Του Αλέξανδρου Λοθάνο
Με την ψυχρή, απρόσωπη καταγραφή των αριθμών, τα ποδοσφαιρικά τμήματα Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης απέχουν μόλις έξι τίτλους το ένα από το άλλο, στα πάνω από 120 χρόνια ιστορίας τους (125 η Μπάρτσα και 123 η Ρεάλ). Μετά την κατάκτηση του Σούπερ Καπ Ισπανίας με το εμφατικό 5-2 επί της Βασίλισσας τον Ιανουάριο, η Μπάρτσα έφτασε τους εκατό, έναντι 106 της άσπονδης αντιπάλου της.
Υπάρχει, βεβαίως, ποιοτική διαφορά σε αυτούς τους τίτλους, αφού οι Μαδριλένοι έχουν 15 Champions League έναντι πέντε των Καταλανών και 36 πρωταθλήματα έναντι 27, με την Μπάρτσα να υπερτερεί στα Κύπελλα (31 έναντι 20) και στα… Κύπελλα Κυπελλούχων (τέσσερα), διοργάνωση που δεν κατέκτησε ποτέ η Ρεάλ, πιθανότατα επειδή συμμετείχε μόλις τέσσερις φορές.
Και σε αυτές τις τέσσερις περιπτώσεις, πάντως, κατάφερε τις δύο να φτάσει στον τελικό, χάνοντας το ’71 από την Τσέλσι σε επαναληπτικό τελικό στο «Καραϊσκάκης» και το ’83 από την Αμπερντίν ενός 42χρονου φέρελπι και πολλά υποσχόμενου προπονητή που άκουγε στο όνομα Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον.
Σε αυτή την αιώνια (κυριολεκτικά) κόντρα, η Μπάρτσα δεν έχει και σε πολλά να καυχηθεί σε σχέση με την Ρεάλ σε ό, τι αφορά τους τίτλους, πέραν δηλαδή από την διαχρονικά ποιοτική ανωτερότητα της Μασία έναντι της Φάμπρικα στην ανάδειξη ταλέντων, την ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ιδέα που καθιέρωσε ο δάσκαλος Γιόχαν Κρόιφ ή το μότο «Més que un club» (κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος) που είναι αλήθεια πως προ πολλού έχει φθίνει και έχει χάσει την πραγματική του αξία – σημασία.
Στην καταλανική πρωτεύουσα, όμως, περηφανεύονται για κάτι που δεν έχουν καταφέρει στην ισπανική: Την κατάκτηση του τρεμπλ (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League). Η Μπάρτσα το πέτυχε εις διπλούν, με Πεπ Γκουαρδιόλα το 2009 και Λουίς Ενρίκε το 2015, η Ρεάλ ποτέ. Τουλάχιστον, μέχρι τώρα.
Μάχη σε τρία μέτωπα
Πλησιάζουμε αισίως στα τέλη Μαρτίου (πως περνάει ο καιρός…) και, από τις οκτώ ομάδες που συνθέτουν τα προημιτελικά του Champions League, οι πέντε συνεχίζουν και στα τρία μέτωπα στις χώρες τους: Στην Γαλλία η Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία εκτός απροόπτου θα κατακτήσει δια περιπάτου το νταμπλ.
Στην Ιταλία η Ίντερ, η οποία έχει τον πρώτο λόγο για να πάρει Σκουντέτο και Coppa Italia, χωρίς πάντως να έχει εύκολο έργο. Και στην Αγγλία η… Άστον Βίλα, η οποία βεβαίως είναι στα προημιτελικά του Κυπέλλου, αλλά απέχει… 25 βαθμούς από την πρωτοπόρο Λίβερπουλ στην Premier League και στην Ευρώπη καλείται να κάνει την υπέρβαση, αποκλείοντας την ποδοσφαιρική μηχανή των Λουίς Ενρίκε και Ουσμάν Ντεμπελέ.
