F1 23 Review

Για μια ετήσια κυκλοφορία όπως είναι το F1 23, οι αλλαγές είναι και πάλι σημαντικές.

Η νέα ετήσια κυκλοφορία του επίσημου παιχνιδιού για το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 από την ΕΑ, αποτελεί και φέτος μια από τις σημαντικότερες στιγμές της σεζόν στην αγορά, με τους ανθρώπους της πάλαι ποτέ Codemasters να επιστρέφουν στις πεπατημένες οδούς των προηγούμενων ετών, προσπαθώντας να βρουν κάτι διαφορετικό μέσα στην σταθερή δομή της σειράς. Αυτό είναι κάτι εγγενώς δύσκολο, καθώς το F1 23 είναι στη βάση του η συνέχεια των προηγούμενων τίτλων, διαθέτοντας τις επίσημες άδειες για την παρουσίαση των είκοσι φετινών οδηγών και των δέκα αντιπάλων ομάδων που στελεχώνουν το πρωτάθλημα. Στις 23 πίστες που τρέχει φέτος η Formula 1 προστίθενται άλλες τρεις που έμειναν εκτός από το καλεντάρι αλλά συνεχίζουν στο ρόστερ του τίτλου (Κίνα, Πορτογαλία και Γαλλία), ενώ διαθέσιμα είναι και τα νέα φαντασμαγορικά σιρκουί σε Κατάρ και Λας Βέγκας που βρίσκονται από φέτος στο ταξίδι του πρωταθλήματος.

Η δουλειά που έχει γίνει στις πίστες και στα μονοθέσια είναι αρκετά εντυπωσιακή και δεδομένης της επίσημης άδειας, τίποτα δεν θα φέρει πιο κοντά στις εικόνες που θα δημιουργήσει ο τίτλος. Οι πίστες διαθέτουν τις τελευταίες αλλαγές κι είναι αντίγραφα υψηλής ποιότητας, ενώ τα μονοθέσια έχουν σημαντικές αλλαγές μεταξύ τους. Φυσικά, με την εξέλιξη τους στη διάρκεια της χρονιάς, είναι δύσκολο να συμβαδίσουν με την πραγματική ζωή, αν και θα μπορούσε να γίνει κάποια πιο λεπτομερής δουλειά σε κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν περισσότερο το ένα μονοθέσιο από το άλλο. Περνώντας στο κομμάτι του περιεχομένου, πέρα από τα γνωστά, κλασικά και πάντοτε ενδιαφέροντα modes (καριέρα, My Team, χρονομέτρηση, αγώνας, πρωτάθλημα και multiplayer), δύο είναι εκείνα τα κομμάτια που ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα στον φετινό τίτλο. Καταρχάς η επιστροφή του Braking Point, με μια νέα ιστορία σαν σίκουελ των όσων διαδραματίστηκαν στον τίτλο του 2021, θα δώσει το έξτρα περιεχόμενο που μάλλον έλειπε πέρσι, ενώ αποτελεί κι ένα είδους tutorial για τους φρέσκους παίκτες που δεν είναι σε θέση να μπουν κατευθείαν στα βαθιά των πρωταθλημάτων και της καριέρας.

Το έτερο κομμάτι πρόκειται για την ίσως πιο διαφορετική προσθήκη σε racing game και σίγουρα για την πιο ενδιαφέρουσα και συζητήσιμη επιλογή της ΕΑ. Το περσινό αδιάφορο και ανούσιο F1 Life μετατρεπεται στο F1 World, ακολουθεί τα βήματα των περισσότερων αθλητικών παιχνιδιών και φέρνει έναν πιο γρήγορο και πιο εύκολο  τρόπο ενασχόλησης με το πρωτάθλημα. Η διαδικασία είναι απλή, ο παίκτης ξεκινάει με ένα απλό μονοθέσιο και κάποιες κενές θέσεις μηχανικών και καλείται με την συμπλήρωση κάποιων αγώνων και των στόχων που αυτοί περιλαμβάνουν να μαζέψει πόντους και κάρτες. Οι κάρτες αφορούν είτε καλύτερα κομμάτια για το μονοθέσιο, από κινητήρα και αεροδυναμικά μέρη μέχρι μείωση βάρους, είτε προσωπικό που προσφέρει διάφορα μπόνους τόσο στο μονοθέσιο, όσο και στην ομάδα (ταχύτερα pitstops, περισσότεροι κερδισμένοι πόντοι κλπ.). Οι πόντοι χρησιμεύουν είτε για την αγορά καρτών, είτε ξανά για την διακόσμηση του χώρου και την αγορά των supercars που διατίθενται στο παιχνίδι, συνεχίζοντας τα όσα τραγελαφικά είχαμε δει στο F1 22.

