Του Μιχάλη Βούρδα
Η δημιουργία ενός video game για το παγκόσμιο πρωτάθλημα rally από το studio της Codemasters αποτελεί διαχρονικά έναν από τους μεγαλύτερους διακαείς πόθους της κοινότητας, καθώς η συντριπτική επιτυχία που γνώρισε η σειρά παιχνιδιών με την συμβολή του εκλιπόντος θρύλου των αγώνων Colin McRae, αλλά και πιο σύγχρονα η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει με τη σειρά τίτλων της Formula 1, αποτελούν κομμάτια για ένα πολυαναμενόμενο παζλ. Εάν συμπληρωθεί κι η απλά καλούτσικη προσπάθεια της Kylotonn στους τίτλους των τελευταίων ετών για το WRC, αλλά και η μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία που έχει πλέον το studio μετά την εξαγορά από την ΕΑ προ ολίγων ετών, το hype για το EA Sports WRC είχε φτάσει σε ιστορικά υψηλά.
Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως τα δικαιώματα για την δημιουργία ενός τίτλου με την επίσημη άδεια του παγκόσμιου πρωταθλήματος εξαγοράστηκαν το 2020, λίγους μήνες πριν την είσοδο της ΕΑ στην εταιρεία και το παιχνίδι αποτελεί πνευματική συνέχεια της σειράς Dirt Rally, που ακόμη και σήμερα, 5 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του έχει πιστούς κι ένθερμους φανς. Κάπως έτσι, πριν καν εγκατασταθεί ο τίτλος στην κονσόλα, οι προσδοκίες είναι τεράστιες, είκοσι και βάλε χρόνια μετά την τελευταία σύμπραξη της Codemasters με το WRC. Από την αρχή, ο τίτλος ξεχειλίζει ποιότητα αλλά κυρίως ποσότητα. Το ρόστερ είναι πλούσιο, με 78 αυτοκίνητα από 18 διαφορετικές κατηγορίες, με κάθε μία να συμβολίζει πρακτικά και μια διαφορετική εποχή όχι μόνο του πρωταθλήματος αλλά και του μηχανοκίνητου αθλητισμού γενικότερα. Ναυαρχίδες αποτελούν τα τρία αυτοκίνητα της μεγάλης κατηγορίας του WRC, ενώ το ταξίδι στο παρελθόν φτάνει μέχρι και σε σκοτεινά σημεία με μάρκες όπως η Lancia, η Peugeot, η Mitsubishi, η Subaru, η Mini και η Audi να έχουν μεγάλη παρουσία. Με κάθε λεπτομέρεια να έχει αποτυπωθεί ακόμη και στο μικρότερο πίξελ των ψηφιακών μοντέλων, το αποτέλεσμα είναι κάτι σπάνιο κι εξόχως εντυπωσιακό, που σίγουρα δύσκολα θα συναντηθεί σε αντίστοιχο τίτλο.
