Του Νίκου Παπαδογιάννη
Δεν ξέρω αν η αυτοσχέδια και υπηρεσιακή Εθνική ομάδα που εμφανίστηκε στο Λέστερ για το πρώτο «παράθυρο» της διετίας ήταν Εθνική Ελπίδων ή Βετεράνων ή Εθνική Β’ ή Γ’ ή Δ’ ή Ε’, ξέρω όμως ότι ήταν Εθνική Ελλάδας με τα όλα της.
Είχε καρδιά, είχε μυαλό, είχε σχέδιο, είχε αυτοθυσία, είχε και το αντίδοτο για να καμουφλάρει τα ελαττώματά της, ώστε να εξαναγκάσει τον αντίπαλο στην υπόκλιση.
Αστεία αστεία, η παράξενη ομάδα που προέκυψε από την ένθεν κακείθεν αδιαλλαξία και από τους βυζαντινισμούς που απειλούν να ξεχαρβαλώσουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ πρόσφερε στους Φιμπαίους την ιδανική διαφήμιση για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Το θρίλερ της Βρετανίας ασφαλώς θα τοποθετηθεί στη βιτρίνα της διοργανώτριας αρχής τις επόμενες ώρες και ημέρες, με κορωνίδα το νικητήριο τρίποντο του Γιάννη Αθηναίου.
Έστω και με τα δεύτερα ή τρίτα ή τέταρτα ή εκατοστά εξηκοστά έβδομα, η «επίσημη αγαπημένη» βρήκε τρόπο για να ανανεώσει τα αισθήματα των ουκ ολίγων ερωτευμένων μαζί της Ελλήνων φιλάθλων (και δημοσιογράφων).
Περισσότερους γοήτευσε απόψε, παρά τον Σεπτέμβριο. Μακάρι να έδειχνε την ίδια αυταπάρνηση και το ίδιο μέταλλο, στο ρημάδι το Εurobasket. Τότε θα ήταν πιο εύκολο να συγχωρήσουμε τα λάθη της.
Έκανε και απόψε λάθη και μάλιστα χοντρά, αλλά λάθη ανθρώπινα, λάθη υπερέντασης, υπερπροσπάθειας και κραυγαλέου άγχους. Και παραλίγο να τιμωρηθεί σκληρά για αυτά, πιο σκληρά από ό,τι της άξιζε.
Της έλειψε στο τέλος ένα στιβαρό χέρι στα γκαρντ για να κυκλοφορήσει η μπάλα απρόσκοπτα, αλλά τι να κάνουμε, δεν είχαμε πρόχειρο τον Σπανούλη ή τον Ζήση ή τον Καλάθη ή τον Σλούκα.
Θα καθάριζε πιο εύκολα τους Βρετανούς εάν επέστρεφε πιο γρήγορα στα χαρακώματα, αλλά οι αδελφοί Αντετοκούνμπο δεν ευκαιρούσαν να τρέξουν για να μοιράσουν καμιά τάπα.
Όταν οι Βρετανοί ξέφυγαν στο σκορ δύο ή τρεις φορές (30-24, 48-41, 90-86 στην παράταση), φοβήθηκα ότι θα έβλεπα στο παρκέ σκυμμένα κεφάλια και απογοητευμένα βλέμματα.
Όμως, όχι. Δεν έγινε ποτέ αυτό. Τους υποτίμησα βάναυσα, τους 12+8 που ταξίδεψαν στην Αγγλία για να επωμιστούν με πάθος την κληρονομιά των παικτών με το φωτοστέφανο.
Το μόνο στοιχείο που αποδείχθηκε απολύτως απαραίτητο για να ισιώσει το σκάφος μέσα στη φουρτούνα ήταν η ισχυρότατη προσωπικότητα -αλλά και η αγωνιστική κλάση- των δύο παικτών που ήρθαν από το χθες για να γίνουν συνδετικοί κρίκοι με το σήμερα.
Οι δύο συναρχηγοί, Μπουρούσης και Βασιλόπουλος, υπήρξαν ακρογωνιαίοι λίθοι της μίνι εκστρατείας. Το λεξιλόγιό μου δεν περιέχει αρκετά κοσμητικά επίθετα για να τους επαινέσω όσο θα ήθελα και όσο τους αξίζει.
Ο 13ος της Εθνικής του Αυγούστου Γιαννούλης Λαρεντζάκης έφερε από τον πάγκο τη σπίθα της νιότης, ενώ ο μπαρουτοκαπνισμένος στα μπλε από το περυσινό Προολυμπιακό Γιάννης Αθηναίου συμπλήρωσε το κουαρτέτο.
Τα ρολάκια που έπαιξαν κάποιοι πρωτάρηδες, όπως ο Γιαννόπουλος, ο Μήτογλου και ο πενταδάτος Μαργαρίτης, βοήθησαν ώστε να χτιστεί η εικόνα κυριαρχίας και το 80-70 του 38ου λεπτού.
Το δικαιολογημένο τρακ άλλων νεοσύλλεκτων, όπως ο Κόνιαρης, ο Γκίκας,ο Κατσίβελης και ο Σάκοτα μπορεί να εξανεμιστεί μέχρι τη Δευτέρα.
