Τρεις κεφαλιές κι ένα φάουλ σημάδεψαν το τελικό 2-2 στην αναμέτρηση του Εθνικού Νέου Κεραμιδίου με την ΑΕ Καρίτσας, για την 4η αγωνιστική του 3ου ομίλου του πρωταθλήματος της Γ’ εθνικής κατηγορίας, σ’ ένα ντέρμπι με προϊστορία… άλλων κατηγοριών και… μαθηματικές εξισώσεις που έμειναν στην ιστορία! (σ.σ. Κολίτση, μην ξύνεις πληγές…)
Οι νεοφώτιστοι, του Λεωνίδα Μπίλη, μετά τη… σφαλιάρα στο Αμύνταιο, παρουσιάστηκαν με ψυχισμό… τελικού κυπέλλου, ασίγαστο πάθος, πίστη κι αποφασιστικότητα, γεγονός που ενδυνάμωσε το γκολ του Κατσάρα, από στημένη εκτέλεση του Π. Γιαζιτζόγλου, λίγο μετά το μισάωρο του πρώτου ημιχρόνου. Οι φιλοξενούμενοι, του Απόστολου Στύλου, με τον αέρα του πρωτοπόρου, είχαν την πρωτοβουλία στο χώρο του κέντρου από το ξεκίνημα και τη δημιουργική διάθεση για ποδόσφαιρο κατοχής, βρέθηκαν, όμως, πίσω στο σκορ και χρειάστηκε η ανεπανάληπτη εκτέλεση φάουλ, «γκολ της χρονιάς» Νο2, του Τόλιου (σ.σ. οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την υπόδειξη του φάουλ), για να ισοφαρίσουν και να διαχειριστούν τη σθεναρή αντίσταση των γηπεδούχων. Οι Κεραμιδιώτες, προηγήθηκαν εκ νέου, με φάση καρμπόν και κεφαλιά του Τουλκερίδη αυτή τη φορά και σέντρα του Π. Γιαζιτζόγλου, εκμεταλλευόμενοι και πάλι… αγεφύρωτο κενό στην άμυνα των γηπεδούχων (2-1), σκορ με το οποίο έκλεισε το ημίχρονο.
Στην επανάληψη, οι Καριτσιώτες μπήκαν αποφασισμένοι να πιέσουν για ν’ ανατρέψουν το σε βάρος τους αποτέλεσμα και ο Αλεξίου (“γεια σου, ρε μάγε…”), που είχε περάσει ως αλλαγή, μετά από σέντρα του Γκίκα, κατόρθωσε να ισοφαρίσει, μηδενίζοντας το… κοντέρ του σκορ. Στα υπόλοιπα εικοσιπέντε λεπτά παιχνιδιού, οι κιτρινόμαυροι διεκδίκησαν την απόλυτη ανατροπή, χωρίς επιτυχία, ενώ οι φιλοξενούμενοι, σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, στις αντεπιθέσεις στον μεγάλο χώρο, απώλεσαν την ευκαιρία να πάρουν το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού, με την πιο χαρακτηριστική ν’ αποτελεί και την τελευταία φάση του αγώνα.
Highlights: η συγκλονιστική παρουσία του κόσμου, που κατέκλυσε τους χώρους περιμετρικά του γηπέδου, με τη συντριπτική πλειοψηφία (και των ουδέτερων) πάντως, να υποστηρίζει τους γηπεδούχους, γεγονός που εκλογικεύεται, σ’ ένα βαθμό, από τη λαχτάρα του κόσμου να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο,
οι “πρώην” και οι “νυν” ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, με ανάμεικτα συναισθήματα, με τους περισσότερους, πάντως, να έχουν περάσει από τον Πιερικό, από ένα… φεγγάρι, μέχρι πολύ περισσότερο,
οι απουσίες των δύο ομάδων, που διαδραμάτισαν τον ρόλο τους,
ο αγωνιστικός χώρος-χαλί του γηπέδου, γεγονός που πιστώνεται στους ανθρώπους των γηπεδούχων,
οι διαμαρτυρίες των ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων, τα επιφωνήματα και οι ατάκες off court, “-κόκκινη είναι… -όχι πορτοκαλί…”
το… unbelievable γυριστό, μισό… ψαλιδάκι, του Γκίκα, της ΑΕ Καρίτσας, στη ρίζα της δοκού του Καλαϊτζίδη, με το σκορ στο 2-1 υπέρ του Κεραμιδίου, σε κινηματογραφικό tempo…
Μan of the match: ο Ηλίας Γκίκα (1 ασίστ), της ΑΕ Καρίτσας, με αέρινες επιθετικές ενέργειες, διεισδυτικότητα, “γλυκιά” σέντρα, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και με τα δύο πόδια και καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη του παιχνιδιού, δικαιούται τον τίτλο, μαζί με τον Παναγιώτη Γιαζιτζόγλου, του Εθνικού Νέου Κεραμιδίου (2 ασίστ), με συνολική εμφάνιση εμπειρίας και σταθερότητας
Υellow card: σε όσες και όσους δε θα έρχονταν να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση, αν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός και χρειάζονταν να πληρώσουν εισιτήριο… (σ.σ. μήπως έχουν “βουλιάξει” τα γήπεδα της Πιερίας και γι’ αυτόν τον λόγο ή συμβαίνει μόνο εκεί που πηγαίνουμε εμείς; ήρεμα ρωτάμε…)