Εξίσου πολυπληθείς είναι κι οι επιλογές αναφορικά με τις τοποθεσίες των ειδικών. Στο launch είναι διαθέσιμες 12 από τους 13 αγώνες του πρωταθλήματος, έχοντας ανάμεσα τους φυσικά και το Ράλι Ακρόπολις, ενώ στο μέλλον θα προστεθεί και το νέο event του τριεθνούς ράλι Κεντρικής Ευρώπης. Επιπλέον οι άνθρωποι του παιχνιδιού έχουν προσθέσει ακόμη πέντε εμβληματικές τοποθεσίες, στην Κορσική, την Ινδονησία, τη Νέα Ζηλανδία, το ράλι Αρκτικής και την Ισπανία, χωρίς βέβαια να έχουν τα δικαιώματα για τη χρήση τους, εφόσον δεν είναι μέρος της επίσημης σεζόν, δίνοντας όμως χαρακτηριστικά ονόματα. Αυτό που ίσως ξενίσει είναι ότι ακολουθώντας πάντως την πάγια τακτική των παιχνιδιών αυτών, υπάρχουν μια ή δύο μεγάλες ειδικές διαδρομές οι οποίες κόβονται ή/και αντιστρέφονται σε διάφορα σημεία και διαμορφώνουν νέες, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό. Αυτό που είναι θετικό και σε συνέχεια των όσων είχαμε δει και σε τίτλους της Kylotonn, είναι ότι χρησιμοποιούνται στην πλειονότητα πραγματικές ειδικές διαδρομές, ενώ έχει γίνει σημαντική δουλειά και στην διαμόρφωση του περιβάλλοντος για να θυμίζει ακόμη περισσότερο τις πραγματικές διαδρομές. Κάπως έτσι, υπάρχει διαθέσιμη η θρυλική Col de Turini στο Μόντε Κάρλο, το περιφημο άλμα στο Fafe της Πορτογαλίας και η διασταύρωση του Kakaristo στην Φινλανδία. Από την Ελλάδα έχει επιλεχθεί η ειδική της Γραβιάς από τον αγώνα του 2021, ενώ έχουν δοθεί ονόματα από εμβληματικές ειδικές του αγώνα στις υπόλοιπες χαράξεις που έχουν παραχθεί μέσα από αυτήν τη διαδρομή.
Συνολικά πάντως στα περίπου 500 αγωνιστικά χιλιόμετρα που έχουν παραχθεί, το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό, αν και υπάρχουν σημεία που μάλλον οι δημιουργοί επέλεξαν λύσεις προς βάρος του ρεαλισμού και υπέρ της ευκολίας των παικτών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται με τα θετικά και τα αρνητικά που προκύπτουν. Περνώντας στα καθαρά αγωνιστικά, είναι όμορφο να δεις ότι η δουλειά που έχει γίνει σε κάθε αυτοκίνητο δεν είναι μόνο οπτική και ότι κανένα όχημα δεν έχει προστεθεί για να γεμίζει το περιεχόμενο. Κάθε μοντέλο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τα οποία δεν περιορίζονται μόνο σε ήχους από τον κινητήρα ή σε διαφορετικούς χρωματισμούς. Κανένα αμάξι δεν μοιάζει με κάποιο άλλο στον χειρισμό του, καθένα θα πρέπει να οδηγείται με διαφορετικό τρόπο που να ανταποκρίνεται στις δυνατότητες του. Όπως είναι φυσικό τα τέρατα της σύγχρονης εποχής έχουν διαφορετική δυναμική, ανώτερη πρόσφυση και ηλεκτρονικά βοηθήματα σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα του παρελθόντος. Σε αυτά δεν υπάρχει και τετρακίνηση, κάτι που σημαίνει ότι ανάλογα με το που τοπίζεται η δύναμη, θα διαφέρει κι η οδηγική συμπεριφορά.
Αυτό φέρνει και το δυνατότερο κομμάτι του τίτλου, που το μετακινεί σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο ποιότητας. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά γίνονται αντιληπτά γιατί το μοντέλο του χειρισμού είναι σε εκπληκτικό βαθμό. Είτε το παιχνίδι γίνεται με χειριστήριο είτε με τιμόνι το αποτέλεσμα είναι αυτό ακριβώς που αναζητά ο παίκτης, όλα γίνονται αντιληπτά και το αποτέλεσμα είναι ίσως το πιο απολαυστικό αλλά και το πιο πλήρες που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, αν όχι στην ιστορία. Προφανώς, η επιλογή της τιμονιερας είναι η ενδεδειγμένη για τους πεπειραμένους παίκτες, αλλά σε αντίθεση με αρκετούς τίτλους, η χρήση του χειριστηρίου δεν πρόκειται να αφαιρέσει κάτι ζωτικό από την εμπειρία των λιγότερο έμπειρων. Όμως, δεν είναι όλα τόσο όμορφα στην πλήρη εικόνα. Πρώτα απ’όλα, ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι των αγώνων Rally, οι σημειώσεις, είναι σε περιπτώσεις λανθασμένες και σε άλλες έρχονται υπερβολικά αργά για να αντιδράσει ο οδηγός, δηλαδή ο παίκτης. Η ΑΙ είναι ξεκάθαρα λάθος, κάποιοι αγώνες είναι υπερβολικά εύκολοι, με τις διάφορες να εκτοξεύονται εντελώς ξαφνικά μέσα σε μερικές εκατοντάδες μέτρα ενώ παρατηρείται το φαινόμενο να τροποποιούνται οι χρόνοι της ΑΙ μετά το πέρας μιας διαδρομής. Επιπλέον, παρότι το σύστημα ζημιών είναι πολύ δυνατό, πάλι παρατηρείται το φαινόμενο να ακινητοποιείται απότομα το αυτοκίνητο όταν χτυπάει σε κώνους, θάμνους και πινακίδες, λες κι είναι όλα φτιαγμένα από ατσάλι. Υποτίθεται ότι αυτά θα διορθωθούν σε επερχόμενα patches, αλλά σίγουρα δεν είναι ένα αποτέλεσμα που άξιζε, ειδικά όταν χαλάει κάτι που είναι ξεκάθαρα πολύ ποιοτικό.