Απέναντι στους Ισραηλινούς, στο Ηράκλειο, ελλείψει Μπουρούση, θα καταφτάσουν ενισχύσεις από τον Παναθηναϊκό. Αποκλείεται να έχανε η Εθνική τη μπάλα 10 φορές στη σέντρα εάν είχε στο τιμόνι της τον Νικ Καλάθη.
Είναι όμως άδικο να αναφέρονται απόψε ονόματα απόντων, δικαιολογημένων και μη.
Η βραδιά ανήκει σε εκείνους που έπαιξαν, στους Έλληνες φιλάθλους που βοήθησαν με τη φωνή τους από τις εξέδρες, αλλά και στον Θανάση Σκουρτόπουλο που έκανε ντεμπούτο με εκτός έδρας νίκη.
Η Εθνική, ναι, αυτή η αυτοσχέδια του Νοέμβρη, έπαιξε ωραίο, μεθοδικό και ψυχωμένο μπάσκετ. Και χειροκροτήθηκε, δίκαια.
Η άμυνα του β’ ημιχρόνου και η σπουδαία δουλειά στα ριμπάουντ (όπου το +1 της ανάπαυλας έγινε τελικά +11), αλλά και οι σωστές επιλογές στην επίθεση, θύμισαν την Εθνική του καλού καιρού.
Το μοναδικό πραγματικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η ομάδα ήταν η αδυναμία της απέναντι στην πίεση, η οποία έδωσε στους Βρετανούς 15 κλεψίματα και αμέτρητα εύκολα καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο, από τα 24 ελληνικά λάθη.
Ο Χάρης Γιαννόπουλος ήταν ο μοναδικός από τους 11 ενεργούς, που τελείωσε τον αγώνα χωρίς λάθος στη στατιστική του. Ήταν αυτός, που αποτελείωσε τους Βρετανούς με ένα κλέψιμο της τελευταίας στιγμής στην παράταση.
Νομίζω ότι ο 27χρονος άσος με το δασύ τρίχωμα έζησε τη μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας του. Όπως και ο Αθηναίου. Όπως και ο Λαρεντζάκης.
Για να μη μασήσω τα λόγια μου, οφείλω να προσθέσω ότι η εικόνα του τελευταίου διλέπτου (και ειδικά των εφιαλτικών δευτερολέπτων που μετέτρεψαν το 77-83 σε 83-83) θύμιζε σχολικό περίπστο.
Ίσως χρειαζόταν να επιστρατευτεί και τρίτος χειριστής της μπάλας από τον πάγκο, ώστε να προστατευτεί η κατοχή.
Ωστόσο, η Εθνική πήρε καλό βαθμό στους υπόλοιπους τομείς και άρπαξε τη νίκη με το «έτσι θέλω» στην παράταση, με το ειδικό βάρος της, χάρη στους 8 πόντους του Αθηναίου, το τρίποντο του Μπουρούση και την αποτελεσματική άμυνά της σε «σετ» παιχνίδι.
Θα ήταν άδικο και κρίμα, να χαθεί αυτό το ματς. Κέρδισε, τελικά, ο πρωταγωνιστής της βραδιάς.
Ήταν μία πολύ σημαντική νίκη, σε όλα τα επίπεδα. Ο Σκουρτόπουλος θεωρούσε εξαρχής ότι αυτό ήταν το δυσκολότερο παιχνίδι του χειμερινού προγράμματος και μάλλον έχει δίκαιο, αφού τα επόμενα τρία θα διεξαχθούν σε ελληνικό έδαφος.
Πέρα από το προφανές βαθμολογικό όφελος, το διπλό στο Λέστερ κάνει την ομάδα να αισθανθεί πιο δυνατή, πιο αισιόδοξη και πιο σίγουρη για τον εαυτό της.
Επιτρέψτε μου να ερμηνεύσω διασταλτικά τα τεκταινόμενα και να τονίσω ότι ήταν ένας μικρός θρίαμβος για το ελληνικό μπάσκετ, το οποίο απέδειξε ότι μπορεί να κερδίσει στην έδρα μίας υπολογίσιμης Εθνικής Ανδρών, με απόντες τους 19 από τους 20 κορυφαίους αστέρες της!
Μη καθίσετε να τους μετρήσετε, χοντρικά το γράφω, αλλά νομίζω ότι ο υπολογισμός απέχει ελάχιστα από την πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα που η αποδεκατισμένη Εθνική Ελλάδας νικούσε εκτός έδρας την πλήρη Βρετανία, η εξίσου αποδεκατισμένη Κροατία έχανε από την Ολλανδία και η εξίσου αποδεκατισμένη Ρωσία από τη Βοσνία.
Ε, την επόμενη φορά, ας τους δανείσουμε τον Βασιλόπουλο για να δουν χαϊρι.
* Οι σωστοί πόντοι της Εθνικής: Βασιλόπουλος 9, Μπουρούσης 25, Λαρεντζάκης 22, Αθηναίου 18, Μαργαρίτης 5, Μήτογλου 1, Γιαννόπουλος 10, Κόνιαρης 1, Σάκοτα 4. Ο Κατσίβελης και ο Γκίκας δεν σκόραραν, ενώ ο Μαυροειδής δεν έπαιξε.
Πηγή: Gazzetta