Γενικώς και τα δύο αυτά modes στοχεύουν στον πιο casual παίκτη, ο οποίος δεν έχει τον χρόνο, ούτε την θέληση να ασχοληθεί με την καριέρα η τη δημιουργία μιας νέας ομάδας. Έχοντας καλύψει με ικανοποιητικό ομολογουμένως τρόπο, τις απαιτήσεις των πιο απαιτητικών, είναι σαφές ότι η ΕΑ στρέφεται πια και προς το νέο κοινό που έχει έρθει στην Formula 1, ειδικά μετά την κυκλοφορία του Drive to Survive για το Netflix. Το story του Braking Point είναι μια συμπαθής κόπια αρκετών στοιχείων πλοκής που έχουμε δει στο ντοκιμαντέρ, ενώ το F1 World έχει πραγματικά αχανές περιεχόμενο για να κρατήσει εκεί το κοινό που χαίρεται με μικρούς αγώνες κάμποσων λίγων γύρων. Η στροφή αυτή φαίνεται και στο καθαρό gameplay, το οποίο στρέφεται περισσότερο προς την οδήγηση κι όχι προς τον ακραιφνή ρεαλισμό. Να μην παρεξηγηθεί, αυτός που θέλει ένα simulation δεν θα απογοητευτεί, ολα όσα δίνει γνωστά από τις προηγούμενες κυκλοφορίες είναι εκειζ αλλά είναι ξεκάθαρο ότι το μοντέλο οδήγησης είναι πολύ βελτιωμένο για όσους δεν διαθέτουν τιμονιέρα και χρησιμοποιούν χειριστήριο. Τα λάθη είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνουν, ενώ υπάρχουν πλέον κουμπιά που αυτοματοποιούν τις λειτουργίες όπως είναι η ενεργοποίηση του DRS, η χρήση της έξτρα ενέργειας που αποθηκεύεται στην μπαταρία και η διαδικασία των pitstops.

Το μεγαλύτερο cheat όμως στην φετινή έκδοση είναι οι εκκινήσεις. Όντας παραδοσιακά κάτι πολύ δύσκολο να πετύχεις στο χειριστήριο, στο F1 23, θα είναι ουτοπικό να μην πραγματοποιήσει ο παίκτης την καλύτερη εκκίνηση στο grid. Αυτό μπορεί να είναι πιο ευχάριστο, αλλά σίγουρα δεν είναι ρεαλιστικό, πηγαίνοντας στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση της υπερβολικής απώλειας που είχαν οι προηγούμενοι τίτλοι. Φυσικά, αυτό μπορεί απλά να είναι κάποιο από τα μικρά αλλά και δυστυχώς αρκετά προβλήματα που εμφανίζονται σε έναν ακόμη τίτλο. Η προσθήκη της διακοπής του αγώνα με κόκκινη σημαία είναι μια καλή λύση, αλλά οι πιθανότητες να λειτουργήσει σωστά είναι στη μέση, με διάφορα ευτράπελα να σημειώνονται, συν φυσικά κάποια κλασικά με τα pitstops, την βροχή κι ούτω καθεξής, σε συνέχεια των κλασικών συμβάντων των τίτλων που προηγήθηκαν. Στην ισορροπία πάντως της δυσκολίας, το πιο βατό σύστημα χειρισμού, έχει έρθει στα ίσια με ένα πιο απαιτητικό μοντέλο που έχει η ΑΙ του παιχνιδιού. Έχοντας γίνει ένα κομμάτι πιο δυσκολη, ειδικά στα υψηλότερα επίπεδα, ο παίκτης θα δει τους αντιπάλους του να κόβουν περισσότερο τις γραμμές τους, να αλλάζουν τη στρατηγική τους στις μάζες, ανάλογα με τα προσόντα του εκάστοτε μονοθεσίου τους, ενώ με μια αρχική ματιά στις τρεις εβδομάδες του review, είναι πιο ρεαλιστική η αποτύπωση στα modes της καριέρας αναφορικά με την δυναμικότητα των ομάδων, όπως αυτή γίνεται στην πίστα.

Στον τομέα των γραφικών, το περσινό άλμα των όσων είδαμε να γίνεται μέσα στην πίστα συνεχίζεται και φέτος, με τη ροή και την αίσθηση της ταχύτητας να αποτελεί ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του χώρου. Αυτό που συνεχίζει να προκαλεί γέλιο, είναι οι σκηνές εκτός μονοθεσίων, καθώς τόσο στο Braking Point, όσο κυρίως στις σκηνές μετά το τέλος των αγώνων, τόσο οι οδηγοί, όσο και οι άνθρωποι στο περιβάλλον, συνεχίζουν να μοιάζουν χάρτινοι. Οι αλλαγές στο σύστημα ζημιάς που έγιναν πέρσι είναι και φέτος εδώ, αλλά όπως πάντα, κάτι μοιάζει να λείπει όταν το μισό αυτοκίνητο δεν σπάει και τα μονοθέσια των αντιπάλων έχουν απειροελάχιστες ζημιές. Σε υψηλά επίπεδα παραμένει ο ήχος, με τους ανθρώπους της ΕΑ (δηλαδή της Codemasters), να έχουν αποτυπώσει εξαιρετικά τις επιμέρους διαφορές που έχει ο κάθε κινητήρας σε σχέση με τον άλλον.

Συνολικά, για μια ετήσια κυκλοφορία όπως είναι το F1 23, οι αλλαγές είναι και πάλι σημαντικές. Η ΕΑ κατευθύνεται στο ευρύτερο κοινό, έχοντας τη σταθερά ενός αρκετά καλού τίτλου για τους hardcore και φιλοδοξεί με το ευρύ περιεχόμενο του να κρατήσει και τους πιο περιστασιακούς. Με τα περίεργα πειράματα να συνεχίζονται, το αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο, υπάρχουν στοιχεία που πετυχαίνουν κι άλλα που αποτυγχάνουν, όμως σίγουρα για έναν τίτλο με την επίσημη άδεια του πρωταθλήματος, είναι μάλλον ενθαρρυντικός αυτός ο πειραματισμός, εν σύγκριση πάντα με τους υπόλοιπους αθλητικούς τίτλους.

Πηγή: Enternity