Η χρήση της Unreal Engine και η απομάκρυνση από την παλαιά αλλά σταθερή EGO της Codemasters διαφημίστηκε αρκετά, αλλά η αλήθεια είναι ότι στο παιχνίδι αυτή η διαφορά δεν φαίνεται όρος ώρας ιδιαίτερα. Τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι τρομακτικά, τα σκηνικά στο βάθος των διαδρομών μοιάζουν χάρτινα και η αλήθεια είναι ότι τα animations δεν αποτελούν κάτι ξεχωριστό ή κάτι που δεν έχουμε δει στο παρελθόν. Το photo mode είναι απίθανο και μπορεί να χρησιμεύσει σε μοναδικά κλικ φωτορεαλισμού, αλλά σε κανονική ροή παιχνιδιού, μάλλον ο τίτλος δεν έχει το απαιτούμενο optimization, καθώς παρατηρούνται αρκετά bugs, απότομες αλλαγές στην κάμερα (εφόσον χρησιμοποιείτε την κάμερα του τιμονιού ετοιμαστείτε για δυσάρεστες εκπλήξεις) και τελικά το οπτικό αποτέλεσμα δεν συγκινεί ιδιαίτερα, πόσο μάλλον μετά τις αρχικές υποσχέσεις. Το μεγαλύτερο θέμα όμως είναι ότι σε αρκετά σημεία παρατηρούνται τεχνικά θέματα, με τα frame rate να είναι ασταθή και ακόμη και στα χαμηλότερα settings, το αποτέλεσμα να μην είναι το ιδανικό. Αυτό μπορεί να κάνει αντιληπτό το μέγεθος της ζημιάς, καθώς ειδικά σε δύσκολες οπτικά ειδικές, όπως της Σουηδίας ή σε πολύ υψηλές ταχύτητες, το αποτέλεσμα ουσιαστικά σε αφήνει εκτός παιχνιδιού και κάνει κάθε κουβέντα για το περιεχόμενο ή το μοντέλο χειρισμού ανούσιο.