Στην Ισπανία, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ συγκατοικούν στην κορυφή ισόβαθμες στους 60 βαθμούς και στο +4 από την Ατλέτικο, αλλά με δύο σημαντικές παραμέτρους: Οι Μπλαουγκράνα έχουν ματς λιγότερο και θα υποδεχθούν τους Μαδριδίστας ως γηπεδούχοι (έστω και στο ψυχρό Ολυμπιακό Στάδιο του Μοντζουίκ), τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος της La Liga, έχοντας ενδεχομένως την πολυτέλεια και της ισοπαλίας, αφού σε περίπτωση ισοβαθμίας θα υπερτερούν (πρώτο κριτήριο), έχοντας θριαμβεύσει με 4-0 στην Μαδρίτη στον πρώτο γύρο.
Στο Κύπελλο, η παρέα του Λαμίν Γιαμάλ καλείται να νικήσει στο «Μετροπολιτάνο», όπως έκανε δηλαδή με την απίθανη ανατροπή της το βράδυ της Κυριακής (16/03), για να προκριθεί στον τελικό, μετά το απίστευτο 4-4 του πρώτου ημιτελικού με την Ατλέτικο. Διόλου απίθανο δηλαδή…
Η Ρεάλ, από την πλευρά της, είναι το απόλυτο φαβορί για να βρεθεί στον τελικό της 26ης Απριλίου στο Ολυμπιακό Στάδιο της Σεβίλλης, μετά τη νίκη της με 1-0 στο Σαν Σεμπαστιάν επί της Ρεάλ Σοσιεδάδ, στον πρώτο ημιτελικό.
Τελικός με «Clasico»; Ουάου!
Με λίγα λόγια, αμφότερες είναι σε θέση να παλέψουν μέχρι τέλους σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, αλλά και να προχωρήσουν στην Ευρώπη, έστω και αν την Ρεάλ πιθανότατα την περιμένουν κατά σειρά Άρσεναλ και Παρί, ενώ την Μπάρτσα, εφόσον αποκλείσει την σκληροτράχηλη Μπορούσια Ντόρτμουντ, μια εκ των Μπάγερν Μονάχου ή Ιντερ στα ημιτελικά.
Αμφότερες, βεβαίως, έχουν περισσή ποιότητα και προσωπικότητα για να ξεπεράσουν τα εμπόδια που εμφανίζονται στον δρόμο τους, όπως έχουν δείξει, με σκαμπανεβάσματα είναι η αλήθεια, στην διάρκεια της φετινής σεζόν.
Στα 70 χρόνια της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης τα έχουμε δει (σχεδόν) όλα στον τελικό, εκτός από την απόλυτη κόντρα: Ένα «Clasico» μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Η ομάδα του Χάνζι Φλικ έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με το… απολαυστικά ριψοκίνδυνο τρόπο παιχνιδιού της, ενώ αυτή του Κάρλο Αντσελότι έχει την τεχνογνωσία και, όπως αποδείχθηκε και στο θρίλερ με την Ατλέτικο, την τύχη της πρωταθλήτριας όταν την έχει ανάγκη.
Ο φετινός τελικός του Champions League είναι προγραμματισμένος για τις 31 Μαΐου στο Μόναχο. Και, αν η μπάλα (και η τύχη) τα φέρουν έτσι που θα ανταμώσουν σε αυτόν Μπλαουγκράνα και Μαδριδίστας, οι 75 χιλιάδες θέσεις του «Allianz Arena» θα φαντάζουν απελπιστικά λίγες για να καλύψουν τα «θέλω» των φιλάθλων των δύο ομάδων (καλά, αυτό είναι δεδομένο…), αλλά και των εκατομμυρίων ποδοσφαιρόφιλων που θα ήθελαν να βρεθούν στην βαυαρική πρωτεύουσα εκείνο το βράδυ για να μπορούν αργότερα να λένε στα εγγόνια τους ότι «ήμουν και εγώ εκεί». Δεν σας κρύβω, βεβαίως, πως θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να είμαι ανάμεσα σε αυτούς τους (απίστευτα) τυχερούς…
Πηγή: Gazzetta
