δεν μπόρεσε να μετουσιώσει σε τίτλο κανένα απ’ αυτά. Και πλέον ελπίζει μόνο σε διαδοχικές… εγκαταλείψεις του Verstappen για να πάρει το Πρωτάθλημα. Γίνονται αυτά τα πράγματα; Στον μηχανοκίνητο αθλητισμό όλα γίνονται. Ή σχεδόν όλα. Αυτό, όμως, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και στο grid της Formula 1 δεν υπάρχει… Σπίλμπεργκ!
Πηγή: Car & Driver