Από πλευράς περιεχομένου, υπάρχει η δυνατότητα για την διεξαγωγή ενός γρήγορου αγώνα, η χρονομέτρηση μιας ειδικής με οποιοδήποτε όχημα, η δημιουργία ενός πρωταθλήματος με διάφορους customised κανόνες, ενώ έχει προστεθεί και η κατηγορία του regularity, η οποία απαιτεί από τους παίκτες να ολοκληρώσουν διαδρομές με συγκεκριμένη μέση ωριαία ταχύτητα τόσο στο σύνολο της, όσο και σε επιμέρους κομμάτια της διαδρομής. Γενικά, στα γύρω-γύρω του τίτλου το περιεχόμενο είναι αρκετό και σίγουρα θα γεμίσει τις ώρες ενασχόλησης. Σημαντικό μέρος έχει και το multiplayer που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω και διαθέτει αρκετό υλικό για να διατηρήσει έτι περαιτέρω το ενδιαφέρον. Φυσικά το βασικό κομμάτι είναι η καριέρα, που δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να ξεκινήσει από τις χαμηλές κατηγορίες και να ανέβει επίπεδο, να πέσει κατευθείαν στα βαθιά ή ακόμη και να δημιουργήσει το δικό του αυτοκίνητο για να μπει στο πρωτάθλημα όπως εκείνος επιθυμεί. Η τρίτη επιλογή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, καθώς ο παίκτες επιλέγει εκτός από το βασικό σασί, που είναι στάνταρ, όλα τα υπόλοιπα μέρη του αυτοκινήτου, από τον κινητήρα μέχρι τις ζάντες και φυσικά δίνει έναν ακόμη παράγοντα στον τίτλο που έλειπε από προηγούμενες κυκλοφορίες. Το αποτέλεσμα είναι μεικτό, σίγουρα σε όποιον αρέσει αυτή η διαδικασία, η πορεία είναι άκρως ικανοποιητική και σίγουρα θα τους ανταμείψει. Για τους υπόλοιπους, η επιλογή ενός ήδη υπάρχοντος αυτοκινήτου είναι μάλλον η ενδεδειγμένη επιλογή.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας ο παίκτης θα κληθεί να συμμετάσχει στην κατηγορία που θα επιλέξει (WRC, WRC 2, Junior WRC), να διατηρήσει ένα συγκεκριμένο προϋπολογισμό, να βρει μηχανικούς, να διαχειριστεί τα αυτοκίνητα του και να συμμετάσχει σε έξτρα αγώνες με χρηματικά έπαθλα, χορηγίες συμφωνίες αλλά και με βελτίωση σχέσεων με ομάδες. Γενικώς, οι συσχετίσεις με το περιεχόμενο των προηγούμενων τίτλων του WRC από την Kylotonn είναι αρκετές σε αυτό το κομμάτι, αλλά αυτό αποτελούσε ούτως η άλλως ένα καλό κομμάτι τους, οπότε η παρουσία τους είναι καλοδεχούμενη και οι βελτιώσεις που έχουν γίνει είναι επίσης αρκετά καλές. Το μόνο που ίσως θα ξενίσει είναι ότι στην αρχή όλα μοιάζουν δυσπρόσιτα και θα χρειαστεί χρόνος να βρεθεί μια σειρά, ενώ στη συνέχεια, μάλλον θα υπάρξει μια αίσθηση επαναληψιμότητας και ακατάπαυστου grinding μέχρι να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο, όπου από εκείνο το σημείο και μετά όλα γίνονται πιο εύκολα.
Η μετακίνηση των δικαιωμάτων στην Codemasters και πλέον στην ΕΑ, εκτόξευσε το hype σε σχέση με το παρελθόν κι ανέβασε πάρα πολύ τις προσδοκίες. Πράγματι, η ποιότητα έχει φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο σε συγκεκριμένους τομείς, κυρίως σε αυτούς όπου πάντα διακρινόταν η εταιρεία. Η προσοχή στη λεπτομέρεια και το μοντέλο χειρισμού είναι πρώτης βαθμίδας και αποτελούν μια βάση που δύσκολα μπορεί κανείς να την προσπεράσει. Η σύνδεση όμως αυτών με τη χρήση μιας νέας μηχανής γραφικών κι ένα πολύ στενό χρονοδιάγραμμα (ο τίτλος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κρίθηκε πριν κάμποσες ημέρες και η σεζόν τελειώνει στα μέσα Νοεμβρίου), κάνουν αντιληπτό ότι εκεί κάτι πήγε πολύ λάθος. Εφόσον διορθωθούν όλα αυτά τα προβλήματα, είναι αναμφίβολο ότι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τίτλου μπορούν να τον ξεχωρίσουν από οποιονδήποτε άλλον. Μέχρι τότε όμως το αποτέλεσμα θα παραμένει ημιτελές και μάλλον στενάχωρο.
Πηγή: Enternity